Na kanałach na południe od Simcoe pojawiły się już crappie. Coraz więcej wędkarzy pojawia się wzdłuż Canal Rd. Crappie biorą jak zwykle kapryśnie, o różnych porach dnia i na różne przynęty. Na pewno w arsenale przynęt należy mieć małe tuby w kilku kolorach.

    Ogromnie istotne w łowieniu crappie jest znalezienie głębokości, na jakiej żerują. Czasami będą tuż przy dnie lub w połowie wody, albo też pod samym lustrem wody, i wtedy przynęta musi się znajdować pod samym spławikiem.  Łowienie crappie to kombinowanie aż do momentu znalezienia czegoś wyjątkowego, co zadziała tego dnia i crappie będą brały cały czas.  Bywa, że są małe szczegóły, np. wielkość główki dżigowej czy sposób poruszania przynętą pod spławikiem. Z kilkoma elementami zestawu trzeba eksperymentować.

    W ubiegłym roku crappie pojawiły się na kanałach w okolicach Simcoe dopiero w kwietniu.

    Na łowienie na jeziorach ryb, na które sezon jest otwarty, trzeba jeszcze poczekać. Na większości zbiorników jest jeszcze lód, ale nie da się już na niego wejść.

    W rzekach jest sporo pstrągów i na odcinkach, gdzie sezon otwarty jest przez cały rok, można spędzić udanie dzień. Na pstrągi warto się wybrać na Niagarę, na Whirepool lub do St. Catharines, do Port Dalhousie.  Na wschód od Toronto wybór rzek i strumieni na pstrągi otwartych o tej porze roku jest znacznie większy. Zawsze można zacząć od Port Hope na słynnej Ganarasce.  Tam pstrągi łowi się na spławik, na muchówkę lub na spinning. Port Hope oddalony jest od Toronto o 120 km.

    Rzeka Ganaraska przepływająca przez Port Hope na wschód od Toronto uważana jest za jedną z najlepszych na łososie i pstrągi w Ontario. Swój bieg rozpoczyna w Oak Ridges Moraine, przepływa przez Port Hope i swój bieg kończy w jeziorze Ontario. Rzeka słynęła niegdyś z zimnej i czystej wody, co zapewniało dobre środowisko pstrągów źródlanych i łososi atlantyckich. Powstała na początku XIX zapora u ujścia rzeki zablokowała jednak ciąg tarłowy łososi atlantyckich. Do 1870 populacja tego gatunku w wielu rzekach wpadających do jeziora Ontario prawie zupełnie zanikła. Rolę dominującego drapieżnika w Ontario przejęły łososie pacyficzne.

Nowy rekord Polski

    26-letni Dawid Mucha, na co dzień piekarz z Czernicy w gminie Gaszowice, z nowym rekordem Polski karpia (na zdjęciu). Ryba ważyła 34,5 kg i była złowiona w Jeziorze Rybnickim (zbiornik zaporowy elektrowni Rybnik). Dotychczasowy rekord Polski z 2011 r. wynosi 34 kg, 110 cm.

    Rekord świata ustanowiono 18 maja 2015 r. w węgierskim łowisku Euro-Aqua, gdzie Tomas Krist złowił karpia o wadze 48 kg (105 funtów).

    2 czerwca 2012 r. na Węgrzech, na Aqua Euro, austriacki wędkarz Roman Henke złowił olbrzymiego lustrzenia o wadze 46,10 kg (101 funtów i 1 uncji) i długości 113 cm. Był to pierwszy złowiony karp, który przekroczył magiczną 100-tkę (100 funtów).

    Euro Aqua jest 28-hektarowym prywatnym zbiornikiem prowadzonym przez Austriaków i położonym w pobliżu słynnego Balatonu na Węgrzech.

    Według właścicieli, karpie lustrzenie żyjące w Euro Aqua w ciągu najbliższych kilku lat mogą nawet osiągnąć masę 110 funtów, ponad 50 kg. To prywatne jezioro przyjmuje tylko ograniczoną liczbę wędkarzy. Żeby łowić na Euro Aqua, trzeba mieć członkostwo i zapłacić za tydzień łowienia 700 euro.

Muchówka na szczupaki

    Kij 9 stóp WT 10,  kołowrotek Orvis Access Mid Arbor 5. Linka Rio WF10F OutBound Short, która doskonale sprawdza się przy rzucaniu muchami na duże odległości. Do linki dowiązana jest tonąca końcówka i mucha tonie ok. 20 cm na sekundę, następnie ok. metra grubego fluorocarbonu ze stalówką na końcu z materiału Powerflex Wire Bite Tippet (patrz zdjęcie poniżej).

    W ubiegłym tygodniu rozmawialiśmy o różnych rodzajach inwestowania w real esate. Temat ten wzbudził duże zainteresowanie. Czy mógłbyś ten temat trochę przypomnieć i trochę rozwinąć?

    Jak pisałem w ubiegłym tygodniu, można powiedzieć, że Polacy stali się zamożną i dobrze zasiedloną grupą etniczną w Kanadzie. Wielu z nas zainwestowało lata już temu w real estate, bo mamy naturalną niechęć jako naród do wyrzucania pieniędzy "w błoto". Ci, co zainwestwali w nieruchomości 10 lat temu, zarobili przynajmniej 100 proc., a często więcej, bo wartość nieruchomości szczególnie w ostatnich 5 latach poszła w górę bardzo! Ci, co zainwestowali jeszcze wcześniej – przypominają zwycięzców toto lotka. Wczoraj rozmawiałem z jednym z klientów, który w 1983 kupił triplex w Etobicoke za 140.000 dol. Dziś wart jest on około 1,1 miliona dol.!

    Co to wszystko oznacza? Że często "siedzimy" na ogromnych zasobach finansowych, które mogą zacząć dla nas pracować, albo NIE! Wielu z nas po spłaceniu domu zadowala się faktem, że nie musi już więcej spłacać pożyczki hipotecznej i zaczyna życie bez długów, ale też bez szansy na coś ekstra. Inni, co bardziej świadomi, zaczynają myśleć, jak zgromadzony kapitał wprowadzić w ruch, by, po pierwsze, pomnożyć pieniądze, ale również by zapewnić sobie stały dopływ gotówki. Innymi słowy, jak zrobić, by pieniądze, na które pracowaliśmy latami, zaczęły pracować na nas!

    Jest to zasadniczo bardzo proste i wcale nie wiąże się z wielkim ryzykiem tak długo, jak długo ograniczymy się do dwóch pewnych i sprawdzonych sposobów inwestowania, nad którymi mamy pełną kontrolę. Mam tu na myśli inwestycje w RESIDENTIAL RENTAL PROPERTIES lub w SECOND RESIDENTIAL MORTGAGES. Zdecydowanie zachęcam wyłącznie do tych dwóch rodzajów inwestycji.

    Nie zachęcam do inwestowania w giełdę, szlachetne metale i inne wątpliwe inwestycje oparte na spekulacji. Giełda już dawno przestała mieć powiązanie z właściwą wartością firm i często nawet dobre firmy padają ofiarą presji spekulantów.

    Zacznijmy od RENTAL PROPERTIES.

    Jeśli na przykład zakupimy semi detached w Mississauga za 500.000 dol. za gotówkę wziętą z naszego spłaconego domu, to taki bliźniak można przystosować do wynajmowania dwóm rodzinom i powinien dawać on około 2700 dol. dochodu miesięcznie, czyli 32.400 w roku. Po odliczeniu podatku od nieruchomości (5000 dol.) pozostanie nam około 27.400 dol. net. Jest to 5,5 proc. "cap rate" na zainwestowanych pieniądzach. Owszem, zainwestowane pieniądze brane są pod zastaw "naszego" domu, czyli musimy zapłacić procent bankowi, co obecnie jest na poziomie 2,75 proc. Oznacza to, że nawet po zapłaceniu podatku od nieruchomości i procentu od pożyczki nadal ponad 1000 dol. miesięcznie jest naszym zyskiem. Całkiem nieźle. W miarę upływu lat "rental property" się spłaca i również nabiera wartości. Ostatnio domy rosły średnio o 5-10 proc. rocznie. Czyli nasza inwestycja w skali roku przynosi nam od 8 do 12 proc. i jest kompletnie zabezpieczona aktem własności do naszego domu. Czy są lepsze alternatywy? Taką nieruchomość możemy trzymać latami albo w każdej chwili – jeśli potrzebujemy zastrzyku gotówki – spieniężyć bez potrzeby czekania na kogokolwiek. Mamy pełną kontrolę nad naszym dolarem.

    Chciałbym tu podać przykład jednego z naszych klientów, który ponad 20 lat temu zaczął od kupna jednej połówki – tak zwanego 5 level back split, który podzielił na 3 mieszkania. W jednym mieszkał – dwa wynajmował. Po 2 latach kupił następny taki dom. Potem jeszcze 3. Dziś te domy są spłacone i przynoszą każdy z nich ponad 2000 dol. miesięcznie po potrąceniu kosztów utrzymania i podatków. Ponadto każdy z nich jest wart ponad 600.000 dol., kiedy w chwili zakupu był wart trochę ponad 200.000 dol. Czy ktoś myśli, że to była zła inwestycja? Nasz klient ma stały dochód i ogromne portfolio doskonałych "rental properties".

    Niektórzy z Państwa widzą logikę tego rozwiązania, ale nie lubią bawić się w "dealowanie" z lokatorami. Dlatego dla tych z Państwa, którzy kupią "rental properties" z Domator Team, mamy specjalną promocję. Jestem w tej chwili w trakcie rozmów z bardzo dobrą "management company", która dla naszych klientów, zainteresowanych takimi inwestycjami będzie pomagała w zarządzaniu "rental properties". Razem ze mną pomogą oni inwestorom znaleźć właściwych lokatorów, a później zbierać miesięczne opłaty oraz pilnować, by nieruchomość była dobrze utrzymywana. Wieloletnie doświadczenie tej kompanii pozwoli uniknąć wielu kłopotów – a koszt jej usługi zwykle wynosi jednomiesięczny rent w skali roku.

    A teraz trochę o residential SECOND MORTGAGES.

    Nie wszyscy chcą kupować "rental properties" i bawić się w wynajmowanie czy potencjalne naprawy. Wielu z nas nie ma też aż tak dużych pieniędzy czy dochodów, by kwalifikować się na zakup nieruchomości, natomiast ma kilkadziesiąt czy kilkaset tysięcy dolarów, które leżą bezużytecznie w banku (na mniej niż 1 proc., jest to na pewno słuszne stwierdzenie). W takich przypadkach dobrym pomysłem jest inwestycja w drugie pożyczki hipoteczne pod zastaw konkretnej nieruchomości. To stwierdzenie jest bardzo istotne. Pożyczane przez nas pieniądze na procent muszą mieć zabezpieczenie w konkretnej, łatwej do upłynnienia nieruchomości. A co jest łatwiejsze do sprzedaży niż dom wolno stojący czy bliźniak? W najgorszej sytuacji, kiedy osoba, która pożyczyła od nas pieniądze, przestanie płacić, możemy przejąć nieruchomość za długi i spowodować Power of Sale. Jak długo nieruchomość, pod którą pożyczamy pieniądze,  jest dobrze wybrana i właściwie oszacowana – nasze ryzyko jest równe ZERO!

     Warto wyjaśnić, co to są "drugie hipoteki" (second mortgages). Są to pożyczki udzielane pod zastaw nieruchomości osobom indywidualnym. Jeśli pożyczkobiorca ma minimum 15 proc. na down payment, bank jest skłonny pożyczyć  do 70-75 proc. wartości kupowanej nieruchomości i brakuje owych 10-15 proc., by zamknąć transakcję. Pożyczki takie są zwykle udzielane na rok lub dwa lata – na 6-10 proc., plus "fees" dla brokera, który lokuje taką pożyczkę. Inwestycja taka jest bardzo bezpieczna, bo zabezpieczeniem jest konkretna nieruchomość. Mortgage broker jest osobą, którą może znaleźć zainteresowanych pożyczkobiorców i ewentualnie sprawdzić ich kredyt. Zamówiony "appraiser", czyli wyceniacz nieruchomości – może potwierdzić wartość nieruchomości, pod którą pożyczamy pieniądze. Nasza pożyczka rejestrowana jest jako druga po "bankowej" na danej konkretnej nieruchomości. Oznacza to, że bez naszej wiedzy nowy właściciel nie może sprzedać tej nieruchomości czy pożyczyć więcej pieniędzy. W wypadku sprzedaży nasza pożyczka jest wypłacana przez prawników.

    Jaki to ma sens ekonomiczny? Bardzo duży. Jeśli zainwestujemy 500.000 dol. "wyjęte" pod zastaw naszego domu i zainwestujemy na 10 proc., to różnica pomiędzy procentem, na który my dostaniemy z banku (około 3 proc. obecnie), wynosi 7 proc. – czyli 35.000 rocznie! Bardzo dobry zwrot przy minimalnym ryzyku.

    W chwili obecnej jestem w trakcie rozmów z kilkoma mortgage brokers, którzy mogą lokować gotówkę w drugich pożyczkach hipotecznych. Zainteresowani inwestycjami w "residential second mortgages" mogą się ze mną kontaktować. Nie będę się zajmował samym wypełnianiem papierów – od tego są prawnicy oraz mortgage brokers – ale ja będę osobiście sugerował czy wybierał właściwe i WARTOŚCIOWE NIERUCHOMOŚCI. W ten sposób będą mogli inwestorzy skorzystać z mojego doświadczenia oraz znajomości rynku.

    Kanada obszarowo jest drugim co do wielkości państwem na świecie, a jednocześnie mając 36 milionów obywateli, jest jednym z najmniej zaludnionych. Według statystyk, Kanada jest jednocześnie jednym z najlepszych krajów do osiedlenia się. Jest więc wiele magnesów, które od wieków przyciągały do tego kraju emigrantów z całego świata, wśród nich też byli Polacy. Obecnie na terenie Kanady mieszka ok. miliona osób przyznających się do polskich korzeni.

    Kolejne fale emigracyjne opuszczały Polskę szczególnie po upadkach powstań przeciwko zaborcom, tak było również po powstaniu listopadowym w 1830–1831 roku. Młody, bo zaledwie 15-letni żołnierz, ale już oficer, Aleksander Edward Kierzkowski, kontynuując rodzinną tradycję patriotyczną wspólnie ze swoim bratem Leonem i ojcem Jakubem Filipem, wziął udział w powstaniu listopadowym. Jego ojciec, będąc zawodowym oficerem, brał udział w powstaniu kościuszkowskim, służył Napoleonowi, m.in. będąc adiutantem aż czterech francuskich generałów. Zmarł w Polsce w randze majora, a jego słynne pamiętniki zatytułowane "Pamiętniki Jakuba Filipa Kierzkowskiego" są do dziś ciekawym źródłem historycznej wiedzy o jego barwnej służbie wojskowej.

    Walter dostał się w tryby kanadyjskiego systemu imigracyjnego wbrew własnej woli, zupełnie nieoczekiwanie, bo ostatnie dziesięć lat mieszkał w Stanach Zjednoczonych, gdzie był w miarę urządzony i ciepełko Florydy było mu milsze niż chłody kanadyjskie. Ten 55-letni przystojny mężczyzna, z ciemnoblond bujną  czupryną gęsto przetykaną siwizną, przeszedł długą drogę życiową, zanim trafił do kanadyjskiego aresztu imigracyjnego. W dokumencie przyjęcia zapisane było, że jest Polakiem, ale na pytanie, czy to jest prawdą, odpowiadał, że jest  Niemcem.

    Urodził się na Górnym Śląsku, w Polsce, a konkretnie w Katowicach, w rodzinie Ślązaków, czyli zamieszkałych na tych ziemiach od pokoleń. Kilku jego protoplastów walczyło w Powstaniach Śląskich z Niemcami o przyłączenie tych ziem do Polski. Był wychowany w duchu patriotycznym. Ukończył studia ekonomiczne na  Uniwersytecie Śląskim, zaczął pracę w jednej z kopalń, w której pracował jego ojciec jako sztygar. Systematycznie awansował, dochodząc do stanowiska głównego księgowego kopalni. Wiodło mu się nieźle. Ożenił się z koleżanką z pracy i urodziła im się córeczka.