Niewiele miejsc na świecie można porównać do Ontario pod względem walorów wędkarskich. Ontario jest drugą co do wielkości prowincją Kanady i zajmuje powierzchnię ponad 1 mln km kw., z tego 413 tys. km kw. to po prostu słodka woda. 

        Nazwa prowincji pochodzi od nazwy samego jeziora Ontario. Nazwa ta z kolei wywodzi się od zniekształconej formy słów z języka pierwotnych mieszkańców tych terenów. Słowa te to: „onitariio”, które oznacza piękne jezioro, lub „kanadario”, które może być tłumaczone jako gwieździsta lub cudowna woda.

        Obszar Ontario jest większy od połączonych obszarów Francji i Hiszpanii oraz trzykrotnie większy od powierzchni Polski. Granice prowincji na północy sięgają do Hudson Bay i James Bay. Na wschodzie Ontario graniczy z Quebekiem, na zachodzie z Manitobą. Południową granicę prowincji stanowi Rzeka Św. Wawrzyńca oraz Wielkie Jeziora: jez. Ontario, Erie, Huron, Michigan i największe pod względem obszaru jez. Górne (Superior). 

        Na terenie Ontario znajduje się 250 tys. większych i mniejszych jezior oraz niezliczone rzeki, potoki i strumienie. Wszystko to razem stanowi 1/3 światowych zasobów słodkiej wody, którą wielu uznaje za największe bogactwo w naszej prowincji. Gdyby wędkarz chciał połowić na każdym z ontaryjskich jezior tylko jeden dzień, potrzeba by mu było na to prawie 645 lat!

        W ontaryjskich wodach występuje 158 gatunków ryb, na niektórych z nich skoncentrowane jest rybołówstwo przemysłowe. 24 gatunki ryb cieszą się szczególnym zainteresowaniem wśród wędkarzy. Rejony południowego Ontario oferują doskonałe łowiska dla gatunków ciepłolubnych: bassa mało- i wielkogębowego, okonia, channel catfisha oraz karpia. W głębszych i zimniejszych wodach spotkamy sandacza, szczupaka, muskie (żaden inny region Ameryki Północnej nie może się poszczycić tak wielkimi zasobami muskie, jak Ontario. Muskie występuje w Ontario w ponad 300 jeziorach i 100 rzekach), jesiotra jeziorowego, łososia pacyficznego (chinook – łosoś królewski i coho), łososia atlantyckiego i sieję. Jest to również kraina pstrąga źródlanego (brook trout).

        Wiosną, od marca do początku czerwca, rzeki wpadające do jeziora Ontario są wspaniałymi łowiskami pstrąga tęczowego. W tych samych rzekach pod koniec lata można łowić pstrągi potokowe i źródlane, a jesienią idące na tarło łososie. Jednym z najpopularniejszych łowisk pstrąga potokowego (brown trout), szczególnie dla muszkarzy, jest Grand River, która przecina niemal całe południowe Ontario. Jezioro Erie, które w latach 70. zostało nazwane martwym morzem, dzisiaj jest jednym z najbardziej uznanych w świecie łowisk sandaczy. Kolejnym znanym i cenionym łowiskiem tego gatunku jest Bay of Quinte czy należące w 2/3 do Kanady wody jeziora St. Clair, słynącego również z okazów muskie.

        Kawarthas Lakes (w rejonie Peterborough), to kraina znacznie mniejszych jezior, nad których brzegami powstały spore skupiska domków letniskowych. Jednak pomimo dużej popularności wśród wędkarzy, jeziora te wciąż oferują dobre łowiska sandaczy, muskie i bassów. Wśród wędkarzy największym uznaniem w Kawarthas Lakes cieszy się Pigeon Lake i Chemong Lake.

        Aby wybrać się na wielkie ryby, nie potrzeba wcale przemierzać setek kilometrów czy pokonywać ontaryjskich bezdroży, przynajmniej w przypadku wędkarzy z Toronto. Oddalone o zaledwie godzinę drogi od Toronto jezioro Simcoe może dostarczyć wrażeń najbardziej wybrednemu moczykijowi. Kto dysponuje łodzią, ma do dyspozycji prawie 725 km kw. powierzchni wody. W nieco gorszej sytuacji są miłośnicy wędkarstwa z brzegu. Brzegi tego jeziora są niemal niedostępne ze względu na gęstą zabudowę i tereny prywatne, dlatego też miejsc do wędkowania z brzegu jest mało. 

        Po kryzysie lat 70., kiedy to populacja troci jeziorowej i siei została znacznie zachwiana, dziś dzięki stałym zarybieniom w Simcoe nadal można łowić niezłe okazy ryb tych dwu gatunków. Wśród wędkarzy łowiących na Simcoe, Cook’s Bay znane jest jako świetne łowisko okoni i szczupaków. Niestety, w Simcoe nie pływają już jesiotry. Ten prehistoryczny gatunek został wytrzebiony w Simcoe na początku ubiegłego wieku. Degradacji uległa również populacja muskie, którą naukowcy chcą teraz odbudować na podstawie DNA ze spreparowanych osobników pochodzących z tego jeziora. 

        Simcoe jest również jednym z najbardziej odwiedzanych jezior w czasie zimy. Co roku ministerstwo wydaje kilka tysięcy zezwoleń na postawienie na jeziorze domków na lodzie. 

        Zdarza się, że w ciągu jednego dnia spod lodu łowi kilka tysięcy wędkarzy. W czasie zimy spod lodu na Simcoe łowi więcej wędkarzy niż w pozostałych porach roku razem.

        Centralne Ontario z wieloma głębokimi i czystymi jeziorami słynne jest ze względu na pstrąga źródlanego. Najlepsze rejony na ten gatunek to Haliburton i Algonquin Park, gdzie znajduje się prawie połowa ontaryjskich jezior, w których występuje pstrąg źródlany. (Na terenie parku o powierzchni 7725 km kw. znajduje się 325 jezior.) 

        Inne znane tereny tego rejonu to kraina Muskoki, która od dawna słynie z łowisk bassa małogębowego. Jednak za najbardziej atrakcyjne dla wędkarzy uznaje się obszary północno-wschodnie prowincji. Tutaj celem wielu wypraw jest jezioro Nipigon i Nipigon River. Jest to przede wszystkim królestwo speckled trout (nazwa używana oryginalnie na pstrąga źródlanego w północno-wschodniej części USA i we wschodniej Kanadzie). 

        Uwaga: Osoby, które nie są uważane za stałych mieszkańców Kanady lub Ontario, zamierzające wędkować na terenach państwowych (crown land – ziemia Korony) w północno-zachodnim Ontario, muszą przestrzegać limitów, które obowiązują posiadaczy kart ochronnych (conservation licence). 

Rodzaje kart wędkarskich typu non-residents: 

– karta sportowa (sport fishing licence) ważna na rok kalendarzowy

– karta ochronna (conservation fishing licence) ważna na rok kalendarzowy

– karta sportowa na okres ośmiu dni (eight-day sport fishing licence) 

– karta ochronna na okres ośmiu dni (eight-day conservation fishing licence)

– karta sportowa jednodniowa (one-day sport fishing licence)

– karta ochronna jednodniowa (one-day conservation licence).

        Ceny kart wędkarskich zamieszczone są w regulaminie.

        Karty wędkarskie dla grup zorganizowanych wydawane są dla co najmniej pięciu osób poniżej 18 lat pod opieką osoby dorosłej, która posiada kartę wędkarską. Pozwolenia dla turystów na wędkowanie na jeziorze St. Joseph są bezpłatne i wydawane są przez właścicieli baz turystycznych. 

        Za mieszkańca Kanady (Ontario) uważa się osobę, której Kanada (Ontario) jest stałym miejscem zamieszkania i która przebywała na terenie Kanady (Ontario) co najmniej 6 miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed ubieganiem się o kartę wędkarską.

        W północnym Ontario dominującymi gatunkami są szczupak i sandacz. Do wielu miejsc na ryby w Ontario nie da się dojechać samochodem. Czasami dotarcie na znalezione ma mapie jezioro wymaga nie lada przygotowań i odpowiedniego sprzętu. Na jeszcze inne, zupełnie zagubione w leśnej głuszy, można przedostać się, tylko wiosłując lub przenosząc canoe, lub też dolecieć wodopłatem.

        Na terenie prowincji może łowić każdy, kto wykupi kartę wędkarską (fishing licence), których w Ontario są dwa rodzaje: sportowe i rekreacyjne (conservation fishing licence). Rodzaj karty określa limit liczby ryb, które może zabrać z łowiska. Limity połowu w przypadku kart rekreacyjnych są o połowę mniejsze. Karty rekracyjne są też tańsze. Na terenie Ontario karty wędkarskie są łatwo dostępne i można je nabyć w 2 tys. punktów sprzedaży (sklepy wędkarskie, ośrodki wypoczynkowe) lub w Internecie.

        Regulamin sportowego połowu ryb w Ontario jest zawarty w łatwo dostępnej publikacji ministerstwa zasobów naturalnych i lasów, pt. „Recreational Fishing Regulations Summary”. 

        Informacje dla osób odwiedzających Ontario, które w czasie swojej wizyty zamierzają wędkować na terenie prowincji. 

        Każdy, kto mieszka na stałe poza Kanadą, aby wędkować zobowiązany jest do posiadania karty wędkarskiej dla osób przebywających tymczasowo na terenie kraju, tzw. non-residents fishing licence. Dotyczy to: – osób powyżej 18 roku, – osoby do 18 lat mogą łowić bez karty wędkarskiej, jeżeli są w towarzystwie osoby dorosłej, która posiada kartę wędkarską. W tym przypadku, wszystkie złowione ryby stanowią część dziennego limitu posiadacza karty. 

        Druga możliwość: – osoba poniżej 18 roku życia może wykupić kartę wędkarską. W tym przypadku obowiązują ją limity w zależności od rodzaju licencji, jaką wykupi.