Łososie na spinning
W wrześniu najpopularniejszą metodą łowienia pierwszych łososi jest spinning.
Do łowienia łososi na pewno trzeba mieć kołowrotek z niezawodnym hamulcem. Może to być kołowrotek spinningowy lub baitcaster. Na kołowrotek można nawinąć żyłkę lub plecionkę.
Plecionka pozwala jednak na dalsze rzuty i pewniejsze zacięcia. Do łowienia łososi wystarczy plecionka o wytrzymałości 20 funtów. Kije do spinningu na łososie powinny mieć długość przynajmniej 9 stóp i akcję medium, medium-heavy. Dobre wędki na pewno znajdziemy w ofercie St. Coix.
Najbardziej popularne wahadłówki do nocnego łowienia łososi to wahadłówki Little Cleo o ciężarze od 3/4 do 1 uncji (oz). Chociaż ostatnio coraz więcej wędkarzy łowi na blachy Moonshine.
Świecącymi blachami (glow) łowi się łososie w nocy. Przeważnie przynętę należy prowadzić bardzo wolno. W dzień każda blacha może okazać się skuteczna, aby tylko można było w miarę daleko rzucić. Drugim wyborem na dzienne łowienie są łączone woblery w jaskrawych kolorach.
Sporo ryb kręci się już w pobliżu brzegów. Łososie czekają na odpowiednie warunki, aby ruszyć dalej w górę rzek na tarło. W systemie Wielkich Jezior pierwsze łososie coho i king salmon pojawiają się zwykle w ujściach rzek już pod koniec sierpnia.
Na ujściach rzek Credit i Humber już od jakiegoś czasu trafiają się pierwsze ryby. Zdarzają się dobre noce w Port Hope, Bowmanville i Bronte. Wszystko powinno się zmienić wkrótce wraz ze spadkiem temperatury wody i wtedy coraz więcej łososi powinno pojawiać się w ujściach.
Aby łosoś mógł się rozradzać w warunkach naturalnych, środowisko musi spełniać odpowiednie warunki. Woda musi utrzymać odpowiednią temperaturę, musi być odpowiednio natleniona i bez zanieczyszczeń oraz podłoże musi mieć strukturę kamienisto-piaszczystą. Poza tym ryby muszą mieć możliwość dojścia do źródeł rzek, co często jest jednak niemożliwe z powodu sztucznych zapór stworzonych przez człowieka.
W przeciwieństwie do łososi pacyficznych, ich bliski krewniak, charakteryzujący się zbliżonym trybem życia, łosoś atlantycki, w ciągu całego cyklu życiowego może odbywać tarło wiele razy.
http://www.goniec24.com/magazyn-wedkarski/item/5496-%c5%82ososie-na-spinning#sigProId2d8a0eea8d
Wody Ontario
Na terenie Ontario znajduje się 250 tys. większych i mniejszych jezior oraz niezliczone rzeki, potoki i strumienie. Wszystko to razem stanowi 1/3 światowych zasobów słodkiej wody, którą wielu uznaje za największe bogactwo naszej prowincji. Gdyby wędkarz chciał połowić na każdym z ontaryjskich jezior tylko jeden dzień, potrzeba by mu było na to prawie 685 lat!
W ontaryjskich wodach występuje 158 gatunków ryb, na niektórych z nich skoncentrowane jest rybołówstwo przemysłowe. 24 gatunki ryb cieszą się szczególnym zainteresowaniem wśród wędkarzy.
Do wielu miejsc na ryby w Ontario nie da się dojechać samochodem. Czasami dotarcie na znalezione na mapie jezioro wymaga nie lada przygotowań i odpowiedniego sprzętu. Na jeszcze inne, zupełnie zagubione w leśnej głuszy, można przedostać się, tylko wiosłując, przenosząc canoe lub też dolatując wodnopłatem.
Zawody PKZW
Kalendarz zawodów
Polsko-Kanadyjskiego Związku Wędkarskiego:
Zawody jesienne
26 września – Lake Simcoe, 4th Line – zawody na okonie.
Zbiórka o godz. 6.30 w marinie przy 977 Isabella St., tel. 705-456-3131, prosimy o rezerwację łódek.
Big Pike
3 października – Lake Simcoe, 4th Line.
Zbiórka o godz. 6.30 w marinie przy 977 Isabella St., tel. 705-456-3131.
Zawody te miały odbyć się 10 października, ze względu na long weekend (na prośbę kolegów) termin został zmieniony. Lake Simcoe Marina zamyka sezon po 10 października, prosimy o rezerwację łódek.
Ostatnie zawody
8 listopada – Belwood Lake – szczupak, sandacz, bass.
Zbiórka o godz. 7.00 w parku.
Amury w Toronto
Pod koniec lipca br. pracownicy Toronto and Region Conservation Authority (TRCA) wyłowili ze stawu w Tommy Thompson Park kilka amurów. Park znajduje się w pobliżu portu Toronto.
Nikt nie wie, w jaki sposób ryby tego gatunku znalazły się w akwenie.
Amur biały – grass carp, jest gatunkiem inwazyjnym i stanowi zagrożenie dla rodzimej ichtiofauny. Żywi się roślinnością podwodną i w małych zbiornikach jest w stanie "wyciąć" wszystkie trawy.
Amur należy do rodziny karpiowatych. W Polsce amur pojawił się w 1964 r.