Wakacje za darmo

        Esnagami Wilderness Lodge w północno-zachdnim Ontario ma swoje własne zwyczaje, jeśli chodzi o duże ryby i ich ochronę. Zasady te oczywiście nie kolidują z przepisami wędkarskimi w Ontario. Duże okazy pstrągów, sandaczy i szczupaków są wypuszczane z powrotem do wody przez wędkarzy, gości ośrodka. Eric Lund, właściciel ośrodka, wprowadził własne reguły, mając na uwadze ochronę dojrzałych ryb, które są zdolne do odbycia tarła. Takie ekologiczne działania pomagają w utrzymaniu dobrej i silnej populacji ryb w jeziorze Esnagami.

        W lodge, w sali obiadowej, znaduje się tzw. Catch & Release Trophy Board - tablica wypuszczonych rekordów, gdzie po każdym dniu łowienia pojawiają się zdjęcia i wymiary największych złowionych ryb. Aby się tam znaleźć, trzeba złowić pstrąga przynajmniej długości 18 cali (45,7 cm), sandacza 24 cale (61 cm) i szczupaka 30 cali (76 cm). Za każdą złowioną i wypuszczoną rybę powyżej wyżej wymienionych rozmiarów wędkarz otrzymuje pamiątkową koszulkę.

        Dodatkowo, pod koniec roku losowane są cztery nazwiska spośród wędkarzy, którzy zgłosili okazy. Szczęśliwcy otrzymują w nagrodę darmowy pobyt w następnym roku.  Według cen na 2017, jest to warte prawie 2 tys. dol. Tak samo nagradzani są wędkarze, którzy złowili największe szczupaki i sandacze.

        W Nowy Rok,  Esnagami Wilderness Lodge ogłosił zwycięzców losowania darmowego, tygodniowego pobytu w ośrodku w 2017 r.  dla czterech wędkarzy, którzy zgłosili ryby do Catch & Release Trophy Board  w ubiegłym sezonie:

1. Ben Jolkovsky – szczupak 38 cali
2. Todd Kovach – sandacz 25 ½ cala  
3. Chantal Yates – szczupak 39 cali  
4. Dylan Bronson – sandacz 28 ½ cala

        Największego szczupaka długości 45 cali w sezonie 2016 złowił Rob Guiardulli i on również otrzyma nagrodę w postaci darmowego pobytu w Esnagami Lodge w tym roku. W kategorii sandacza padł remis. Dwóch wędkarzy, Jim Pomaranski i Brandon Mabry, złowili sandacze tej samej długości – 29 cali. W tym przypadku wędkarze podzielą nagrodę na pół, czyli koszty.

        Kto zamierza w tym roku skorzystać z Esnagami Lodge i pojechać tam na ryby, powinien już teraz dokonać rezerwacji miejsca.  Ten ośrodek nie ma miejsc w niektórych terminach.  

        Za kilka tygodni nadarza się okazja, aby odwiedzić stoisko Esnagami Lodge i porozmawiać z Erikiem Lundem  na wystawie Spring Fishing and Boat Show, która odbędzie się 17-20 lutego w The International Centre, 6900 Airport Rd. w Mississaudze.

        Aby dowiedzieć się więcej o wakacjach na Esnagami, zajrzyj na następujące strony:

http://www.flyfishingesnagami.com/
http://www.esnagami.com/
https://www.facebook.com/Esnagami/
https://twitter.com/esnagami

Otwarcie sezonu na Simcoe
        
        Nie na lodzie, ale na otwartej wodzie, z łódek, 1 stycznia 2017  r. wędkarze łowili sieje i palie jeziorowe na jeziorze Simcoe podczas otwarcia sezonu na te dwa gatunki ryb. Codzienne informacje o lodzie na Simcoe i pobliskich jeziorach znajdziemy w Internecie na stronie www.fishinglakesimcoe.ca w dziale Ice Watch.

Komunikat PKZW
        
        11 grudnia 2016 r. odbyło się spotkanie członków PKZW. Celem spotkania było wybranie nowego zarządu, który zająłby się organizacją zawodów w 2017 r. Niestety, nikt nie podjął się tego zadania i zmuszeni jesteśmy do zawieszenia działalności klubu na czas nieokreślony.

        Zorganizowane będą ostatnie zawody bez opłaty dla członków klubu oraz tych, którzy uczestniczyli w pikniku z okazji 25-lecia PKZW.

        Kiedy: sobota, 21 stycznia 2017 r., godz. 9.00. Gdzie: jezioro St. John, Orillia. Zawody w łowieniu szczupaków i sandaczy spod lodu. Zbiórka na tradycyjnym parkingu od strony lotniska.

        Strona internetowa: www.pkzw.org będzie nadal działała.

        Na kilku jeziorach wędkarze rozpoczęli już łowienie spod lodu. Najczęściej, na pierwszy lód wędkarze wybierali się na wschód od Toronto na sandacze, na osłonięte zatoczki Bay of Quinty, gdzie można było znaleźć lód grubości 7 cali (18 cm).  

        Na pewno w tym tygodniu nie ma szans na lód na Cook’s Bay na Simcoe. Silne wiatry połamały i zepchnęły lód do brzegów.

        Kilka dni temu na St. John koło Orilli było 4,5 cala lodu, na którym zalegała spora warstwa śniegu. Zamarznięte było również jezioro Couchiching.

        Do świąt nie ma co ryzykować i wybierać się na lód. Tym bardziej że temperatura idzie znowu w górę.

        Przy okazji rozpoczynającego się sezonu ice fishing warto pamiętać, że na jeziorze Scugog obowiązuje zakaz łowienia sandaczy spod lodu, który został wprowadzony od 1 stycznia 2016 r.

        Położone na wschód od Toronto Scugog było jedynym jeziorem w dystrykcie 17, na którym wolno było wcześniej łowić sandacze spod lodu. Zimowy sezon na sandacze trwał od 1 stycznia do końca lutego każdego roku. Od 1930 r.  do 2010 r. pozostałe jeziora Kawarthas były zamknięte zimą.  
        
Miłych i Radosnych
Świąt Bożego Narodzenia
oraz Wszelkiej Pomyślności
w Nowym Roku 2017
Wszystkim Myśliwym i Wędkarzom życzy
Krzysiek Jaśkielewicz

Sprawdź ważność karty

        Jeśli zamierzasz łowić ryby lub polować po Nowym Roku, pamiętaj, aby tzw. outdoors card była ważna.  Karta (plastik) ważna jest na trzy lata. Jeśli data ważności Twojej karty upływa z końcem 2016 r., teraz jest czas, aby ją odnowić.

        Karty można odnowić w Internecie: www.on.wildlifelicense.com, telefonicznie: 1-800-288-1155, w niektórych ServiceOntario oraz prywatnych punktach, np. sklepach wędkarskich.

        – Koszt karty (sam plastik) wynosi 9,68 dol. na trzy lata, w 2015 roku w Ontario sprzedano 657 tys. kart outdoors.

        Rodzaje kart outdoors:

Fish – wędkarska
– sport: sportowa
– conservation: ochronna.

Hunt: karta myśliwska
        Dodatkowo rozróżnia się dwie klasy kart myśliwskich:
– H1/A1: uprawnia do polowań przy użyciu broni palnej, łuczniczej lub przy użyciu ptactwa łowczego,
– H2/A2: nie uprawnia do polowań przy użyciu broni palnej.
A* – Apprenticeship Safety Card, od 12 roku =ycia.

        Fish and Hunt: karta myśliwsko-wędkarska.

        Z kartą typu  fishing outdoors card nie można polować!

Ciekawostki

        •  W ciągu ostatnich 100 lat,  z oceanów  ubyło 80 procent  biomasy ryb.

        • Istnieje ponad 25 tys. zidentyfikowanych gatunków ryb na ziemi. Szacuje się, że może być jeszcze ponad 15 tys. gatunków ryb, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

        • Istnieje więcej gatunków ryb niż wszystkich gatunków płazów, gadów, ptaków i ssaków łącznie.

        • Niektóre gatunki ryb mogą latać, inne mogą przemieszczać się po lądzie, a nawet wspinać się na skały.

Perching for MS

        Od 1 listopada otwarta jest rejestracja na podlodowe zawody Perchin for MS na jeziorze Simcoe, które odbędą się 4 marca 2017 r.  Na liście startowej jest już ponad 70 drużyn.

        Drużyny, które zarejestrują się do 2 stycznia 2017 r.,  wezmą udział w losowaniu nagrody – Early Bird Prize, którą jest tygodniowa  wyprawa dla dwóch osób do ośrodka Horwood Outpost w północnym Ontario, wartości 950 dol.

Namierzony w Internecie

        9 grudnia 2016 r. sąd w Sarni w Ontario –  skazał mężczyznę na karę grzywny w wysokości 1,2 dol. za nielegalną sprzedaż jaj dzikiego indyka, co jest uważane za przestępstwo według aktu o ochronie ryb i zwierząt.

        Strażnicy ochrony przyrody natrafili na ogłoszenie oferujące jaja indyka, w mediach społecznościowych i następnie zaaranżowali spotkanie z mężczyzną, który sprzedał im cztery jaja.

Przepis na pieczonego dorsza

Składniki:

0,5 kg  filetów dorsza (na 4 osoby)
1/4 szklanki roztopionego masła
2 łyżki stołowe soku cytrynowego
1/4 szklanki mąki
1/2 łyżki stołowej soli
1/8 łyżki białego pieprzu
Papryka

Przygotowanie:

        Rozgrzać piekarnik do 175 stopni Celsjusza. Pociąć dorsza na małe kawałki. Wymieszać masło i sok cytrynowy. W osobnym naczyniu wymieszać panierkę: mąkę, sól i biały pieprz. Zanurzyć kawałki dorsza w maśle z cytryną, następnie obtoczyć w panierce. Ułożyć kawałki ryby w brytfance i polać pozostałością masła i cytryny i na koniec posypać papryką. Piec 25-30 minut bez przykrycia.  

        Udekorować plasterkami cytryny i świeżej posiekanej pietruszki.

        Dzięki programowi Lake Simcoe Muskie Restoration Project na jeziorze przybywa muskie. Co roku do jeziora trafia kilkaset sztuk narybku muskie. Jak na tak duże jezioro to kropla w morzu. Jednak całe przedsięwzięcie ma na celu jakość, a nie ilość. Rodzice muskie, które trafiają do Simcoe, pochodzą z Georgian Bay lub Gloucester Pool. Jak wynika z obserwacji, te muskie koegzystują ze szczupakiem.

        Jak to tej pory nikt nigdy nie udokumentował złowienia na Simcoe szczupaka powyżej 30 funtów.  Złowienie magicznej „25” jest nie lada sztuką. Za najlepsze miejsce na olbrzymie szczupaki na Simcoe uważa się południowy brzeg Georgina Island i rejony Virginia.  Na duże szczupaki  warto się również wybrać w okolice Big Cedar Point, Innisfil, a nawet pod Fox Island.

        Na Cook’s Bay dominują szczupaki o wadze 4-8 funtów.  Ryby o wadze 10-12 uważa się za spore sztuki.  Nikt nie może narzekać na liczbę łowionych szczupaków na Simcoe.  Niestety, gorzej jest, jeśli bardzo chce się złowić rybę życia.

        Gdzie na jeziorze Simcoe są najlepsze miejsca na sandacze?

Sandacze z Simcoe zawsze interesowały wędkarzy, chociaż to jezioro nigdy nie było uważane za wyborowe łowisko tego gatunku w Ontario. Wiosną, kiedy sandacze ruszają na tarło, patrząc na wiosną na ujście rzeki Talbot, Pefferlaw i Beaver w północnej części jeziora, wydawać by się mogło, że sandaczy nie brakuje i nie są to małe ryby. Wiele ryb to sztuki o wadze 10-15 funtów, a nawet większe, czyli znacznie ponad prowincyjne normy.

        Sandacze trafiają się w głębokiej zatoce Kempenfelt Bay oraz w południowej części jeziora na Cook’s Bay. Ich populacja, jak na jezioro o obszarze 745 km kw., jest mała. Złowienie sandacza na Simcoe to przede wszystkim przypadek i nie ma pewnych miejsc.

Z grubej rury

        Na zdjęciu powyżej mężczyzna ze strzelbą potężnego kalibru nazywaną – punt gun. Tego typu „armat” używano kiedyś podczas polowań na ptactwo wodne. Jeden strzał z tej broni o  przekroju lufy czasami ponad 51 mm mógł zabić nawet 50 kaczek, które siedziały na wodzie.  

        Rekord to podobno 90 zabitych ptaków.  Trudno się dziwić, bo z lufy za jednym zamachem leciało 0,45 kg śrutu.

        Polowania tymi strzelbami doprowadziły niemal do wytrzebienia ptactwa wodnego w Ameryce. W końcu punt guns zostały zakazane  do końca lat 1860.

        Ze względu ogromne rozmiary, wagę i odrzut, trudno było utrzymać strzelbę w rękach.  

        Niektóre strzelby miały 2,54 m długości i ważyły 42 kg.

        Myśliwi montowali je więc na małych łódkach – szkutach (ang. punt) i stąd się właśnie wzięła ich nazwa.

        W 1995 r. w Wielkiej Brytanii około 50 podobnych strzelb było jeszcze używanych.

        Brytyjskie prawo ogranicza przekrój lufy do 44 mm.

Okoń dominuje

        Najwięcej ryb łowionych spod lodu na Simcoe to okonie.  Ryb tego gatunku łowi się więcej zimą niż wszystkich pozostałych gatunków ryb razem w ciągu roku.  Od 1997 r. na Simcoe obowiązuje dzienny limit połowu okoni, który wynosi – 50 sztuk.

        Na Simcoe wędkarze mogą używać żywych przynęt (żywców – po angielsku minnows). Według regulaminu, wędkarz ma prawo mieć przy sobie 120 sztuk żywców. Solone żywce, zazwyczaj emerald shiners, uważane są za część dziennego limitu. Liczba żywych i solonych rybek nie może przekroczyć 120 sztuk.

        Niewykorzystanych żywych rybek i nie wolno wylewać z wiaderka do przerębla.

        Spod lodu na Simcoe dozwolone jest łowienie na dwie wędki. Należy pamiętać, że odległość pomiędzy wędkami nie może przekraczać 60 metrów i obie powinny być widoczne.

        Każda ryba, która została złowiona spod lodu poza sezonem  lub której nie zamierza się zabrać na spożycie, musi być wypuszczona.  

        Miejsce, gdzie łowi się na lodzie, należy pozostawić bez śmieci.  Nie zostawiaj na lodzie kubków po kawie, plastikowych worków itp.

Lód

        Co prawda zrobiło się bardzo zimo, ale nie na tyle, aby pozamarzały jeziora i by można łowić spod lodu.         

        Są szanse, że ice fishing rozpocznie się jeszcze przed końcem roku, przynajmniej na mniejszych akwenach.

        Jeśli masz świeżą rybę, to przygotują ją do jedzenia jak najprościej. Nikt nie zna najlepszych sposobów na ryby jak przewodnicy wędkarscy.

        Dave Jackson jest przewodnikiem na słynnym Wielkim Jeziorze Niedźwiedzim. Oto jego prosty przepis na lake trout prosto z wody spisany przez Harolda Balla:

Składniki:

– 1,5-2 kg filetów z palii pokrojonych w małe kawałki, takie  w sam raz na jeden kąsek,
– pół szklanki mąki,
– pół szklanki zmielonych płatków kukurydzianych,
– 1 łyżka stołowa soli,
– 1 łyżka piertruszki,
– 2 roztrzepane jajka,
–  ½ lub 1 szklanka mleka,
– pieprz,
– sól cebulowa,
– olej.

Sposób przyrządzania:

        Panierka: Mąkę należy wymieszać ze zmielonymi płatkami kukurydzianymi, solą i pietruszką.

        Kawałki ryby zanurzyć w roztrzepanym jajku z mlekiem i obtoczyć w panierce, następnie smażyć na rozgrzanym oleju na chrupko. Upieczone ryby odstawić na chwilę na papierowy ręcznik, aby zaabsorbował nadmiar tłuszczu.

        Uwaga kucharza: Na zdjęciu proszę zwrócić uwagę na wyprostowany palec środkowy Dave’a. Ma to związek z upewnieniem się, że pokrojone filety mają odpowiednią wielkość i odpowiednią ilość panierki...

        Tip przewodnika: Jeśli masz problem z rozpaleniem ognia, a przypadkiem masz pod ręką coffee whitener (sproszkowana śmietanka), posyp tym kawałki drewna – to pomoże w rozpałce.

        W Ontario, aby polować na indyki, wymagany jest dodatkowy kurs, tzw. Wild Turkey Hunter Education Course, i zdany egzamin. Polega to na zamówieniu za 35 dol. w Internecie DVD, które należy obejrzeć.  Następnie należy umówić się z uprawnionym egzaminatorem na egzamin i odpowiedzieć na 25 pytań.

        Możliwe, że już wiosną przyszłego roku taka procedura nie będzie wymagana.  Jeśli ktoś nie ma licencji na indyki, a planuje polować na nie wiosną 2017, powinien poczekać.  

        Oto kilka w ważnych zmian dotyczących polowań na indyki w Ontario, jakie zostały zaproponowane i mogą zostać wdrożone w przyszłym roku.

        1. Zniesienie wymogu odrębnego kursu i egzaminu.  Treść kursu zostanie natomiast włączona do Ontario Hunter Education Program, czyli do kursu myśliwskiego.  Obecni myśliwi, którzy nie odbyli Wild Turkey Hunter Education Course, będą mogli polować bez konieczności dodatkowego szkolenia i egzaminu.

        2. Wprowadzenie wiosennych polowań na indyki w WMU 36 i jesiennych polowań w WMU 94. Te dwa rejony spełniły kryteria wymagane w planie zarządzania populacją dzikich indyków (2007), dotyczących otwierania nowych sezonów polowań.

        3. Wprowadzenie jesiennych polowań wyłącznie łuczniczych od 1 do 31 października we wszystkich WMU, gdzie dozwolone są polowania jesienią.  

        Normalny sezon polowań z broni palnej pozostanie bez zmian. Od wtorku po Święcie Dziękczynienia aż do następnej drugiej niedzieli.

        4. Przyjęcie uniwersalnej daty otwarcia wiosennego sezonu na dzikie indyki 25 kwietnia każdego roku, nawet gdy 25. przypada w czasie weekendu.

        5. Pozwolenie na używanie dodatkowo śrutu numer 7. Do tej pory podczas polowań na indyki dozwolone były wyłącznie śruty wielkości: 4,5 i 6.

        6. Wyraźne określenie za pomocą rozporządzenia minimalnych wymagań na myślistwo łucznicze (na przykład: minimalna wartość i długość naciągu).

        Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, jakie znajdują się w regulaminie, dotyczącym polowań na indyki.