Co prawda jest pełnia zimy, ale też dobry czas, aby zastanowić się i wybrać miejsce na letnie wędkarskie wakacje. Jak zwykle pozostaje pytanie, czy powrócić w stare sprawdzone miejsca, czy raczej może spróbować czegoś nowego. Poszukiwania takiego miejsca w przewodnikach i w Internecie mogą ostatecznie zupełnie zamieszać w głowie.

Jeśli szukamy nowego miejsca, jednym z ośrodków wędkarskich na wakacje w Ontario, który warto polecić, jest Esnagami Lake Lodge. Ośrodek ten położony jest nad jeziorem Esnagami w północnym Ontario. Aby tam dotrzeć, należy najpierw dojechać do małej miejscowości Nakina. Potem czeka nas krótki przelot wodopłatem do Esnagami Lake Lodge. Już sama podróż robi wrażenie, ale to dopiero początek.

Cóż lepszego zimą niż pomarzyć o lecie, a gdzie lepiej wypoczywać latem, jak nie nad wodą. Stąd zapewne popularność torontońskiej wystawy łodzi, która zwykle przyciąga tłumy. W tym roku atrakcji było jeszcze więcej bo w miejsce lodowiska na CNE uruchomiono sztuczny staw, gdzie można było wypróbować kajak czy łódkę albo zmierzyć się z chodzeniem po wodzie w dmuchanej kuli.
Jak zwykle prezentowano wszystko co tylko unosi się i co do pływania jest konieczne lub przydatne - od najmniejszych łódek i canoe poprzez łodzie do łowienia ryb, skutery wodne, pontony i motorówki po najbardziej wyszukane i luksusowe jachty motorowe i żaglowe. Wszystko można dotknąć i zwiedzić choć organizatorzy wymagają ściągania butów przed wejściem na pokład. Co ciekawe najdłuższa kolejka ustawia się przed najbardziej eleganckimi i drogimi jachtami motorowymi, których wystrój kabiny wielu chciało zobaczyć choćby na wystawie. Prezentowano też ciekawe rozwiązania napędów oraz wszelkie nowinki techniczne. Więcej w kolejnym numerze "Gońca". Wystawę można oglądać od 11 do 19 stycznia.

http://www.torontoboatshow.com/show-info

W sobotę, 7 września 2013 r., odbył się 18th Annual Pike and Pickerel Tournament organizowany przez Emsdale Lions Club Inc.
Miejsce zawodów to malownicze i zasobne w ryby Doe Lake w miejscowości Emsdale. W zawodach tych, już od 9 lat biorą udział polscy wędkarze z PKZW z Toronto.
Zgodnie z regulaminem w zawodach startują dwuosobowe zespoły, które do wagi mogą dostarczyć 6 ryb. Mogą to być tylko 2 szczupaki, natomiast sandacze mogę stanowić resztę. Inne gatunki ryb nie są brane pod uwagę. Za ryby wypuszczone po zważeniu zespół może otrzymać po 2 uncje za każdą.

Nadchodzi najlepsza pora ...

Wydaje się, że tegoroczne upalne lato powoli chyli się ku końcowi. Nieuchronnie zbliża się jesień i dla wielu wędkarzy będzie to najbardziej oczekiwana pora roku.
Wkrótce rozpocznie się okres intensywnego żerowania drapieżników.
Jesienią doskonale żeruje bass, okoń, sandacz, szczupak i muskie.

Ifish

Ifish jest aplikacją tylko na iPhone. Dzięki temu dodatkowi uzyskamy informacje o miejscach do łowienia w pobliżu terenu, gdzie się znajdujemy.
Zawiera mapy z głębokościami, dojazd, pogodę, zaznaczone dobre miejsce do łowienia i pory dnia. Aplikacja podzielona jest na Albertę, Ontario, Saskatchewan i USA. Kosztuje 4,99 dol. Na Ifish znajdziemy 8200 jezior, stawów i innych zbiorników w Ontario.

Marine&Lakes: USA & Canada

To jedna z najlepszych aplikacji na iPhone i Android. Za 14.99 dol. kupimy mapy jezior z głębokościami oraz wieloma innymi przydatnymi informacjami w nawigacji. Ta aplikacja ma wiele możliwości, takich jak wybór map, mierzenie odległości, zaznaczanie dobrych miejsc do łowienia, ustawianie pokazywania głębokości łowienia, np. pomijając płytką wodę poniżej preferowanej głębokości.

Dobre miejsca do łowienia łatwo jest zaznaczyć i korzystać z nich podczas kolejnych wypraw na wodę. Namiary można wysłać do kogo chcemy, do kolegi czy też na portale socjalne.

Dzielenie się jednak miejscami do łowienia na Facebook nie jest raczej polecane.

Jedna z funkcji pozwala nawet na znalezienie artykułów i przewodników z magazynów wędkarskich dotyczących obszaru, gdzie się znajdujemy, według kategorii, które podzielone są na dwie sekcje: sporty wodne i sporty zimowe. W sekcjach znajdziemy kategorie, jak na przykład: wędkarstwo, nurkowanie, kajaki, żeglarstwo itp.

Do aplikacji warto dokupić dwa dodatkowe moduły: Nav Module i Advanced Map Options. Koszt niewielki – 6 dol. Generalnie za nieco ponad 20 dol. kupimy dobry produkt, przydatny na wodzie którym da się zastąpić GPS.

Isolunar Hunting and Fishing Times

Pracuje na iPhone. Korzysta z GPS-u w telefonie, aby określić położenie geograficzne. Podaje informacje o najlepszym czasie do łowienia, zachodzie i wschodzie słońca w miejscu, w którym się znajdujemy. Analizuje czas dobrych brań na podstawie faz księżyca. Pracuje na całym świecie. Cena 4,99 dol.

Węzły

Wiązanie haczyków i przynęt łatwo ucieka z głowy. Jest to coś, czego nie robi się codziennie, więc łatwo się zapomina. Tutaj pomocna jest aplikacja pod nazwą Animated Fishing Knots, która zawiera bazę danych o 21 węzłach. Są to animowane instrukcje, zdjęcia i zastosowanie. Cena 0,99 dol. Do użytku na iPhone.

Nowe sklepy wędkarskie w Toronto

W ostatnich tygodniach w Toronto otworzyły się dwa nowe sklepy wędkarskie. Obydwa sklepy mają "strategiczne" lokalizacje w pobliżu autostrad 400 i 401.

Jak wiadomo, sklep Proline na Jane został zamknięty. Przy 1816 Jane Street został otwarty sklep All Nation Fishing. Jego właścicielem jest Valerio, jeden z byłych właścicieli Fish On-Tario. Sklep ma dość długie i dogodne godziny pracy i ma w sprzedaży żywce i inne żywe przynęty. Adres w Internecie: www.allnationfishing.ca.

Jadąc od południa, sklep znajduje się po zachodniej stronie ulicy. Natomiast zaledwie minutę od zjazdu na Jane St. z autostrady, kierując się tym razem na północ, znajduje się inny nowy konkurencyjny sklep wędkarski – Toronto Outdoor Store. Położony kilka metrów od Jane St. na 11 Gordon Mackey, zaraz przy stacji paliwowej Petro Canada i McDonald.

Ten sklep również oferuje żywce i inne przynęty. Posiada również duży parking, łatwy do manewrowania dużym autem z łodzią. Można szybko zrobić zakupy i powrócić na autostradę. Adres w Internecie: www.torotnooutdoorstore.com.

Ulica Jane w Toronto ma długą historię sklepów wędkarskich. Pierwszy sklep dla wędkarzy powstał tam ponad 40 lat temu, jego pierwszym właścicielem był założyciel w późniejszym czasie firmy produkującej wina – Magnotta Winery. Sklep znajdował się przy 1705 Jane St. Przez lata zmienił siedmiu właścicieli.

Binbrook Annual Crappie Derby

W ubiegłą niedzielę, 5 maja, na jeziorze Niapenco na terenie Binbrook Conservation Area odbyły się zawody wędkarskie w łowieniu crappie, znane pod nazwą – Binbrook Annual Crappie Derby.

Co roku w zawodach tych bierze udział setki wędkarzy z Hamilton i okolic. Crappie łowią dzieci i dorośli. W tym roku łowiono w kategoriach wiekowych z brzegu i z łodzi. Jak potwierdzili organizatorzy, podczas zawodów złowiono ponad 3 tuziny crappie, które ważyły ponad jeden funt.

Właśnie na jeziorze Niapenco w Binbrook odbędą się też zawody wędkarskie Polsko-Kanadyjskiego Związku Wędkarskiego na crappie.

Zarząd PKZW zaprasza wszystkich zainteresowanych na brzegowe zawody wędkarskie na crappie.

Zawody odbędą się w sobotę, 11 maja.

Miejscem zawodów jest Niapenco Lake – Binbrook Conservation Area w miejscowości Binbrook. Zbiórka przed zawodami w Timie Hortonsie przy skrzyżowaniu Upper Centennial Pkwy i Mud St. E. o godz. 6.15. Start zawodów po odprawie około godz. 7.15.
Mapka z miejscem zawodów zamieszczona jest na stronie http://www.pkzw.org/mapy.html.
Po bliższe informacje można zadzwonić do Wojtka pod numer tel. 416-529-2413.

Łowienie w maju

W sobotę, 11 maja, w kilku dystryktach południowego Ontario otwiera się sezon na szczupaki i sandacze. Na Lake Simcoe otwiera się również sezon na sieje i palie.

Pomimo że sezon na sandacze na Simcoe jest jeszcze zamknięty do soboty, ryby tego gatunku łowione są w ostatnim czasie na Kempenfelt Bay przypadkowo przez wędkarzy polujących na okonie.

Na crappie z brzegu można się wybrać na kanał Bradford. Crappie znajdziemy jednak przy drugim moście na południe od drogi Bridge St., przy Pomp House Rd. Trwają tam prace budowlane i w kanale postawiona jest sieć, dlatego też ryby nie mogę się przedostać w górę kanału. Crappie w Bradford najlepiej biorą wieczorem.

W ciągu ostatnich kilku dni na Simcoe łowiono również smelty. Przeważnie pojawiały się one wieczorem przy małych kanałach i rowach wpadających do jeziora. Takich jak na przykład przy Crystal Beach Rd. pomiędzy 8th Line i 9th Line w Innisfil.

W pierwszy weekend od otwarcia sezonu na szczupaki i sandacze na Georgian Bay, na Moon River, niewiele się działo. Szczupaki jakby wyginęły i nie można ich w ogóle znaleźć. Na Moon River nie ma jeszcze zielonej roślinności podwodnej. Na dnie tylko piasek i skały, więc środowisko niepasujące na szczupaki.

Znacznie lepiej jest z sandaczami. Najczęściej łowione są wieczorem na trolling wzdłuż brzegów od ujścia poprzez Arnolds Bay i dalej w dół rzeki, na Rapalę.

W tym roku poziom wody na Moon River jest wyjątkowo wysoki. Na rzece jest też niespotykanie silny nurt. Na rzece i w zatokach temperatura wody jest bardzo zróżnicowana. Na Arnolds Bay, przy Moon River Cottages, temperatura wody ma zaledwie 8 stopni Celsjusza. Kilka kilometrów dalej, na Blackstone Harbour, woda ma temperaturę znacznie wyższą. Pomimo że szczupaki są już po tarle i powinny trzymać się płytkiej wody, ich znalezienie jest trudne.

Możliwe, że już w ten weekend szczupaki zaczną lepiej brać. Jak na razie na Moon River warto się wybrać na sandacze na pewno. Później, na lato, ryby tego gatunku powrócą na wielką Georgian Bay.

Sandaczowe majowe rewiry to: Captain Allan Straight, przesmyk z Woods Bay do Blackstone Harbour, Arnold Bay lub Moon River Bay. Prawie zawsze duże sandacze łowione są po przeciwnej stronie Arnold Bay, patrząc przed siebie z Moon River Cottages. Niedaleko od tego miejsca, które jest zresztą bardzo głębokie, jest okolica, gdzie sandacze odbywają tarło, tuż pod wodospadami Moon River.

Na Moon River łódź można wynająć lub zwodować swoją w Moon River Cottages u Billa, tel. 705-375-2081.

Warto też pamiętać, że w danym dystrykcie nr 6, a teraz 17, czyli na jeziorach Kawarthas, sezon na szczupaki otwarty jest cały rok. Tak więc np. na Canal Lake, na szczupaki można jeździć cały czas.

W rzekach nadal można liczyć na udane łowienia pstrągów, tzw. "drop back", czyli ryb powracających z górnych partii rzek z powrotem do jeziora. Jeśli nie uda się już złowić steelheada, zawsze jest szansa, że trafi się pięknie ubarwiony i też waleczny pstrąg źródlany – book trout.

Dobre czasy na smelty to już przeszłość. Dawniej, podczas jednej nocnej wyprawy dało się nałapać nawet kilka wiader tych smacznych rybek. Teraz smeltów jest znacznie mniej, co prawda udane wyprawy mogę się zdarzyć, ale trzeba mieć po prostu szczęście i trafić jak w loterii. Trudno sobie wyobrazić, żeby codziennie jeździć nad jeziora i czekać godzinami na smelty, kiedy pojawią się przy brzegach.

Łowienie smeltów to bardziej wydarzenie towarzyskie i kanadyjska tradycja. Okazja do towarzyskiego lub rodzinnego nocnego wyjazdu nad wodę. Szczególnie dzieci pamiętają takie nocne wyprawy na długo.

Wyjazdy na smelty nie są zbyt popularne wśród polonijnych wędkarzy. Tu i ówdzie słyszy się czasami, że ktoś był na smeltach. Częściej na smelty jeżdżą Rosjanie i Ukraińcy. A już najbardziej Hindusi i Azjaci. O tej porze roku w sklepach wędkarskich podrywki i podbieraki idą jak woda.

Niepisana zasada mówi, że kiedy pąki wierzby zaczynają się rozwijać, dla wędkarzy jest to sygnał, że przyszła pora na tarło smeltów. Inni czekają na ciepły wiosenny deszcz, po którym temperatura powietrza utrzymuje się przez kilka dni w granicach 15 C.

Jednak bez wypraw nad wodę rzadko kiedy udaje się bezbłędnie powiedzieć, czy właściwy moment już nadszedł. Najlepiej wróżą ciepłe i bezwietrzne wieczory. Może też się zdarzyć, że przez kilka dni będzie wiał silny wiatr i smelty nie wpłyną na płycizny w pobliżu brzegów.

Równie trudno jest określić dokładną porę nocy, kiedy smelty ruszą. Pierwsze ryby mogą się pojawić już zaraz po zachodzie słońca. Jednak największa fala spodziewana jest zazwyczaj w okolicach północy. Kiedy ryb jest dużo, w ciągu kilku minut można ich złowić sporo.

Na rainbow smelt zwykło się krótko mówić smelt. Smelt jest gatunkiem, który należy do stynkowatych (Osmeridae).

W Polsce rainbow smelt znany jest pod nazwą stynka amerykańska (Osmerus mordax). W Kanadzie występują dwie odmiany rainbow smelt. Pierwsza dwuśrodowiskowa (anadromiczna) i druga, wybitnie słodkowodna, która występuje w zimnych i czystych jeziorach i w średnich i dużych rzekach.
W rejonie Wielkich Jezior zazwyczaj wpływają one na tarliska po zejściu lodów, w kwietniu lub w maju, kiedy woda osiągnie temperaturę co najmniej 8-9 C.

W zależności od pogody tarło może trwać nawet trzy tygodnie. Zwykle kończy się w momencie, kiedy woda ogrzeje się do 18 C. Wędkarze z niecierpliwością wypatrują momentu, kiedy pierwsze smelty zaczną pobłyskiwać w świetle latarek. Nocą, światło latarek służy również do wabienia smeltów, w każdej chwili można spodziewać się nadejścia ogromnych ławic, które stają się wtedy łatwą zdobyczą.

Smelt jest jedyną w Kanadzie rybą (poza żywcami), którą wolno legalnie łowić w nocy na podrywki (dip net) i sieci (seine nets). Podrywki i sieci muszą jednak spełniać pewne wymogi. W przypadku podrywki, jej bok nie może przekraczać 183 cm (6 stóp).

Jeśli podrywka jest okrągła, jej średnica nie może być większa od 183 cm. Wędkarz może używać tylko jednej podrywki. Sieć nie może być dłuższa niż 10 m (32 stopy) i szersza niż 2 m (6 stóp i 5 cali). Łowienie smeltów na podrywkę i sieci, które w ontaryjskim regulaminie traktuje się jako niewędkarską metodę łowienia, nie jest też dozwolone na wodach wszystkich dywizji.

W niektórych dywizjach prawo zabrania również posiadania żywego lub martwego smelta w czasie wędkowania. Osoby nie będące stałymi mieszkańcami Ontario, które mają ważną kartę wędkarską, mogą łowić smelty na podrywkę lub sieci tam, gdzie jest to dozwolone. Na smelty nie ma limitów. Największe smelty dorastają do 6-8 cali.

Oprócz podrywki trzeba mieć długi podbierak z drobną siatką i wodery. Aby zagarniać smelty, nieraz wymagane jest wejście do wody, bo z brzegu nie da się sięgnąć.

W tej chwili najlepszym miejscem na smelty jest Niagara River w Queenston, przy boat launch.

Inne najbardziej znane miejsca na smelty, gdzie warto się wybrać, to: na północ od Toronto Perry Sound nad Gerogian Bay, Muskoka.
Oczywiście najbardziej popularnym jeziorem na wiosenne smelty jest Simcoe. Znane miejsce, gdzie łowi się te ryby, to: Alcona, Oro i Hawkestone. Podobno ktoś już łowił smelty właśnie teraz w okolicach Oro 10 i 11 (Hawkestone).

Pierwsze wzmianki o smeltach w Simcoe pochodzą z roku 1962. Wtedy to po raz pierwszy wędkarze przypadkowo łowili je zimą spod lodu. Wynika z tego, że w Simcoe pojawiły się już znacznie wcześniej. Skąd wzięły się smelty w Simcoe, dokładnie nie wiadomo.

Wiadomo natomiast, że smelty były już w tym czasie bardzo rozpowszechnione w Wielkich Jeziorach. Jedna z hipotez mówi, że smelty przywędrowały z jeziora Cameron przez Trent Canal do Simcoe. Trzy lata później zaobserwowano po raz pierwszy tarło smeltów. Było to w kwietniu, Salvation Army Creek w pobliżu Jackson's Point.

Pod koniec lat 60. tarła smeltów przy brzegach i w strumieniach jeziora Simcoe były olbrzymie. Np. w Black Creek, koło Sutton, w kwietniu 1969 r. , w ciągu godziny łowiono 14 wiader smeltów. W maju tego samego roku po raz pierwszy zaobserwowano masowe śnięcia smeltów w jeziorze.

Smelty uważane są za przysmak. Nie ma też z nimi dużo roboty, odpada skrobanie i patroszenie. Wystarczy dodać przypraw, obtoczyć w mące i wrzucić na rozgrzany na patelni olej. Najlepsze są na chrupiąco...

Bob Formosa i Jayson Saliba zostali zwycięzcami prestiżowych zawodów Bass Pro Shops Lake Simcoe Open, które odbyły się 20 października 2012 r. Ich wynik to 27,05 lbs, pięć bassów (5,95 lbs największy). Formosa i Saliba wygrali BPS Lake Simcoe Open po raz czwarty i zdobyli nagrodę w pienieżną w wyskości 20 tys. dol. Przegrali natomiast rywalizację o największą rybę - Big Fish. Największego bassa - 7,75 lbs złowił duet Derek Strub i Mike Desforges.

W lipcu br. emerytowane małżeństwo z Salisbury w Anglii, Margaret i Michael Snell, przebywające na wakacjach w Kolumbii Brytyjskiej złowioło olbrzymiego jesiotra białego (jesiotr amerykański, Acipenser transmontanus) o długości prawie 4 metry i wadze niemal 500 kg. Jesiotr, którego wiek ocenia się na przynajmniej 100 lat został złowiony w rzece Fraser.