Sekretarz stanu Mike Pompeo uznał, że to Pan Bóg sprawił, iż Donald Trump został prezydentem, by teraz móc ocalić Żydów przez Iranem.

Wwywiadzie dla  Christian Broadcasting Network Pompeo powiedział,  w kontekście święta Purim (Święta Losów), obchodzonego w Izraelu, które upamiętnia jak  Estera uratowała Żydów przed zagładą w Persji:  Jako chrześcijanin, z pewnością  jestem przekonany, że Pan tutaj działa.

BBC przypomina, że w styczniu br. rzeczniczka Białego Domu powiedziała, że Bóg chciał, żeby Donald Trump został prezydentem.

Niedawno Trump oświadczył na Twitterze, że pora aby Wzgórza Golan zostały częścią Izraela

Konserwatywni protestanci w USA uważają, że istnienie silnego Izraela jest konieczne dla Paruzji - ponownego przyjścia Chrystusa na świat.

Unia Europejska poinformowała w poniedziałek o powołaniu do życia instytucji finansowej, która pozwoli krajom członkowskim obejść amerykańskie sankcje nałożone na Iran, zwłaszcza zaś umożliwli przekazywanie płatności za eksportowaną irańska ropę oraz zakupy jakie Iran czyni w krajach UE - poinformowała o tym w Nowym Jorku minister spraw zagranicznych Unii Europejskiej Federica Mogherini wraz z ministrem spraw zagranicznych Iranu Mohammad Javad Zarifem.

Jeśli możesz, pomóż nam

Obie strony wciąż dopracowują techniczne szczegóły porozumienia. Ustawienie takie pozwoli firmom z krajów Unii Europejskiej na kontynuowanie finansowych transakcji z Iranem, bez narażania się na sankcje odwetowe USA.
Unia Europejska nadal utrzymuje porozumienie o redukcji i kontroli irańskiego programu nuklearnego, jakie podpisały z Iranem mocarstwa światowe. Porozumienie, z którego prezydent Trump pod naciskiem Izraela, wycofał jednostronnie Stany Zjednoczone, jednocześnie nakładając na Iran dodatkowe sankcje, pomimo protestów Unii Europejskiej, zwłaszcza Francji, której takie koncerny jak Total, a także Peugeot i Renault musiały powstrzymać się od realizacji kontraktów z Iranem w obawie przed sankcjami USA. To samo dotyczyło niemieckich koncernów Siemens i Daimler.
Posunięcie Unii Europejskiej nastąpiło dzień przed tym jak amerykański prezydent Donald Trump i oddzielnie Irański prezydent Hassan Rouhani mieli przemawiać na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ. Jak się oczekuje lider Stanów Zjednoczonych poinformuje w trakcie tego przemówienia o zaostrzenie kursu wobec Iranu. Zdaniem obserwatorów posunięcie Unii Europejskiej oznacza konkretnywyłom w dotychczas jednolitej polityce państw zachodnich wobec Iranu, a tym samym kolejny krok do geopolitycznego usamodzielnienia się Niemiec, "głównego akcjonariusza" Unii Europejskiej.

Rośnie napięcie między Stanami Zjednoczonymi a Iranem. Prezydent USA Donald Trump oraz Iranu Hassan Rouhani wzajemnie ostrzegli się w związku z zaostrzeniem się sytuacji.
Trump na Twitterze stwierdził że jeśli Iran zagrozi USA to "poniesie konsekwencje, których nigdy wcześniej w historii nie zaznał", Rouhan odpowiedział na to że wojna z Iranem będzie, jak to określił, "matką wszystkich wojen".
W maju tego roku Stany Zjednoczone wycofały się z porozumienia z Iranem ograniczającego program nuklearny w zamian za zniesienie sankcji gospodarczych.
Waszyngton obecnie ponownie nakłada sankcje pomimo sprzeciwów Wielkiej Brytanii, Francji, Chin, Rosji oraz Niemiec; które to państwa były sygnatariuszami porozumienia z Iranem z 2015 r. Są jednak też inne punkty zapalne; Stany Zjednoczone zarzucają Iranowi "dywersyjną działalność" na Bliskim Wschodzie, godzącą w interesy i bezpieczeństwo Izraela oraz Arabii Saudyjskiej - wspieranych przez Waszyngton. Wypowiedź prezydenta Rouhaniego nie była jednoznacznie negatywna i pozostawiała furtkę do poprawy stosunków - Ameryka powinna wiedzieć, że pokój z Iranem to "matka wszystkich porozumień pokojowych", a wojna "matka wszystkich wojen" - mówił irański prezydent cytowany przez państwową agencję tego kraju Irna.
W niedzielę amerykański sekretarz stanu Mike Pompeo powiedział, że do listopada br. Stany Zjednoczone chcą doprowadzić do wstrzymania importu irańskiej ropy przez inne kraje. Zwracając się do grupy Amerykanów pochodzenia irańskiego w Kalifornii Pompeo stwierdził, że władze w Teheranie bardziej przypominają mafię niż rząd. Spotkanie, w którym uczestniczył Pompeo było pierwszym w którym przedstawiciele administracji waszyngtońskiej przemawiali do tak licznego zgromadzenia Amerykanów pochodzenia irańskiego, co postrzegane jest jako znak dla Teheranu, że możliwa jest wymiana władzy w tym kraju sponsorowana ze zagranicy.

Amerykański sekretarz stanu Mike Pompeo powiedział w poniedziałek, że Stany Zjednoczone nałożą najmocniejsze w historii sankcje na Iran i podejmą wszystkie działania konieczne aby powstrzymać władze tego kraju przed uzyskaniem broni nuklearnej.
Pompeo nakreślił plan działania po tym, jak prezydent Trump wycofał Stany Zjednoczone z układu podpisanego z Iranem za kadencji prezydenta Obamy, a mającego na celu kontrolowanie pokojowego wykorzystania programu atomowego w tym kraju. Lista żądań jakie Pompeo wysunął pod adresem Teheranu jest długa i całkowicie nierealna - nie do przyjęcia przez obecne władze Iranu.
USA uznają że jedynie maksymalny nacisk na władze tego kraju może spowodować, że poniosą one koszty, które potencjalnie prowadzić będzie do obalenia obecnego rządu. Sekretarz stanu powiedział że wszystkie poprzednie sankcje zaczną ponownie obowiązywać i dodane zostaną nowe, a Stany Zjednoczone będą współpracować z sojusznikami aby powstrzymać Iran w regionie.
Ewentualny nowy układ USA z tym krajem wymagałby od Teheranu całkowitego ujawnienia poprzednich programów nuklearnych, całkowitego zatrzymania procesu wzbogacania uranu, a także swobodnego dostępu międzynarodowej agencji atomowej do wszystkich miejsc.
Iran musiałby ponadto wstrzymać swój program budowy pocisków balistycznych i zakończyć popieranie organizacji jak Hamas Hezbollah, rebeliantów Houthi, a także Talibanu.
Iran musiałby powstrzymać agresywne działania w regionie i uwolnić wszystkich więźniów amerykańskich oraz państw sprzymierzonych.
Oznacza to że nadzieje państw europejskich na utrzymanie korzyści ekonomicznych z kontaktów z Iranem wynikających z obecnego porozumienia są praktycznie niemożliwe w ramach sankcji nakreślonych w poniedziałek przez Pompeo. Zdaniem analityków Waszyngton zmierza do wojny z Iranem, która może mieć charakter wewnętrznego przewrotu wspieranego z zewnątrz.

(za www.axios.com)

Kanclerz Niemiec Ángela Merkel po rozmowach z prezydentem Trumpem przyznała że istniejący układ nuklearny z Iranem nie jest wystarczający dla powstrzymania programu atomowego, a ponadto wpływy Teheranu w regionie muszą być ograniczone.
Merkel złożyła w minionym tygodniu krótką, roboczą wizytę w Waszyngtonie. Podczas konferencji prasowej po spotkaniu z prezydentem USA powiedziała, że geopolityczne wpływy Iranu w Syrii, Libanie i Iraku muszą zostać powstrzymane, a "kwestia Iranu" jest dla Niemiec nawet ważniejsza niż dla Stanów Zjednoczonych ponieważ kraj ten - jak to określiła - "leży u naszych drzwi".
Obserwatorzy zauważają że Merkel, poprzednio wypowiadała się pozytywnie o porozumieniu z Iranem, będącym podstawą dla zniesienia izolacji tego kraju. Eksperci z Europy, którzy kontrolują wykonywanie tego porozumienia przez Teheran poświadczają, że jest ono przez Iran respektowane.
W rezultacie nowej sytuacji na Bliskim Wschodzie wzrosły natomiast wpływy Iranu w Syrii oraz w Libanie co wzbudziło poważny niepokój Izraela; stąd naciski na zerwanie irańskiego porozumienia, przywrócenie sankcji oraz - jak postuluje wielu izraelskich polityków kroki militarne przeciwko Teheranowi.
Prezydent Trump przyznał że zdołał przekonać Merkel do zmiany stanowiska, oświadczając iż "obecnie Kanclerz Niemiec postrzega Iran zupełnie inaczej niż miało to miejsce zanim przekroczyła próg Gabinetu Owalnego w Białym Domu…".

„Na świecie zaczyna robić się chaotycznie” - powiedział prezydent Putin i chyba coś wie na ten temat. Choć pewnie chaos był zawsze bo - jak to mówią - zależy, gdzie ucho przyłożyć, czyli do której strefy geopolitycznych tarć.
Nasz gasnący podpsuty hegemon jest coraz bardziej na musiku, usiłuje więc wynajdywać różne sposoby podłożenia nogi nieubłaganie wschodzącej Azji. Na dodatek ów rozrost azjatyckiego kolosa wiąże się z przetasowaniami układów sił w okolicach tektonicznych uskoków, w tym na Bliskim Wschodzie, co wywołuje niepokój tamtejszego mocarstwa kieszonkowego. Ono zaś - jak zwykle - zmusza swego większego kolegę do uczynnych podrygów. Stąd mamy obrażające logikę przeciętnego sierżanta kolejne oskarżenia syryjskiego dyktatora Asada i jego rosyjskich plenipotentów o użycie jakiegoś prymitywnego sarinu. Aby była to prawda musielibyśmy założyć że Asad to Sinobrody młodszy, a Putin Sinobrody starszy, którzy jak nie zagazują kilkoro niewiniątek na śniadanie to mają ból głowy. Widać nawet tak grubymi nićmi szyta bajka nadaje się dzisiaj na pretekst do usprawiedliwienia własnych ruchów na szachownicy, a te ruchy wyglądają na coraz bardziej ryzykowne i nerwowe. No bo nie o sarin tu chodzi, lecz o ślady irańskich stóp na syryjskich piaskach...