Wyniki przedwyborczych sondaży w Ontario nie pozostawiają złudzeń i Kathleen Wynne przyznaje, że jest gorzej niż by się spodziewała. Przyznała to we wtorek w Toronto. Powiedziała, że doskonale zdaje sobie sprawę ze słabych notowań liberałów i dodała, że te wybory są bardzo ważne, bo mieszkańcy Ontario decydują, jaka będzie przyszłość ich prowincji.

W ostatnich badaniach opinii publicznej bardzo dobrze wypadają nowi demokraci i mogą nawet się cieszyć największym poparciem. Idą łeb w łeb z konserwatystami, którzy jakiś czas temu mieli zdecydowaną przewagę nad rywalami. Andrea Horwath mówi, że ontaryjczycy nie chcą, by dalej rządzili nimi liberałowie. Teraz muszą tylko zdecydować, czy na czele prowincji stanie ona, czy Doug Ford. Podobnie wyniki sondaży komentuje lider konserwatystów. Obserwatorzy zauważają, że przyczyną spadku poparcia dla Forda może być brak solidnego planu finansowego. Ontaryjczycy zaczynają więc wątpić, czy PC może spełnić składane obietnice.

Generalnie więc walka rozegra się między niebieskimi a pomarańczowymi, choć sytuacja wygląda różnie w zależności od regionu. Na przykład w Toronto liberałowie jeszcze nie są do końca przegrani i to oni stanowią poważniejsze zagrożenie dla NDP niż konserwatyści.

Liderzy ludności rdzennej nawołują do głosowania „strategicznego”, czyli wybierania partii, która lepiej zadba o ich interesy, a nie zwiastuje powrót do czasów Mike’a Harrisa lub będzie kopiować polityke Donalda Trumpa, mówi szefowa rady Indian Anishinabek, Patrick Madahbee.

Dave Phillips, starszy klimatolog z Environment Canada, mówi, że niemal w całym kraju lato w tym roku będzie cieplejsze niż zwykle. Wyjątek będą stanowić północny Quebec i Nunavut. Amerykańscy klimatolodzy również spodziewają się gorącego lata, co zdaje się potwierdzać prognozy naszych. Jeśli lato ma być upalne, to większość ciepłego powietrza będzie napływać do Kanady znad Stanów Zjednoczonych, tłumaczy Philips.

Czy prognozy się sprawdzą, zobaczymy. Na początku marca Phillips mówił CTV News, że wiosna też ma być ponadprzeciętnie ciepła.

W ostatnim czasie trzy procesy sądowe – w Toronto, Barrie i Ottawie – były zakłócane w związku z korzystaniem przez sędziów przysięgłych z internetu. Okazało się, że troje przysięgłych próbowało prowadzić śledztwo na własną rękę i nie przestrzegało bezwzględnego zakazu korzystania z internetu i jakichkolwiek urządzeń elektronicznych w celu związanym z procesem. Tak naprawdę nie wiadomo, jak często prawo jest łamane. Kanadyjscy przysięgli, w przeciwieństwie do amerykańskich, mają zakaz rozmawiania o swoich wątpliwościach dotyczących sprawy. Kodeks karny zmusza ich do milczenia. Teoretycznie powinni wydawać wyrok jedynie w oparciu o to, co usłyszeli i zobaczyli na sali rozpraw.

W Ottawie sprawa dotyczyła uszkodzenia ciała w wypadku samochodowym. Obrońca pytał, jak można w ogóle rozstrzygnąć sprawę, kiedy to Google jest sędzią i ławą przysięgłych. Po ośmiu tygodniach przedstawiania dowodów przysięgli po naradzie wystosowali pytanie do sędziego, które dotyczyło przepisów zawartych w Insurance Act, a o których wcześniej nie było mowy. Jeden z przysięgłych przyznał potem, że szukał porady w internecie i dlatego zwrócił uwagę właśnie na ten akt prawny. Obrona domagała się rozpoczęcia procesu od nowa.

Sędzia sądu najwyższego Charles Hackland nie zgodził się. 14 maja napisał, że przysięgły owszem nie powinien prowadzić swojego śledztwa, ale ogólnie ława przysięgłych dobrze wywiązała się ze swoich obowiązków, była zaangażowana w sprawę, a jej decyzja była jak najbardziej poparta dowodami.

W dwóch pozostałych przypadkach procesy odwołano. W Toronto chodziło o morderstwo. Sąd nie ujawnił, co dokładnie zrobił sędzia przysięgły. Informacje będą podane dopiero po zakończeniu nowego procesu. Proces w Barrie także dotyczył zabójstwa. Został przerwany w tym miesiącu. Jeden z przysięgłych pokazał pozostałym przygotowaną przez siebie na komputerze mapę miejsca przestępstwa. Poszukiwał też informacjo o sędzi prowadzącym proces, o prawnikach obrony (dowiedział się, że jeden z nich był kiedyś policjantem) i daty oddania się w ręce policji przez jednego z czterech oskarżonych. Sprawa zabójstwa Jamesa McCallena wróci na wokandę w przyszłym roku. Sędzia sądu najwyższego Guy Di Tomaso zdecydował się przerwać proces nie dlatego, że jeden z przysięgłych szukał dowodów w internecie – uznał te działania za stosunkowo nieszkodliwe i nie wpływające na sprawiedliwość procesu – ale dlatego, że osoba ta poszła na miejsce przestępstwa i przygotowała mapę. Di Tomaso udzielił przysięgłemu nagany za przeszukiwanie internetu, ale nic poza tym. W Wielkiej Brytanii za coś podobnego przysięgły został skazany na karę więzienia.

Rzecznik prasowy ontaryjskiego ministerstwa prokuratora generalnego oświadczył, że prowincja nie zamierza zmieniać prawa. Wszystko zależy od sędziego głównego, który prowadzi sprawę. W 2015 roku ontaryjski sąd apelacyjny zwracał jednak uwagę, że warto byłoby zaktualizować instrukcje dla sędziów i zawrzeć w nich konkretne ostrzeżenia np. przed wchodzeniem na strony prawnych baz danych.

Grupa ofiar eksperymentalnego „prania mózgów” CIA domaga się publicznych przeprosin i odszkodowań. Eksperymenty były prowadzone na montrealskim McGill University w Allan Memorial Institute. Ofiary spotkały się w niedzielę i założyły grupę Survivors Allied Against Government Abuse. Około 40 osób – ofiar i ich rodzin – dzieliło się swoimi historiami.

Koordynatorem eksperymentów był dr Ewen Cameron, dyrektor szpitala psychiatrycznego Allan Memorial Institute w latach 1943-64, założyciel World Psychiatric Association. Terapia miała polegać na zmienianiu wzorców, wymazywaniu wspomnień i „przeprogramowaniu” psychiki pacjentów. Cameron wykorzystywał eksperymentalne substancje takie jak LSD i PCP, wprowadzanie pacjentów w stan długotrwałego snu, nadzorował ekstremalne formy wykorzystywania elektrowstrząsów i zaburzania czucia. U wielu jego pacjentów stwierdzono uszkodzenia mózgu. Dziś bardzo często eksperymenty Camerona są uznawane za podstawę współczesnych technik tortur psychicznych.

W latach 1950-65 Cameron otrzymał od rządu federalnego ponad 500 000 dol. na badania. W „dzisiejszych” dolarach byłoby to około 4 milionów. Był też wspierany finansowo przez amerykańskie Society for the Investigation of Human Ecology, które było przykrywką dla Central Intelligence Agency (CIA).

Wiadomo, że w jednym przypadku ofiara praktyk stosowanych w Allan Memorial Institute otrzymała od rządu odszkodowanie. Alison Steel dostała pieniądze w zeszłym roku, a jej sprawa ciągnęła się od lat 90. Departament sprawiedliwości doszedł do porozumienia z prawnikiem Steel i zgodził się na wypłatę odszkodowania pod warunkiem, że sprawa nie trafi na wokandę. Po tym kolejne osoby zaczęły opowiadać swoje historie i szukać się na fejsbuku.