Ważność paszportu jest bardzo istotna w procesach imigracyjnych.

Za każdym razem, ubiegając się o wizę turystyczną, studencką, pracowniczą, czy pobyt stały, musimy okazać się ważnym paszportem. W dodatku, dokument imigracyjny, wydany w oparciu o dostarczony paszport, musi posiadać ważność zgodna z datą ważności paszportu, piszę tu o wizach wjazdu czasowego, nie dotyczy to podania o pobyt stały. Należy jednak pamiętać, że by dostać pobyt stały, musimy okazać jeszcze ważny paszport. Niekiedy instrukcje rządowe informują, że paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy.

Podobnie, przekraczając granicę Kanady, urzędnik zwróci uwagę na datę ważności paszportu. A zatem, jeśli staracie się o wizę studencką, czy pracy, warto mieć paszport ważny na taki okres, na jaki spodziewamy się otrzymać wizę pobytu czasowego. Warto o tym pamiętać, ponieważ jeśli paszport ma ważność krótszą, aniżeli planowana wiza na przykład studencka (studia dwuletnie), będziemy musieli ponownie wystąpić o wizę (nowe podanie, opłaty).

jeśli czytasz nasze teksty regularnie, wesprzyj nas

Jeśli występujemy o zezwolenie na podróżowanie do Kanady (electronic travel authorization), warto zwrócić uwagę na to, iż zezwolenia wydawane są na 5 lat, ale tylko wówczas, jeśli ważność paszportu jest pięcio lub ponad pięcioletnia.

Spodziewamy się, że pod koniec listopada, zacznie się nabór na program International Experience Canada. Przypominam, jest to program międzynarodowy wymiany młodych ludzi, którzy mogą przybyć do Kanady i także innych państw i posiadając wizę pracy. Polscy obywatele do 35 roku życia mogą brać udział w programie w 2019 roku, losowania mogą się zacząć od stycznia.

Osoby, chcące wziąć udział w programie powinny mieć ważny paszport na okres wizowy, także na okres dodatkowy-oczekiwania na wizę. A zatem przynajmniej na około 2 lata.

Miałam bowiem przypadki, że zgłaszali się do mnie klienci z paszportem ważnym na następne kilka miesięcy tylko, nie pomyśleli, że paszport musi być ważny na dłużej.

W sprawach podań pobytowych często dopuszczalne jest, by złożyć paszport z ważnością krótszą (kopia) i tymczasem wyrobić nowy dokument. Można dosłać kopię nowego paszportu po rozpoczęciu sprawy, przynajmniej z mojego doświadczenia wiem, że urząd pozwala na taka praktykę w sprawach łączenia rodzin.

Składając podanie warto jednak zaznaczyć, że wnioskodawca ubiega się o nowy paszport i dośle kopie zaraz po jego otrzymaniu, ja zalecam także, by załączyć dokument potwierdzający złożenie wniosku o nowy paszport. Zaleca się jednak, by składać wnioski z dłuższą datą ważności.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
tel. 416-5152022
www.emigracjakanada.net

Brakuje ludzi do pracy  w północnej części prowincji Ontario. 

        Dyrektor naczelny jednej z przodujących organizacji zajmującej się, między innymi, rozwojem prowincji chce, by rząd Ontario stworzył program imigracyjny, który pozwoli zasiedlać północną cześć prowincji.

        Charles Cirtwill, dyrektor Northern Policy Institute zasugerował, że przy tworzeniu nowego programu należy uwzględnić potrzeby imigracyjne północnych rejonów prowincji, które są inne aniżeli w dużych miastach. 

        Obecny program Ontario promuje bardziej zawody wykwalifikowane, kiedy to pozamiejska część prowincji potrzebuje pracowników w zawodach także niewykwalifikowanych kategorii C i D. Cirtwill stwierdził, że nowy program pilotażowy musi odpowiadać potrzebom rynku pracy północnej części Ontario. Potrzebni są kierowcy ciężarówek, pracownicy turystyki, pracownicy produkcji, sprzedaży, pracownicy administracji, pomocnicy itp.

        Nowy proponowany program miałby zatem za zadanie sprowadzić duża ilość pracowników średnio wykwalifikowanych i  niewykwalifikowanych, co dałoby szansę na pracę i emigrację wielu imigrantom, chcącym osiedlić się w północnej części prowincji.

        Co najmniej 1500 imigrantów zostałoby przyjętych rocznie do naszej prowincji, dzięki nowemu programowi. Niż demograficzny w pięciu dużych miastach Ontario: North Bay, Sudbury, Timmins, Thunder Bay i Sault Ste. Marie mógłby być uzupełniony poprzez ułatwienie imigrantom otrzymania wizy pracy oraz prawa stałej rezydencji dzięki nowym przepisom prowincyjnym. Jak wiemy Ontario do tej pory, w porównaniu z wieloma innymi prowincjami, nie daje zbyt wielu możliwości imigracji. Jest zatem szansa, że realia te zmienią się w bliskiej przyszłości.

        Obecnie minister Hussen zapowiedział, że jego departament analizuje tę  możliwość, jednak by stworzyć nowy imigracyjny program w Ontario, potrzeba jeszcze dokładniejszej analizy zapotrzebowań społecznych i ekonomicznych w prowincji.

        Ja często zastanawiam się dlaczego na przykład Ontario nie ma programu dla kierowców ciężarówek, którzy są bardzo potrzebni w prowincji? Miejmy nadzieję, że zmieni się ta sytuacja. Wielu Polaków pracuje jako kierowcy w Ontario,  nie mają  on jednak możliwości zalegalizowania swojego pobytu stałego i tylko dlatego, że prowincja nie posiada specjalnego programu dla kierowców, tak jak jest to od lat w innych częściach Kanady.

Izabela Embalo

licencjonowany doradca

tel. 416-5152022

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

www.emigracjakanada.net

Jak wygląda proces deportacyjny z Kanady? Czy wszystkie nakazy opuszczenia Kanady są równe w świetle kanadyjskiego prawa? Czy po deportacji możemy do Kanady powrócić? 

        Istnieją różne nakazy deportacyjne, dobrowolne i urzędowe, nakazujące wylot w określonym terminie. Niektóre  zakazują  powrotu do Kanady przez jeden lub dwa lata, niektóre – te najsurowsze zakazują powrotu do Kanady dożywotnio. Nakaz dożywotni można jednak prawnie neutralizować specjalną imigracyjną procedurą i otrzymaniem zezwolenia na powrót do Kanady, jakie nazywa się  Authority to Return. 

        A zatem nawet jeśli ktoś dostał taki właśnie dożywotni nakaz deportacyjny, nie oznacza to w praktyce, że nigdy nie może do Kanady już powrócić. 

        Chciałabym przybliżyć procedurę deportacyjną i to, jak wygląda ona w praktyce. Wiele osób obawia się, że skończyła się im wiza i za chwilę ktoś z urzędu imigracyjnego zapuka do drzwi lub zatrzyma imigranta na ulicy. Przebywanie bez autoryzacji, nielegalne zatrudnienie lub inne wykroczenie prawa imigracyjnego może być przyczyną aresztu i deportacji, warto o tym pamiętać, jednak jeśli ktoś nie jest aresztowany w danym momencie przez służby porządkowe, najczęściej urząd wysyła list z prośbą o stawienie się na rozmowę. Warto także odróżnić urzędy-instytucje, zajmujące się imigracyjnym prawem porządkowym. Urząd imigracyjny może wezwać na rozmowę i wydać nakaz opuszczenia Kanady, ale urzędem, który posiada prawną moc wdrażania nakazów deportacyjnych, jest Canadian Border Services Agency (CBSA), czyli straż graniczna.

        Co zrobić w sytuacji otrzymania nakazu aresztowania? Możliwości opóźnienia deportacji oraz odwołania się w kanadyjskim sądzie zależą od indywidualnej sytuacji imigranta.

        Na przykład, jeśli ktoś złożył wcześniej podanie ws. łączenia rodzin z terenu Kanady i udokumentuje, że sprawa jest już w toku, istnieje  szansa na odroczenie deportacji. Tak się najczęściej dzieje, kiedy osoba imigrująca przedstawi urzędnikowi porządkowemu kopię podania imigracyjnego i dowód wysyłki podania do urzędu.

        Podobnie osoby, które ubiegają się o pobyt stały w programie humanitarnym, istnieje możliwość poproszenia o opóźnienie deportacji i otrzymania zezwolenia na dokończenie sprawy pobytowej. Jeśli pierwszy etap podania imigracyjnego zakończy się pozytywnym zatwierdzeniem tak zwanych gruntów humanitarnych, wówczas deportacja jest wstrzymywana, natomiast otrzymanie pobytu stałego jakby automatycznie anuluje nakazy deportacyjne. Wyjątkiem mogą być np. niektóre osoby posiadające rekord kryminalny.

        W swojej praktyce spotkałam się także z sytuacją, w której sam urzędnik CBSA odraczał deportację bez żadnej specjalnej prośby, tylko po to, by taka osoba mogła zakończyć sprawę stałej rezydencji na terenie Kanady. Podania imigracyjne złożone poza Kanadą nie są powodem opóźnienia czy odwołania deportacyjnego, chyba że ktoś otrzyma już finalną pozytywną decyzję, podobnie jak w przypadku spraw prowadzonych na terenie Kanady.

        Nakazy i procedury deportacyjne są najczęściej bardzo stresujące, ale nie należy od razu spodziewać się aresztu i akcji porządkowej. Osoba, która otrzymała nakaz opuszczenia Kanady powinna udać się na konsultacje do specjalisty, by przeanalizować wstępnie możliwości wstrzymania lub opóźnienia deportacji. Istnieją bowiem możliwości rozwiązania tej trudnej sytuacji imigracyjnej także bez opuszczenia Kanady. Oczywiście nie zawsze urząd CBSA lub sąd apelacyjny przychylają się do prośby o oddalenie deportacji, warto jednak wiedzieć, jakie są opcję i prawa imigranta. Niektóre osoby tracą szansę na powrót czy pobyt stały, opuszczając Kanadę, gdyż jedyną ich szansa jest np. podanie humanitarne. Prawo imigracyjne narzuca na urzędników imigracyjnych obowiązek rozpatrzenia i uwzględnienia powodów humanitarnych (np. dobro dziecka wychowywanego lub urodzonego w Kanadzie) tylko na terenie Kanady. Urząd poza Kanadą nie musi do takiej prośby się przychylić i często względy humanitarne nie są brane pod uwagę, dopiero w sprawach drugiej instancji. 

Izabela  Embalo

licencjonowany doradca

tel./text: 416-5152022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.  

www.emigracjakanada.net

Od kilku lat ograniczono w Kanadzie szansę sponsorowania rodziców i dziadków. Utrudniało to znacznie wielu rodzinom możliwość połączenia się w Kanadzie. W dodatku, ograniczone możliwości sponsorowania przyczyniają się do wielu trudnych sytuacji rodzinnych, np. pozostawienie samotnego rodzica w kraju pochodzenia, a także brak opieki nad dziećmi w Kanadzie. Rodzice lub dziadkowie często pomagają w wychowaniu dzieci lub wnuków. Pełnią także ważną rolę, przekazując wartości kulturowe czy chociażby ucząc młodsze pokolenia języka rodzinnego. Co prawda superwiza, jaką można dla rodziców i dziadków uzyskać, stwarza możliwości dłuższego pobytu, ale rodzice i dziadkowie nie mają w Kanadzie większych praw, przebywając jako turyści, nie posiadają także rządowej opieki medycznej. Po zakończeniu wizy należy starać się o dalsze przedłużenie legalnego pobytu, a decyzje nie zawsze są pozytywne. Otrzymanie pobytu stałego jest zatem najlepszym rozwiązaniem dla wielu rodzin.

        20 sierpnia 2018 r. minister imigracji ogłosił, że rząd Kanady przyjmie 20.000 wniosków sponsorskich rocznie. Jest to czterokrotnie większa liczba, ponieważ ostatnio pozwalano jedynie przyjąć 5000 wniosków.

        Ta decyzja o zwiększeniu liczby wniosków jest wynikiem stale wysokiego popytu na program łączenia się rodzin w Kanadzie (kategoria rodziców i dziadków). W dodatku rząd pozbył się zbyt dużej kolejki urzędowej. Liczba ubiegających się osób spadła ze 167.000 w 2011 r. do  26.000 wnioskodawców w czerwcu 2018.

        Minister Hussen poinformował również, że zostanie ulepszony system rozpatrywania podań imigracyjnych (sponsorowanie rodziców i dziadków). Dla przypomnienia dodam, że obecnie sponsorowanie rodziców czy dziadków polega na losowaniu miejsc, tylko wylosowane osoby mogą złożyć wniosek sponsorski. Nie wszyscy zatem mają szansę na otrzymanie miejsca-zaproszenia. 

        Obecnie rząd zapowiada, że wnioski będą rozpatrywane według kolejności zgłoszenia kandydata. Myślę, że jest to bardziej dostępny, sprawiedliwy system, stwarzający większe możliwości połączenia się wielu rodzin w Kanadzie.

        Dalsze szczegóły tych prawnych zmian zostaną ogłoszone niebawem.

Izabela Embalo

licencjonowany doradca

tel./text: 416-5152022

www.emigracjakanada.net

Każdy, kto ubiega się o wizę imigracyjną, pracy, studiów czy chociażby przedłużenie legalnego pobytu turystycznego, chce wiedzieć, ile potrwa rozpatrzenie wniosku i jak szybko można spodziewać się odpowiedzi z urzędu imigracyjnego.

Czas rozpatrzenia wniosku zależy od kategorii, programu imigracyjnego. Najszybciej rozpatrywane są podania pobytowe w kategorii Express Entry oraz sponsorskie (małżeństwo, konkubinat). Obecnie czas rozpatrzenia sprawy sponsorskiej małżeńskiej lub konkubenckiej wynosi 12 miesięcy.

Oczywiście na czas trwania sprawy wpływają także różne dodatkowe czynniki, a zatem jak starannie jest przygotowane podanie, czy nic nie brakuje, a także na przykład, czy osoba ubiegająca się o pobyt posiada dzieci w wieku zależnym, które podlegają prawnie opiece wnioskodawcy. W tym przypadku będzie wymagane, aby dzieci (w zależności od wieku) były poddane badaniom medycznym i jeśli mają powyżej 18 lat, sprawdza się kartotekę policyjną (podanie o pobyt stały). Osoby, które są pozbawione praw rodzicielskich, zwolnione są z tego wymogu.

Sprawy pobytowe trwają najczęściej dłużej aniżeli podania czasowe, np. wizy pracy czy studiów. W niektórych sytuacjach prawnych wizę pracy można uzyskać w jeden dzień. Wizę studencką można otrzymać relatywnie szybko, w zależności od kraju pobytu i obywatelstwa, wizy uzyskuje się w kilka tygodni. Moje ostatnie podanie studenckie w zeszłym miesiącu zostało rozpatrzone w dwa tygodnie. Proces rozpatrzenia podania może się także wydłużyć, jeśli urząd prosi o dodatkowe świadectwo niekaralności lub jeśli to załączone nie jest już ważne. Osoby, które składają podania małżeńskie lub konkubenckie, są zobligowane, by przedstawić świadectwo niekaralności z kraju, w którym zamieszkiwały większość życia.

Natomiast osoby, które starają się o pobyt stały lub na przykład wizę pracy w programie IEC, przedstawiają świadectwa niekaralności z każdego kraju, w którym zamieszkiwały 6 miesięcy i dłużej po ukończeniu 18. roku życia. Jeśli nie chcemy, by proces imigracyjny znacznie się wydłużył, warto już zawczasu (tuż przed złożeniem wniosku) zdobyć wymagane dokumenty. Proszę pamiętać, że dokumentacja musi być przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego na język angielski lub francuski. Niektóre kraje wydają dokument już w języku angielskim, i taki jest wystarczający.

Znacznie wydłuża się też okres oczekiwania na decyzję, jeśli podanie wysłane nie spełni wymogów urzędowych. W przypadku na przykład spraw małżeńskich lub konkubenckich, urząd odeśle niekompletne dokumenty. Wystarczy, że zdjęcie do aplikacji nie będzie odpowiadało wymiarom z instrukcji, i cała sprawa może być opóźniona kilka miesięcy.

Urząd imigracyjny podaje także na swojej głównej stronie internetowej, ile trwa rozpatrywanie poszczególnych podań imigracyjnych (czasowego i stałego pobytu).

Czas procesowania wniosków może się różnić w zależności od miejsca zamieszkania, także w zależności od zwiększających się kolejek.

Poniżej link do strony urzędu imigracyjnego, gdzie można sprawdzić czas rozpatrywania podań imigracyjnych.

https://www.canada.ca/en/immigration-refugees-citizenship/services/application/check-processing-times.html

Check processing times – Canada.ca

www.canada.ca

Check application processing times – Immigration and citizenship. What are you applying for? Temporary residence (visiting, studying, working)

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
tel./text 416-5152022
www.emigracjakanada.net

Kanadyjskie służby graniczne wszczęły śledztwo w sprawie 462 osób, które otrzymały status stałego rezydenta w ramach prowincyjnego programu imigracyjnego na Wyspie Księcia Edwarda, posługując się fałszywymi adresami. Prowincyjny program imigracji biznesowej już wcześniej był krytykowany za brak odpowiedniego nadzoru i kontroli. CBSA przypuszcza, że przez cztery lata podejrzani używali we wnioskach adresów domów w Charlottetown należących do dwóch chińskich imigrantów i podawali je jako „adresy grzecznościowe”. Zdaniem głównego śledczego imigranci nigdy nie przyjechali na wyspę, żeby się osiedlić, więc nie spełnili wymogów programu. Dokumenty, które przychodziły na wskazane adresy były najpewniej odsyłane dalej do miejsc ich rzeczywistego pobytu w Kanadzie lub Chinach.

Dwa miesiące temu dwóm osobom działającym w sektorze hotelarskim w Charlottetown postawiono zarzuty pomagania w oszustwie imigracyjnym. CBSA podejrzewa, że 566 imigrantów używało adresów ich hotelu i domu. Jeśli podejrzenia w obu sprawach okażą się słuszne, będzie to oznaczało, że około 1000 osób nadużyło programu imigracyjnego i poza kilkoma przypadkami uzyskało stałą rezydencję w Kanadzie. W ramach programu PNP (provincial nominee program) business aplikanci wpłacali zwrotny depozyt w wysokości 200 000 dol., deklarowali chęć założenia przedsiębiorstwa i zainwestowania 150 000 dol. Po podpisaniu umowy prowincja przedstawiała danego inwestora federalnemu departamentowi imigracji, który przyznawał delikwentowi status stałego rezydenta. Dokumenty potwierdzające nadanie stałej rezydencji przychodziły pocztą, zanim imigrant wywiązał się ze zobowiązań do osiedlenia na P.E.I. i założenia firmy.

Prowincja przyznała, że dwie trzecie aplikantów z lat 2016-17 – łącznie 177 osób – nie dostało z powrotem wpłaconego depozytu. Większość nigdy nie zaczęła działalności biznesowej. Potem władze prowincji zmieniły zasady programu, tak że w bieżącym roku liczba składanych wniosków zdecydowanie zmalała.

Osoby – stali rezydenci – podróżujący poza Kanadę powinni wiedzieć, co zrobić w sytuacji zagubienia lub kradzieży dokumentu imigracyjnego. 

        Jeżeli karta stałego rezydenta została zgubiona lub skradziona, należy natychmiast skontaktować się z najbliższą placówką kanadyjską (ambasada, konsulat) i zgłosić stratę dokumentu. Podobnie, jeśli chodzi o kanadyjski paszport. 

        W sytuacji nieposiadania karty stałego rezydenta (zagubienie, kradzież, wygaśnięcie ważności) można ubiegać się o nową kartę tylko po powrocie na terytorium Kanady. Akceptowane są jedynie wnioski złożone na terenie Kanady. Możemy opuścić teren Kanady po złożeniu wniosku na odnowienie karty, ale nie będzie możliwy powrót bez posiadania odpowiednich dokumentów imigracyjnych, zezwalających na powrót. 

        A zatem jeśli znajdziemy się w sytuacji nieposiadania ważnej karty rezydenckiej, przebywając poza Kanadą, musimy uzyskać specjalny dokument zezwalający na powrót, czyli tzw. dokument podróży dla stałego rezydenta (Permanent Resident Travel Document - PRTD). 

        Dokument ten jednorazowo pozwoli bezpiecznie powrócić do Kanady. Należy się także przygotować do testu granicznego, ponieważ niektórzy urzędnicy mogą sprawdzać legalny status osoby w Kanadzie, upewniając się, że przybywający nie stracił prawa do stałego zamieszkania w Kanadzie. Tylko obywatele Kanadyjscy mają możliwość przebywania poza Kanadą bezterminowo. Status stałego rezydenta pozwala stale zamieszkiwać w Kanadzie, ale tylko pod warunkiem, że zostaje przestrzegany określony limit czasu spędzonego poza Kanadą. 

        Status stałego rezydenta można utracić jeśli opuściło się Kanadę na dłużej, jak 3 lata (są odstępstwa od tej reguły), lub na przykład, jeśli osoba popełniła wykroczenie karne, kwalifikujące na anulowanie stałej rezydencji i deportację. Pobyt stały może zostać także odebrane, jeśli osoba uzyskała statusu imigracyjny na podstawie nieprawdziwych informacji. 

        Jeżeli złożyliście Państwo podanie o odnowienie karty rezydenckiej, a zmuszeni jesteście opuścić kraj, proszę pamiętać, że nie ma możliwości powrotu posiadając jedynie polski paszport biometryczny i dlatego, że oprócz ważnego paszportu obywateli polskich obowiązuje jeszcze posiadanie elektronicznego zezwolenia na podróżowanie eTA (Electronic Travel Authorization). Stałym rezydentom Kanady, również obywatelom nie przysługuje eTA. 

        A zatem, jeśli posiadamy stały pobyt lub obywatelstwo nie możemy wystąpić z elektronicznym wnioskiem o eTA. 

        Prawnie, eTA przysługuje jedynie osobom przylatujących turystycznie, do pracy czasowej, lub na studia. Poniżej informacji rządowy dotyczący uzyskania dokumentu podróży:

https://www.canada.ca/en/immigration-refugees-citizenship/services/application/application-forms-guides/application-permanent-resident-travel-document.html

Izabela Embalo

licencjonowany doradca

tel. 416-515-2022

www.emigracjakanada.net

Jakie są rodzaje pobytu czasowego w Kanadzie?

Zacznę może od tego, że eTA ( electronic Travel Authorization), czyli elektroniczne zezwolenie na wlot do Kanady nie jest żadnego rodzaju wizą turystyczną zezwalającą na pobyt w Kanadzie.

ETA to jedynie zgoda rządu kanadyjskiego na podróżowanie do Kanady, czyli praktycznie dotarcie do kanadyjskiej granicy. Na granicy urzędnik CBSA (straż graniczna) określa, na jak długo turysta może pozostać.

Jeśli urzędnik jedynie przybił pieczątkę z datą wlotu, pobyt czasowy przyznany jest na 6 miesięcy. I uwaga, czasami urzędnicy nie stawiają pieczątki w paszporcie, choć powinni, i nie ma śladu urzędowego od kiedy status legalny w Kanadzie się zaczyna. Jeśli przydarzy się taka sytuacja, proszę zachować kopię biletu i kartę pokładową. Jeśli nie będzie tej dokumentacji, procedura przedłużenia pobytu czasowego może być skomplikowana, urzędnik ma prawo także wydać decyzję negatywną, nie wiedząc od kiedy liczyć początek pobytu czasowego turysty w Kanadzie.

W zależności od sytuacji, na granicy można otrzymać status osoby na wizycie, ale istnieje także opcja uzyskania na przykład wizy pracowniczej czy specjalnej autoryzacji na pozostanie, temporary resident permit.

A zatem osoba, przebywająca w Kanadzie czasowo, czyli tak zwany temporary resident może posiadać autoryzację na czasowy pobyt, pracę lub studia. Jeśli posiada wizę pracy lub studencką, ma prawo albo pracować, albo studiować, albo jedno i drugie. Wielu bowiem studentów otrzymuje prawo pracy na okres studiów.

Większość wiz posiada określone warunki prawne, i dlatego po otrzymaniu wizy, warto dokładnie zapoznać się z adnotacjami urzędowymi.

Niestety, niektóre adnotacje są wpisywane rutynowo i nie zawsze odzwierciedlają kanadyjskie prawo imigracyjne. Na przykład, często na wizie turystycznej, jaką można dostać jako dodatkowy dokument widnieje notatka, że osoba nie może w Kanadzie uczyć się bez autoryzacji. Nie jest to do końca poprawna informacja, ponieważ do 6 miesięcy można w Kanadzie studiować na przykład język angielski bez posiadania autoryzacji na studia. Można także uczęszczać na kursy, jeśli są one krótsze niż 6 miesięcy.

Pobyt czasowy jest przedłużany na terenie Kanady, nie musimy opuszczać kraju. Przedłużenie uzyskujemy składając podanie papierowe lub elektroniczne.
Kategorie pobytu czasowego można także zmienić. Na przykład, osoba wjechała do Kanady jako pracownik zagraniczny, i po zakończeniu wizy pracy stara się o wizę turysty.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca
tel. 416-515-2022
www.emigracjakanada.net

Jedną z możliwości ubiegania się o pobyt stały jest program prowincji Ontario dla osób, które w Kanadzie ukończyły studia magisterskie. Przepisy wymagają, by studiować w Kanadzie minimum przez rok, uczelnia musi być instytucją akredytowaną i być uznawana przez ministerstwo imigracji w procesie starania się o pobyt. A zatem warto sprawdzić, czy uczelnia będzie później zaakceptowana, gdyby absolwent chciał skorzystać z programu stałej rezydencji w Ontario.
Kandydat musi znać płynnie angielski, ale jeśli ktoś studiował w Kanadzie na poziomie studiów magisterskich, raczej z egzaminem z angielskiego nie będzie problemu. Wymagany jest 7. poziom CLB. Kandydat ma także obowiązek udokumentowania, że zamieszkiwał w Kanadzie przez rok w ostatnich dwóch latach poprzedzających złożenie wniosku. I ważne, by przekonać urząd, że ma intencje stałego osiedlenia się w prowincji Ontario.
W dodatku, kandydat musi przedstawić, że posiada choć minimalne zasoby finansowe pozwalające utrzymać się początkowo bez pobierania w Kanadzie zasiłku socjalnego. Kandydat musi także udokumentować legalny status w Kanadzie, choć osoby przebywające poza Kanadą także się kwalifikują. Uwaga, kandydaci zamieszkujący w innych prowincjach nie mogą skorzystać z programu.
Wniosek imigracyjny powinien być złożony w określonym czasie, a zatem w ciągu dwóch lat od spełnienia kryteriów programowych. Okres kwalifikowania się na program jest liczony od daty na dokumencie uzyskania stopnia naukowego (tytuł magistra), ale jeśli stopień nie został jeszcze przyznany, od daty oficjalnego listu potwierdzającego, że tytuł zostanie nadany absolwentowi.
Osoby, które złożyły podanie o azyl i nie otrzymały pozytywnej decyzji, nie kwalifikują się na program. Mogą jednak złożyć podanie w tym programie po opuszczeniu Kanady. Podobnie studenci korzystający z zagranicznych stypendiów, których warunkiem był powrót do kraju pochodzenia, nie mają prawa składania wniosku, dopóki ich zobowiązania prawne w stosunku do sponsorów pokrywających koszty studiów są uregulowane.
Jak widać z powyższych informacji, nie ma zbyt wysokich wymogów w tym programie, a dla osób lubiących się uczyć i mających możliwości uzyskania stopnia naukowego (magistra) w Kanadzie, nasza prowincja proponuje w dość prosty sposób uzyskanie stałego pobytu dla absolwentów oraz ich rodzin. Co ważne, program nie wymaga ani oferty pracy, ani pracodawcy – sponsora. Prowincja chce ułatwić emigrację edukowanym, znającym dobrze język angielski imigrantom, którzy zapewne będą w przyszłości produktywnymi rezydentami prowincji.
Izabela Embalo
licencjonowany
doradca imigracyjny
20 lat doświadczenia
Z dużym sukcesem pomogliśmy setkom polskich obywateli osiedlić się na stałe w Kanadzie.
Tel. 416-515-2022
www.emigracjakanada.net

Minister bezpieczeństwa publicznego Ralph Goodale powiedział podczas spotkania komisji parlamentarnej ds. imigracyjnych, że „nieregularni” imigranci stanowią wyzwanie, ale nie mamy do czynienia z kryzysem. Zapewniał, że rząd ma opracowany strategiczny plan radzenia sobie ze zwiększonym napływem uchodźców poszukujących azylu w Kanadzie, a do efektywnego i odpowiedzialnego rozwiązania sytuacji użyje odpowiednich technologii, wywiadu i kontaktów międzynarodowych. Prawo jest ściśle przestrzegane, dodał. Kanada spełnia swoje międzynarodowe obowiązki zapewnienia ochrony tym, którzy są w niebezpieczeństwie lub którym grożą prześladowania.

Goodale zauważył, że „nieregularna” migracja jest światowym problemem i nie ma co się dziwić, że obserwujemy ją również w Kanadzie. Nie powinniśmy oczekiwać łatwych i szybkich rozwiązań złożonych globalnych problemów. Powiedział też, że przyczyną zwiększonej migracji nie jest tylko i wyłącznie polityka prezydenta Donalda Trumpa. Zwiastuny wzmożonej migracji obserwowane były jeszcze wcześniej.

We wtorek przed komisją stanęli jeszcze dwaj inni ministrowie, którzy mają zajmować się problemami imigracji – minister bezpieczeństwa granicznego Bill Blair i minister imigracji Ahmed Hussen. Blair dzień wcześniej był w Lacolle, Que., gdzie mógł na własne oczy zobaczyć „nieregularne” przekraczanie granicy. W serii komentarzy na twitterze potwierdzał, żewszyscy ze sobą współpracują, rząd monitoruje sytuację i wie, co robi.

Na korzyść rządu działają statystyki. W okresie od stycznia do końca czerwca RCMP zatrzymało poza oficjalnymi przejściami granicznymi 10 744 osoby. W czerwcu było ich 1263, czyli mniej niż w maju, gdy liczba zatrzymanych doszła do 1869. Rząd stwierdził, że w końcu zaczynamy widzieć skutki kampanii informacyjnych i uświadamiających prowadzonych np. w mediach społecznościowych.
Wśród zeznających przed komisją byli również Adam Vaughan, sekretarz parlamentarny ministra ds. rozwoju społecznego, Lisa MacLeod, ontaryjska minister ds. dzieci oraz usług socjalnych, przedstawiciele RCMP, Amnesty International, agencji ds. uchodźców ONZ i prawnicy.