System punktowy przy rekrutacji nowych imigrantów do Kanady daje wysokie punkty za wykształcenie. Przylatują więc tu osoby z wyższym wykształceniem, z których większość zaczyna, a często i kończy, na wykonywaniu pracy kompletnie niezwiązanej z uzyskanym wykształceniem i praktyką w zawodzie. Bariery stawiane są bowiem tak duże, że tylko nieliczni potrafią je pokonać. Po cóż zatem preferować przy rekrutacji osoby z wyższym wykształceniem, skoro rynek kanadyjski oferuje im prace remontowo-budowlane, kierowców, sprzątaczek, strażników itd.

Kiedy otwarto dla Polaków rynek pracy w Europie Zachodniej, najbardziej rozreklamowaną karierę we Francji zrobił polski hydraulik. Był to jedynie przykład pracownika, który za wynagrodzenie niższe niż pobierał obywatel tego kraju, godził się wykonywać jego prace, i to jeszcze lepiej niż on. Bo polski fachowiec, często pozbawiony dostępu do dobrych narzędzi i części zamiennych, potrafi wykonać prace niekonwencjonalnie: kiedy brakuje właściwej części, potrafi zaadaptować, dorobić, dopasować inną, podobną, lub wręcz zrobić sam coś, czego nie produkuje już żadna fabryka.

W sprawach łączenia rodzin-sponsorowania przez konkubinat lub małżeństwo, istnieją dwie opcje procesowania wniosku o pobyt stały.

Jaką opcję wybrać i która jest najlepsza? Wszystko zależy od indywidualnej sytuacji imigranta i osoby sponsorującej. Często preferowana jest opcja załatwienia pobytu poza Kanadą i tylko dlatego, że sprawę można zakończyć o wiele szybciej, co jest dużym benefitem dla osoby oczekującej na stałą rezydencję.

Należy pamiętać, że wnioski pobytowe i sponsorskie różnią się trochę i dlatego należy wybrać odpowiedni. Przygotowanie nieprawidłowych podań może znacznie opóźnić decyzję urzędową.

Zauważyłam także, że niektóre osoby mają tendencję do nieprzedłużania wizy pobytu czasowego. Znajomi lub osoby nieprofesjonalne doradzają, że już nie ma potrzeby przedłużenia statusu pobytu czasowego, jeśli złoży się podanie o sponsorowanie rodzinne. Oczywiście nie zgadzam się z tym, osoba, która pozostanie bez ważnej wizy, może być aresztowana i deportowana. Dlaczego zatem dopuścić do sytuacji pozostania nielegalnie, jeśli osoba ma prawo do otrzymanego przedłużenia pobytu? Warto mieć to na uwadze.

Następna sprawa, jaka niepokoi, to kwestia rozłączenia partnerów lub małżonków. Nie zawsze istnieje konieczność separacji na czas urzędowego rozpatrywania sprawy, imigracyjne prawo zezwala, by para przebywała razem, tak jak wspomniałam, sponsorowana osoba może przebywać w Kanadzie, posiadając wizę turystyczną (czasowego pobytu).

Badania medyczne można także przeprowadzić na terenie Kanady, urząd imigracyjny posiada listę uprawnionych przez Ministerstwo Imigracji lekarzy i tylko ci lekarza mogą przeprowadzić badania kontrolne. Przypominam, że w przypadku łączenia rodzin-sponsorowania partnerów, małżonków i dzieci, władze imigracyjne nie mogą odmówić stałej rezydencji na podstawie badań medycznych, tak jak na przykład w przypadku sponsorowania rodziców.

Niektóre tylko przypadki chorób zakaźnych są powodem odmowy, dlatego by osoba nie stanowiła zagrożenia dla Kanadyjczyków i osób zamieszkałych już w Kanadzie. Sytuacje takie są rzadkie.

I najważniejsza kwestia, jeśli istnieje możliwość odmowy pobytu, powodem może być na przykład niespełnienie wymogów sponsorskich osoby sponsorującej, lepiej wybrać opcję składania wniosku sponsorstwa małżeńskiego (partnerskiego – konkubinat) na terenie Kanady. Powodem jest możliwość poproszenia o względy humanitarne, jakie muszą być brane pod uwagę przez urząd na terenie Kanady. Niestety, urzędy poza Kanadą, np. ambasady czy konsulaty, nie mają takiego prawnego nakazu i mogą do prośby humanitarnej się nie przychylić i jest to zgodne z prawem.

Pozostaje wówczas opcja odwołania od decyzji negatywnej, która może być kosztowniejsza i długotrwała.

Wiek dzieci tak zwanych zależnych (dependent child) zmienił się znacznie w styczniu. Obecnie możemy sponsorować lub włączyć w podanie imigracyjne dziecko tylko do 18. roku życia.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
The Immigration Network Canada
Posiadamy 16 lat doświadczenia w dziedzinie prawa imigracyjnego. Pomogliśmy setkom polskich imigrantów osiedlić się w Kanadzie.
Wiele informacji na temat imigracji znajduje się na naszej stronie internetowej: www.emigracjakanada.net lub na stronie tygodnika "Goniec "www.goniec.net, tel. 416 5152022, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. (dwie dogodne lokalizacje, także blisko Mississaugi i Brampton). Przyjmujemy także wieczorami i w weekendy.

Różne mogą być przyczyny, dla których ktoś nie wyjechał czy nie wyleciał w zaplanowaną podróż. Któregoś dnia miała odlecieć do swojego rodzinnego kraju, z lotniska torontońskiego, matka z dwójką dzieci. Zrezygnowała ze starań o stały pobyt w Kanadzie wobec śmierci swojego ojca, którego nie mogła nie pożegnać. Rodzina czekała z pogrzebem.

Gdyby przyjechała na lotnisko trochę wcześniej, gdyby nie miała nadmiaru bagażu, za ciężkiego, który trzeba było przekładać z walizki do walizki, gdyby od miejsca, gdzie dostała kartę na samolot, nie było tak daleko do rękawa, przy którym stał samolot, toby nie zabrakło tych pięciu minut. Jej bagaże wyładowano i samolot odleciał. Z trudem, życzliwa przedstawicielka linii lotniczej, przełożyła bilety dla niej i dla jej dzieci, bez kary finansowej, na następny dzień.

Jak wygląda deportacja z Kanady? Istnieją różne nakazy deportacyjne, dobrowolne i przymusowe. Niektóre zakazują powrotu do Kanady przez jeden lub dwa lata, niektóre – te najsurowsze. zakazują powrotu do Kanady dożywotnio. Nakaz dożywotni można jednak prawnie zneutralizować, występując z podaniem o zezwolenie na powrót, Authority to Return.

Dzisiejszy artykuł nie ma intencji opisania rodzajów nakazów imigracyjnych, chciałabym Państwu przybliżyć procedurę deportacyjną i to, jak wygląda ona w praktyce. Wiele osób obawia się, że skończyła się im wiza i za chwilę ktoś z urzędu imigracyjnego zapuka do drzwi lub zatrzyma imigranta na ulicy. Przebywanie bez autoryzacji, nielegalne zatrudnienie lub inne wykroczenie prawa imigracyjnego może być przyczyną aresztu i deportacji, warto o tym pamiętać, jednak jeśli osoba nie jest aresztowana, najczęściej urząd wysyła list z prośbą o stawienie się na rozmowę. Warto także odróżnić urzędy-instytucje, zajmujące się imigracyjnym prawem porządkowym. Urząd imigracyjny może wezwać na rozmowę i wydać nakaz aresztu, ale urzędem, który posiada prawną moc wdrażania nakazów deportacyjnych, jest Canadian Border Services Agency (CBSA).

Co zrobić w sytuacji otrzymania nakazu aresztowania? Możliwości opóźnienia deportacji oraz odwołania się w kanadyjskim sądzie zależą od sytuacji imigranta.

Na przykład, jeśli ktoś złożył wcześniej podanie o łączenie rodzin z terenu Kanady i udokumentuje, że sprawa jest już w toku, istnieje szansa na odroczenie deportacji.

Podobnie osoby, które ubiegają się o pobyt stały w programie humanitarnym, istnieje możliwość poproszenia o opóźnienie deportacji i otrzymania zezwolenia na dokończenie sprawy pobytowej. Jeśli pierwszy etap podania imigracyjnego zakończy się pozytywnym zatwierdzeniem tak zwanych podstaw humanitarnych, wówczas deportacja jest wstrzymana, natomiast otrzymanie pobytu stałego jakby automatycznie anuluje nakazy deportacyjne. Wyjątkiem mogą być np. niektóre osoby posiadające rekord kryminalny.

W swojej praktyce spotkałam się także z sytuacją, w której sam urzędnik CBSA odraczał deportację bez żadnej specjalnej prośby tylko po to, by taka osoba mogła zakończyć sprawę stałej rezydencji na terenie Kanady. Podania imigracyjne złożone poza Kanadą nie są powodem opóźnienia czy odwołania deportacyjnego, chyba że ktoś otrzyma już finalną decyzję pobytową, podobnie jak w przypadku spraw prowadzonych na terenie Kanady.

Nakazy i procedury deportacyjne są najczęściej bardzo stresujące, ale nie należy od razu spodziewać się aresztowania i akcji porządkowej. Osoba, która otrzymała nakaz opuszczenia Kanady, powinna udać się na konsultację do specjalisty, by przeanalizować wstępnie możliwości wstrzymania lub opóźnienia deportacji. Istnieją bowiem możliwości rozwiązania tej trudnej sytuacji imigracyjnej także bez opuszczenia Kanady.

Oczywiście nie zawsze urząd CBSA lub sąd apelacyjny przychyla się do prośby o oddalenie deportacji, warto jednak wiedzieć, jakie są opcje i prawa imigranta. Niektóre osoby tracą szanse na powrót czy pobyt stały, opuszczając Kanadę, gdyż jedyną ich szansą jest np. podanie humanitarne. Prawo imigracyjne narzuca na urzędników imigracyjnych obowiązek rozpatrzenia i uwzględnienia powodów humanitarnych (np. dobro dziecka wychowywanego lub urodzonego w Kanadzie) tylko na terenie Kanady. Urząd poza Kanadą nie musi do takiej prośby się przychylić i często względy humanitarne nie są brane pod uwagę, dopiero w sprawach drugiej instancji.

Izabela Embalo

Ottawa

Minister zatrudnienia Jason Kenney zwraca uwagę, że dyplom uniwersytecki nie jest gwarancją

i jedynym sposobem na zdobycie dobrej pracy. Minister wraz z delegacją, w skład której weszli

reprezentanci prowincji, biznesu, pracodawcy i przedstawiciele organizacji edukacyjnych, udał się w

pięciodniową podróż do Niemiec i Wielkiej Brytanii.

Minister zwracał uwagę na bezrobocie wśród młodych. Powiedział, że 14 proc. osób wchodzących na

rynek pracy nie może znaleźć zatrudnienia – czyli bezrobocie w tej grupie jest dwukrotnie wyższe niż

średnia krajowa. Problem jednak polega na tym, że pracodawcy często nie mogą znaleźć właściwych

kandydatów. Wielu młodych ludzi czuje się pod presją, by iść na uniwersytet. Tymczasem brakuje

pracowników wykwalifikowanych.

Kenney podkreślał, że nauka zawodu tez przynosi korzyści i można potem naprawdę sporo zarabiać.

Również w Europie widać, że wiele osób dobrze wykształcony zawodowo zarabia więcej niż

przeciętny absolwent uniwersytetu.

W Niemczech szacuje się, że 60 proc. absolwentów szkół średnich wybiera praktyczną naukę zawodu.

90 proc. z nich znajduje potem szybko pracę. Średni wiek młodych Niemców, którzy kończą program

praktyk wynosi 19 lat, w Kanadzie jest ot 25 lat. W Wielkiej Brytanii osoba po praktykach może

zarobić w ciągu swojego życia o 150 000 funtów (275 000 dol.) więcej niż po uniwersytecie.

Organizacje przemysłowe, jak np. BuildForce Canada, zwracają uwagę na brak wykwalifikowanych

pracowników: stolarzy, hydraulików, elektryków czy spawaczy. Cierpi na tym budownictwo.

Przyczyny, dla których przybywający do Kanady mogą mieć kłopoty z urzędem imigracyjnym, są różne, choćby wynikające z tego, czy ktoś "podpadł" już na granicy, czy też później, kiedy już pobył kilka miesięcy czy lat w Kanadzie.

Pewnego dnia w areszcie imigracyjnym spotkało się czterech Polaków. Dwóch z nich znało się od lat, ale z dwoma dalszymi nigdy wcześniej się nie spotkali, jak również ci ostatni ze sobą. Połączył ich wspólny los aresztancki i nadzieja, że stąd szybko wyjdą.

Czy "nielegalność" może wpłynąć negatywnie na proces uregulowania pobytu stałego w Kanadzie lub uzyskanie wizy pracy lub studiów? I tak, i nie... wszystko zależy od indywidualnej sytuacji imigranta i programu, z jakiego korzysta. Znaczenie ma także, czy ktoś wyjechał z Kanady, czy składał dokumenty na przykład w sytuacji posiadania nakazu deportacyjnego.

Prawo imigracyjne jest bardzo skomplikowane, czasem można nawet pomyśleć, że w niektórych aspektach prawnych nielogiczne, dlatego bardzo ważne jest, by zanim przeprowadzi się imigracyjną sprawę pobytową lub inną, dokładnie przeanalizować sytuację imigracyjną osoby, intencje i możliwe prawne programy.

My, Polacy, mamy pewną słabość do Węgrów, bo to podobna częściowo historia, kiedyś wspólne granice i częściej wspieranie się niż wzajemne przeszkadzanie sobie. Na przeszkodzie głębszej sympatii stoi ten pokręcony język węgierski, niepodobny do niczego (poza fińskim). W Kanadzie tego problemu unikamy, pomocniczo posługując się wzajemnie poznanym językiem angielskim.

Kiedyś przyszło mi uczestniczyć w deportacji pewnego młodego Węgra, ale pochodzącego z Rumunii. Kiedy Sowieci dostali w Jałcie wolną rękę co do "zagospodarowania" Europy Środkowej, to zabierając Rumunii kawał jej terytorium zrekompensowali to, dodając trochę z terytorium węgierskiego. Tak więc około dwóch milionów Węgrów znalazło się w państwie rumuńskim.

Zawsze staram się naświetlić Państwu, jakie są najnowsze przepisy, i nigdy nie brakuje tematów, gdyż kanadyjskie prawo imigracyjne zmienia się nieustannie. Mogę tylko pozazdrościć specjalistom prawa innych dziedzin, którzy mają w swojej praktyce pewną stabilizację. Niestety, my, profesjonaliści imigracyjni, mamy zawsze pełne ręce dodatkowej pracy, a mam tu na myśli wiele szkoleń i naukę najnowszych przepisów.

Co już się zmieniło w nowym roku i jakie są zapowiadane zmiany kanadyjskiego prawa?

W lutym rząd kanadyjski zamknął federalny program dla inwestorów i biznesmenów – "Investor/Entrepreneur". Wzbudziło to wiele kontrowersji, gdyż można wnioskować, że właśnie takich imigrantów Kanada potrzebuje, z kapitałem i tworzących miejsca pracy dla Kanadyjczyków. Najczęściej z tego programu korzystali bogaci Chińczycy, także imigranci z Bliskiego Wschodu, Indii, Iranu. Jak informują niektóre źródła medialne, program ponoć okazał się fiaskiem, choć ja osobiście myślę, że trochę więcej za tym stoi. Możemy się tylko domyślać. Niektórzy ekonomiści zastanawiają się, jak zamknięcie programu wpłynie na ceny nieruchomości w Vancouverze i Toronto. Inwestorzy i przedsiębiorcy mogą starać się w inny sposób wyemigrować do Kanady, niedawno otworzył się nowy program dla imigrantów tej klasy nazwany "Start-up Visa Program".

Rodzice i dziadkowie mogą już ubiegać się o pobyt stały, jednak nowe przepisy zmieniły wymogi dotyczące minimalnych dochodów sponsora, muszą być one obecnie wyższe. Czas sponsorstwa wydłużył się dwukrotnie. W prawie rodzinnym nowością jest także zmiana definicji dziecka zależnego, obecnie możemy zasponsorować lub włączyć w podanie imigracyjne dziecko tylko do 18. roku życia.

Pod koniec roku zmienił się także popularny program klasy doświadczonych "Canadian Experience Class", program wykluczył sześć zawodów, rząd znacznie ograniczył liczbę przyjęć na program. Rocznie Kanada przyjmie 12 000 imigrantów. Ograniczenia obejmują także liczbę przyjmowanych podań w dozwolonym zawodzie, z wyjątkiem osób pracujących na stanowisku menedżerskim.

Od czerwca nastąpi ulepszenie prawa dla studentów zagranicznych, pisałam dość obszernie na ten temat w ostatnim artykule, więc zainteresowanych odsyłam do bazy internetowej artykułów zamieszczonej na stronie "Gońca" www.goniec.net prawo imigracyjne.

Kanadyjski rząd zapowiedział wprowadzenie nowego systemu umożliwiającego szybszą ocenę kandydata na program imigracyjny. Podobny system opracowano już w innych krajach. System ma ruszyć z nowym rokiem i na pewno opiszę go dokładniej, zaraz po wdrożeniu go do kanadyjskiego prawa.

Na zakończenie, wiele frustracji powoduje program wymiany młodych obywateli "International Experience Canada". W tym roku 650 polskich obywateli dostanie wizy pracy w tym programie. Setki osób czeka na rozpoczęcie rekrutacji od stycznia 2014 roku i do dziś jeszcze nie można się na program zarejestrować (do 5 marca). Podejrzewam, że przyczyną jest konstrukcja stron przyjmujących podania na całym świecie w kanadyjskich placówkach zagranicznych, od zeszłego roku rejestrację i proces wizowy można jedynie przeprowadzić elektronicznie.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
OSOBY ZAINTERESOWANE
IMIGRACJĄ DO KANADY
PROSIMY O KONTAKT:
tel. 416-515-2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Pewne nacje sprawiają więcej, a inne mniej kłopotów urzędom imigracyjnym w Kanadzie. Te pierwsze wywodzą się głównie z krajów biednych i w których toczą się wojny lub konflikty na tle głównie religijnym, rasowym, lub etnicznym. Te drugie wywodzą się z krajów o podobnym, lub nawet wyższym poziomie życia ekonomicznego jak w Kanadzie i o utrwalonej demokracji.

Stąd zdziwienie, że do więzienia czy aresztu imigracyjnego trafiają Szwajcarzy, Holendrzy, Francuzi, Anglicy czy Niemcy. To zdziwienie nie dotyczy przypadków "nowych imigrantów" z tych krajów, bo często ich wędrówka do Kanady wynika z niezaadaptowania się którymś z wymienionych krajów europejskich, lub też z braku tolerancji w tych krajach wobec cudzoziemców, nawet tych, którzy uzyskali prawo stałego pobytu, a nawet obywatelstwo danego kraju.