Tak idealnego lodu pod koniec marca na Simcoe dawno nie było. Nie ma śniegu, lód jest czysty i gruby. 

W miarę dobre warunki do łowienia na lodzie powinny się utrzymać przynajmniej jakiś czas, nawet pomimo znacznego ocieplenia zapowiadanego szczególnie w czwartek – 18 stopni. Jednak zimowy sezon i łowienie z lodu zbliżają się do finału. Odwilż zaczęła się na dobre.

Scenariusz na nadchodzące kilka dni będzie wyglądał następująco. Przybrzeżny lód będzie znikał w oczach i coraz trudniej będzie znaleźć dogodne wejście na jezioro. Dalej od brzegów lód będzie nadal wyglądał na gruby. Jednak jego wytrzymałość stanie się coraz bardziej nieprzewidywalna.
Lód nie jest już tak dobrze związany i rozpoczął się proces jego krystalizacji. Oznacza to, że będzie pękał i kruszył się znacznie łatwiej. Generalna zasada mówi, że stary lód jest słabszy od nowego.

W czasie odwilży, kiedy rozpoczął się proces topnienia, 12 cali lodu może już nie wystarczyć, aby utrzymać człowieka. W Ameryce Północnej notuje się więcej wypadków pod koniec zimy, na osłabionym lodzie, niż kiedy lód jest cienki, ale dobrze związany i twardy, tzw. pierwszy lód.

Gruby lód słabnie wolniej, ale też potrzebuje więcej czasu, aby odbudować wytrzymałość, nawet kiedy obniża się temperatura.

Kto zamierza jeszcze wybrać się na podlodowe łowienie, powinien mieć na uwadze, że będzie wchodził na lód, który już topnieje albo na powierzchni, albo wewnątrz, lub też od spodu. Istotne jest sprawdzanie historii pogody, ostatnich siedem dni. Wiedza o tym, jaki był wiatr, temperatura i ile było słonecznych dni, będzie pomocna, aby określić, czego się można spodziewać na lodzie w czasie postępującej odwilży. Wiosną, gdy temperatura idzie w górę, warunki na lodzie będą się zmieniać z godziny na godzinę i trzeba wiedzieć, kiedy z niego zejść.

Pomimo silnego wiatru, w porywach ponad 40 km/h, w ostatni weekend na jeziorze łowiło mnóstwo wędkarzy. Na Simcoe dobrze brały okonie.

W środę, 1 kwietnia, po Cook’s Bay na wysokości Gilforf (89) wędkarze poruszali się po lodzie na atv. Lód miał grubość 20 cali.

Pora jednak dać sobie spokój z lodem i okoniami, stresującym chodzeniem po trzaskającej powierzchni. Jest dobry czas, aby w rzekach połowić pstrągi, które ruszyły na tarło. Niebawem innego wyboru nie będzie, aby gdziekolwiek łowić ryby oprócz rzek. Jeziora wejdą w okres przejściowy, który potrwa aż do zejścia lodu. Poza tym sezon na popularne gatunki ryb w wielu dystryktach jest już zamknięty. Szczupaki wolno jednak łowić na 17-tce, jeziora Kawarthas, przez cały rok.

W rzekach wędkarze łowią brown trout (pstrąg potokowy) i steelhead, wędrowną odmianę pstrąga tęczowego.

Co prawda, sezon na pstrągi otwiera się dopiero w czwartą sobotę w kwietniu, ale na wyznaczonych odcinkach wielu rzek można je łowić cały rok. Na przykład w Credit River pstrągi tęczowe (steelhead), potokowe i łososie pacyficzne wolno łowić przez cały rok na odcinku od jeziora Ontario do autostrady (hwy) 403.

Jest więc południowa Mississauga, w tym Erindale Park. Na Humber River przez cały rok otwarty jest odcinek od jeziora Ontario do Eglinton Ave. Więcej rzek gdzie wolno łowić pstrągi, można znaleźć w regulaminie w wyjątkach do poszczególnych dywizji – Additional Fishing Opportunities and Exceptions to the Zone Regulations.