Nad moim jeziorem, tzn. nad jeziorem, nad którym mieszkam, jest już całkiem wesoło. Ptaki, które nie odleciały na jesieni, miały całkiem dobrą zimę, nie zamarzły.
A były takie zimy, że urząd miasta najmował człowieka, który na drabince dostawał się do zakola, gdzie przebywały. Były wtedy siarczyste mrozy. Kładł słomę, aby ptaki nie przymarzały do lodu. I chyba jakieś ziarno tam zostawiał. Ludzie swoją drogą, karmili ptaki, bo droga z osiedla prowadzi nad jeziorem, więc brało się zawsze to, co zbywało w domu, zwłaszcza chleb. W Niemczech widziałam surowe tabliczki, że karmienie ptaków jest zabronione. Rzucenie ptakom chlebka to atrakcja przede wszystkim dla małych dzieci. Jest to cel spaceru babć z wózkami.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
