http://www.goniec24.com/teksty/item/2093-amerykanin-w-olszynce-grochowskiej#sigProId6fcb0976bb
Bitwę pod Grochowem, największą w Europie od czasu Waterloo, stoczono dwudziestego piątego lutego 1831 roku, i z miejsca, gdzie stałem roztaczał się widok na całe pole bitwy. Rosyjska armia dowodzona przez Dybicza, składała się ze stu czterdziestu tysięcy piechoty, czterdziestotysięcznej kawalerii, trzystu dwunastu armat. Ta potężna siła została rozmieszczona w dwóch liniach frontu i trzeciej w odwodzie. Jej lewe skrzydło, między Wawrem a bagnami Wisły, składało się z czterech dywizji piechoty w sile czterdziestu siedmiu tysięcy żołnierzy, trzech dywizji kawalerii w sile dziesięciu tysięcy i pięciuset kawalerzystów i stu ośmiu dział. Na prawym skrzydle stało trzy i pół dywizji piechoty z trzydziestu jeden tysiącami ludzi, czterema dywizjami jazdy w sile piętnastu tysięcy siedemset pięćdziesięciu ludzi i pięćdziesięcioma dwoma działami. Przy brzegu dużego lasu naprzeciwko Lasu Olchowego, właśnie w miejscu gdzie stałem, ukryte były odwody dowodzone przez Wielkiego Księcia Konstantyna. Przeciw tej potężnej armii Polacy wystawili nie więcej niż pięćdziesiąt tysięcy ludzi i sto dział pod dowództwem Generała Skrzyneckiego.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
