Wiadomo że na emeryturze wielu z nas nie ma lekko; wielu wyprowadza się z miasta, szukając miejsca, gdzie za niewielkie pieniądze można utrzymać w miarę przyzwoity standard życia. Przeprowadzamy się poza Toronto, z reguły blisko szpitala czy dobrej przychodni. Poniżej przedstawiamy państwu kilka pomysłów na emeryturę nieco dalej niż Barrie, czy nawet Elliot Lake; emeryturę, która nie musi być wcale aż tak egzotyczna, a gdzie nasze oszczędności kupują o wiele więcej niż w Kanadzie. 

        Jeśli mamy zaoszczędzone od 200 do 300 tysięcy dolarów, a do tego otrzymujemy świadczenia, które możemy ze sobą zabrać, czy to CPP, czy rentę starczą, to warto rozważyć... ciepłe kraje. 

1. Kostaryka. Tysiące mieszkańców Północnej Ameryki odkryło przyjemności prostego życia na Kostaryce; miejscowości, takie jak Atenas czy Tamarindo, słyną z bardzo dobrego klimatu, przyzwoitych cen żywności i nie tak drogich wciąż domów. Kostaryka jest bezpieczna, ludzie przyjacielscy, przestępczość na niskim poziomie, nieporównywalnym z Meksykiem, a pogoda... No cóż, pogoda pozwala na chodzenie przez okrągły rok w t-shircie. Do tego dochodzą atrakcje w postaci pięknych plaż nad Pacyfikiem, barów, kafejek, restauracji. Miejscowi mówią po hiszpańsku i może to być świetna zabawa, by na starość nauczyć się kolejnego języka. Zresztą ludzi znających doskonale angielski jest dużo, bo Kostaryka to przecież kraj turystyczny. 

        W ciągu minionych lat ceny wzrosły ze względu na napływ turystów, wciąż jednak można wynająć coś za 600 – 800 dolarów. 

        Jedną z ważniejszych rzeczy na emeryturze jest opieka medyczna i na Kostaryce jest ona dobrze zorganizowana. Takie miasta, jak Atenas, mają publiczną przychodnię, aptekę i pogotowie w centrum. Cudzoziemcy mogą albo zapłacić od 75 do 150 dol za składki ubezpieczeniowe w ramach ogólnokrajowego publicznego systemu ubezpieczenia zdrowotnego nazywanego Caja, lub też po prostu płacić lekarzowi od wizyty. Konsultacja u lekarza Caja kosztuje mniej niż 20 dol. 

        Emerytura na Kostaryce to również świeże, zdrowe jedzenie, warzywa, owoce, kawa, ale też jajka, kury czy boczek, wszystko świeże, rośnie cały czas...

 Dziękuję Czytelnikom za zainteresowanie i nadesłane pytania, które Państwa nurtują.

        Są to przede wszystkim kwestie związane z federalnymi i prowincyjnymi pensjami emerytalnymi oraz istniejącymi zapomogami.

        Zacznijmy od Old Age Security Pension (OAS), która w wolnym tłumaczeniu na język polski oznacza pensję emerytalną dla seniorów.

        Jest to największy program emerytalny oferowany przez rząd Kanady. Jest on opłacany z dochodów rządu Kanady, co oznacza, że podatnik nie wpłaca pieniędzy bezpośrednio na OAS.

        Ta pensja emerytalna należy się seniorom, którzy mają uregulowany status w Kanadzie i spełniają wymogi rezydencji, czyli mają przynajmniej 10 lat pobytu w Kanadzie od momentu ukończenia 18 lat.

        Historia zatrudnienia nie gra roli – można nie mieć za sobą żadnych przepracowanych lat, lub też można być zatrudnionym w chwili obecnej, żeby się na OAS kwalifikować.

        Jeżeli ktoś mieszka poza Kanadą, musi mieć ukończone 65 lat, być rezydentem lub obywatelem w dniu opuszczenia Kanady i mieć okres rezydencji przynajmniej 20 lat od momentu ukończenia 18 lat.

        W związku z tym, że Polska i Kanada mają podpisaną umowę o tzw. łączeniu emerytur, nawet jeżeli powyższe scenariusze się nie odnoszą do sytuacji danej osoby, to tak czy inaczej ta osoba może się kwalifikować na pensję OAS, pensję z kraju pochodzenia lub pensje z obu krajów.

        Pensja emerytalna OAS podlega podatkom zarówno federalnym, jak i też prowincyjnym.

        Osoby, które mają wysokie dochody emerytalne, powinny zwrócić uwagę na kruczek o nazwie „clawback”, czyli odzyskanie kwot wypłaconych przez rząd, a to w przypadku kiedy nasz dochód przekroczy maksimum wyznaczone przez rząd.  

        Pensja OAS jest poddawana rewizji kwartalnie: w styczniu, kwietniu, lipcu i październiku każdego roku z tytułu rosnących kosztów życia. Teoretycznie jeżeli koszty życia spadną, pensja OAS nie zmaleje!

        Kanadyjczycy, którzy pracują poza Kanadą dla kanadyjskich pracodawców, takich jako wojsko czy banki, też kwalifikują się na pensję OAS.

        Dodatkowo oprócz pensji OAS istnieją 3 zasiłki:

        1. Guaranteed Income Supplement (GIS), czyli gwarantowany suplement do dochodów – jest to miesięczny nieopodatkowany suplement dla osób, które otrzymują pensję OAS, mają niskie dochody i mieszkają w Kanadzie.

        2. Allowance (zapomoga) – dla osób w wieku 60-64 lat, gdzie małżonek/-ka, partner otrzymuje pensję OAS i kwalifikuje się na GIS, czyli gwarantowany suplement do dochodów.

        3. Allowance for the Survivor (zapomoga dla osoby pozostałej przy życiu) – dla wdów lub wdowców w wieku 60-64 lat.  

        Odraczanie pensji OAS.

        Od lipca 2013 istnieje możliwość odroczenia pensji OAS nawet do 5 lat od daty zakwalifikowania się w zamian za wyższą sumę w przyszłości – każdy miesiąc odraczania dodaje nam 0,6%, maksymalnie do 36% w wieku 70 lat.

        Wybierając tę opcję, nie będziemy kwalifikować się na suplement GIS, a nasz małżonek/-ka, czy też partner nie będzie się kwalifikował na Allowance (zapomogę) na ten okres, na który odraczamy pensję OAS.

        Kto może skorzystać z odroczenia pensji OAS?

        Osoby, które są zdolne do kontynuowania pracy, oraz te osoby, które stać na odroczenie.

        Osoby, które zarabiają więcej niż dozwolony maksymalny dochód roczny, będą musiały zwrócić część lub całość pensji OAS.          

        Przykład: Michał skończył 65 lat w lipcu 2013 roku. Gdyby zdecydował się opóźnić swoją pensję OAS o 1 rok, jego miesięczna wypłata wzrosłaby o 7,2% (0,6% x 12). Jeżeli Michałowi przysługiwało $549,89 w 2013 roku, to jego stawka wzrosłaby do $589,48 na miesiąc.          

        Przykład: Irena skończyła 65 lat w grudniu 2013 roku. Gdyby zdecydowała się opóźnić swoją pensję OAS o maksymalny dozwolony czas 5 lat, to jej miesięczna wypłata wzrosłaby o 36% (0,6% x 60) w wieku 70 lat. Jeżeli Irenie przysługiwało $549,89 w 2013 roku, to jej stawka wzrosłaby do $747,85 na miesiąc.
        
        W jaki sposób pensja OAS jest kalkulowana?

        Osoby, które są rezydentami Kanady przez przynajmniej 40 lat od ukończenia 18 lat, kwalifikują się na pełną pensję OAS.

        Osoby, które nie kwalifikują się na pełną pensję OAS, mogą otrzymywać częściową wypłatę opartą na latach rezydencji.

        Aplikowanie.

        Od 2013 roku organ rządowy Service Canada wprowadził proces automatycznego rejestrowania seniorów, którzy kwalifikują się na pensję OAS. Informacja jest wysyłana listownie do osób, które się kwalifikują, w miesiąc po ukończeniu 64 lat.

        Osoby, które nie zostały zarejestrowane automatycznie, muszą wypełnić formularz załączony w liście.

        Jeżeli osoba zainteresowana nie otrzymała listu od Service Canada, a ukończyła 65 lat, powinna aplikować jak najszybciej, aby nie stracić należnych wypłat. Service Canada może dokonać wypłat wstecz maksymalnie do 11 miesięcy.

        Service Canada poinformuje listownie, czy Państwa aplikacja została zaaprobowana.

        Jeżeli nie zgadzamy się z decyzją dotyczącą pensji OAS, mamy 90 dni na listowną prośbę o rozpatrzenie aplikacji na nowo.

        Pensja OAS może być deponowana automatycznie do banków w Kanadzie i USA.

        Osoby zainteresowane sprawdzeniem swojej pensji OAS zachęcam do założenia konta na stronie internetowej www.canada.ca – My Service Canada Account, gdzie między innymi można uzyskać dostęp do informacji dotyczących Employment Insurance (EI), Canada Pension Plan (CPP) oraz Old Age Security (OAS).  

        Zapraszam do lektury następnego artykułu, który będzie traktował o Canada Pension Plan (CPP) i Quebec Pension Plan (QPP).

Maciej Masłowski, MBA
Personalny Doradca Finansowy
416-802-5187  
        Maciej Masłowski, MBA jest doradcą finansowym w firmie Freedom 55 Financial i specjalizuje się w zakresie profesjonalnego doradztwa finansowego, planowania emerytalnego i majątkowego.  Wstępna konsultacja kosztuje 50 dol.
         
        Treść powyższego artykułu nie powinna być traktowana jako porada finansowa, prawna czy podatkowa. Niniejsza publikacja ma na celu tylko i wyłącznie udzielenie ogólnych informacji.

W miniony weekend grupa urzędników z polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odbyła serię spotkań z mieszkającymi tu Polakami, aby zaznajomić wszystkich i odpowiedzieć na pytania związane z problemami wynikającymi z podpisanej kilka lat temu umowy o wzajemnej wymianie usług socjalnych między Kanadą a Polską, jak również różnych aspektach polskiego systemu emerytalnego. Przedstawiamy poniżej zapis konferencji prasowej w Konsulacie RP w Toronto.

Ze spotkań odbytych w kościołach oo. oblatów w Brampton i Mississaudze wynika m.in. to, że emeryci z Kanady powracający do Polski NA STAŁE mają tam ubezpieczenie medyczne, jak również, że o emerytury i świadczenia socjalne – jak na przykład zasiłek pogrzebowy, starać się mogą wszystkie osoby, którym potrącano w Polsce składki, a więc np. rolnicy. Przybyli urzędnicy po prezentacji udzielali odpowiedzi indywidualnie, starając się rozwiązać wątpliwości w poszczególnych sprawach. Przed stolikami ustawiały się długie kolejki. Z Polski przybyli Andrzej Szybkie, wicedyrektor Departamentu Rent Zagranicznych, Ewa Orkwiszewska, naczelnik Wydziału Organizacji Usług Elektronicznych w Departamencie Obsługi Klienta, Zbigniew Derdziuk, prezes ZUS, Marta Godłoza, dyrektor Departamentu Rent Zagranicznych, i Tomasz Szabliński, naczelnik Wydziału Skarg, Wniosków i Obsługi Klientów w Departamencie Rent Zagranicznych.