Kontrwywiad podsłuchuje, kogo chce

Ottawa Sąd federalny orzekł, że Canadian Security Intelligence Service (CSIS) może w pewnych wypadkach bez zezwolenia używać sprzętu do przechwytywania sygnałów komórkowych. Agencja wywiadowcza od kilku lat podczas prowadzenia śledztw związanych z bezpieczeństwem narodowym używała urządzenia symulującego działanie nadajnika sygnału sieci komórkowej (Cell Site Simulator – CSS, znane jako IMSI Catchers lub Stingrays), aby zbierać informacje o telefonach komórkowych lub innym sprzęcie wykorzystującym sygnał komórkowy (np. tabletach czy laptopach). Krytycy symulatorów CSS podkreślają, że nie działają one wybiórczo, tylko zbierają dane o wszystkich urządzeniach znajdujących się w ich zasięgu. Powtarzają, że używanie Stingraya powinno być traktowane jak dokonanie nieuzasadnionego przeszukania, co stanowi naruszenie zapisów Karty praw i swobód.

        CSIS twierdzi, że używa symulatorów nadajników z dwóch powodów. Po pierwsze, w celu przyporządkowania „obiektowi” śledztwa, którego tożsamość często już jest znana, urządzenia komórkowego, z którego korzysta. Po drugie – do określenia położenia śledzonego „obiektu”. Agencja zastrzega, że symulatory nadajników nie są używane do przechwytywania rozmów czy wymienianych danych. Czasem stara się o uzyskanie nakazu sądowego, czasem – z niewyjaśnionych powodów – nie.

        Sędzia Paul S. Crampton potwierdził, że CSIS nie potrzebuje nakazu, jeśli używa CSS do zlokalizowania urządzenia komórkowego lub do przyporządkowania urządzenia obiektowi śledztwa – czyli do pozyskania jego numeru urządzenia IMEI i subskrybenta IMSI. Powiedział, że technicznie rzecz biorąc, Stingraye prowadzą przeszukanie, jednak ich użycie zawsze jest celowe, dokładne, a naruszenie prywatności jest minimalne. Pozyskane informacje niezwiązane ze śledztwem muszą być natychmiast niszczone i niepoddawane dalszym analizom. Po upublicznieniu decyzji sądu rzecznik prasowy CSIS stwierdził, że z przyczyn operacyjnych agencja nie będzie uczestniczyć w dyskusjach dotyczących używania tej technologii.

Z Presto hulamy po wszystkim przez dwie godziny

Toronto Posiadacze kart Presto mają się z czego cieszyć – we wtorek podczas spotkania w torontońskim ratuszu rada TTC zatwierdziła przejście na transfery czasowe. Będą mogli z nich korzystać właśnie użytkownicy systemu Presto począwszy od sierpnia 2018 roku. Po uiszczeniu pojedynczej opłaty za przejazd będą mogli jeździć komunikacją miejską przez dwie godziny, nie troszcząc się o ciągłość przesiadek czy ograniczenia związane z zakazem podróżowania tą samą linią w odwrotnym kierunku. TTC ma nadzieję, że w ten sposób zachęci do korzystania z komunikacji miejskiej osoby jeżdżące poza godzinami szczytu.

        Wprowadzenie zmian ma kosztować TTC 11,1 miliona dol. w przyszłym roku, a potem w dwóch kolejnych latach 20,9 miliona. Rada zdecydowała również o zamrożeniu cen biletów w 2018 roku.

Ottawa Minister bezpieczeństwa publicznego Ralph Goodale przyznał, że szanse na powodzenie integracji powracających bojowników ISIS z kanadyjskim społeczeństwem wydają się być znikome. Dla niektórych może być już za późno. Aby działanie przyniosło jakiś efekt, należałoby je podjąć zanim problem się pojawi, czyli jeszcze na wczesnym etapie radykalizacji. Jeśli dana osoba wyjedzie z kraju, zaangażuje się w wojnę i działania terrorystyczne, praktycznie nie da się już nic zrobić. Wtedy trzeba podejmować inne kroki, zbierać dowody (które mogą być przyjęte w sądzie), stawiać zarzuty i doprowadzać do aresztowania. To może być jednak trudne, dodał minister. Jak dotąd, od czasu dojścia liberałów do władzy, zrzuty o terroryzm postawiono tylko dwóm osobom.

Minister Goodale podał, że wiadomo o 180-190 osobach związanych z Kanadą, które pojechały do Syrii lub Iraku. 60 wróciło do kraju.
Na początku roku rząd otworzył centrum walki z radykalizacją Canada Centre for Community Engagement and Prevention of Violence. W budżecie na 2016 rok przeznaczono na nie 35 milionów dolarów na pięć lat.

Ottawa W zeszły piątek Basil Borutski (60 l.) został uznany winnym potrójnego zabójstwa swoich trzech byłych partnerek. Do zbrodni doszło dwa lata temu, 22 września 2015 roku, w Ottawa Valley. Borutski w ciągu niespełna godziny zastrzelił 36-letnią Anastasię Kuzyk i 48-letnią Nathalie Warmerdam (zabójstwa pierwszego stopnia), a 66-letnią Carol Culleton udusił (zabójstwo drugiego stopnia). W okolicach miejscowości Wilno miał złą reputację, znany był ze skłonności do przemocy.

Podczas ogłaszania wyroku Borutski, ubrany w szarą koszulkę i spodnie, z kajdankami na nogach, nie zdradzał emocji. 11 przysięgłych ustalało wyrok przez 14 godzin. Teraz Borutskiego czeka dożywocie. Przesłuchanie w sprawie wyroku wyznaczono na 5 grudnia. Odbędzie się w Pembroke, Ont. Sąd ustali kiedy będzie mógł się ubiegać o zwolnienie warunkowe. Według prawa uchwalonego w 2011 roku w przypadkach wielokrotnego morderstwa sędzia może nakazać nieprzerwane odbywanie wyroku przez 25 lat.

Po ogłoszeniu wyroku odezwały się grupy broniące praw kobiet-ofiar przemocy. Zgodnie orzekły, że przemoc wobec kobiet zbyt długo była bagatelizowana i oskarżyły kanadyjski system sprawiedliwości o zbyt późną interwencję.

Hamilton Steve Tourloukis przegrał proces apelacyjny w sprawie indoktrynacji jego dzieci przeciwko swojemu kuratorium oświaty, rządowi prowincji i związkowi zawodowemu nauczycieli. Ontaryjski sąd apelacyjny stwierdził, że brakuje dowodów potwierdzających tezę, jakoby szkoła ingerowała w możliwość wychowywania dzieci Tourloukis w wierze grekokatolickiej.

Tourloukis złożył skargę na Hamilton-Wentworth District School Board pięć lat temu. Stwierdził, że kuratorium odmówiło powiadamiania go o tym, kiedy w klasach jego dzieci będą prowadzone zajęcia na takie tematy jak homoseksualizm, aborcja czy tożsamość płciowa, tak by mógł nie posyłać ich na zajęcia, jeśli uzna to za konieczne. W tamtym czasie syn Tourloukisa miał 6 lat i chodził do 1 klasy, a córka – 4 lata, była w młodszej grupie przedszkolnej. Kuratorium zaczynało wdrażać założenia Equity and Inclusive Education Strategy. Prawnik Tourloukis twierdził, że kuratorium łamie prawo jego klienta wynikające z Karty Praw i Swobód, które pozwala mu chronić własne dzieci przed tym, co jego wiara uznaje za „fałszywe nauczanie”.

Kuratorium, związek nauczycieli i rząd prowincyjny, który włączył się do sprawy, twierdzili z kolei, że wysyłanie powiadomień do Tourloukisa jest niemożliwe, ponieważ pytania o orientacje seksualne czy tożsamość płciową mogą pojawić się w każdej chwili, jeżeli zagadnienia różnorodności i akceptacji są zintegrowane z programem. W końcu w listopadzie prowincyjny sąd najwyższy wydał wyrok przeciwko Tourloukisowi. Sędzia potwierdził, że kuratorium złamało konstytucyjne prawo Tourloukisa, ale jest to uzasadnione biorąc pod uwagę zapisane w Karcie Praw i Swobód „wartości” „akceptacji, równości i wielokulturowości” oraz obowiązki statutowe kuratorium dotyczące wspierania równości i tworzenia akceptującego środowiska szkolnego.

Rozprawa apelacyjna trwała trzy dni i odbyła się w czerwcu. Podobnie jak wcześniej, za Tourloukisem stanął Christian Legal Fellowship, a za kuratorium – rząd prowincji i związek nauczycieli. Tourloukis powtarzał, że nie jest przeciwny temu, by szkoła mówiła o faktach związanych z homoseksualizmem czy tożsamością płciową, ale nie zgadza się na to, by nauczyciele narzucali jego dzieciom sposób oceny tych zjawisk. Jeden z trzech sędziów sądu apelacyjnego rzeczywiście zgodził się z Tourloukisem, że program szkolny nie jest „neutralny moralnie”. Obawy ojca o to, że jego dzieci odwrócą się od tego, co w tych sprawach mówi ich religia, jeśli posiadający autorytet nauczyciel będzie im mówił coś innego, są jak najbardziej uzasadnione. Sędziowie podkreślili jednak, że nie ma żadnych dowodów na to, by coś takiego miało miejsce. Dodali przy tym, że Karta ogranicza władzę rządu prowincyjnego. Queen’s Park nie ma nieograniczonych możliwości używania publicznego systemu oświaty do wpajania dzieciom tego, co różne autorytety z dziedziny edukacji uznają za właściwe i konieczne. Prawo rodziców do decydowania o własnych dzieciach, o ich edukacji, jest nadrzędne, i dopiero po nim następuje prawo rządu prowincyjnego.