Prawo imigracyjne
Kiedy Stefan znalazł się w areszcie imigracyjnym, był bezradny jak dziecko. Mimo pięcioletniego pobytu w Kanadzie, ten około 35-letni mężczyzna nie potrafił nawet połączyć się telefonicznie z bratem mieszkającym o mniej więcej sto pięćdziesiąt kilometrów od Toronto. Bo nie miał karty telefonicznej, a aby uzyskać połączenie „collect”, należało choć trochę rozumieć angielski, co stanowiło dla niego problem, bo przez cały okres pobytu w Kanadzie przebywał w zasadzie w gronie polskich, nowych imigrantów.
Stefan pochodził z biednego regionu Polski, gdzie bezrobocie znacznie przekraczało średnią krajową. Miał ukończoną szkołę budowlaną, ale niewiele się budowało w jego regionie, a jeśli już, to można było uzyskać pracę tylko na okres wykonywania jakiegoś zlecenia, a potem znowu przerwa i poszukiwanie kolejnej pracy.
Zagraniczna firma może w Kanadzie otworzyć swój oddział i legalnie w Kanadzie prowadzić działalność gospodarczą. A zatem dobrze prosperujący, rozwinięty biznes (przedsiębiorstwo) poza Kanadą, np. w Polsce, posiada prawną możliwość otworzenia swojej działalności w Kanadzie. Firma taka musi oczywiście przekonać kanadyjskiego urzędnika, że będzie gospodarczo pożyteczna, że posiada odpowiednie fundusze na rozpoczęcie działalności w Kanadzie i że intencją firmy będzie stworzenie nowych miejsc pracy w Kanadzie. A zatem nie każdy przedsiębiorca i nie każda firma zakwalifikuje się na program ICT (Intra-Company Transfer).
Po założeniu działalności (otwarciu firmy macierzystej w Kanadzie), firma zagraniczna ma prawo, na okres czasowy, przenieść do Kanady pracowników z zagranicy, którzy są potrzebni do zarządzania firmą lub posiadają specjalną wiedzę i umiejętności potrzebne do rozwoju przedsiębiorstwa.
Dogodną rzeczą jest to, że pracownicy ci nie potrzebują zgody z kanadyjskiego urzędu na zatrudnienie w Kanadzie (LMIA), co jest trudne w praktyce do zdobycia w dzisiejszych realiach prawnych i zwłaszcza w prowincji Ontario. Krótko przypomnę, że zagraniczni pracownicy muszą posiadać w Kanadzie zezwolenie na zatrudnienie. Jedynie kanadyjski rezydent lub obywatel posiada nieograniczone prawo do zatrudnienia w Kanadzie. Większość pracodawców, chcących zatrudnić pracowników zagranicznych, musi otrzymać zezwolenie na zatrudnienie pracowników z zagranicy, a polega to głównie na przekonaniu urzędnika rządowego, że pracownik zagraniczny nie zabierze pracy Kanadyjczykom lub kanadyjskim rezydentom. Zezwolenie takie nazywa się Labour Market Impact Assessment i, jak już wspomniałam, w praktyce nie jest łatwe do zdobycia, chyba że pracownik ma naprawdę rzadkie umiejętności.
Pracownicy na stanowiskach menedżerskich mogą uzyskać wizę pracy na siedem lat. Inni pracownicy, na krócej.
Podkreślam, że nie każdy pracownik może skorzystać z przeniesienia do firmy macierzystej, musi to być osoba pracująca w zarządzie jako menedżer/dyrektor lub ktoś, kto posiada specjalistyczną wiedzę i umiejętności potrzebne w Kanadzie.
Oczywiście, rząd kanadyjski chce, by firma zagraniczna, otwierająca swój oddział w Kanadzie, zatrudniała jak najwięcej Kanadyjczyków lub kanadyjskich rezydentów. Po to właśnie stwarza się możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w Kanadzie. Właściciele firmy muszą przekonać urząd kanadyjski, że otwarcie macierzystej firmy w Kanadzie będzie z korzyścią dla tutejszej gospodarki.
Niektóre firmy na pewno zakwalifikują się na program ICT, choć mało kto wie, że taka prawna opcja istnieje.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJA, PROSZę O KONTAKT TEL. 416-5152022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Na podróbki
Napisane przez Aleksander ŁośWładysław, około 25-letni, przystojny, średniego wzrostu Białorusin z Mińska, trafił we właściwym momencie do kanadyjskiego aresztu imigracyjnego. Łukaszenka, dyktator rządzący jego rodzinnym krajem, po raz trzeci ogłosił się prezydentem tego kraju, po ewidentnie sfałszowanych wyborach.
To co może byłoby obojętne dla społeczności międzynarodowej, gdyby miało miejsce gdzieś w dalekim zakątku kuli ziemskiej, nie uchodziło na obrzeżach Unii Europejskiej. Również rząd kanadyjski zareagował na to blokadą dyplomatyczną. Kiedy notable Białorusi, wierni pretorianie wodza Łukaszenki, wybrali się z wizytą do dyktatora Kuby, to rząd kanadyjski odmówił lądowania samolotu z nimi na ziemi kanadyjskiej. Przebywający w areszcie Rosjanie, Ukraińcy, a nawet Czeczen byli szykowani do odesłania ich do ich krajów rodzinnych, ale Białorusin spotkał się z zupełnie innym potraktowaniem, i było to dla niego samego zupełnym zaskoczeniem. Bo nic wcześniej nie robił, aby uzyskać stały pobyt w Kanadzie. Ale wróćmy do początku.
Każdy, kto przechodził proces imigracyjny, pamięta zapewne, że musiał poddać się badaniom lekarskim. Egzamin medyczny jest bardzo ważny, ponieważ bez zatwierdzonych wyników badań nie można otrzymać pobytu stałego.
Badanie medyczne można przeprowadzić jedynie u lekarza, który posiada autoryzację z Ministerstwa Imigracji i jest uprawniony przez kanadyjski rząd. Nie można zrobić badań u jakiegokolwiek lekarza, gdyż nie będą one honorowane, jeśli lekarz nie jest lekarzem imigracyjnym.
Badania imigracyjne obejmują ogólny test moczu, krwi, prześwietlenie klatki piersiowej, lekarz przeprowadza także krótki wywiad z kandydatem. W przypadku sponsorowania żony, męża, konkubiny, konkubenta, dzieci, badania nie mają znacznego wpływu na proces imigracyjny, osoba taka musiałaby zagrażać zdrowiu kanadyjskiego społeczeństwa (np. choroba, która stwarza ryzyko powstania epidemii), by nie otrzymać pobytu.
W przypadku innych kandydatów badania medyczne są brane poważnie pod uwagę.
Kandydat może przejść badania medyczne w dowolnym miejscu, a zatem w Polsce lub w Kanadzie. Nie jest to istotne. Można na przykład starać się o wizę studencką w ambasadzie w Warszawie i dokonać badań medycznych np. w USA lub Kanadzie, pamiętając oczywiście o tym, że musi to być lekarz autoryzowany.
Jak znaleźć lekarza imigracyjnego? Na stronie Ministerstwa Imigracji podana jest lista, oto link:
http://www.cic.gc.ca/pp-md/pp-list.aspx
Panel Physicians
www.cic.gc.ca
Find a Panel Physician. Find a doctor you may visit in your country, territory or region for your immigration medical exam.
W przypadku problemów zdrowotnych wysyła się niekiedy imigrantów na dodatkowe badania specjalistyczne, a zatem ważne jest, by sprawdzić swój stan zdrowia przed zrobieniem badań medycznych, by uniknąć dodatkowych kosztów prywatnych badań dodatkowych. Na przykład osoby, które mają wysokie ciśnienie, mogą zostać poproszone o próbę wysiłkową serca.
Niekiedy zdarza się tak, że sam stres robienia badań i widzenie się z lekarzem imigracyjnym wywołują „ciśnienie białego fartucha” u osób, które zazwyczaj mają ciśnienie w normie. Jeśli zaistnieje taka sytuacja, należy powiadomić lekarza.
Badania medyczne mogą wykluczyć szanse na pobyt stały wówczas, kiedy komisja lekarska stwierdzi, że osoba wymaga leczenia, a co za tym idzie, opieki medycznej w Kanadzie. A zatem jeśli wniosek będzie taki, że kandydat na imigrację może obciążyć system opieki zdrowotnej, pobyt może być odmówiony. Od takiej decyzji można się odwołać.
The Immigration Network Canada
Izabela Embalo M.A., RCIC
Licensed Canadian Immigration Practitioner
Osoby zainteresowane imigracją, wizami, apelacją decyzji negatywnej, prosimy o kontakt:
416-5152022, emiz@live.
www.emigracjakanada.net
Commissioner of Oath
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Komu wierzyć?
Napisane przez Aleksander ŁośOficerowie imigracyjni i sędziowie różnych szczebli rozpatrujący sprawy imigracyjne, nasłuchają się tak wielu kłamstw, że często nawet w sprawach dość oczywistych, osoby prześladowane w krajach urodzenia, muszą długo żyć w niepewności, czy zostaną zaakceptowane w Kanadzie jako uciekinierzy polityczni. Bo subiektywne przekonanie o swoich racjach musi być przełożone na język i procedury prawne.
Maria, około trzydziestoletnia kobieta, stanęła przed obliczem „członka”, bo tak można przetłumaczyć słowo „member” (Immigration and Refugee Board), czyli sędziego imigracyjnego, który miał zdecydować, czy należy jej udzielić schronienia, jako uciekinierce z jej rodzinnego kraju.
Nadal sporym zainteresowaniem cieszy się program wizy studenckiej w Kanadzie. Wiza studencka posiada także różne przywileje, np. współmałżonek lub konkubent zagranicznej studentki (lub odwrotnie) uzyskuje w Kanadzie otwartą wizę studencką, a zatem nie potrzebuje posiadać ani kontraktu pracy, ani LMIA. Studenci zagraniczni także mogą w Kanadzie pracować na pół etatu. Dodatkowym przywilejem jest to, iż student może starać się o wizę pracy po zakończeniu studiów, w zależności od trwania nauki może to być wiza na trzy lata, i jeśli otrzyma pracę, współmałżonkowie/konkubenci także mogą wizę pracy otrzymać.
Istnieją także programy imigracyjne prowincji, które przyjmują studentów zagranicznych na pobyt stały, o ile posiadają oni kanadyjskiego pracodawcę.
I oczywiście sama wiza pracy daje możliwości uzyskania pobytu stałego w programie federalnym i w programach prowincji.
Ponadto minister imigracji oznajmił ostatnio w mediach, iż uważa studentów zagranicznych za najlepszy materiał na imigrantów, więc mam nadzieję, że może przywróci kategorię studencką programu dla doświadczonych, kiedy to studenci po dwóch latach nauki mogli już starać się o stałą rezydencję.
Jaki może być powód odmowy wizy studenckiej? Otóż prawo imigracyjne wymaga, by student okazał się odpowiednimi funduszami na studia (minimum pierwszy rok) oraz by wykazał intencje powrotu po zakończeniu nauki, pomimo że prawo zezwala na staranie się o pobyt stały po zakończeniu nauki.
Ważne jest zatem, by wziąć pod uwagę te czynniki i wymogi prawne. Brak odpowiedniej dokumentacji wspierającej podanie studenckie może w rezultacie zaowocować odmowną decyzją.
Osoby posiadające mniejsze zasoby finansowe mogą posłużyć się listami gwarancyjnymi od rodziny lub przyjaciół w Kanadzie, którzy chcą zapewnić im na przykład zamieszkanie lub zamieszkanie i wyżywienie. Gwarantorzy powinni załączyć dokumenty swojego kanadyjskiego statusu (pobyt stały/obywatelstwo), także dokumentację swoich dochodów, np. list o zatrudnieniu i ostatnie zeznanie podatkowe. Ja osobiście złączam także dowody posiadania nieruchomości lub wynajmu lokalu mieszkaniowego oraz kopię ostatnich wypłat (zatrudnienie). Jeśli Wasz reprezentant posiada uprawnienia notaryzacyjne, warto uwierzytelnić list gwarancyjny.
Proszę także pamiętać, że już niebawem także od studentów zagranicznych będzie wymagane, by posiadali zezwolenie na wlot do Kanady (eTA).
Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
OSOBY ZAINTERESOWANE PRAWEM IMIGRACYJNYM PROSIMY O KONTAKT: Tel./Text. 416-5152022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Posiadamy 18 lat doświadczenia. Z dużym sukcesem pomogliśmy setkom polskich imigrantów wyemigrować do Kanady.
Możliwość konsultacji poprzez Skype (imigra.canada).
Lokalizacja biura w centrum Mississaugi.
www.emigracjakanada.net
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Wóda
Napisane przez Aleksander ŁośKiedy na niepowodzenia w życiu, w związku z brakiem mamy, skarży się kilku- czy kilkunastoletnie osierocone dziecko, to jest to naturalne. Ale dziwnie brzmiała ta skarga na los z ust 30-letniego mężczyzny, którego mama zresztą żyła. Była ona jednak od niego daleko przez ostatnią dekadę. I, jak mówił, nie chodziło o pilnowanie każdego kroku, ale poczucie, że matka jest tym życzliwym recenzentem poczynań, nawet już dorosłego dziecka.
Jurek (Jerry) przebimbał ostatnie dziesięć lat, z tego osiem lat w Kanadzie. Jak twierdził, to i tak mu się udało tak długo omijać rafy policyjno-imigracyjne. Ale w końcu nastąpiła wpadka i Jurek, bez żenady zaczął opowiadać o swoich wzlotach i upadkach.
Pobytu stałego nie traci się po 6 miesiącach od opuszczenia Kanady. Tak było kiedyś, choć do dziś wiele osób jest przekonanych, że zostanie im odebrana stała rezydencja, jeśli wybiorą się poza Kanadę na kilka miesięcy. Pobyt stały można także stracić, jeśli ktoś popełni przestępstwo kryminalne lub jeśli małżeństwo/związek konkubinatu rozpadnie się zbyt szybko i po uzyskaniu pobytu stałego na mocy programu łączenia rodzin.
Znam nawet kobietę, która w obawie o utratę pobytu w Kanadzie (zamieszkuje obecnie w Miami w USA), zmuszona jest do częstego podróżowania do Kanady po 6-miesięcznej nieobecności w Toronto. Znajomi podpowiedzieli jej, że takie są zasady zachowania pobytu w Kanadzie. Można sobie tylko wyobrazić, ile musi ona niepotrzebnie wydać na bilety lotnicze. W dodatku towarzyszy jej małżonek, obywatel kanadyjski, a zatem pobyt stały nie zostanie jej odebrany nawet po dłuższej nieobecności w Kanadzie. Warto zaznajomić się z tą zasadą i wiedzieć, jakie są wyjątki od reguły, NIE KAŻDA BOWIEM OSOBA POSIADAJąCA STAłą REYDENCJę TRACI STATUS STAłEGO REZYDENTA PO DłUŻSZEJ NIEOBECNOśCI.
Jak wygląda ta sprawa w świetle obowiązujących przepisów? Kodeks prawa imigracyjnego Kanady opisuje, jakie warunki muszą być spełnione, by stały rezydent Kanady nie stracił pobytu stałego. Jeszcze do tej pory wiele osób jest przekonanych, kierując się starymi zasadami, że pobyt traci się już po kilku miesiącach nieobecności w Kanadzie, jednak prawo zmieniło się i obligacja rezydencka została zmieniona na korzyść imigrantów.
Prawo kanadyjskie wymaga, by osoba przebywała w Kanadzie fizycznie 730 dni, by utrzymać pobyt stały w okresie ostatnich pięciu lat. A zatem można być poza Kanadą przez trzy lata i nie stracić stałego statusu. Ponadto kanadyjski rezydent przebywający za granicą nie traci stałego pobytu, jeśli zamieszkuje poza Kanadą z kanadyjskim obywatelem – żoną, mężem, dzieckiem, partnerem w relacji konkubinatu.
Osoby pracujące poza Kanadą dla kanadyjskiej korporacji czy dla kanadyjskiego rządu także nie tracą prawa stałego zamieszkania, nawet jeśli pozostają poza Kanadą przez wiele lat.
Ponadto brane są pod uwagę wszelkiego rodzaju humanitarne okoliczności sprawy, a zatem na przykład, jeśli osoba przebywała poza Kanadą z przyczyn niezależnych od siebie i pragnie po latach powrócić do Kanady jako stały rezydent, pobyt stały nie zostanie odebrany. Oczywiście decyzja finalna zależy od urzędnika, wiele jednak podobnych spraw jest rozpatrywanych pozytywnie.
Pobyt stały może być także odebrany na terenie Kanady osobie, która popełniła wykroczenie kryminalne.
Co robić w przypadkach odebrania statusu stałego rezydenta? Osoba posiadająca pobyt stały ma prawo odwoływać się od tej decyzji, a zatem w zależności od zaistniałych okoliczności, nawet po odebraniu pobytu stałego jest szansa go uzyskać.
Byli stali rezydenci mogą także skorzystać z opcji ubiegania się o pobyt stały, na przykład w programie humanitarnym, jeśli na przykład założą w Kanadzie rodzinę, istnieje także możliwość ponownego uzyskania pobytu poprzez łączenie rodzin.
Przyznany warunkowy pobyt stały dla partnerów w relacji konkubinatu i małżeństwa nie zostaje odebrany, jeśli zaistnieje udokumentowana sytuacja przemocy domowej lub jeśli para posiada dziecko.
mgr Izabela Embalo
Licencjonowany doradca
prawa imigracyjnego
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJĄ, WIZAMI PRACOWNICZYMI, STUDENCKIMI I INNYMI PROCEDURAMI IMIGRACYJNYMI, PROSIMY O KONTAKT: tel. 416 515 2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net
Przyjmujemy także wieczorami i w niektóre weekendy po uprzednim zamówieniu wizyty.
Nowa lokalizacja w centrum Mississaugi.
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Kamraci
Napisane przez Aleksander ŁośTak ich dowcipnie nazywano w kanadyjskim areszcie imigracyjnym, a i oni czasami zwracali się do siebie “tawariszcz”, bo urodzili się jeszcze za panowania Związku Sowieckiego, ale w latach młodzieńczych byli świadkami i uczestnikami gwałtownych przemian ustrojowych i gospodarczych w swoim rodzinnym kraju. Byli w wieku 25-30 lat, przystojni, dobrze wyglądający, tzn. wysportowani, dynamiczni. Łączyło ich głównie to, że ich pierwszym językiem, którym posługiwali się na co dzień, był język rosyjski. Związku Sowieckiego, i różnie potoczyły się ich losy. Nazywajmy ich: Rosjanin, Uzbek, Kazach i Grek.
Ten pierwszy urodził się w Moskwie w rodzinie prominenta partyjnego. Dorastający syn był głównym krytykiem poczynań ojca, szczególnie kiedy już podrósł i zaczął edukować się na ulicy, ogarniętej gorączką krytyki wszystkiego co stare, a „jedynie słuszny system” zaczął chylić się ku upadkowi. W wieku szesnastu lat wyfrunął z domu i po kilku miesiącach znalazł się w Kanadzie. Tutaj zapuścił korzenie. Czternaście lat udawało mu się uniknąć zatrzymania i deportacji.
Czy urząd musi wydać pozytywną decyzję?
Napisane przez Izabela EmbaloCzęsto spotykam się z postawą, zwłaszcza w przypadku spraw małżeńskich lub konkubenckich, że osoby sponsorujące bliskich oraz osoby ubiegające się o stałą rezydencję są przekonane, że urząd imigracyjny MUSI WYDAć POZYTYWNą DECYZJę. Niestety, prawo imigracyjne i związane z tym konsekwentnie procedury DOKłADNIE określają, kto może otrzymać pobyt stały i na jakich zasadach.
Małżeństwo nie jest gwarancją otrzymania pobytu stałego, nie każdy obywatel, obywatelka czy rezydent spełnia wymogi sponsorowania i nie każdy kandydat może zostać przyjęty do kanadyjskiej społeczności. Nie wspominam już o bardzo istotnej i decydującej kwestii udowodnienia prawdziwości małżeństwa, i to nie urząd ma udowodnić małżeństwu, że jego podejrzenia są prawdą, tylko starający się o pozostanie (SPONSOR I KANDYDAT) muszą udowodnić i przekonać urząd, że ich ZWIąZEK JEST PRAWDZIWY I ZOSTAł ZAWARTY JEDYNIE W CELU ZAłOŻENIA RODZINY W KANADZIE, według prawnej zasady „burden of proof lies on the applicant”. Zawarcie małżeństwa nie chroni też w 100 procentach przed deportacją, mam tu na myśli osoby sponsorowane nieudokumentowane oraz osoby sponsorowane, posiadające rekord kryminalny.
Często spotykana przeze mnie postawa, kiedy klienci, a najczęściej sponsorzy, wychodzą z założenia, że urząd imigracyjny jest niemalże zawsze zobowiązany przyznać wizę sponsorską-imigracyjną bliskiemu, jest bardzo błędna i może być tragiczna w rezultatach. Wystarczy sprawdzić listę odwołań od negatywnych decyzji ws. podań o łączenie rodzin, w tym sponsorstwa małżeńskiego, w kanadyjskich trybunałach odwoławczych (Immigration Appeal Division). Kolejki są tak długie, że wnoszący apelacje sponsorzy muszą czekać rok i dłużej na przesłuchanie.
Rzeczywiście, sponsorzy posiadają prawa, jako osoby zamieszkałe w Kanadzie, to znaczy mogą złożyć podanie o sponsorowanie. Jednak zanim zaczną Państwo jakąkolwiek procedurę sponsorowania, należy dowiedzieć się, jakie są zasady prawa imigracyjnego, w szczególności sponsorowania, wtedy unikną Państwo rozczarowania lub wspomnianej decyzji odmownej i ponownej „walki” o pozostanie osoby Wam bliskiej, w kanadyjskich trybunałach.
Na szczęście, jeżeli podejdzie się do tematu poważnie i dobrze przygotuje się materiał dowodowy, szanse na pobyt stały są bardzo realne, ale nie należy bagatelizować procedur, a co najważniejsze - WYMOGóW PRAWA.
Wiele osób błędnie myśli, że wysoki dochód i posiadanie legalnego stałego statusu w Kanadzie daje pełne prawo do kanadyjskiego łączenia rodzin (sponsorowania). Myślenie logiczne, ale nie zawsze zgodne z określonymi prawnie zasadami. Na przykład wydawać by się mogło, że dobry, stały dochód jest obowiązkowym wymogiem sponsorskim, a w praktyce okazuje się, że nie zawsze. W przypadku sponsorowania dzieci w określonym wieku lub współmałżonków nie ma bowiem określonego wymogu co do wysokości zarobków sponsora. W dodatku jeśli sponsor przebywa obecnie za granicą i nie ma dochodów w Kanadzie, nadal ma szanse na sponsorstwo partnera/partnerki, choć musi przekonać władze imigracyjne, że będzie w stanie utrzymać osobę sponsorowaną po powrocie do Kanady (zaakceptowane oferty i kontrakty pracy w Kanadzie). Niewiele osób zdaje sobie także sprawę, że jeśli sponsorowało poprzednio kogoś bliskiego w ramach łączenia rodzin i osoby sponsorowane pobierały zasiłek socjalny w czasie trwania sponsorstwa, wówczas w takich wypadkach ponowne sponsorowanie najprawdopodobniej nie zostanie zatwierdzone. Dotyczy to także sponsorstw trwających po rozwodzie czy osiągnięciu dojrzałości-samodzielności sponsorowanych dzieci. Na przykład, jeśli mężczyzna sponsorował żonę, podpisał sponsorstwo na 10 lat w przeszłości i po roku się rozwiódł, a jego żona ponownie w Kanadzie wstąpiła w związek małżeński, nie następny współmałżonek jest za nią odpowiedzialny w świetle przepisów imigracyjnych, jedynie osoba, która pierwotnie podpisała sponsorstwo na pobyt stały. Dochodzę do wniosku, że wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tej obligacji imigracyjnej i w następstwie doświadcza wielu problemów w ewentualnych przyszłych sprawach imigracyjnych. Na szczęście, przepisy dotyczące sponsorowania współmałżonków zmieniły się korzystnie i obecnie wymagane są jedynie trzy lata sponsorstwa. Zmienił się niestety wymagany okres sponsorowania rodziców, o co często Państwo pytają, wymagane jest 20 lat zobowiązania sponsorskiego i nie ma możliwości, aby ten okres skrócić.
Izabela Embalo,
licencjonowany doradca
OSOBY ZAINTERESOWANE UBIEGANIEM SIę O POBYT STAłY LUB WIZę IMIGRACYJNą INNEJ KATEGORII PROSZę O KONTAKT Z NASZYM BIUREM, TEL. 416 515 2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.,
www.emigracjakanada.net