Prawo imigracyjne
Chciałabym przypomnieć Państwu możliwości legalnego przedłużenia pobytu czasowego; wiele osób pyta się, jak to zrobić i czy w ogóle mogą pozostać dłużej, jeśli na granicy urzędnik wyznaczył krótki termin pobytu w Kanadzie. Osoby przebywające w Kanadzie jako studenci lub pracownicy zagraniczni także mogą skorzystać z opcji przedłużenia czasowego pobytu, jeśli wiza niebawem wygasa. Nie zawsze bowiem można przedłużyć wizę studencką lub pracowniczą.
Jeśli turysta otrzymał jedynie pieczątkę z datą wlotu, może pozostać w Kanadzie turystycznie przez sześć miesięcy, sześć, a nie trzy – wiele osób jest przekonanych, że jeśli nie ma żadnej adnotacji w paszporcie, można w Kanadzie pozostać jedynie przez trzy miesiące. Spotykałam także klientów, którzy zgłaszali się do mnie, by przedłużyć status po trzech miesiącach, a wizę mieli jeszcze ważną przez następne trzy miesiące, czyli nie było takiej potrzeby.
Pobyt można przedłużyć na terenie Kanady korespondencyjnie lub elektronicznie. Nie ma opcji osobistego spotkania – przedłużenia pobytu czasowego w lokalnym biurze.
Jeśli kanadyjski urząd zezwolił na krótszy okres pozostania i wówczas, jeśli czasowy pobyt na granicy wydany został z restrykcją-adnotacją urzędową, która jest nakazem stawienia się do odlotu na lotnisku, nadal istnieje szansa, by poprosić o dłuższe zezwolenie, nawet w sytuacji posiadania restrykcji wizowej pobytu czasowego. Warto się zaznajomić z obowiązującymi przepisami, ponieważ niekiedy urzędnik nakazuje stawienie się na granicy w danym dniu do wylotu, a jego decyzja niekoniecznie jest ostateczna.
Jak zatem przedłużyć pobyt czasowy? Turysta musi wysłać specjalną petycję do urzędu imigracyjnego. Opłata skarbowa obecnie wynosi 100 dolarów od osoby.
Uwaga – istotna informacja. Od momentu wysłania podania o przedłużenie pobytu turystycznego do momentu otrzymania pisemnej decyzji TURYSTA POZOSTAJE W KANADZIE LEGALNIE (implied status). Na decyzję można czekać dość długo, więc nie należy się martwić, że praktycznie pierwsze zezwolenie na pobyt już wygasło, gdyż prawo chroni wnioskodawców w ten sposób, że w trakcie oczekiwania na decyzję (wizę czasową) turysta ma prawo pozostać na terenie Kanady. Nie należy też wysyłać oryginału paszportu, jedynie kopię strony głównej i strony z adnotacjami urzędu kanadyjskiego. Oczywiście proszę zatrzymać dowody wysłania podania i opłaty za przedłużenie wizy. Informacja o wysyłce dokumentów dopiero po jakimś czasie widnieje w systemie komputerowym i jeśli wcześniej ktoś będzie sprawdzony na przykład przez policję w sytuacji nieposiadania ważnej wizy – może dojść do aresztowania. Dlatego ważne jest, by udokumentować swoją legalność.
Przedłużenie wizy – osobny dokument – wysyłane jest także pocztą. Następna ważna informacja, bez kopii paszportu urząd nie wyda decyzji pozytywnej, paszport musi być ważny, także na okres przedłużenia wizy czasowego pobytu. Brak ważnego paszportu jest powodem odmowy wizy turystycznej. Prawo zezwala także na kilkakrotne przedłużanie wizy turystycznej, jednak osoba odwiedzająca Kanadę za każdym razem musi opisać powody pozostania i swoją sytuację finansową. Rodzice i dziadkowie mogą uzyskać superwizę na dłuższy okres pobytu, jednak w tym przypadku bardzo dokładnie zostanie sprawdzony dochód osób sponsorujących.
Na decyzję w sprawie przedłużenia wizy można czekać długo, nawet sześć miesięcy, ale jak pisałam, w tym czasie osoba starająca się o przedłużenie jest w Kanadzie legalnie.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
tel. 416 515-2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJą DO KANADY PROSIMY O KONTAKT.
WWW.EMIGRACJAKANADA.NET
czwartek, 08 wrzesień 2016 23:48
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Mieszany Kresowiak
Napisane przez Aleksander ŁośKiedy po drugiej wojnie światowej Wrocław dostał się Polsce w zamian za Lwów, to to w 70 proc. zrujnowane miasto, należące przed wiekami do Królestwa Polskiego, ale przez ostatnie kilkaset lat do Austro-Węgier lub Niemiec, zostało zasiedlone w dużej części przez byłych mieszkańców Lwowa. Ale nie tylko, bo większość mieszkających w promieniu 100 kilometrów od tego miasta mówiła, że są „spode Lwowa”. Mimo swojej specyficzności, ci wschodni Polacy byli życzliwie traktowani przez „Centraniaków”, czyli tych, którzy przenieśli się na Ziemie Zachodnie z centralnej Polski. Ale kiedy ci ostatni chcieli zakpić z tych pierwszych to wołali do nich, „e ty, Polak z Kołowyi”, co stanowiło określenie pejoratywne, bo przybysze z tego kresowego miasteczka byli postrzegani jako najbardziej prymitywni z repatriantów.
Wiele się pisało o wprowadzeniu wymogu dla obywateli strefy bezwizowej i obowiązku posiadania zezwolenia na wlot do Kanady. Najpierw rząd kanadyjski ogłosił, iż elektroniczne zezwolenie na wlot do Kanady będzie obowiązywać od zeszłej wiosny, obecnie data wymogu posiadania elektronicznego dokumentu przesunęła się na 29 września i wygląda na to, że jest to już data finalna. A zatem osoby, które chcą podróżować do Kanady, powinny pomyśleć już o uzyskaniu elektronicznego zezwolenia na wlot eTA. Niektórzy dokument elektroniczny dostają w kilka minut (przyznawany komputerowo), inni muszą trochę poczekać, mogą być wymagane dodatkowe dokumenty i wyjaśnienia. Osoby, które już wcześniej ubiegały się o wizę czy pobyt stały, kierowane są najczęściej do weryfikacji informacji i dlatego proces może potrwać nieco dłużej.
Pytają Państwo także o tak zwane zaproszenia i czy takowe są obowiązkowe? Otóż nie ma wymogu, by zapraszana osoba posiadała zaproszenie lub list gwarancyjny. Można taki posiadać, ułatwia to w niektórych przypadkach przekroczenie granicy. Ja radziłabym skupić się bardziej na przygotowaniu turysty-osoby, której się Państwo spodziewają, by osoba zaproszona posiadała odpowiednie dokumenty. Należy także uprzedzić waszego gościa, że na granicy może być rozmowa weryfikująca niektóre informacje oraz cel podróży.
Osoba zapraszająca powinna oczekiwać na turystę na lotnisku, można wówczas wziąć ze sobą dokumenty potwierdzające tożsamość, zatrudnienie ewentualnie inne środki utrzymania, stan majątkowy. Osoba zapraszająca powinna także podać numer telefonu i oczekiwać na ewentualny kontakt z urzędnikiem, który może weryfikować niektóre informacje i pytać o powód odwiedzin.
Gdzie można znaleźć informacje na temat elektronicznego zezwolenia na wlot? Oto jest to strona rządu Kanady:
http://www.cic.gc.ca/english/visit/index.asp
Osoby przekraczające granicę Kanady drogą lądową nie muszą posiadać eTA. A zatem jeśli ktoś ma wizę amerykańską, może na przykład wlecieć do USA i potem dostać się do Kanady. Należy pamiętać, że turysta musi okazać się wówczas ważnym paszportem biometrycznym.
Opłata za eTA wynosi tylko 7 dolarów, a wnioskodawca uiszcza ją kartą kredytową.
Izabela Embalo
licencjonowany
doradca imigracyjny
licencja # R506496
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJą PROSIMY O KONTAKT 416-5152022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..">Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
www.emigracjakanada.net
piątek, 02 wrzesień 2016 14:55
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Solidarność mniejszości
Napisane przez Aleksander Łoś
Jednym z poważniejszych problemów we współczesnym świecie jest sposób traktowania mniejszości przez większość. Bo możemy wprowadzić i respektować w sposób doskonały zasady demokratyczne i możemy stać się ciemiężycielami tych, którzy na przykład przegrali wybory, opowiedzieli się za opozycją, zdążają do objęcia władzy przy najbliższych wyborach.
Podobnie można wypaczyć, i zasady demokracji i zasady tolerancji religijnej, jeśli wygrana partia, popierana przez jakąś jedną grupę czy opcję religijną, zacznie ciemiężyć, pozbawiać stanowisk pracy, wprowadzać jakieś zakazy, ośmieszać itp. grupę mniejszościową, która nie jest w stanie obalić większości. Ale mogą być jeszcze bardziej skomplikowane opcje: mniejszość etniczna i mniejszość religijna w ramach mniejszości religijnej w danym państwie. Każdy z tych elementów może stanowić przedmiot dyskryminacji, a więc osoba wywodząca się z takiej potrójnej mniejszości może z każdej z tych przyczyn domagać się uznania za osobę dyskryminowaną i starać się o status uciekiniera.
Po rządach Partii Konserwatywnej Kanada ubolewa na brak siły roboczej. Minister do spraw imigracji zapowiedział, że rząd pragnie zwiększyć nabór zagranicznych pracowników i imigrantów w Kanadzie. Plan reformy przepisów imigracyjnych w Kanadzie może być przedstawiony już jesienią.
Zwiększeniu liczby zagranicznej kadry roboczej może sprzeciwić się duża część kanadyjskiego społeczeństwa, obawiając się, że zabraknie pracy dla Kanadyjczyków, ale realia pokazują, że zaostrzenie przepisów imigracyjnych nie przyniosło oczekiwanych efektów. Myślę także, że wielu Kanadyjczyków nie rozumie, że rodzaj pracy, jaką wykonują imigranci, nie jest tak popularny wśród rodowitych Kanadyjczyków, którzy nie zawsze chcą się podjąć tej trudnej, fizycznej pracy. Osobiście znam pracodawców, którzy narzekają na brak odpowiednich pracowników i bardzo chcieliby zatrudnić na przykład fachowców z Polski lub innych krajów, jednak obecne uciążliwe procedury i formalności zniechęcają do tego przedsięwzięcia.
Starzejąca się populacja Kanady wymaga, by trwał nabór młodych, produktywnych imigrantów. Kanada nie jest samowystarczalna pod względem utrzymania odpowiedniej wielkości zaludnienia, a zatem imigranci są i będą potrzebni.
Niebawem możemy się spodziewać zmian w prawie imigracyjnym. Dyskutuje się obecnie ułatwienie przepisów dla zagranicznych studentów ( WARTO ZAINWESTOWAć W NAUKę W KANADZIE), którzy, wykształceni w Kanadzie, stanowią bardzo atrakcyjne źródło imigracji. Minister chce także ułatwić przepisy związane z zatrudnieniem obcokrajowców. Obecnie w większości przypadków wymagana jest specjalna opinia rynku pracy, a uzyskanie takiej opinii jest trudną procedurą prawną. Wielu pracodawców otrzymuje odmowę, gdyż rząd zmusza kanadyjskie firmy do zatrudniania stałych rezydentów i obywateli Kanady w pierwszej kolejności.
Zapowiadane w fazie początkowej zmiany mogą być bardzo korzystne dla polskich imigrantów, którzy głównie przyjeżdżają do Kanady jako zagraniczni pracownicy.
Rząd kanadyjski chcą także zaludniać mniej popularne części i prowincje Kanady. Toronto i Vancouver są tak zatłoczone, że powoduje to wysokie, zbyt wygórowane ceny domów. Kanadyjczycy narzekają, że przez imigrantów nie mogą sobie pozwolić na zakup swojego własnego domu. W górę idą także ceny wynajmu. Osobiście myślę, że wygórowane ceny domów nie są zawsze skutkiem dużej imigracji, ceny są podwyższane ze względu na duży popyt wśród zagranicznych inwestorów.
O zmianach przepisów będę Państwa informować w następnych artykułach. Cieszy mnie niezmiernie, że rząd liberalny pragnie zreformować system prawa imigracyjnego, dając szanse większej liczbie imigrantów.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca
www.emigracjakanada.net
tel. 416 -5152022 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJą PROSIMY O KONTAKT.
Z DUŻYM SUKCESEM POMOGLIśMY SETKOM POLSKICH IMIGRANTóW OSIEDLIć SIę NA STAŁE W KANADZIE.
18 LAT DOśWIADCZENIA.
sobota, 27 sierpień 2016 13:19
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Emisariusz
Napisane przez Aleksander ŁośRóżne są metody walki o wolność własnego kraju. Czeczeńcy bronili się przed zniewoleniem przez carów Rosji przez około dwustu lat. W czasach realnego komunizmu nie mieli szans na wywalczenie ponownie wolności. Ale rozpad byłego Związku Sowieckiego, osłabienie ideologiczne i militarne samej Rosji, którego rządcy uważają Czeczenię za część własnego imperium, zapromieniowało nadzieją na wywalczenie wolności.
Tak w dawnym Związku Sowieckim, jak i obecnie w Rosji Czeczeńcy uważani są za bandytów, zdolnych do najbardziej zbrodniczych czynów. Zdjęcia wojowników czeczeńskich publikowane przez agencje światowe jakby potwierdzają ten ukształtowany przez Rosjan stereotyp Czeczeńca. Jest to wizerunek smagłego, zarośniętego, półdzikiego, wymachującego bronią bojownika.
Jakie mogą być przyczyny otrzymania odmowy pobytu stałego? Przyczyn może być wiele, niektóre z nich to:
–posiadanie rekordu kryminalnego (tylko niektóre automatycznie się przedawniają po upływie 10 lat),
– członek rodziny posiada rekord kryminalny (dzieci, konkubenci, współmałżonkowie),
– zły stan zdrowia,
– zły stan zdrowia osoby z rodziny (dzieci, konkubenci, współmałżonkowie),
– nieprawdziwe zeznania, np. ktoś nie podał prawdziwych informacji we wniosku imigracyjnym lub wizowym lub podczas przesłuchania przez urzędnika imigracyjnego lub granicznego,
– podejrzenie, że ktoś złamie prawo lub fakt, że już złamał prawo imigracyjne w Kanadzie,
– negatywna ocena kandydata i jego sytuacji (np. wizy pracy, wizy studenckie, podania humanitarne).
Niektóre powody można prawnie zneutralizować albo specjalną procedurą imigracyjną, albo specjalnym wnioskiem. Warto przedyskutować swoją sprawę z osobą, która zajmuje się profesjonalnie prawem imigracyjnym.
Przykład, imigrant posiada rekord kryminalny w Polsce. Minęło już pięć lat, można zatem wystąpić z podaniem o kryminalną rehabilitację. Jeśli uzyska się pozytywną decyzję, sytuacja zmienia się o tyle, że rekord ten nie jest już żadną przeszkodą, jest jakby wybaczony i nie będzie brany pod uwagę w przyszłych procedurach imigracyjnych przez urzędnika imigracyjnego.
Natomiast w sytuacji, kiedy nie minęło jeszcze pięć lat od daty zakończenia się wyroku, imigrant musi wystąpić z podaniem o specjalne zezwolenie na zamieszkanie w Kanadzie, jednak szanse przyznania takiego zezwolenia zależą w dużej mierze od powodów wjazdu czy pozostania na terenie Kanady.
Inny przykład, osoba składająca wniosek o pobyt stały na podstawie specjalnych okoliczności – prawo humanitarne (nie mylić z azylem, gdyż jest to zupełnie inny program) może odwoływać się od takiej decyzji w sądzie (federalnym i najwyższym). Istnieje też szansa odwrócenia niesprawiedliwej czy błędnej decyzji poprzez napisanie listu z prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy do kierownika biura imigracyjnego, oczywiście muszą być podstawy prawne.
Artykuł ten ma na celu przybliżenie Państwu sytuacji, jakie niekiedy wydają się nierozwiązywalne lub zbyt skomplikowane. A jednak prawo uwzględnia takie okoliczności i zezwala na złożenie odpowiednich podań czy wydanie specjalnych dokumentów, które pozwalają wybrnąć z imigracyjnego kłopotu. Należy jednak znać najnowsze przepisy i obowiązujące procedury.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca
tel. 416-5152022
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net
piątek, 19 sierpień 2016 15:39
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Problemy tożsamościowe
Napisane przez Aleksander ŁośPrzyspieszone przemieszczanie się ludzi powoduje, że coraz większa ich liczba ma problemy z samookreśleniem się. No bo może być Anglik, ale urodzony i mieszkający prawie całe swoje życie czy to w Rodezji (Zimbabwe), czy to w Południowej Afryce. Może być Polak, ale urodzony na Litwie, Ukrainiec w polskim Przemyślu.
Pewne, związane z tym problemy miał również Valery. Ten wysoki, szczupły, niezwykle przystojny, około 28-letni mężczyzna urodził się z ojca Rosjanina i matki Polki. Cała rodzina ojca mieszkała w centralnej Rosji i on sam tam się urodził. Rodzina matki natomiast pochodziła z przedwojennych polskich Baranowicz. Nie wyjechali stamtąd po wojnie i tam też urodziła się matka Valerego, już na Białorusi, która wchodziła w skład Związku Sowieckiego. Ojciec Valerego (noszący typowo rosyjskie nazwisko) był porucznikiem armii sowieckiej, kiedy poznał jego matkę. Pobrali się i po kolejnych wędrówkach i awansach ojca Valerego, osiedlili się w Mińsku. Tam też urodził się Valery, jako ostatni z czterech synów.
Zaostrzenie przepisów ws. otrzymania zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemców w Kanadzie (LMIA) oraz wymóg zdania testu językowego w niektórych programach pobytowych zwiększyły znacznie zainteresowanie programem nominacji prowincji Ontario.
Warto zatem przeanalizować opcje imigracji poprzez program naszej prowincji, gdzie jeszcze nie wymaga się uzyskania opinii pracy LMIA, a test językowy, dla niektórych kandydatów stający się barierą nie do pokonania, nie jest jeszcze w tym programie wymagany. Ponadto wielu pracodawców nie wie, że kwalifikuje się na zasponsorowanie swoich pracowników poprzez zatrudnienie w Kanadzie. I jeśli kanadyjscy pracodawcy będą orientować się w tych przepisach, myślę, że wzrośnie liczba nominacji pobytowych.
Najnowsze zmiany programu nominacji w Ontario to podwyższenie wymogu udokumentowania rekrutowania pracowników lokalnych i przez nominowanie pracownika lokalnego. Wcześniej nie była to skomplikowana procedura i rząd Ontario podchodził do rekrutacji dość liberalnie. Obecnie należy przygotować dobry i przekonujący materiał, by uzyskać pozytywną decyzję. Program też zawiesza przyjmowanie podań ze względu na zbyt dużą liczbę, dlatego należy zawsze sprawdzić, jakie są najnowsze zmiany i czy ograniczenie przyjmowanej liczby nie wpłynie na podanie waszego pracodawcy.
Prowincje posiadają własne programy dostosowane do potrzeb społeczno-ekonomicznych rejonu. Ontario pozwala, by przedsiębiorstwa w prowincji mogły zasponsorować na pobyt stały odpowiednich pracowników, potrzebnych do rozwoju ich biznesów. Pracownicy zagraniczni w programie nominacji ubiegają się nie tylko o prawo zatrudniania, ale także o prawo stałego osiedlenia się.
Nie każdy jednak pracodawca kwalifikuje się do programu sponsorstwa zagranicznych pracowników. Jakie są kryteria prawne dla kanadyjskich pracodawców w Ontario? Poniżej przedstawiam podstawowe wymogi programowe:
– przedsiębiorstwo musi aktywnie działać od minimum trzech lat na terenie naszej prowincji,
– przedsiębiorstwo w GTA musi wykazać dochody brutto za ostatni rok podatkowy w wysokości minimum 1 000 000 dolarów oraz posiadać 5 pracowników zatrudnionych na cały etat na stale,
– przedsiębiorstwa poza GTA, muszą wykazać dochód mniejszy, minimum 500 000 dolarów, oraz zatrudniać na cały etat 3 pracowników.
Ważne jest, by pracodawca zapewnił zarobki zgodnie z wymogami i przepisami prawa pracy, nie jest dozwolone w tym programie, by zaniżać stawkę godzinową zagranicznym pracownikom, nie jest to bowiem furtka prawna do sprowadzania taniej siły roboczej, ponadto prawa zagranicznych pracowników są zabezpieczone przepisami prawnymi, nie można ich traktować gorzej aniżeli pracowników kanadyjskich i tylko dlatego, że nie mają jeszcze w Kanadzie stałego pobytu.
Pracownicy zagraniczni muszą być wykwalifikowanymi pracownikami, a zatem program ten nie obejmuje osób zajmujących się na przykład sprzątaniem, opiekunek do dzieci czy kelnerów. Grupa zawodowa musi podlegać odpowiedniej kanadyjskiej klasyfikacji O A B. Jest to znaczna różnica programowa pomiędzy Ontario i innymi prowincjami, gdzie możliwe jest sponsorstwo pracowników niewykwalifikowanych.
Program prowincji Ontario jest dwuetapowy. Pierwszy etap to zatwierdzenie kanadyjskiego pracodawcy. Po pierwszym etapie, jeśli pracodawca otrzyma pozytywna zgodę, pracownik zagraniczny ubiega się o pobyt stały. Ważne jest, by posiadać udokumentowane doświadczenie w zawodzie. Osoba taka musi także przejść badania medyczne i test na niekaralność.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
tel. 416-515-2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJą, PRACą, STUDIAMI PROSIMY O KONTAKT: 416-5152022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..">Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
UWAGA! POMOC W ZAKUPIE NIERUCHOMOśCI ORAZ UZYSKANIU KREDYTU, TAKŻE DLA NOWYCH IMIGRANTóW, OSóB NA WIZIE STUDENCKIEJ LUB PRACOWNICZEJ, OSóB ZE SŁABYM KREDYTEM ITP.
piątek, 12 sierpień 2016 12:22
Opowieści z aresztu deportacyjnego: Centralak
Napisane przez Aleksander ŁośCiekawe, kiedy to określenie stało się powszechnie znane. Bo chyba nie w czasach zaborów i zaraz po tym. W tamtych czasach mówiono o Kongresówce, Galicji, czyli o zaborach rosyjskim i austriackim. Określenie to przyjęło się chyba dopiero po drugiej wojnie światowej. Sam pamiętam, że mieszkańcy dolnośląscy określani byli jako ci „zza Buga” albo „centralacy”.
Ci pierwsi to byli wszyscy repatrianci z utraconych ziem polskich na rzecz Związku Sowieckiego, którzy, aby zachować polskość i żyć w granicach Polski, musieli porzucić swoje ojcowizny i przenieść się na „ziemie niczyje”, czyli Odzyskane. Ale zaczęli też przybywać na te ziemie ludzie z centralnej Polski, którzy głównie szukali tu większej szansy życiowej. Byli np. warszawiacy, którzy po zobaczeniu zrujnowanej przez Niemców stolicy Polski uznali, że łatwiej im będzie żyć w prawie niezniszczonych miasteczkach dolnośląskich, a nawet mniej zniszczonych dzielnicach Wrocławia. Obie te grupy najpierw się jakby boczyły na siebie, ich przedstawiciele opowiadali złośliwe dowcipy na tych drugich, obcych, ale po latach, szczególnie w kolejnych pokoleniach, te obie grupy się zlały i stworzyły nowy, wspólny patriotyzm lokalny.
