31 października 1915 roku nastąpiło poświęcenie kościoła przez arcybiskupa Neila MacNeila i parafia od razu zaczęła spełniać swoją funkcję kultową i społeczną. Powstały pierwsze zalążki życia religijnego, takie jak: Towarzystwo Różańcowe i Towarzystwo Imienia Jezus. Rozpoczęto także naukę języka polskiego i geografii.

Intensywny rozwój parafii nastąpił w czasie duszpasterskiej posługi księdza Józefa Dekowskiego, który w 1924 roku założył Związek Wzajemnej Pomocy "Ulga".

Pojawiły się jednak pewne kłopoty finansowe, które nieomalże doprowadziły parafię do bankructwa, ale sytuacja zmieniła się diametralnie po interwencji arcybiskupa Neila McNeila, który przejął na siebie dług parafialny.

W latach trzydziestych, gdy proboszczem był ksiądz Władysław Gulczyński (między 1931 a 1940 rokiem), nastąpiło znaczne ożywienie życia parafialnego. Liczba parafian w tym czasie wzrosła do 3 tysięcy. Wtedy też do pracy duszpasterskiej przybyły siostry felicjanki, został zrekonstruowany dach na kościele z płaskiego na pochyły, założono witraże i zakupiono dzwon. W tym czasie Kanada przeżywała ekonomiczną depresję, więc parafianie organizowali różne okolicznościowe przedsięwzięcia, aby zdobyć fundusze konieczne do funkcjonowania parafii.

W celu zapewnienia parafii stałej obsady duszpasterskiej w języku polskim i dopływu polskich duchownych, arcybiskup James McGuigan zwrócił się do Zgromadzenia Ojców Oblatów Maryi Niepokalanej, prowadzących już parafię św. Stanisława Kostki, o przysłanie nowego księdza. Zgromadzenie oddelegowało do pracy duszpasterskiej pierwszego w historii parafii oblata, ojca Piotra Klitę. Było to w lipcu 1940 roku. Zgromadzenie Oblatów prowadziło parafię Matki Bożej od 1940 do 2008 roku.

Po wybuchu drugiej wojny światowej, parafia zaangażowała się w znaczącą pomoc finansową Polsce i rodzinom żołnierzy przynależących do parafii i walczących na frontach tej wojny. Zorganizowano spotkanie z generałem Władysławem Sikorskim, a później z jego sukcesorem, generałem Kazimierzem Sosnkowskim.

Po wojnie, gdy władzę w Polsce przejęli komuniści, akcję pomocy skierowano do osób poszkodowanych przez wojnę, sierot i nowych powojennych emigrantów.

Mimo tych finansowych wysiłków, ojciec Klita zakupił organy piszczałkowe i zamontował trzy rzeźbione ołtarze. To był też czas, kiedy parafia Matki Bożej stała się centrum wsparcia dla nowych, tworzących się parafii, między innymi zapewniła finansowe wsparcie dla tworzącej się parafii świętego Kazimierza w Toronto.

W okresie 1949–1969 posługę duszpasterską w parafii Matki Bożej objął ojciec Stanisław Baderski, który wyróżnił się między innymi organizowaniem specjalnego programu dla młodzieży, dzięki niemu rozkwitło też nabożeństwo różańcowe. W tym czasie trzy parafie: Matki Bożej, św. Kazimierza oraz św. Stanisława, nabyły farmę, na której zaczęto organizować pikniki i inne spotkania polonijne.

24 października 1954 kardynał James McGuigan poświęcił rozbudowany kościół i nowe sale katechetyczne. Znaczącym wydarzeniem tego okresu były też pierwsze święcenia kapłańskie w rodzinnej parafii Matki Bożej, które 24 września 1955 roku przyjął ojciec Jan Mazur. Pierwsze zaś żeńskie powołanie w parafii zrodziło się 6 sierpnia 1960 roku. Siostra Maria Teresa, córka Katarzyny i Piotra Forma, złożyła swoje uroczyste śluby wieczyste w zakonie sióstr felicjanek. W 1966 roku parafia Matki Bożej aktywnie włączyła się w obchody 1000-lecia Chrztu Mieszka I, między innymi przez uczestnictwo w celebracjach na ratuszu i w katedrze św. Michała w Toronto.

13 września 1967 parafię Matki Bożej odwiedził przyszły papież, Kardynał Karol Wojtyła.

W czasie kadencji ojca Antoniego Bagsika (1971–1981), po Soborze Watykańskim II zostały wprowadzone zmiany architektoniczne wnętrza kościoła i 5 grudnia 1976 arcybiskup Alojzy Ambrozic poświęcił nowy ołtarz oraz odrestaurowane prezbiterium kościoła.

W latach 80. Kanada przyjęła sporą liczbę nowych, politycznych emigrantów, z których część osiedliła się w Toronto, deklarując przynależność do parafii Matki Bożej. W latach 1981–1984 funkcję proboszcza w parafii sprawował ojciec Antoni Mendrela. Ważnym wydarzeniem tego okresu była wizyta apostolska papieża Jana Pawła II w Kanadzie, jak również aktywny udział parafii w obchodach 600. rocznicy przybycia obrazu Czarnej Madonny na Jasną Górę. 23 grudnia tego samego roku został poświęcony i umieszczony w naszym kościele obraz Matki Bożej Kozielskiej. Ojciec Antoni Mendrela powrócił do tej parafii po raz drugi i sprawował duszpasterskie obowiązki proboszcza w latach 1999–2008; wtedy to zgromadzono potrzebne środki finansowe na spłacenie długu zaciągniętego na przeprowadzenie prac renowacyjnych.

W 2008 roku wspólnota parafialna przy kościele Matki Bożej doświadczyła trudnych chwil w jej długiej historii istnienia, pojawiła się bowiem wieść o oddaniu kościoła innej narodowości. Nastąpiła ogromna mobilizacja i determinacja wśród członków tej wspólnoty w obronie swego kościoła. Przedstawiciele wspólnoty parafialnej podejmowali różnorakie działania, aby w tym kościele mogła być nadal sprawowana Msza Święta, sakramenty święte oraz inne nabożeństwa dla duchowego pożytku wiernych i dla chwały Boga w języku polskim. Zabiegi te i gorliwa modlitwa sprawiły, że władze archidiecezji ostatecznie wyznaczyły księdza Stanisława Moszkowicza na administratora tej parafii. Tym samym ówczesny arcybiskup Thomas Collins spełnił pragnienia i oczekiwania polskiej społeczności, gwarantując, iż w parafii Matki Bożej będą nadal sprawowane święte sakramenty i nabożeństwa w języku ojczystym.

Należy więc okazać wielką wdzięczność Opatrzności Bożej i Najświętszej Maryi, Patronce tej parafii, iż wierni, wsłuchani w głos zatroskanych serc, wytrwali w czasie zawirowań i trudności z tak niedawnej przeszłości oraz pozostali żywymi i dynamicznymi członkami tej wspólnoty.

W ciągu ostatnich sześciu lat życie parafialne nabrało nowego, duchowego wigoru. Życie religijne ożywiło się i wzbogaciło o nowe nabożeństwa i duszpasterskie działania. W każdą środę gromadzimy się, odprawiając Nowennę do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, która poprzedzona jest Mszą Świętą; odprawiane są pierwsze piątki miesiąca; pierwsze soboty miesiąca poświęcone są Niepokalanemu Sercu Maryi; przez cały sobotni dzień trwa adoracja Najświętszego Sakramentu; w październiku odprawiane jest nabożeństwo różańcowe, a w maju Litania loretańska. Nabożeństwa te ukoronowane są codzienną Mszą Świętą. W okresie Wielkiego Postu wierni gromadzą się w każdy piątek na Drodze Krzyżowej, a w niedziele odprawiane są Gorzkie żale; w każdą pierwszą niedzielę wspólnota parafialna poleca Dobremu Bogu sprawy naszej Ojczyzny; we wszystkie soboty oprócz pierwszej, sprawowane są Msze Święte w języku łacińskim, czyli w rycie rzymskim, wraz z kazaniem w języku polskim.

Wszystkie dzieci w naszej parafii biorą udział w specjalnej liturgii niedzielnej, a dzieci przystępujące do Pierwszej Komunii Świętej objęte są katechezą przygotowującą je do tego ważnego sakramentu. Przy parafii modli się i działa Towarzystwo Żywego Różańca, które skupia w swoich szeregach 100 osób; chór parafialny uświetnia niedzielną liturgię; przy parafii działają inne grupy, które wychodzą naprzeciw potrzebom parafian i gości, np. przygotowując i wydając posiłki po Mszy Świętej celebrowanej w niedziele o godzinie 11 rano.

Przy parafii funkcjonuje pastoralny punkt konsultacyjny dla osób uzależnionych i współuzależnionych. Można tutaj uzyskać pomoc duchową i psychologiczną w zakresie uzależnienia od alkoholu i innych zachowań zmieniających ludzką świadomość. Raz w miesiącu spotyka się grupa formacyjna ludzi zdrowiejących z choroby alkoholowej.

Na płaszczyźnie czysto duszpasterskiej na uwagę zasługuje copiątkowe spotkanie "Kręgu Biblijnego". Pochylamy się nad tekstami Pisma św. i zgłębiamy Jego treść, aby jeszcze bardziej poznawać życie i nauczanie naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa i wyznaczone przez Niego drogi do wiecznego zbawienia.

Wszystko to sprawia, że parafia wyróżnia się otwartością, ciepłą i rodzinną atmosferą, i w ten sposób przyciąga wielu wiernych z różnych, często odległych zakątków Toronto i okolicy.

Wracając jeszcze do kwestii duszpasterskich, trzeba wspomnieć o sakramentach małżeństwa i Chrztu Świętego. Wnętrze naszej świątyni charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem sakralnym zachęcającym młode pary do ślubowania dozgonnej miłości. Rodzicom zaś nowonarodzonych dzieci służymy dogodnym terminem sprawowania sakramentu chrztu. Jeśli zaistnieje potrzeba wynajęcia sali parafialnej na świętowanie religijnych wydarzeń, również służymy pomocą.

Wkrótce parafia Matki Bożej obchodzić będzie 100-lecie swojego istnienia. Obchody tej przepięknej rocznicy rozpoczęły się parafialnym odpustem 8 września 2014 roku. Na przełomie 2014 i 2015 roku wierni uczestniczyli w kilku seriach rekolekcji: adwentowych, wielkopostnych i ogólnoformacyjnych przygotowujących do przeżycia jubileuszowej rocznicy. Kulminacyjnym punktem tej wspaniałej rocznicy będzie uroczysta Msza Święta pod przewodnictwem kardynała Tomasza Collinsa, 8 listopada 2015 roku o godzinie 2.00 po południu. Serdecznie zapraszamy naszych rodaków, aby włączyli się w to wielkie świętowanie poprzez swój udział w tej szczególnej, jubileuszowej Mszy Świętej, a tym samym odwiedzili naszą świątynię pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, jak brzmi jej oficjalna nazwa, a w której już od wieku rozbrzmiewa śpiew i modlitwa w ojczystym języku. Ks. Kazimierz Brzozowski, obecny proboszcz parafii, i parafianie jeszcze raz zapraszają naszych rodaków, abyśmy mogli razem odśpiewać "Te Deum" wdzięczności za 100 lat istnienia tej pięknej, historycznej i polskiej parafii w Toronto.

Parafianka - Patrycja