Jednego. Jedynego.

"Zmierzch Boga" to druga i zarazem ostatnia część opowiadania "Klepsydra dla Świata".

Pokrótce przypomnę pierwszą część. Akcja opowiadania rozgrywa się w 2345 roku, 333 lata po pamiętnym roku 2012, kiedy to miał nastąpić koniec świata. Podzielony świat na trzy strefy wpływów supermocarstw, przestał być tym czym miał być w swoim pierwotnym założeniu, czyli użytecznym dla wszystkich ludzi na świecie. Międzynarodowy rząd współdziałający z kliką bankowo- przemysłową zawładnął gospodarką, państwowością, przygarniając ją na własną korzyść. Elektroniczna propaganda rozcieńczyła ludzki mózg do niegroźnego przeciwnika poddanego sferom rządzącym. Sprawy emocjonalne, uczuciowe, te które przelewamy na nasze dzieci, rodzinę, wszystko to co kształtuje naszą świadomość, osobowość, nasze sumienie i wywodzące się od serca, dostały się pod ścisłą kontrolę groźnej farmakologii będącej na usługach psychiatrii. Bogaci ludzie na wieść o końcu świata chowali się ze swoimi majątkami po bunkrach albo uciekali na niezatapialne okręty. Całą resztą ogarnęła panika przed skutkami kataklizmu. Nagle światem zawirowało i zatrzęsło. Języki ognia polały się z niebios na ziemię.

Był rok 2345. Zbliżał się koniec roku szkolnego. Od pamiętnego roku 2012, kiedy to miał nastąpić koniec świata minęły całe 333 lata. Dla numerologów jest to cyfra nie bez znaczenia, tak jak cyfra roku 2345.

Sytuacja na świecie zmieniła się diametralnie, można i powiedzieć świat, w którym ludziom przyszło żyć 333 lata temu, przestał istnieć.

Sami ludzie doprowadzili do tego, że cały świat zaczął operować na wariackich papierach. Jakakolwiek państwowość, przynależność narodowa, suwerenność, patriotyzm, przestały mieć rację bytu. Określenia te w ogóle zostały wyparte ze słownictwa.