W Polsce trwa zamieszanie z powodu nowej ustawy, którą przyjął parlament, a która coś tam zmienia w sądach. Dla jednych jest to demokracja, dla innych koniec demokracji. Trochę to śmieszne, że gdy demokratycznie wybrane władze, w demokratyczny sposób przegłosowują ustawę, to dla tzw. obrońców demokracji jest to koniec demokracji. Można tę sytuację zrozumieć wtedy, gdy uświadomimy sobie, że tzw. obrońcy demokracji są tak naprawdę obrońcami demokracji ludowej, czyli takiej, w której niezależnie kto i jak głosuje, to zawsze rządzi PZPR. A że tam po drodze może coś było nie tak, to przecież w urzędach jest to normalne, np. wszyscy urzędnicy są zatrudniani po znajomości, a więc nieuczciwie, i nikt nie twierdzi, że ich decyzje nie mają mocy prawnej.

        Ale miałem dzielić się refleksjami. Niech więc będzie. Pierwsza refleksja jest taka, że jak już rząd pani premier Beaty Szydło postanowił coś tam zmienić w sądach, to mógł przeprowadzić prawdziwą reformę sądownictwa, pisałem o tym wcześniej, a nie taką, która zmienia niewiele, na krótko i nielicznym. Po tych czy innych wyborach będzie inny rząd i wszystko wróci do tego, co było. (Kiedyś rząd Prawa i Sprawiedliwości obmyślił, że utworzy Polski Instytut Sztuki Filmowej, który będzie dawał pieniądze, nie swoje oczywiście, tylko zabrane podatnikom, na „patriotyczne filmy”. A zmienił się rząd i ów instytut wyłożył forsę na „Pokłosie”.) Poza tym, gdy wybiera się między świniami, to zawsze, niezależnie od intencji wybierze się, co najwyżej, knura albo lochę. Jeśli więc zdecydowali się na wojnę z mafią sędziowską, to lepiej żeby to była wojna o coś, a nie o pietruszkę.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!