Niniejszą książkę dedykuję pamięci: Cesarza Bolesława I Wielkiego zwanego Chrobrym, największego i najwyższego rangą władcy w dziejach średniowiecznej Europy i Lechii, inaczej Polanii. Ukoronowanego dwoma diademami cesarskimi: Cesarza Wschodu (Ariów – Słowian) – w Gnieźnie w 1000 roku, oraz Cesarza Zachodu – w Rzymie w 1025 roku. Panującego przez 25 lat na cesarskim złotym tronie Karola Wielkiego, największej relikwii ówczesnej Europy.

Autor

        Historia, prawda, społeczeństwo

        Badacz historii ma obowiązek mówić prawdę według swojej najlepszej wiedzy o zgodnych ze źródłami wydarzeniach i postaciach. Ma on obowiązek informować o tym społeczeństwo, bowiem to on służy społeczeństwu, a nie odwrotnie. A społeczeństwo ma więc suwerenne prawo do tej wiedzy. I nikt nie ma prawa społeczeństwu tej wiedzy odebrać.

Autor

        Jak pamiętamy ze starożytnej historii Lechii, w XVIII wieku p.n.e. narodziła się Wielka Dynastia Lechitów, która trwała przez 3099 lat, począwszy od Ojca Narodu Lechitów – króla Lecha I Wielkiego w 1729 roku p.n.e., jako trzeciego władcy po królach: Sarmacie i Kodanie, do króla Kazimierza III Wielkiego w 1370 roku. W tym okresie panowali lechiccy królowie i książęta z siedmiu linii rodowych Ariów – Słowian Indoscytów: Sarmatów, Scytów, Wandalów, Suewów, Herulów oraz przez ostatnie 610 lat – Suewów, później zwanych Polanami.

        Zidentyfikowano 78 władców Lechii, którzy wyznawali różne religie: wedyjski arianizm, chrześcijaństwo w obrządku słowiańskim i w obrządku rzymskim.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!