Rząd Kanady wezwał rodziny swoich pracowników dyplomatycznych stacjonujących w stolicy Kuby, Hawanie, do powrotu do kraju. U 10 Kanadyjczyków w dalszym ciągu występują niewyjaśnione objawy związane z zaburzeniem funkcji mózgu – zawroty głowy, nudności i problemy z koncentracją. Wśród poszkodowanych są nieletni. Kanadyjski specjalista medyczny mówi, że takie objawy mogą być wywołane przez uszkodzenie mózgu. Kanada odrzuca teorie o potajemnych atakach dźwiękowych.

Podobne objawy występowały w ubiegłym roku u personelu dyplomatycznego Stanów Zjednoczonych. Poszkodowanych było wówczas 21 osób. U części objawy już ustąpiły. Waszyngton ściągnął do USA swoich dyplomatów i ich rodziny, a Amerykanów przestrzegł przed wyjazdami na Kubę.

Alberta przedstawiła ustawę, która pozwala ministrowi energetyki na ograniczanie eksportu ropy naftowej, gazu ziemnego i benzyny do Kolumbii Brytyjskiej oraz nakładanie 10-milionowych kar na przedsiębiorstwa, które się do tego nie dostosują. Ustawa numer 12, Preserving Canada's Economic Prosperity Act, legalizuje naciski wywierane na rząd Kolumbii Brytyjskiej, który opóźnia zatwierdzenie projektu rozbudowy rurociągu Trans Mountain. Alberta odpłaci się więc zmniejszeniem dostaw ropy, a sąsiedzi zobaczą, jak może urosnąć cena benzyny. Większość samochodów i samolotów w Kolumbii Brytyjskiej jeździ i lata na paliwie z Alberty dostarczanym przez istniejący rurociąg Trans Mountain.

Ustawa pozwoli ministrowi energetyki Marg McCuaig-Boyd na wydawanie licencji na eksport produktów naftowych. Licencje będą mogły określać, jaka ilość produktu może trafić na dany rynek w danym przedziale czasowym. Do tego pani minister będzie mogła precyzować sposób  realizacji dostawy – rurociągiem, koleją lub ciężarówkami. Za złamanie zasad określonych w licencji producentowi będzie grozić kara do 10 milionów dolarów.

Kinder Morgan zapowiedział, że najpóźniej 31 maja zdecyduje, co dalej robić z blokowanym projektem. Premier Alberty Rachel Notley zapowiada, że jeżeli inwestor się wycofa, jej rząd podejmie zdecydowane działania strategiczne, jeśli chodzi o to, jakie produkty dostarczać na jakie rynki i w jaki sposób. Mówi, że każdy dzień opóźnienia prac nad rurociągiem kosztuje Kanadę 40 milionów dolarów utraconych zysków.

Podczas spotkania z wyborcami w Ottawie Doug Ford obiecywał, że jeśli zostanie premierem, osoby pracujące za stawkę minimalną nie będą musiały płacić podatku dochodowego. Podkreślał, że jego partia chce, by ontaryjczykom jak najwięcej pieniędzy zostawało w kieszeni. „Musimy zrobić porządek w sektorze energetycznym i obniżyć podatki. Jeśli zarabiasz minimum, nie zapłacisz ani centa podatku dochodowego”, mówił Ford. „Przez ostatnie 15 lat liberałowie opodatkowywali co mogli i traktowali ontaryjskie rodziny jak swój bank, z którego w nieograniczony sposób mogą wypłacać pieniądze. Wymyślali i wymyślają coraz to nowe sposoby sięgania do kieszeni podatników. Nie miejcie złudzeń – jeśli Kathleen Wynne wygra, zabierze wam jeszcze więcej”.

Proponowane przez konserwatystów zwolnienie z podatku ma dotyczyć zarówno osób pracujących na pełny etat, jak i na część etatu. Ma to kosztować prowincję około 500 milionów dolarów rocznie. Ulga zostałaby w pełni wprowadzona z początkiem 2019 roku. Za minimalną stawkę pracuje około 623 000 ontaryjczyków. Jeśli dana osoba pracuje przez 50 tygodni w roku, zarabia 28 000 dol. Obecnie podstawowy podatek dochodowy od osoby pracującej na pełny etat wynosi w tym wypadku 817 dol.

Od 2005 roku mediana dochodu w Ontario wzrosła zaledwie o 3,8 proc. To najmniejszy wzrost ze wszystkich prowincji i terytoriów. Dochody prawie nie rosną, w przeciwieństwie do rachunków za prąd. Stawki za prąd są trzy razy większe niż w 2003 roku, gdy liberałowie przejmowali władzę. Przeciętna rodzina płaci teraz za prąd o 1000 dol. rocznie więcej. Jak jeszcze Wynne grabi podatników? Konserwatyści jednym tchem wyliczają podwyżki podatków dochodowych, wprowadzenie systemu opłat węglowych cap-and-trade, podwyżkę składek zdrowotnych płaconych przez małych przedsiębiorców, podwyżkę akcyzy na piwo i wino, podwyżki opłat związanych z łowiectwem, opłat wędkarskich, kempingowych, opłaty za odnowienie i wydanie prawa jazdy oraz za rejestrację pojazdu.

Naukowcy odkryli dwa jeziora znajdujące się głęboko w pokrywie lodowej zalegającej na Devon Island w kanadyjskiej Arktyce. Jeziora znajdują się ponad 500 metrów poniżej powierzchni lodu, a temperatura w nich wynosi prawdopodobnie -10,5 stopnia Celsjusza. Muszą być silnie zasolone (nawet sześć razy bardziej niż zwykła woda morska), inaczej woda by zamarzła. Odkrywcy z University of Alberta mówią, że podobne warunki muszą panować w oceanie znajdującym się pod powierzchnią Europy – jednego z księżyców Jowisza, na którym mogłoby rozwinąć się życie.

Jeziora odkryto za pomocą radarów. Anja Rutishauser, kierowniczka projektu, mówi, że wyniki badań były sporym zaskoczeniem. Jej zespół nie szukał jezior zamkniętych w lodzie. Takie obiekty nie są co prawda rzadkie (w Arktyce stwierdzono ponad 400 jezior), ale od dawna twierdzono, że pokrywa lodowa na wyspie Devon jest jednolita aż do samego skalnego podłoża. Są to pierwsze podlodowe jeziora w kanadyjskiej Arktyce, mają powierzchnię pięciu i ośmiu kilometrów kwadratowych. To też pierwsze takie jeziora, które nie zawierają wody słodkiej. W innych jeziorach woda słodka pochodzi z topienia się dolnej warstwy lodowca pod wpływem ciepła pochodzącego z wnętrza ziemi. Warstwa lodu jest na tyle gruba, że stanowi izolację cieplną. Słona woda znajduje się na Antarktydzie pod lodowcem Taylora, pochodzi z czasów prehistorycznych.

Naukowcy zastanawiają się, ile jeszcze jezior jest ukrytych pod powierzchnią lodu na Devon Island. Ze względu na zasolenie i izolację od warunków zewnętrznych organizmy, które w nich żyją, mogą być niespotykane nigdzie indziej. Rutishauser przypuszcza, że woda mogła zostać zamknięta pod lodem nawet 120 000 lat temu. Prawdopodobnie istnieją w nich jakieś formy życia, ale bardzo prymitywne z uwagi na niską temperaturę.