Byłam tam w roku 2011, w tym mieście jest więcej imigrantów niż w innych miastach niemieckich. Wielu z nich nie ma pracy, żyje z zasiłku i nie czuje, aby ich przyszłość zależała od nich.
W lecie 2011 niechcący dostałam się tam na pochód-manifestację, którą zamykała policja. Autobus miałam z dworca PKS, walizę moją ciężką miałam na dworcu PKP w przechowalni – wydałam na to jedyne moje pieniądze – aż 10 euro. Miałam przed sobą cały dzień, bo autobus do Polski był dopiero o 19. Była niedziela, oddaliłam się od dworca, aby poszukać czegoś do picia czy jedzenia, ale najpierw chciałam sprzedać mój pierścionek złoty, bo nie miałam pieniędzy. Firma za moją pracę w Hamburgu miała mi zapłacić dopiero za miesiąc, na moje konto. To musiał być inny dzień tygodnia, bo jubiler był otwarty. Sprzedałam pierścionek, stać mnie było na wszystko, dostałam za niego 100 euro. Wtedy to zostałam zagarnięta przez ten pochód – szeroki na całą ulicę i dwa chodniki Nie wiem, o co chodziło ludziom w pochodzie, ale nie mogłam zawrócić, bo za mną jechały wozy i motocykle policyjne. Bałam się, że oddalę się od dworca i nie trafię do niego, a mój niemiecki był wtedy jeszcze kiepski. Poza tym, bałam się tego pochodu, chciałam dojechać do moich dzieci w Polsce. Wyjechałam zarobić na chleb dla rodziny, nie w głowie mi były jakieś manifestacje.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
