Następnie zostali przedstawieni goście honorowi: Magdalena Borowska – konsul RP, i Jan Cytowski – przewodniczący Rady Polonii Świata, oraz władze SIPwK w osobach: Jerzy Bulik – przewodniczący Rady i jednoczesny przewodniczący Oddziału Kitchener, Hieronim Teresiński – prezes ZG SIP, Andrzej Felinczak – przewodniczący Oddziału Hamilton, i Sławomir Basiukiewicz – przewodniczący Oddziału Mississauga, a także byli przewodniczący SIP OT obecni na przyjęciu.

        Obecni członkowie Stowarzyszenia to w większości osoby, które przybyły do Kanady w ostatnim trzydziestoleciu, ale są też starsi, którzy pamiętają najwcześniejsze lata i współpracowali z założycielami Stowarzyszenia. Z dużą radością witano zasłużonego i najstarszego aktywnego członka SIP OT, Tomira Bałuta, który wstąpił do stowarzyszenia w 1953 r., a córka Bożena jest także członkiem Oddziału Toronto.

        Wśród przedstawicieli Kongresu Polonii Kanadyjskiej byli: Juliusz Kirejczyk – prezes KPK OT i były przewodniczący SIPwK OT, Zofia Śliwińska – prezes SPK Koło 20, Irena Kremblewska – Federacja Polek Ogniwo 1, Teresa Szwedo – Związek Narodowy Polski Gmina 1, Łucja Stec – prezes Funduszu Dziedzictwa Polek, Elizabeth Dragunowski – Koło Pań „Nadzieja”, Elżbieta Łyszkiewicz – Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, Michał Kustra – Polska Inicjatywa Studentów w Kanadzie, Anna Alwast – Fundacja A. Mickiewicza, i Kazimierz Chrapka – prezes Fundacji W. Reymonta. Obecni byli także reprezentanci mediów polonijnych oraz przedstawiciele świata sztuki i muzyki: Toronto Sinfonietta, Novi Singers, Chór Symfonia.

        Konsul Magdalena Borowska przywitała i pozdrowiła zebranych oraz wyraziła słowa uznania, mówiąc, że „tak ważna rocznica świadczy o tym jak istotną rolę odegrało SIPwK w zakresie promocji polskich instytucji i technologii na terytorium Kanady”.

        Hieronim Teresiński, prezes ZG SIPwK, zreferował szeroką działalność skupiającą się na współczesnych potrzebach i zainteresowaniach członków, jak kontakty zawodowe, poszukiwanie pracy i prezentacja swoich doświadczeń i wiedzy poprzez sympozja, seminaria i konferencje. Na zakończenie wystąpienia odczytał listy gratulacyjne od prof. Andrzeja Nowaka z Uniwersytetu Nebraska i prezesa Rady Polskich Inżynierów Ameryki Północnej oraz od Janusza Romańskiego, prezesa „Polonia Technica” USA. Prof. A. Nowak uważa, „że na skutek wieloletniej izolacji geopolitycznej Polski głównym celem łączącym Polskę i Polonię jest sprawa działania na rzecz rozwoju innowacji i przeskoczenia progów technologicznych w Polsce”. J. Romański życzy, „aby  plany i zamiary Stowarzyszenia spełniały się dla dobra profesjonalnej społeczności inżynierskiej w Kanadzie oraz dla najlepiej pojętego interesu i rozwoju naszej Ojczyzny Polski”.

        Jan Cytowski, przewodniczący RPŚ, zauważył, że aby wyobrazić sobie, co oznacza 75 lat,  najlepiej pomyśleć, że w przyszłym roku Kanada będzie obchodzić swoje 150. urodziny. Uważa, że tak renomowana organizacja powinna znaleźć się w Radzie Polonii Świata i wnieść swoje doświadczenie do tej światowej organizacji polonijnej.

        Przewodniczący oddziałów Mississauga i Hamilton krótko opowiedzieli o działalności na swoim terenie. Na terenie Oddziału Kitchener odnotowano istotne wydarzenie, jakim było nadanie przez prezydenta RP Andrzeja Dudę nominacji profesorskiej nauk technicznych dla jednego z członków Oddziału, prof. Grzegorza Glinki z Uniwersytetu w Waterloo.

        Wykład na temat historii Stowarzyszenia wygłosił w języku angielskim Maciej (Mark) Zaremba P.Eng., zwracając szczególną uwagę na to, że osiągnięcia polskich inżynierów były już znane w Kanadzie przed powstaniem Stowarzyszenia, gdyż wielu zasłużonych Polaków pozostawiło po sobie trwałe ślady, jak: Charles Blaskowitz, Alexander Kierzkowski, czy też Kazimierz Gzowski. Naturalna potrzeba zjednoczenia polskich inżynierów nastąpiła w czasie II wojny światowej po przyjeździe do Kanady w 1941 roku członków Stowarzyszenia Techników Polskich z Anglii, którzy mieli wspomóc przemysł wojskowy na potrzeby armii sprzymierzonych. W maju 1941 roku w Ottawie zawiązał się komitet założycielski. Powstały oddziały w Montrealu, Ottawie i Toronto. Po prezentacji historii Stowarzyszenia Maciej Zaremba podzielił się historią swojej kariery zawodowej i organizacyjną, inspirowaną przez swego ojca, Jana, prawnika z wykształcenia, który w Kanadzie wykonywał zawód kreślarza, pracując z innymi polskimi inżynierami, a w stowarzyszeniu organizował słynne comiesięczne herbatki.

        Występ artystyczny Anny Kołosowski, absolwentki wydziału muzycznego UofT, laureatki Alumni Award i wielu innych nagród, która wykonała na flecie wariacje Fryderyka Chopina na motywach Bisseta, zakończył część oficjalną. Na fortepianie akompaniował Maestro Maciej Jaśkiewicz, dyrygent, dyrektor muzyczny i założyciel Toronto Sinfonietta oraz wielu chórów i orkiestr.

        Wieczór w gościnnych progach konsulatu RP wypełniły rozmowy towarzyskie, wspomnienia i nowe znajomości przy poczęstunku i lampce wina. Była to sympatyczna okazja do kontaktów ze starymi i nowymi znajomymi. Szczególną atmosferę stworzyły fantazje jazzowe na fortepianie wykonywane przez Philipa Musa, studenta Wydziału Mechanicznego Ryerson University.

        W przyjęciu uczestniczyło 100 osób!

Krystyna Sroczyńska i Maria Świętorzecka SIP OT
www.polisheng.ca