Piękne polskie miasto. Wszystkie budynki, centrum, rzeźby, zabytki wskazują i mówią nam o tym, że to nasze. Polskie. Dawne nazwy ulic, nazwiska architektów, część zachowanych pomników, nawet kamienice przemawiają jak żywa historia. Piękna, niczym nienaruszona. Tylko zapomniana. Wykreślona z pamięci i odrzucona. Wymazana z kart książek i albumów. Wg obecnej opcji – nie ma i nie było.
Jak żyje się Polakowi we Lwowie? A z miłością! Z miłością do ukochanego ojczystego miasta, z miłością do Polski, z miłością do wszystkiego, co mu o polskości przypomina. Tylko radości brak. Zamiast pięknych uczuć wesołości – rozpacz i rozgoryczenie.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
