Trenuj pozytywne nastawienie!

Zmiana myślenia o sobie połączona z przekonaniem, że uczenie wymaga wkładu czasu i energii, może zdziałać cuda. Postawa wiary we własne możliwości, przekonanie o swojej własnej odpowiedzialności za naukę, jak również świadomość, że do osiągnięcia celu potrzebna jest pewna doza wytrwałości oraz regularnej pracy – to najprostsza recepta na sukces.
Każdy z nas – wyznaczając sobie pewne cele, stając przed różnymi życiowymi zadaniami i wyzwaniami – zadaje sobie pytanie, czy da radę, czy ma odpowiednie zdolności, żeby osiągnąć wyznaczony cel. Na przykład zanim podejmiemy decyzję o rozpoczęciu nauki języka obcego, z pewnością dokonamy oceny własnych możliwości. Kiedy uznamy, że mamy ku temu odpowiednie predyspozycje, przystąpimy do działania. Możemy też rozpocząć uczenie się, choć niezbyt wysoko ocenimy własne możliwości, ale będziemy znacznie mniej wytrwałymi uczniami, a ewentualne niepowodzenia przyspieszą naszą rezygnację z nauki.

Ważna jest motywacja
"Motywować, to znaczy skłaniać kogoś do robienia czegoś, zachęcać, pobudzać do czegoś; rozbudzać w kimś motywację do jakiegoś działania, wpływać mobilizująco."
W motywacji występują takie zjawiska, jak chęć, zamiar, pragnienia, życzenie i inne, mające jedną wspólną cechę, jaką jest dążenie do osiągnięcia określonego celu. Dążenie to może być świadome lub nieświadome, mniej lub bardziej sprecyzowane. Motywacja jest siłą poruszającą do działania i ukierunkowującą je na określone cele. Stanowi ona proces wewnętrzny aktywizujący jednostkę do działania. Proces motywacji składa się z pojedynczych motywów, które mają wpływ na procesy pamięci. Zapamiętywanie staje się dużo trwalsze, jeśli uczeń jest umotywowany do przyswojenia określonych tekstów, faktów lub czynności akceptowanych przez niego.
Wpływ motywów na przebieg procesu myślenia zaznacza się wyraźnie w trakcie nauki szkolnej. Uczeń o silnej motywacji stara się rozwiązać zadania trudne, szukając wszystkich możliwych sposobów, przeprowadzając wnikliwe rozumowanie, mobilizując do pomocy całą swoją wiedzę. Uczeń o słabej motywacji rezygnuje z rozwiązania takiego zadania. Dzięki silnej motywacji nawet słabemu uczniowi udaje się pokonać trudności i osiągnąć dobre lub zadowalające wyniki w nauce.

Zaprogramować umysł na sukces
Większość ludzi posiada "blokady psychologiczne" – stres, negatywne myśli, przykre doświadczenia blokują możliwość pełnego wykorzystania naszych potencjalnych możliwości. Już sam brak wiary we własne możliwości może spowodować powstanie takiej blokady. Najczęściej nie zdajemy sobie sprawy z tego, że w naszym umyśle istnieją takie przeszkody.
Umysł człowieka to bardzo skomplikowane "urządzenie". Nasz umysł odpowiada za czyny i składa się, mówiąc najprościej, ze świadomości i podświadomości. Nie wszystko co robimy, robimy świadomie. Kiedy wracamy do domu po lekcjach, nie zastanawiamy się nad każdym swoim krokiem, podobnie kiedy oddychamy – nie myślimy o tym itd. Wśród psychologów od dawna toczą się spory o to, ile zależy od naszej świadomości, a ile od podświadomości.
Niektórzy uważają, że podświadomość odpowiada za większość rezultatów naszych działań. Powszechne są też poglądy, że podświadomie "przyciągamy to, czego się spodziewamy", np. jeśli postrzegasz się za słabego z matematyki, zawsze będziesz miał problemy z liczeniem. Zatem większość uczniów, aby poprawić swoje wyniki szkolne, powinna zacząć od tego, by zmienić sposób, w jaki o sobie myśli, a nawet mówi. Unikaj więc negatywnych myśli typu: "jestem tępy", "to dla mnie za trudne, nie dam sobie rady", "jestem za głupi, żeby się tego nauczyć", "ja nie nadaję się do nauki, nie jestem wystarczająco zdolny" itp. Powodzenia lub niepowodzenia w nauce mogą być wynikiem Twego myślenia. Jeśli myślisz kategoriami tępego ucznia – będziesz nim, myśląc kategoriami prymusa, zrobiłeś pierwszy krok, żeby nim zostać.
Nie jest łatwo "przeprogramować" swoje myślenie, pozbyć się barier psychologicznych, wzbudzić wiarę we własne możliwości. Wielu uczniów obwinia innych za własne niepowodzenia związane z nauką. Obarczając innych odpowiedzialnością za nasze porażki, odrzucamy przyznanie się do własnej odpowiedzialności i zwalnia nas to od konkretnych wysiłków w celu rozwiązania problemu. To jaką będziemy mieli postawę, zależy tylko od naszego wyboru. Przyjmując odpowiedzialność za swoje powodzenia bądź niepowodzenia, możemy podjąć różne działania. Zacznijmy od zmiany myślenia oraz zaakceptowania siebie! Stwierdzono bowiem, że osoby o wysokim poziomie samoakceptacji nie tylko chętniej podejmują wyzwania, ale są też bardziej wytrwałe w dążeniu do celu niż osoby, które mają z samoakceptacją problemy.
Samoocena ma też wpływ na to, jak odbieramy informację zwrotną na temat swoich działań. Osoby akceptujące siebie i nastawione na sukces, wyraźniej odbierają pozytywne opinie. Te, które mają problemy z samoakceptacją, bardziej zwracają uwagę na wskazane błędy i wady w swoim postępowaniu, co prowadzi u nich do coraz bardziej negatywnego obrazu siebie. Dobrze jeśli nasz poziom samooceny zapewnia nam wiarę w siebie. Co jednak zrobić, gdy nie czujemy się dobrze ze sobą i nie mamy poczucia, że uda nam się zrealizować cele?

Planowanie i wyobrażanie Ci pomoże…
Od dziesięciu lat toczą się bardzo interesujące badania dotyczące nie tylko tego, czy wyobrażanie sobie zachowań zwiększa prawdopodobieństwo ich pojawienia się, ale przede wszystkim tego, czy podnosi jakość uzyskiwanych wyników oraz czy zwiększa wytrwałość w ich osiąganiu. Pionierską rolę w tych badaniach odegrały amerykańska badaczka Shelley Taylor oraz niemiecka badaczka Gabrielle Oetingen. Shelley Taylor i jej współpracownicy sprawdzali, czy systematycznie powtarzające się wyobrażenia związane z własnymi działaniami wpłyną na jakość wykonywanych działań. Przeprowadziła test na grupie uczniów, zdających egzamin. Wykazała, że wyobrażanie sobie kolejnych procedur, przepracowanie w myślach całego scenariusza przebiegu testu i planu kolejnych działań zakończonych osiągnięciem wysokiego wyniku, wpłynęło na polepszenie wyników egzaminu. Uczniowie z tej grupy zawczasu uzmysławiali sobie bowiem ewentualne przeszkody i trudności. Jednocześnie, test pisała druga grupa, której zadaniem było wyobrażanie sobie tylko dobrego wyniku testu, bez wizualizowania jego przebiegu. Grupa wyobrażająca sobie, jak zamierza osiągnąć cel, uzyskała lepsze wyniki niż grupa skupiająca się wyłącznie na celu (Taylor i Pham, 1996; Pham, Rivkin i Armor, 1998; Pham i Taylor, 1999).
Inne oddziaływanie wyobrażeń na wyniki działań wykazała Gabrielle Oetingen. Okazuje się, że pomocne jest też zobrazowanie sukcesu. W ramach programu kontroli wagi prosiła ona osoby badane, aby (w jednej grupie) wyobrażały sobie, jakie są piękne, kiedy już schudły, lub też (w drugiej grupie) wyobrażały sobie, jakie są brzydkie, bo nie schudły, a w dodatku może jeszcze utyły. W grupie pierwszej nie odnotowano żadnego znaczącego rezultatu w odchudzaniu, w grupie drugiej wyniki były imponujące i trwałe – średnio 11 kg (Oettingen, 1996; Oettingen i Mayer, 2002; Oettingen, Pak i Schnetter, 2001).

O dobry nastrój trzeba zadbać, dlatego też po godzinach spędzonych w pracy czy w szkole pozwól sobie na mały relaks. Umów się z kimś na kawę, poczytaj ulubioną książkę, posłuchaj ulubionej płyty. Warto wygospodarować choć trochę czasu w tygodniu, by regularnie oddawać się pasjom. Warto również część wolnego czasu poświęcić wysiłkowi fizycznemu, który powoduje zwiększone wydzielanie endorfin – hormonów szczęścia. Dodatkowo możemy odprężyć się dzięki treningowi umysłu (np. z programami Akademia Umysłu), rozwiązywaniu krzyżówek i łamigłówek (np. Sudoku). Każde z nich nie tylko zmniejsza stres, ale daje też dużo satysfakcji i poprawia pracę naszego mózgu. Naucz się, jak myśleć jaśniej, szybciej, sprawniej... bądź o krok przed innymi.

Aby myśleć pozytywnie, trzymaj się
trzech głównych zasad:

1. Nie wyolbrzymiaj swoich
problemów. Uwierz, że w rzeczywistości są mniejsze, niż Ci się wydaje.

2. Nie stwarzaj sobie sam nowych problemów. Przemyślane decyzje pomogą Ci się przed nimi obronić.

3. Uwierz w siebie. To ty decydujesz co przyniesie Ci nowy dzień.

Pozytywne nastawienie i radość nauki można ćwiczyć już od przedszkola!
Od 2011 roku na rynku kanadyjskim dostępna jest seria nowoczesnych programów edukacyjnych dla dzieci "Akademia Umysłu JUNIOR". Na razie dostępna jest wersja polskojęzyczna przeznaczona dla Polonii kanadyjskiej. Ta seria powinna wzbudzić żywe zainteresowanie osób zajmujących się kształceniem uczniów klas początkowych (5-9 lat), zarówno profesjonalnych nauczycieli, jak i rodziców, którzy pragną aktywnie wspomagać rozwój zdolności poznawczych dziecka. Zapewne wielu rodziców i dziadków pragnie podtrzymywać kontakt z językiem polskim, proponując dzieciom polskie książki, filmy, multimedia. Programy z serii Akademia Umysłu JUNIOR pozwalają na ćwiczenie języka polskiego. Odbywa się to dzięki lektorowi – pomocnej tablicy Tabi, która w przyjemny i prosty sposób prowadzi dziecko przez cały program. Już od samego początku wyjaśnia, co trzeba zrobić, aby rozpocząć grę, jak samemu zmienić ustawienia, a dodatkowo chwali za postępy. Dzięki pomocy lektora grać mogą również dzieci, które nie potrafią jeszcze czytać!

Wiele cech programu począwszy od szaty graficznej, poprzez fascynujące tło muzyczne naturalnych instrumentów (fortepian, smyczki), a skończywszy na urozmaiconym zestawie zadań edukacyjnych – świadczy o tym, że został on zaprojektowany przez ludzi z pasją.
W Akademii Umysłu Junior znajduje się 21 oryginalnych i pomysłowych ćwiczeń dostosowanych pod względem formy i treści do wieku dziecka, które będą miały za zadanie pobudzać koncentrację uwagi, pamięć i wyobraźnię u małych uczniów. Zawarte są tu również elementy edukacyjne, tak aby dziecko przez zabawę poznawało rzeczy ciekawe, przydatne na co dzień.

Innowacyjnym pomysłem producenta jest wprowadzenie do programu ćwiczeń ruchowych! Gdy program uzna, że dziecko zbyt długo siedzi przed komputerem, automatycznie uruchamia śmiesznego ludzika, który zachęca do krótkiej gimnastyki.
W dzisiejszych czasach większość dzieci z chęcią korzysta z komputera. Jego obsługę poznają już nawet pięciolatki. Jeśli twoje dziecko należy do miłośników wirtualnej rozrywki, warto wykorzystać to w pożytecznej sprawie. Dlatego świetnym wsparciem dla rozwoju młodego człowieka mogą być gry komputerowe, oczywiście te pozbawione przemocy i o charakterze edukacyjnym.

Pozostałe programy tego producenta dedykowane starszym dzieciom, młodzieży i dorosłym: "AKADEMIA UMYSŁU" cz. 1 i 2 odniosły wiele sukcesów, m.in. zostały pozytywnie zaopiniowane przez polskich psychologów oraz zdobyły główną nagrodę w kategorii multimedia w tegorocznej edycji Konkursu "Świat Przyjazny Dziecku" organizowanego przez polskie stowarzyszenie Komitet Ochrony Praw Dziecka.
Programy z serii Akademii Umysłu JUNIOR są dostępne w wersji pudełkowej i elektronicznej (w postaci plików do ściągnięcia). Nowość! Osoby, które przed zakupem chciałyby się zapoznać z możliwościami programów, mogą ze strony www.akademia-umyslu.pl pobrać bezpłatne wersje startowe. Ponadto dzięki możliwości dokonania zakupu pojedynczych ćwiczeń, podarować swojemu dziecku szansę zagrania w jedną bądź kilka gier.