"Nigdy ci tego nie wybaczę" być może powiedzieliśmy tak do kogoś, usłyszeliśmy takie słowa od kogoś bliskiego, a może zdarzyło się nam i jedno, i drugie. Niezależnie od tego, czy konflikt miał miejsce niedawno, czy lata temu, jeszcze w kraju ojczystym, poczucie krzywdy i ból przeszkadza w szczęśliwym życiu. Na to, czy ktoś wybaczy nam, wyrządzoną w sposób zamierzony lub nie, krzywdę, mamy niewielki wpływ. Natomiast to, czy wybaczymy osobie, przez którą cierpimy, zależy tylko od nas. I warto tę władzę wykorzystać.

Masz prawo czuć ból
Wybaczyć bowiem, to wcale nie oznacza pogodzić się z rolą ofiary, udać, że nie boli, że nie ma znaczenia. Jeśli krzywda została wyrządzona, masz prawo czuć ból, żal, gniew, smutek. Te przykre emocje są uzasadnione w momencie trudnego zdarzenia i jakiś czas później, ale jeśli bolesne uczucia są w tobie przez długi okres, oddziałują toksycznie, jak sącząca się powoli trucizna, przeszkadzając w radosnym, spełnionym życiu.
Tak bolesne uczucia rodzą się w wyniku konfliktów z osobami bliskimi, które obdarzyliśmy zaufaniem, a ono zostało odebrane, czy też bardzo mocno nadwerężone.
"Tylko wtedy będę wiedział, że kocham kobietę, jeśli będzie ona potrafiła mnie skrzywdzić" – usłyszałam kiedyś takie zdanie. Krzywda może pojawić się tam, gdzie wcześniej była bliskość, miłość, zaufanie.
W związkach dorosłych ludzi pokutują niestety też krzywdy dziecięce doznane od rodziców czy innych osób, których obdarzyliśmy pierwotnie największym zaufaniem. Jeśli rodzice, obydwoje, czy też jedno z nich, zawiodło: byłeś bity czy poniżany słownie, molestowany seksualnie, zaniedbany, upokarzany jako dziecko, prawdopodobnie będziesz bardziej niż inni wyczulony na wszelkie zranienia, jakich doznajesz w wieku dorosłym.

Pierwotne zaufanie
Jeśli masz poczucie krzywdy w związku z postępowaniem małżonka, rodzeństwa, dalszych krewnych, przyjaciół, jeśli ono jest tak silne, że emocje z nim związane zaszczepione jak dawka trucizny niszczą twoją radość życia, uświadom sobie, że za część odczuwanego bólu odpowiadają inne osoby – opiekunowie, rodzice, nauczyciele. Ci wszyscy, którzy kiedyś, gdy byłeś bezbronnym dzieckiem, nadwerężyli twoje pierwotne zaufanie.
Jeśli w dorosłym życiu tak bardzo zabolały cię czyjeś słowa, że aż zerwałeś kontakt z bliską ci przecież osobą, zastanów się, czy podobnych słów nie słyszałeś w dzieciństwie od najbliższych ci wtedy osób lub czy nie przeżywałeś wtedy podobnych emocji. Dziecko nie ma obowiązku ani nawet możliwości rozumienia niewłaściwych, raniących zachowań swoich opiekunów. Opiekunowie są bowiem po to, by chronić swoje dzieci przed zagrożeniami, a nie je stwarzać. Jako dorosła osoba jednak, która doznała krzywdy od kogoś bliskiego, jesteś już w zupełnie innej sytuacji. Możesz próbować go rozumieć – to co słyszysz w złości od drugiej osoby, rzadko kiedy jest wyrazem jej stałych przekonań. Raniące cię słowa mogą być wynikiem tymczasowego zaburzenia równowagi emocjonalnej związanej z dużymi zmianami w życiu, zmianami hormonalnymi, krótkotrwałymi niezakotwiczonymi na dłużej myślami.

Zrozumienie
Jeśli przyjdzie zrozumienie, z czego mogą wynikać twoje tak silne bolesne reakcje emocjonalne na zachowania bliskich, łatwiej pozbędziesz się poczucia dojmującej krzywdy. Łatwiej ci będzie poprosić o wyjaśnienie, a później o zadość uczynienie, by w końcu wybaczyć.
• Po pierwsze, zrób wyprawę w przeszłość i sprawdź, kto zawiódł twoje pierwotne zaufanie.
• Zastanów się, czy poczucie krzywdy, jakiego doznajesz od bliskich w dorosłym życiu, ma związek z pierwotną krzywdą.
• Zdaj sobie sprawę, że słowa i zachowania twoich bliskich tak bardzo cię ranią, bo te osoby są dla ciebie ważne.
• Zdaj sobie sprawę z tego, że raniące słowa i zachowania twoich bliskich nie wynikają ze stałych negatywnych o tobie przekonań, a zwykle wywołane są zachwianiem ich równowagi emocjonalnej i gospodarki hormonalnej. Zachwiania te występują często w obliczu dużych zmian życiowych i są wynikiem stresu.
• Dobrze jest, gdy stawiasz umysł ponad nastrojem, ale pamiętaj, że nie zawsze się to udaje ani tobie, ani innym osobom.
Po takiej wewnętrznej pracy zaproś do rozmowy osobę, z którą jesteś w konflikcie, poproś o wyjaśnienie jej zachowania. Na początku wyjaśnij swoje. Pamiętaj, że osoba, którą uważasz za krzywdziciela, sama czuje się na ogół pokrzywdzona. W każdy konflikt zaangażowane są bowiem dwie strony i dwie strony do niego prowadzą. Poproś o zadośćuczynienie, jednocześnie zapytaj, co ty możesz zrobić dla bliskiego ci człowieka, by złagodzić jego cierpienie.

Śpieszmy się kochać ludzi
Pamiętaj, że ty masz władzę wybaczyć, ale nie masz wpływu na to, czy otrzymasz wybaczenie. Niezależnie od tego, czy otrzymasz zrozumienie, zadośćuczynienie i wybaczenie, ty masz możliwość dać je drugiej osobie. Skorzystaj zatem ze szczególnej atmosfery świąt Bożego Narodzenia, pomyśl o ludziach, którzy są ci ciągle bliscy, ale powstałe zranienia nie pozwalały do tej pory na wznowienie kontaktów. Pomyśl o osobach mieszkających w starym kraju, w Polsce, o mieszkających tutaj, w Kanadzie, czy też w innych zakątkach świata. Masz szansę uwolnić się od niezagojonych ran, poprawić sobie życie, a może też tym, do których się zwrócisz, o ile będą gotowi przyjąć twoje słowa. Masz szansę wrócić do bliskiego związku z osobą, która jest dla ciebie ważna.
Nie czekaj do następnych świąt. Niech pomogą ci słowa ks. Jana Twardowskiego: "Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą".

Psychoterapeutka Bożena Wolańczyk zaprasza na telefoniczne konsultacje w każdy wtorek w godz. 17-19. Tel.: 647-712-4848.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!