Ponad rok temu w internecie pojawiła się strona Passport Online podszywająca się pod rządowy portal, na którym można odnawiać dokumenty. Strona oferuje pomoc w wypełnianiu rządowych formularzy. Problem w tym, że zbiera od Kanadyjczyków dane osobowe i numery kart kredytowych. Pojawia się zaraz na pierwszej stronie wyników wyszukiwania po wpisaniu w Google hasła „renew Canadian passport online”. Po otwarciu jej, na pojawia się biało-niebieski ekran z kanadyjską flagą w rogu. Nieświadomy klient wpisuje w odpowiednie pola swoje dane, podaje numer karty kredytowej i zgadza się na pobranie z konta kwoty podobnej do tej, którą by musiał zapłacić na oficjalnej stronie rządowej. Dopiero później uświadamia sobie, że wcale na stronie rządowej nie jest, zwłaszcza gdy dostaje wyciąg z karty kredytowej.

Minister imigracji Ahmed Hussen przyznaje, że taka działalność budzi poważny niepokój. Mówi, że rząd dba o integralność systemu i podaje numer bezpłatnej infolinii, gdzie można złożyć skargę. Zapewnia, że agencje bezpieczeństwa robią co mogą, by walczyć z oszustami imigracyjnymi.

Osoba, która kiedyś pracowała dla Passport Online przyznaje, że firma istotnie żeruje na nieświadomych Kanadyjczykach. Dodaje, ze tan sam właściciel ma jeszcze jeden portal – Pardons and Waivers of Canada – którego też lepiej się wystrzegać. Ten ma biuro przy 515 Consumers Rd. w Toronto. Za wypełnienie aplikacji o wyczyszczenie historii notowań kryminalnych pobiera tysiące dolarów. Były pracownik Passport Online wspomina, że w lutym 2017 roku do firmy przyszli dziennikarze CBC, ale pracodawca zamknął drzwi i nie pozwolił nikomu rozmawiać.

Central Ontario Better Business Bureau podaje, że na terenie GTA otrzymało jak dotąd 72 skargi na Passport Online i 26 na Pardons and Waivers of Canada. Pierwsze wpłynęły w czerwcu 2016 roku. Oszukani klienci dzwonią do dziś.

Na ulicach Toronto coraz częściej pojawiają się żebraczki podające się za uchodźców. Wydaje się, że słowo „uchodźca” stało się kluczem do zatwardziałych serc przechodniów. Kobiety w chustkach wyciągają ręce po datki przy Lakeshore Road, na ulicach w centrum Toronto i na Dundas Square. Od 2015 roku Kanada przyjęła ponad 50 000 uchodźców z Syrii, każdego roku udziela azylu tysiącom z innych krajów.

Dziennikarze CityNews zapytali pięć żebrzących kobiet, z jakich krajów pochodzą. Trzy z nich odpowiedziały, że z Bośni, przy czym jedna najpierw twierdziła, że z Syrii. Jedna z nich mówiła, że ma troje dzieci i jest w Kanadzie od trzech miesięcy. Ta właśnie, zapytana o pochodzenie następnego dnia, powiedziała, że jest Cyganką i przyjechała z Rumunii. Dwie kolejne mówiły to samo, dodając, że mają troje dzieci i przyjechały do Kanady trzy miesiące temu.

Trudno na sto procent ocenić narodowość pytanych kobiet. Wiele wskazuje na to, że rzeczywiście to Cyganki. Immigration Canada podaje, że w całym 2017 roku w Kanadzie wpłynęły tylko dwa wnioski o azyl od obywateli Bośni. Jeden został zatwierdzony. Poza tym Romowie są bezpaństwową grupą etniczną. Według spisów powszechnych przeprowadzanych w Rumunii mieszka tam około 500 000 Romów, jednak dane mogą być zaniżone. Romowie często są dyskryminowani.

W grudniu rząd federalny zniósł obowiązek wizowy dla Romów przyjeżdżających do Kanady na mniej niż sześć miesięcy. Pytane kobiety mogły skorzystać z nowej możliwości. Od 2015 roku Kanada udzieliła azylu 70 proc. Romów ubiegających się o azyl w Ontario. Dwa lata wcześniej odsetek pozytywnie rozpatrywanych wniosków wynosił 20-30 proc.

Pracownicy Crisis Link mówią, że wielu Cyganów przychodzi do nich i stara się znaleźć pracę. Niektórym się udaje, pracują na budowie, w rolnictwie czy jako kierowcy ciężarówek. To jednak praca dla mężczyzn. Jedna z żebrzących kobiet powiedziała, że mieszka w schronisku dla bezdomnych. W podobnej sytuacji jest wielu uchodźców. W ubiegłym roku każdej nocy z miejskich schronisko korzystało prawie 900 uchodźców. W tym roku liczba wzrosła do 2000. Uchodźcy zajmują 33 proc. wszystkich łóżek.

Torontońscy policjanci mówią, że nikt nie oficjalnie nie skarży na żebraków. Nic nie wskazuje na to, jakoby kobiety działały w sposób zorganizowany.

Jan Lisiecki, pianista pochodzenia polskiego, został w sobotę nagrodzony nagrodą muzyczną Juno.
Lisiecki otrzymał Nagrodę Juno w kategorii Album Klasyczny Roku za Large Ensemble for Chopin: utwory na fortepian i orkiestrę, które nagrał z orkiestrą NDR Elbphilharmonie.
Jan Lisiecki urodził się w 1995 roku w Calgary. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 5 lat w Mount Royal College Conservatory. Z orkiestrą zadebiutował cztery lata później.
Nagrody Juno to przyznawane corocznie dla artystów kanadyjskich statuetki, których celem jest uhonorowanie osiągnięć artystycznych i technicznych we wszystkich polach muzyki. .
Nagrodą Juno zostali uhonorowani m.in.: Celine Dion, Nelly Furtado, Bryan Adams i Leonard Cohen.

Niecałe trzy miesiące przed wyborami Kathleen Wynne składa kolejną obietnicę. Tym razem rząd Ontario zdeklarował przeznaczenie ponad 300 milionów dolarów w ciągu trzech lat na pomoc dzieciom specjalnej troski oraz zatrudnieniu 2000 nauczycieli, asystentów nauczycieli, a także pracowników socjalnych czy na przykład patologów mowy. Premier Wynne podkreśliła, że jej celem jest, by dzieci ze specjalnymi potrzebami nie musiały czekać na ocenę przez specjalistów. Obecnie zapisują się na listę oczekujących.

Minister edukacji Indira Naidoo-Harris przypomniała, że rząd przez najbliższe trzy lata zamierza ponadto wydać 140 milionów dolarów na zatrudnianie doradców, którzy mogliby służyć radą uczniom. Zaznaczyła, że każdy uczeń powinien mieć dostęp do tego, co pomoże mu w odniesieniu sukcesu – zarówno w klasie, jak i w swojej lokalnej społeczności i na świecie.