W sobotę, 22 kwietnia, w Ontario otwiera się sezon na pstrągi.  Łowienie można rozpocząć chwilę po północy z piątku na sobotę. 

        Otwarcie sezonu na pstrągi jest każdego roku wielkim wydarzeniem, na które czeka tysiące wędkarzy. To jest wędkarskie święto i wydarzenie socjalne.  Nie chodzi w tym wszystkim, kto złowi więcej ryb.  Liczby nie mają znaczenia. Najbardziej liczy się sama wyprawa w towarzystwie przyjaciół i znajomych i super spędzony czas.

        W kwietniu pstrągi, zmęczone tarłem, nie są już w najlepszej kondycji.  Mimo wszystko są nadal silne i potrafią wyczyniać niesamowite akrobacje, aby uwolnić się z haka. Holu kilkufuntowego pstrąga nie da się nawet porównać do holu chociażby  sandacza. Nie na darmo mówi się o pstrągu – silver bullet. Pstrąg jest prawdziwym sprinterem i akrobatą. Dostarczy takich emocji wędkarzowi, jak żadna inna ryba.

        Ostatni tydzień przed otwarciem sezonu wędkarze spędzają w sklepach. To czas na uzupełnienie sprzętu. Są rzeczy, które trzeba po prostu mieć. Są to przede wszystkim spławiki, ołowianie śruciny, krętliki, przypony i haczyki. 25 haczyków może okazać się za mało na cały dzień łowienia w rzece.  Haki traci się bardzo łatwo na rybach lub zaczepach. 100 haczyków w rozmiarze 10 i 12 wcale nie będzie przesadą. Śruciny powinny być okrągłe i istotny szczegół – bez skrzydełek, aby w nurcie nie skręcały żyłki. Ołowiane śruciny w różnych rozmiarach są bardzo ważne w zestawie spławikowym na pstrągi.

        Wiele różnych przynęt możne być równie skutecznych, ale na pewno trzeba mieć ikrę, żywe trout worms, czyli „małe, ruchliwe robaki”, koraliki, muchy, którymi można łowić pod spławikiem, i sztuczne przynęty typu Berkley Trout Worms.  Żadna przynęta na pstrągi nie zrobiła w ostatnich latach większej furory niż plastikowe koraliki – steelhead beads. Te też warto mieć w różnych kolorach i rozmiarach.  Przez ostatnie trzy lata na otwarcie sezonu najbardziej sprawdzały się koraliki w kolorze brzoskwiniowym – peach, średnicy 6 mm. Na niektórych rzekach kto nie miał tego koloru i w tym szczególnym rozmiarze, nie łowił lub łowił z przypadku.

        Na początku „odkrycia” tej metody  łowienia pstrągów, koralik wiązano na stałe ok. 20 cm nad haczykiem. Ten sposób nawet się sprawdzał, jednak miał też swoje wady, jak na przykład osłabienie przyponu i sporo pustych zacięć lub bardzo głębokie zacięcia.

        Wymyślono dość proste rozwiązanie blokowania koralika na żyłce. Koralik na przyponie zaczęto mocować za pomocą zwykłej wykałaczki. Ostro zakończony patyczek wciska się do otworu w koraliku, blokując w ten sposób jego przesuwanie się na żyłce. Metoda ta ułatwia szybkie przesuwanie koralika na pożądaną odległość od haczyka.  Obecnie zamiast wykałaczek kupuje się specjalne miękkie silikonowe stopery do koralików, które dostępne są w sklepach wędkarskich w różnych kolorach, przeważnie tuż obok koralików.

        Jeszcze inny sposób stopowania koralika polega po prostu na przełożeniu przyponu, 3 – 4 razy przez otwór w koraliku.

        Trudno jednoznacznie stwierdzić, dlaczego koralik okazał się ostatnio najbardziej skuteczną przynętą na pstrągi. Niektórzy twierdzą, że ma po prostu odpowiednią pływalność i w wodzie wygląda dla pstrągów bardzo naturalnie, czyli bardzo podobnie do single egg – pojedynczego jajeczka, płynącego swobodnie w nurcie.

        Łowienie na koralik nie gwarantuje sukcesu. Trzeba łowić tam, gdzie są pstrągi, i używać dobranego zestawu. Potrzebna jest odpowiednia wędka, żyłka, przypon, dobre rozłożenie śrucin oraz spławik dobrany do nurtu.

Jak znaleźć pstrągowe wody

        W otwarcie sezonu, pstrągów nie można oczekiwać w każdej rzece i strumieniu.  

        Na pstrągowe otwarcie najlepiej wybrać się na rzeki i strumienie na wschód od Toronto, czyli te które wpadają do jeziora Ontario.  Najbardziej popularną rzeką na wschodzie jest oczywiście Ganaraska, popularnie nazywana Gany – ma zawsze dobry ciąg tarłowy i w górę rzeki wędruje kilka tysięcy ryb.  Jest więc co łowić. Mankamentem może być duży tłok. Kto jedzie rano, musi się liczyć, że nie będzie łowił sam. Po południu nad rzekami zrobi się znaczne luźniej. 

        Rzeka Ganaraska, przepływająca przez Port Hope na wschód od Toronto, uważana jest za jedną z najlepszych na łososie i pstrągi w Ontario. Swój bieg rozpoczyna w Oak Ridges Moraine, przepływa przez Port Hope i swój bieg kończy w jeziorze Ontario. Rzeka słynęła niegdyś z zimnej i czystej wody, co zapewniało dobre środowisko dla pstrągów źródlanych i łososi atlantyckich. Powstała na początku XIX zapora u ujścia rzeki zablokowała jednak ciąg tarłowy łososi atlantyckich. Do 1870 populacja tego gatunku w wielu rzekach wpadających do jeziora Ontario prawie zupełnie zanikła. Rolę dominującego drapieżnika w Ontario przejęły łososie pacyficzne. 

        Inne ciekawe rzeki na wschodzie to Duffins Creek i Bowmanville. Ostatnie lata na Duffins były wyjątkowe dobre. Najlepsze miejsce na pstrągi to odcinek od Whitevale Rd. do tamy, nazywanej Whitevale Dam.  Przy samej tamie i kilkadziesiąt metrów w dół rzeki  nie wolno jednak łowić. Zakaz łowienia obowiązuje tam cały rok. Jest to miejsce, gdzie często zaglądają oficerowie MNR.  

        Jak  dojechać  na pstrągi na Duffins Creek w Whitevale? Aby wyobrazić sobie, gdzie to jest, należy wpisać na Google Map: Whitevale Rd. at Mutual St. Na miejscu nikt nie powinien mieć najmniejszego kłopotu, aby znaleźć rzekę i wędkarzy.

        Aby wybrać się na pstrągi z Bowmanville Creek, należy pojechać do Bowmanville (zjechać z 401 na Waverly Rd.), i dojechać do miejsca gdzie Bowmanville Creek przechodzi pod drogą King St. W.  Na mapie trzeba wpisać: Roenigk Dr. at King St. West lub na GPS wrzucić współrzędne: 43.911786, -78.693508. Duffins i Bowmanville są naprawdę łatwymi rzeczkami na złowienie pstrągów. 

        Inne opcje to rzeki połączone z Georgian Bay lub Huron. Georgian Bay to przede wszystkim Nattawasaga. Huron to głównie słynna Saugeen River i jej dopływy.

        W zależności od dystryktu dzienne limity połowu pstrągów mogą być różne.  Jednakże w kilku najbardziej popularnych dystryktach – 16 i 17, gdzie łowi się trzy gatunki pstrągów, obowiązują podane niżej liczby. 

Dzienne limity w sztukach (S-karta sportowa, C-ochronna):

Dystrykt nr 16

brook trout (pstrąg źródlany): S-5,  C-2

brown trout (pstrąg potokowy): S-5, C-2

rainbow trout, steelhead (pstrąg tęczowy): S-2, C-1

Dystrykt nr 17

brook trout (pstrąg źródlany): S-2, C-1

brown trout (pstrąg potokowy): S-5, C-2

rainbow trout, steelhead (pstrąg tęczowy): S-2, C-1