System społeczny i gospodarczy Polski wyniszcza psychicznie i fizycznie Polaków. Pogrążeni w ubóstwie Polacy są traktowani przez rządzących jak śmieci. W konsekwencji obywatele są nieaktywni społecznie i politycznie. Bieda w Polsce została sztucznie wywołana i jest sztucznie utrzymywana, by przytłoczeni ciężkim życiem Polacy zgadzali się na zniewolenie. System ten wspierają wszystkie partie polityczne: PO, Palikot, SLD i PiS. Polacy, poddawani ciągłemu niezaspokojeniu potrzeb, popadają w syndrom wyuczonej bezradności. Syndrom ten objawia się niemożnością podjęcia działań niezbędnych do poprawy swojego bytu, nawet gdy nadarza się ku temu okazja.

Obecny system został stworzony przez komunistów za pośrednictwem lojalnych wobec nich osób pełniących obowiązki opozycjonistów. Polska pozostała kolonią. W czasach PRL była kolonią ZSRS, dziś jest kolonią zachodnich korporacji. Wszystkie władze konsekwentnie od dwudziestu lat niszczą polską przedsiębiorczość: zwalniając zachodnie koncerny z podatków, które płacą polscy przedsiębiorcy, nakładając cła na surowce niezbędne dla polskiej produkcji, tak by importowane z zagranicy towary były tańsze od produkowanych w Polsce.
III RP zamieszkuje 38.511.800 osób, w tym: 7.202.300 niepełnoletnich, 24.797.400 w wieku produkcyjnym i 6.512.100 emerytów. Większość żyje w nędzy. Praca na cały etat daje zarobek niewystarczający na wegetację. Przemęczeni i źle odżywiający się Polacy o wiele częściej cierpią na wszelkie choroby, najlepszym tego dowodem jest liczba osób z orzeczoną niepełnosprawnością licząca 4.687.500, czyli ponad 12 proc. ludności Polski. Warto przy tym pamiętać, że rzeczywista liczba niepełnosprawnych jest zdecydowanie większa.
Spośród 25.000.000 podatników tylko 3 proc. należy do klasy średniej – zarabiając od 3000 do 5180 złotych netto (po opłaceniu wszelkich podatków od pensji). 96 proc. Polaków zarabia poniżej 3000 złotych netto. Oficjalnie średnia płaca wynosi 3633 zł brutto, czyli 2688 złotych netto. Średniej płacy nie osiąga 65 proc. pracowników. W rzeczywistości najczęściej Polacy zarabiają 1474 złotych netto, niewiele więcej niż płaca minimalna wynosząca 1386 złotych brutto, czyli 1025 złotych netto. Wśród pracowników średnich i dużych firm płacę minimalną otrzymuje 34 proc. zatrudnionych. W sumie za płacę minimalną pracuje 10 proc. zatrudnionych, czyli około 1.600.000 osób. Dodatkowo wysokość płac systematycznie spada.

Prawie 1.500.000 Polaków jest zatrudnionych na umowach o dzieło i zlecenie. Taka forma zatrudnienia jest codziennością dla 60 proc. młodych Polaków. 66 proc. z 2.900.000 właścicieli małych i średnich przedsiębiorstw osiąga dochody w wysokości minimum socjalnego. Tylko 1/3 z większości polskich przedsiębiorców może zaliczyć się do klasy średniej. Tylko 1 proc., czyli 250.000 z 25 milionów podatników, zarabia powyżej 5000 złotych miesięcznie, z tego tylko 50.000 zarabia powyżej 20.000 złotych na miesiąc. 18 proc. Polaków zarabia połowę minimum socjalnego.
Dziś w Polsce nawet posiadanie pracy nie zapewnia dochodów pozwalających przynajmniej na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Problem ten dotyka 2.100.000 osób mających pracę na cały etat. W sumie 32 proc. Polaków ma niezaspokojone podstawowe potrzeby życiowe. Powszechna bieda owocuje patologiami społecznymi, rozpadem więzi społecznych. Bieda powoduje, że Polacy rezygnują z posiadania dzieci. Dzietność w Polsce wynosi 1,38, kiedy prosta zastępowalność pokoleń wymaga 2,1. Lepsze warunki życia na emigracji prowadzą do większej dzietności Polek.
Problem bezrobocia jest jednym z najpoważniejszych problemów III RP. Brak pracy oznacza brak środków na życie, niedożywienie. Nieopłacone czynsze, eksmisje, bezdomność. Państwowe służby zatrudnienia nie znajdują bezrobotnym pracy, i bez jakiejkolwiek szkody mogłyby zostać zlikwidowane. W listopadzie 2012 13 proc. osób w wieku produkcyjnym, czyli około 2 milionów Polaków, zarejestrowanych było jako bezrobotni. 84 proc. z nich, czyli 1.720.000 osób, nie ma prawa do zasiłku. Dodatkowo 1.500.000 bezrobotnych nie było zarejestrowanych. Przed bezrobociem nie chroni wyższe wykształcenie, wśród bezrobotnych 250.000 osób ukończyło szkoły wyższe. 1/3 absolwentów szkół wyższych nie może znaleźć pracy. Szukanie pracy jest równie pracochłonne jak praca na cały etat, zmarnowany czas nie przynosi zazwyczaj żadnych efektów.
Polacy prócz nędznych pensji, pracują dużo dłużej niż obywatele innych krajów Unii Europejskiej. Brak wypoczynku jest powodem wielu chorób. 31 proc. Polaków pracuje 7 dni w tygodniu. 62 proc. Polaków pracuje więcej niż 5 dni w tygodniu. 55 proc. pracowników pracuje dłużej niż 8 godzin dziennie, z tego 66 proc. pracowników w wieku produkcyjnym. Polacy średnio przepracowują rocznie 2015 godzin, pracownicy w Unii Europejskiej 1652 godziny, daje to 3. miejsce na świecie.

Ubóstwo jest powodem cierpień 25 proc. polskich dzieci – 1.800.000 dziewcząt i chłopców. W populacji ubogich dzieci stanowią 34 proc. Problemem jest też jakość edukacji. W mniejszych miejscowościach matury zdaje 65 proc. uczniów, w większych 81 proc. Powszechną praktyką jest dyskryminowanie w szkołach dzieci z powodu ubóstwa. Nauczyciele wymuszają zakup bardzo drogich podręczników. Ich brak uniemożliwia naukę. Zabronione jest posiadanie skserowanych podręczników. Tylko 50 proc. studentów korzysta z bezpłatnych studiów, zazwyczaj są to przedstawiciele najlepiej sytuowanych rodzin w Polsce.
Bieda powoduje też niedożywienie Polaków. 30 proc. Polaków nie stać na regularne jedzenie mięsa, warzyw i owoców. W 80 proc. za zły stan zdrowia Polaków odpowiadają czynniki zewnętrzne. Polacy żyją kilka lat krócej niż obywatele krajów Unii Europejskiej. Ludzie pogrążeni w biedzie są bardziej podatni na uzależnienia. 1/3 samobójstw popełniana jest z biedy.

Państwo realnie nie pomaga ubogim. Pomimo że 13.000.000, czyli 32 proc., Polaków żyje w ubóstwie, to tylko 1.600.000 o-trzymuje jakąś pomoc. Zasiłek okresowy z pomocy społecznej wynosi 351 złotych na osobę. By zyskać pomoc społeczną, dochód na osobę w rodzinie musi być niższy niż 413 złotych. Nawet po spełnieniu kryterium finansowego pomoc nie jest przyznawana z braku środków.
Wynikiem biedy jest ogromne zadłużenie Polaków. 33 proc. gospodarstw domowych jest zadłużonych. 50 proc. polskich rodzin, by przetrwać, musi nieustannie pożyczać na życie. Brak pieniędzy powoduje, że 10 proc. polskich rodzin nie płaci czynszu, 33 proc. ma zaległości w płaceniu czynszu. Polskich rodzin nie stać ani na mieszkania, ani na życie. Kłopoty dotykają też tych gospodarstw w których nie ma żadnych problemów, a oboje małżonkowie pracują na etacie. Problem pogłębiany jest przez nieustanny wzrost cen. Owocuje to tym, że 65 proc. polskich rodzin nie ma oszczędności.

Kolejnym problemem są fatalne warunki mieszkaniowe Polaków. 20 proc. Polaków żyje w ruinach sprzed II wojny światowej. 50 proc. w mieszkaniach przeludnionych, ponad połowa młodych Polaków mieszka z rodzicami. 20 proc. polskich rodzin nie ma w domu wanny ani prysznica, 46 proc. polskich rodzin nie ma dostępu do ciepłej wody. Dostępu do wodociągu nie ma prawie 5 proc. polskich rodzin, ubikacji 12 proc., 22 proc. ogrzewania. W Polsce brakuje mieszkań dla 2.000.000 rodzin. Osoby ubogie większość swoich dochodów wydają na mieszkania, utrata pracy powoduje więc bezdomność. Kredyty mieszkaniowe realnie są dostępne dla 10 proc. Polaków. Lokale socjalne, do których trafiają eksmitowane polskie rodziny, są często norami bez ubikacji.
Bieda zmusiła już ponad 2.500.000 Polaków do emigracji. Część z nich nie znalazła jednak szczęścia na obczyźnie. Podobnie jak w Polsce, tak i w krajach Unii Europejskiej polscy pracownicy kończą jako darmowa siła robocza.

Jan Bodakowski
za http://www.prawy.pl/

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!