Konstabl Brian Griffith z policji w Edmonton 8 lipca ok. 10 wieczorem leciał policyjnym śmigłowcem do wezwania, gdy zauważył w pobliżu drona. Na początku pomyślał, że to ptak, ale gdy spojrzał z bliska, rozpoznał drona z czterema wirnikami. Policyjny śmigłowiec leciał z prędkością 180 km/h na wysokości 450 metrów. Bezzałogowiec przeleciał jakieś 9-12 metrów od niego. Zderzenie mogło w tym wypadku prowadzić do poważnego uszkodzenia maszyny i mieć tragiczne skutki, jako że incydent miał miejsce w centrum Edmonton. W takich warunkach w krótkim czasie trudno znaleźć miejsce do lądowania.

Griffith pilotuje śmigłowiec od dwóch lat. Mówi, że jeszcze nie natknął się na drona w tak bliskiej odległości. W ciągu pół godziny po tym wydarzeniu w tej samej okolicy widziano jeszcze dwa mniejsze drony.

Według zasad Transport Canada drony nie mogą latać w pobliżu przemieszczających się pojazdów, autostrad, mostów i ruchliwych ulic, a także tam, gdzie mogłyby przeszkadzać służbom porządkowym i ratunkowym. Maksymalny dopuszczalny pułap to 90 metrów. Latać można tylko do zmierzchu.

B'nai Brith opublikowała oświadczenie, w którym wyraża swoje oburzenie z powodu poparcia ruchu BDS (Boycott Divestment and Sanctions) przez partię Zielonych. Uchwała w tej sprawie została podjęta przez delegatów partii podczas zjazdu, który odbył się w ostatni weekend. Przwodniczący B'nai Brith Michael Mostyn powiedział, że Zieloni poparli wyznawców terroryzmu, a nie „demokratyczne i przyjazne środowisku państwo Izrael”. Decyzja pokazuje, jak daleko partia odsunęła się od społeczeństwa, które powinna reprezentować, od kanadyjskiej kultury i wartości.

Liderka Elizabeth May próbowała zdystansować się od stanowiska zajętego przez jej partię mówiąc, że jest zawiedziona wynikiem głosowania. Z ubolewaniem stwierdziła, że Zieloni poparli ruch, który wzmacnia podziały, jest nieefektywny i nie ma żadnych zasług w walce o pokój i bezpieczeństwo. Te słowa nie przekonały jednak Mostyna, który w swoim oświadczeniu potępił wszystkich Zielonych.

W podobnym tonie co B'nai Brith wypowiadało się Centre for Israel and Jewish Affairs.

Ruch BDS wzywa do bojkotu działań podejmowanych przez Izrael wobec Palestyny i sankcji izraelskich. W ostatnim czasie zyskuje na popularności. W maju w siedzibie Zgromadzenia Generalnego ONZ odbyla się konferencja sponsorowana przez misję izraelską na temat metod zwalczania ruchu w amerykańskich kampusach uniwersyteckich. Wzięło w niej udział 1500 studentów.

Panowie życia, panowie śmierci

Toronto Lekarze ze szpitala Mount Sinai odmówili kobiecie, która była w ciąży z bliźniakami, dokonania aborcji jednego dziecka. Pacjentka z Ottawy po zapłodnieniu in vitro usłyszała od swojego lekarza, że ciąża bliźniacza w jej wieku ośmiokrotnie zwiększa ryzyko poronienia. W takiej sytuacji straciłaby dwoje dzieci. Została skierowana do Mount Sinai na „selektywną redukcję”.

        Szpital odmówił wykonania usługi, tłumacząc, że dokonuje „redukcji” tylko w przypadkach co najmniej trojaczków, chyba że jedno z bliźniąt ma jakąś wadę. Kobiecie powiedziano, że takie usługi wykonuje się w USA (bez podania żadnych konkretów). Potem szpital dodał, że sumienia lekarzy nie pozwalają im zabić jednego z dwojga zdrowych dzieci. 45-letnia kobieta mówi, że poczuła się osądzona, odpowiedź szpitala była, jej zdaniem, pozbawiona szacunku i nieprzemyślana. Zwróciła się z prośbą o pomoc do Amira Attarana, profesora z University of Ottawa zajmującego się sprawami związanymi ze zdrowiem i opieką medyczną. Złożyła skargę do ontaryjskiego Trybunału Praw Człowieka. Uważała, że padła ofiarą dyskryminacji ze względu na płeć i status rodzinny.

        Wtedy Mount Sinai skierował ją do torontońskiego Sunnybrook Health Sciences Centre. Tamtejszy lekarz dokonał „redukcji ciąży” bez sprzeciwu.

        Członek Trybunału Prac Człowieka Brian Cook wydał decyzję w sprawie pod koniec lipca. Stwierdził, że działania szpitala były oparte na ocenie lekarskiej i w świetle prowincyjnego kodeksu praw człowieka nie miały nic wspólnego z dyskryminacją. Cook zauważył, że szpital mógłby w tym wypadku uwzględnić prośbę o pełną aborcję.

        Kobiecie decyzja się nie spodobała i skierowała sprawę do ponownego rozpatrzenia.

        Okazuje się jednak, że szpital w międzyczasie zmienił swoje wytyczne. Dopisano, że „selektywna redukcja” jest praktyką skomplikowaną z etycznego punktu widzenia i budzi wiele kontrowersji, ale należy przede wszystkim uznawać autonomiczną decyzję pacjentki. Jeśli lekarz z przyczyn moralnych nie chce zabić jednego ze zdrowych dzieci, powinien skierować kobietę do innego.

        Pacjentka z Ottawy poprosiła o zamieszczenie nowych wytycznych na stronie internetowej szpitala lub ogłoszenie ich w innej formie. Jej prawnik mówi, że prawnicy szpitala wytłumaczyli, że Mount Sinai nie chce być znany jako szpital, w którym dokonuje się aborcji. Kobieta z kolei odrzuciła ofertę ugody i przyjęcia 55 000 dol. zadośćuczynienia.

Rodzice zabierają dzieci ze szkół

Toronto 12-letnia Manahil Arshad Khalil, jej 10-letnia siostra i 7-letni brat uczą się w domu. Codziennie Manahil uczy się przez 6 godzin i ma 45 minut przerwy. Jej nauczycielka mieszka w Pakistanie, rozmawiają przez Skype’a.

        Do zeszłego roku rodzeństwo chodziło do szkoły publicznej Thorncliffe Park, teraz są wśród 2000 uczniów na stałe wypisanych ze szkoły publicznej. Rodzice zrezygnowali z posyłania ich do szkoły po wprowadzeniu nowego programu edukacji seksualnej.

        Ojciec rodzeństwa Arshad Khan uważa, że nowy program jest niedostosowany do wieku. W Pakistanie skończył studia pedagogiczne, więc edukacja dzieci jest dla niego szczególnie ważna. Po zabraniu dzieci ze szkoły publicznej mógł posłać je do prywatnej szkoły islamskiej, ale mówi, że tam jest niski poziom. W tej sytuacji woli zatrudniać dwoje nauczycieli przez Skype’a.

        W prywatnych szkołach religijnych w Ontario trafiają się bardzo dobrzy nauczyciele, ale małe szkoły islamskie często zatrudniają osoby niewykwalifikowane. Kilka powstało na początku tego roku, ponieważ pojawiło się zapotrzebowanie. Noor-ud-Din Ghauri, dyrektor Ummati Elementary School w Oshawie, mówi, że zatrudnianie nauczyciela z kwalifikacjami to ekstrawagancja. Koszt nauki w jego szkole wynosi od 50 do 150 dol. miesięcznie.

        W Ontario nauczanie domowe i szkoły prywatne na poziomie podstawowym są praktycznie nienadzorowane. Nie muszą realizować zatwierdzonego programu. Liczy się tylko, żeby miały dyrektora, sprawdzały obecność i jakieś standardy sprawdzania wiedzy. Rodzice, którzy chcą uczyć dziecko w domu, muszą jedynie powiadomić prowincję. Upłynie kilka lat, zanim Ontario odczuje skutki zabierania dzieci ze szkół publicznych.

        Toronto District School Board już wcześniej tracił uczniów. Jednak to, co wydarzyło się w tym roku, nie pasuje do wcześniejszego trendu. Kuratorium co roku na podstawie danych demograficznych i imigracyjnych z dokładnością do 1 proc. (czyli 1700 osób) prognozuje, ilu uczniów będzie chodzić do szkół w nadchodzącym roku szkolnym. Według prognoz, w obecnym roku szkolnym liczba uczniów miała wzrosnąć o 300, tymczasem spadła o 2083 (była o 2373 niższa niż przewidywana), czyli o 1,4 proc. Na terenie TDSB najwięcej uczniów straciły szkoły, które znalazły się w centrum protestów. Thorncliffe Park straciła dwie pełne klasy 1.

        W regionie Peel jesienią 2015 roku liczba uczniów zmniejszyła się o 728 (prognozowano wzrost o 900). Udało się jednak zwerbować jeszcze 1000.

        Manahil Arshad Khalil mówi, że chciałaby wrócić do szkoły publicznej w 9. klasie. Przyznaje, że więcej zapamiętuje podczas domowych lekcji, ale brakuje jej zabaw z koleżankami, przerw i sportu. Lubiła też lekcje francuskiego, których teraz nie ma. Ale rozumie, dlaczego rodzice przestali posyłać ją do szkoły. Jej mama Makka Haram rozmawia z dziećmi o dojrzewaniu, gdy mają 10 lat. Rozmowy o współżyciu następują później.

Na dwóch kempingach w parku narodowym Banff – Two Jack Main i Two Jack Lakeside ogłoszono zakaz rozbijania namiotów. Dozwolone są przyczepy kempingowe w twardymi ściankami, a nawet przyczepy z namiotem, ale nie zwykłe namioty, które stoją na ziemi. Pracownicy parku nakazali 200 osobom przeniesienie się w inne miejsca. Powodem są doniesienia o wilczycy, która zachowywała się agresywnie wobec turystów w okolicy jeziora Minnewanka. Przedstawiciele parku mówią, że zwierzę zachowuje się w taki sposób, ponieważ najprawdopodobniej było dokarmiane przez turystów. Przez kilka dni wracało na pola namiotowe i grzebało w pozostawionych śmieciach.

Od momentu, gdy zaczęły się problemy, parkowi strażnicy wystawili zatrzymali sześć osób. Zgodnie z National Parks Act osoby te muszą stawić się w sądzie. Grozi im kara w wysokości nawet 25 000 dol.

Wilczyca ma obrożę z nadajnikiem i obecnie trwają jej poszukiwania. Gdy zostanie znaleziona, może nawet zostać uśpiona. Jej matka, samica alfa, została zastrzelona w czerwcu, również z powodu agresywnych zachowań wobec turystów.