Mieszkańcy luksusowej dzielnicy Calgary są w szoku po próbie zabójstwa milionera i potentata na rynku nieruchomości Riaza Mamdaniego, która miała miejsce w poniedziałek przed jego domem. Policja została wezwana na teren posiadłości przy 2200 block of 7th St. S.W. – jednej z najdroższych w mieście, tuż po 8 rano. Mamdani siedział w samochodzie, miał rany postrzałowe. Rzecznik prasowy jego firmy Strategic Group podał później, że stan Mamdaniego jest stabilny. Jego Rolls-Royce z rozbitym przodem i przednią szybą podziurawioną przez kule został odholowany przez policję.

Policja wydała oświadczenie, w którym stwierdziła, że strzały nie padły przypadkowo, napastnik wiedział do kogo strzela, pozostaje tylko pytanie, dlaczego. Funkcjonariusze podejrzewają, że samochód milionera ma uszkodzony przód, ponieważ najechał na jakąś przeszkodę, która została specjalnie ustawiona przed jego domem. Mamdani prowadził auto, w środku znajdowała się co najmniej jeszcze jedna osoba.

Niedługo po strzelaninie straż pożarna została wezwana w tą samą okolicę. Powodem była seria eksplozji. Strażacy znaleźli płonącego hyundaia Santa Fe zaparkowanego między dwoma garażami. Samochód był pusty. Pojawiły się przypuszczenia, że napastnik chciał w ten sposób zatrzeć ślady.

Przeciwko Mamdaniemu toczą się dwa procesy z pozwów zbiorowych. W jednym inwestorzy domagali się 10 milionów dol. odszkodowań, w drugim – 200 milionów. Od 1993 roku do sądów wpłynęło na niego ponad 30 skarg. Z drugiej strony milioner jest znany z działalności dobroczynnej.

Ostatni rok był najgorszy od 10 lat pod względem wysokości dotacji pieniężnych przekazywanych przez Kanadyjczyków na rzecz zarejestrowanych organizacji charytatywnych. Z punktu widzenia organizacji, które dostają mniej, oznacza to kłopoty i nowe wyzwania, jak zapewnić pomoc potrzebującym.

Fraser Institute przedstawił raport dotyczący hojności Kanadyjczyków, w którym przeanalizowane dane z rozliczeń podatkowych. Najnowsze dostępne dane pochodziły z 2014 roku. 21,3 proc. osób rozliczających podatki (czyli jedna na pięć) wpisywało dotacje na rzecz organizacji charytatywnych. Dziesięć lat wcześniej, w 2004, było ich 25,1 proc. (jedna na cztery). Spadek wyniósł 15 proc.

Nie tylko liczba darczyńców spadła, zmniejszyły się też przekazywane kwoty. W 2014 roku Kanadyjczycy ofiarowali innym łącznie 0,56 proc. swojego dochodu, 9 miliardów dolarów. Dla porównania w 2006 roku, najlepszym w ciągu ostatniej dekady – 0,78 proc. Gdyby ta tendencja się utrzymała, dwa lata temu organizacje dostałyby o 3,6 miliarda dol. więcej.

Najgorzej pod względem hojności wypadli mieszkańcy Ontario. W latach 2004-14 liczba darczyńców spadła o 18,7 proc. Kolejne niechlubne miejsca zajęły Saskatchewan i Nowy Brunszwik (14,4 proc.). W ujęciu kwotowym darowizny ontaryjczyków zmniejszyły się o 28,4 proc.

Kanadyjczycy nie tylko przekazują mniej pieniędzy na cele dobroczynne, lecz także stronią od wolontariatu. Według danych pochodzących ze Statistics Canada w latach 2004-13 liczba godzin poświęconych bezinteresownej pracy na rzecz innych spadła o 8,3 proc.

Minister zdrowia Jane Philpot ogłosiła zmiany w zasadach etykietowania żywności, dzięki którym konsumenci będą bardziej świadomi, jaka jest zawartość cukru w danym produkcie. Cukier na etykiecie można nazwać na 152 sposoby. Kryje się pod takimi nazwami jak izomaltuloza, agawa, słód jęczmienny, syrop z sorgo lub brązowego ryżu, a nawet zestalony syrop ziemniaczany. Teraz tego rodzaju składniki będą musiały pojawiać się zawsze w jednym i tym samym widocznym miejscu poprzedzone słowem „cukier”. Nie zmienia to jednak faktu, że konsument dalej nie będzie wiedział, ile cukru danego rodzaju dodano do produktu podczas procesu obróbki, a ile występuje w nim naturalnie. Czyli przemysł spożywczy wyszedł obronną ręką.

Rząd proponował, by ilość dodanego cukru była wymieniona w tabeli „Nutrition Facts”. Lobbyści działający na rzecz producentów żywności długo jednak przekonywali, że ludzki organizm nie odróżnia cukrów naturalnych od dodawanych. Do tego twierdzili, powołując się na amerykańskie badania (wykonane oczywiście na zlecenie przemysłu), że konsumenci mają ograniczone pojęcie o tym, co oznacza pojęcie „cukrów dodanych”.

Zmian w etykietowaniu żywności domagał się jeszcze rząd premiera Harpera. Pod koniec jednak zrezygnował z walki o „cukry dodane”. Widać, że nowy rząd także się poddał i nie wykorzystał możliwości do edukowania kanadyjskich konsumentów, którzy w dalszym ciągu nie będą wiedzieli, ile cukru jedzą niepotrzebnie.

Kanada pozostaje więc w tyle za Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i WHO, według których ilość cukru dodanego w procesie produkcyjnym nie może przekraczać 10 proc. dziennej dawki kalorii lub 50 gramów (12 łyżeczek).

Nowe etykiety mają być wprowadzone do 2021 roku. Jak widać rząd nie uznaje zdrowia obywateli za priorytet.

Średnio co 8 minut ktoś w Kanadzie ma udar mózgu. Pacjenci będą mieć teraz większe szanse na przeżycie i powrót do zdrowia dzięki zaopatrzeniu 22 szpitali w całym kraju w aparaturę do przeprowadzania trombektomii. To nowatorska procedura stosowana w leczeniu udarów mózgu polegająca na wprowadzeniu cienkiego cewnika do wnętrza tętnicy mózgowej, zlokalizowaniu zakrzepu i mechanicznym usunięciu skrzepliny poudarowej. Precyzyjne prowadzenie cewnika jest możliwe dzięki zaawansowanym metodom obrazowania.

Ważne, że metoda jest dość szybka. Zespołowi z Toronto Western udało się go przeprowadzić u jednego pacjenta w rekordowym czasie 8 minut.

Zanim pojawiła się trombektomia lekarze dysponowali jedynie lekami przeciwzakrzepowymi. Leki wprowadzono 20 lat temu i w tamtym czasie uznano je za przełomowe. Z biegiem czasu okazało się jednak, że nie są wcale takie skuteczne. Pionierem w rozwoju trombektomii w Kanadzie był dr Michael Hill z Calgary. Mówi, że dzięki tej metodzie wiele osób odzyskuje sprawność lub pozostaje niepełnosprawna w mniejszym stopniu. Śmiertelność w przypadku ciężkich udarów udało się zmniejszyć o 50 proc. Hill zaznacza, że procedurę trzeba przeprowadzać bardzo ostrożnie, by nie spowodować dodatkowego uszkodzenia mózgu. Niewielu specjalistów ma odpowiednie uprawnienia.