Wiadomości kanadyjskie

Stanisław Tymiński Etyka i prawo w Polsce 

Aleksander graf Pruszyński Ciężka praca 

Marian Kowalski Starzy wyjadacze i mężykowie staniku 

Paweł Zyzak Oblicza agresora

Krzysztof Ligęza Berety z antenkami

Izabela Embalo Dwie opcje

wandarat Mam rachunek i to jest najważniejsze

Aleksander Łoś Cenne kwalifikacje

Listy z nr. 13/2014

Katarzyna Nowosielska-Augustyniak W grupie siła!

Maciek Czapliński Typowe błędy oraz problemy przy zakupie nieruchomości

Antoni Ferdynand Ossendowski Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów (Konno przez Azję Centralną) (17) 

Anna Wolańczyk Czas sadzenia drzew

Krzysztof Jaśkielewicz Kiedy puści lód? 

Nowe złote i srebrne monety z podobizną Papieża Jana Pawła II

Sobiesław Kwaśnicki Syrena w wersji kabriolet

Wojciech Błasiak Siedem dni ze Stanem Tymińskim. Codzienność z szokową transformacją w tle (4)

Łucja Stec ...co by było bez Pań?

Andrzej Kumor Na skali kłamstwa i strachu

W poniedziałek 24 marca obchodzony na całym świecie Dzień Swiętości Życia do rogatek Toronto dotarła kopia ikony Matki Boskiej Częstochowskiej peregrynująca po świecie w obronie życia poczętego (http://www.odoceanudooceanu.pl/) Rano obraz trafił do więzienia dla kobiet w Milton, gdzie osadzona jest Mary Wagner obrończyni nienarodzonych. We Mszy św. uczestniczyło wraz z Mary Wagner 10 więźniarek i kilkadziesiąt osób z obsługi aresztu. Następnie ikona przez 5 godzin była wystawiona w kościele św. Franciszka w Tottenham w Ontario, skąd odjechała do USA.

Szanowna Redakcjo

Założyłem internetowego bloga, ponieważ uznałem, że jest to najlepsza dostępna mi forma pracy organicznej na rzecz podnoszenia wiedzy i standardów etycznych społeczeństwa. W odróżnieniu jednak od większości tego typu inicjatyw, blog mój świadomie ogranicza się do tematyki wyłącznie lokalnej. Nie interesuje mnie wielka polityka. Skonstruowany jest w formie undergroundowego biuletynu publikującego felietony komentujące doniesienia lokalnej prasy. Konwencja konspiracji, która miała być w założeniu li tylko formą zabawy i chwytem marketingowym, została jednak potraktowana przez odbiorców serio. Przy okazji uratowała mi też tyłek (na jakiś czas...) – ale o tym potem.

Formuła, jaką przyjąłem, okazała się nadzwyczaj skuteczna. Udało się dotrzeć do świadomości lokalnych elit i wywrzeć realny wpływ na ich światopogląd, a nawet ważne decyzje. Niestety, sukces ten ma swoje ciemne strony. Pojawienie się na lokalnym rynku nowego, niezależnego, do tego "zakonspirowanego" medium zostało zauważone i wywołało spory ferment. W lokalnych środowiskach pojawiły się spekulacje dotyczące autorstwa, a nawet listy rankingowe potencjalnych podejrzanych. Miałem z tego niezły ubaw, dopóki nie uświadomiłem sobie, że paniczne sprostowania i dementi ogłaszane co i rusz przez podejrzanych o autorstwo mojego bloga VIP-ów (polityków, dziennikarzy lokalnych itd.) świadczą o ogromnym poczuciu zagrożenia z ich strony bardziej niż o braku dystansu do siebie.

Sam się przestraszyłem, dopiero gdy jeden z liderów tych rankingów – lokalny poeta, bajkopisarz i ponoć trochę dziennikarz – dziwnym zbiegiem okoliczności został oskarżony o pedofilię i aresztowany. Do tej pory był to spokojny, lubiany w otoczeniu i nikomu niewadzący 60-latek. Obecnie trwa jego proces i nagonka w prasie. Oczywiście po tym aresztowaniu stało się dla wszystkich jasne, że nie może on być sprawcą "podziemnego pisma", które nadal działa w najlepsze, więc biedak natychmiast wypadł ze wspomnianych rankingów. Oczywiście nic mu to nie pomogło w sprawie oskarżeń o pedofilię. Mnie pomogło jednak zrozumieć zagrożenia, jakie czyhają również na mnie i na moją rodzinę. W końcu ustalenie adresu IP i personaliów internauty to dziecinna fraszka dla przeciętnego nawet informatyka, o wyspecjalizowanych służbach już nie wspominając.

No i jak na potwierdzenie moich obaw wkrótce zapukali do drzwi mojego domu funkcjonariusze MOPR (Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie). Weszli do mnie jak do siebie i oskarżyli o znęcanie się nad małoletnimi dziećmi. Jako podstawę swoich działań przywołali anonimowy tajny donos. Po wysłuchaniu zarzutów odmówiłem składania zeznań i poprosiłem o numer sprawy i dostęp do akt.

Zostałem wyśmiany i poniżony arogancją, brakiem kultury oraz niekompetencją tych funkcjonariuszy. Poprosiłem więc ich o opuszczenie mojego mieszkania. Na to próbowano mnie zastraszyć i przymusić do przyznania się do winy groźbą napuszczenia na mnie prokuratora i odebrania dzieci.

Nie dałem się sprowokować i uprzedziłem, że złożę na nich skargę w trybie KPA do ich zwierzchników. Po kilku dniach dowiedziałem się, że sąd rejonowy wszczął przeciwko mojej rodzinie sprawę o ograniczenie władzy rodzicielskiej, a prokuratura już prowadzi dochodzenie w sprawie znęcania się nad dziećmi oraz o znieważenie i naruszenie nietykalności funkcjonariuszy MOPR. Przez ostatnie miesiące wraz żoną dokładnie poznaliśmy smak upokorzenia, bezradności, zniesławienia i społecznego osamotnienia. Do dziś wraz z żoną trudno nam w to wszystko uwierzyć, chociaż trochę już ochłonęliśmy. Widmo rozbicia naszej rodziny chyba w końcu się oddaliło – dzięki obiektywizmowi i odwadze pani kurator, którą wyznaczył nam sąd – wciąż jednak nad nami wisi. Dziękujemy Bogu, że nie zesłał nam jakiejś nawiedzonej genderówy. Wobec fałszywych oskarżeń i pomówień, dotyczących przebiegu wizyty MOPR-ychów w moim mieszkaniu, chyba już jestem bez szans...

Zwłaszcza uwzględniając postawę prokuratury. Piszę do was, ponieważ wyczerpały się nam już pomysły, jak przed takim barbarzyństwem bronić siebie i rodziny. Może wam przyjdzie do głowy jakaś dobra dla nas i użyteczna rada? Mam też prośbę. Proszę o zbadanie, jak takie interwencje przebiegają w Kanadzie. Czy istnieją jakieś procedury normujące postępowanie urzędników i zabezpieczające przed przemocą instytucjonalną? Czy istnieją obligatoryjne standardy etyczne zabezpieczające ochronę dóbr osobistych, wartości rodzinnych, praw obywatelskich i człowieka? Bardzo by nam pomogła, zwłaszcza przed sądem rzetelna publikacja na ten temat.

Od redakcji: Szanowny Panie, publikujemy Pana prośbę.

•••

Dzień dobry

Na prośbę Pani Elwiry Komorek-Białkowskiej przesyłamy w załączniku informacje dot. naszego Stowarzyszenia, oraz konkursu, do którego przystąpiliśmy – dołączamy również ulotkę, którą wydaliśmy na potrzeby pozyskania środków finansowych przeznaczonych na remont.

Pozdrawiamy
W imieniu Stowarzyszenia na rzecz Osób z Autyzmem
Katarzyna Poźniak
ul. Walczaka 42
66-00 Gorzów Wlkp.

POMÓŻ NAM WYGRAĆ KONKURS

Stowarzyszenie na rzecz Osób z Autyzmem potrzebuje Państwa pomocy w pozyskaniu pieniędzy na remont budynku, w którym będzie mieścić się ośrodek i przedszkole dla dzieci z autyzmem.

Zakwalifikowaliśmy się do II etapu konkursu CELMA POMAGA "Moc Polskich Świąt", w którym możemy uzyskać 50 tys. złotych na remont budynku, jeżeli uzyskamy największą liczbę głosów.

GŁOSUJCIE NA NAS, ABYŚMY ZDOBYLI JAK NAJWIĘKSZĄ LICZBĘ GŁOSÓW. Wygrać możemy tylko przy Waszej pomocy!

Wystarczy oddać głos na nasz projekt pt. POMÓŻ NAM BUDOWAĆ SZKOŁĘ. Głosowanie odbywa się za pośrednictwem strony www. Należy tylko wejść na stronę www.celmapomaga.pl, zarejestrować się (nie trzeba podawać imienia i nazwiska), a jeżeli macie kilka adresów e-mail, to można zarejestrować się z każdego z nich i kliknąć na nasze Stowarzyszenie. Później wystarczy się tylko logować i oddawać głosy. Jeden adres e-mail to jeden głos dziennie. Głosować mogą tylko zarejestrowani użytkownicy.

PROSIMY GŁOSUJCIE CODZIENNIE do 21.04.2014

Walczymy o 50 tys.
WARTO GŁOSOWAĆ!

Prosimy o rozpowszechnianie informacji wśród znajomych i oddawanie głosów na nasze Stowarzyszenie.

Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Autyzmem
KRS 0000145843
"DOBRO MA SWOJE ŹRÓDŁO W MĄDROŚCI I MIŁOŚCI"
JAN PAWEŁ II

•••

Szanowni Państwo!

W imieniu Stowarzyszenia na rzecz Osób z Autyzmem w Gorzowie Wlkp. zwracamy się z serdeczną prośbą o wsparcie naszych działań związanych z remontem budynku przeznaczonego na specjalistyczną terapię i edukację osób z autyzmem.

Obecnie Stowarzyszenie prowadzi dwie placówki:

Ośrodek Rewalidacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem, który mieści się w budynku administracji szpitala, przy ulicy Walczaka 42. Stary przeciekający dach budynku powoduje, że opady atmosferyczne zalewają nasze pomieszczenia. Nas nie stać na remont dachu, nie możemy też pozyskać na to środków finansowych z uwagi na krótkoterminowe umowy najmu. Szpital nie ma pieniędzy na remont dachu, właściciel budynku – Urząd Marszałkowski – również.

Przedszkole Specjalne dla Dzieci z Autyzmem zlokalizowane przy ulicy Armii Polskiej 31. Powierzchnia przedszkola niewiele przekracza 90 metrów kwadratowych, jest to w chwili obecnej zbyt mało, aby przyjąć dzieci oczekujące na miejsce w naszej placówce. Przy przedszkolu funkcjonuje również Punkt Diagnostyczno-Konsultacyjny, prowadzący diagnozę pod kątem zaburzeń ze spektrum autyzmu.

W związku z ww. trudnościami lokalowymi rozpoczęliśmy starania o pozyskanie innego obiektu, do którego moglibyśmy przenieść nasze placówki. Z pomocą przyszedł nam Prezydent Miasta Gorzowa Wlkp. Pan Tadeusz Jędrzejczak. Wydzierżawił nam budynek po zlikwidowanym Domu Kultury "Małyszyn". Niestety, obiekt wymaga gruntownego remontu. Mamy już projekt budowlany, zgodę na budowę i kosztorys. Niestety okazało się, że koszty remontów i dostosowania budynku do naszych potrzeb to zawrotna kwota 1 800 000,00 złotych netto.

Nadmieniam, że zarówno ośrodek jak i przedszkole obejmują edukacją i terapią dzieci z autyzmem nie tylko z Gorzowa, ale również z terenu województwa lubuskiego.

W chwili obecnej w ośrodku uczy się 38 uczniów, a z usług przedszkola korzysta 17 dzieci. Cały czas mamy kolejkę dzieci oczekujących na przyjęcie.

Obie placówki są doskonale wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne do różnych form zajęć terapeutycznych. Mamy dobrze wykształconą i szczerze oddaną pracy kadrę pedagogiczną. Jedyną naszą bolączką jest brak odpowiedniego lokalu. Budynek w Małyszynie daje nam taką możliwość, pod warunkiem wykonania remontów i przystosowania go do naszych potrzeb. Z tym jednak sami sobie nie poradzimy, dlatego nasza gorąca prośba o wsparcie finansowe naszych inwestycji.

Wierzymy w Państwa dobroć i zrozumienie potrzeb niepełnosprawnych dzieci, które chcą uczyć się w godnych warunkach. Dla nich otaczający świat jest trudny do poznania, a nauka w typowej szkole – niemożliwa. Prosimy o pomoc w imieniu naszych podopiecznych i tych, którzy jeszcze czekają na naszą pomoc.

Apelujemy do ludzi dobrej woli – każda, nawet najmniejsza pomoc finansowa może pomóc naszym dzieciom, aby bawiły się, uczyły się, poznawały nasz trudny świat w godnych warunkach.

Za każdy dar serca serdecznie dziękujemy.

ŚRODKI, KTÓRE ZECHCECIE PAŃSTWO PRZEZNACZYĆ NA POMOC DZIECIOM Z AUTYZMEM, PROSIMY WPŁACAĆ NA KONTO
12 1050 1911 1000 0023 0706 7922
ING BANK ŚLĄSKI ODDZIAŁ W GORZOWIE WLKP.
Z DOPISKIEM DAROWIZNA
W razie pytań i wątpliwości prosimy o kontakt telefoniczny pod nr 95-7226097 lub 692 024 298.

Ewa Przybylska