Zawsze stając na przejeździe, wyłączam silnik. Nic w tym dziwnego, biorąc pod uwagę długość tutejszych składów kolejowych. Czy jednak montowane coraz częściej systemy start i stop mają sens?
Tak się składa, że nie wszystko złoto co się świeci i nie wszystkie rzeczy, które nam są reklamowane jako zbawienne dla samochodu czy dobre dla środowiska naturalnego, takie rzeczywiście są. Wiele w tym li tylko „zielonego” marketingu. A my jak konie z klapkami na oczach, rzadko sięgamy wzrokiem poza kampanie reklamowe.
Od jakiegoś czasu zyskuje na popularności system „start i stop”, montowany od dawna w hybrydach i samochodach luksusowych, BMW czy mercedesach. Rzekomo ma nam oszczędzać od 3 do 10 proc. paliwa. Rzecz polega na tym, że w momencie, kiedy zatrzymujemy się do pełnego stopu, samochód wyłącza silnik i z chwilą naciśnięcia pedału gazu znów go włącza.
Niby genialne rozwiązanie, które pozwala nam nie truć środowiska, stojąc w korkach czy przed wspomnianym przejazdem kolejowym. Mówię „niby”, dlatego że diabeł tkwi w szczegółach, a szczegóły są takie, że uruchamianie i wyłączanie silnika zużywa akumulator i inne podzespoły, co sprawia, że trzeba, aby był mocniejszy i częściej wymieniany, czyli trzeba tych akumulatorów więcej produkować, a to pociąga za sobą emisję do atmosfery; start i stop zmusza też inżynierów do przeróbki silnika, tak by pewne podzespoły pracowały na silnikach elektrycznych, a nie na głównym pasku klinowym; słowem, jest dużo dodatkowej roboty i pokomplikowania w zamian za 3 proc. rzekomych oszczędności, bo też do końca to nie jest tak ustalone.
Obrońcy środowiska naturalnego mówią, że no tak, ale jeżeli weźmiemy pod uwagę wszystkie samochody, które są na drogach, no to oszczędność o 3 procent daje hektolitry paliwa i tony emisji szkodliwych dla naszej atmosfery substancji, których zaoszczędzimy środowisku. No tak, ale z drugiej strony...
Często mówiąc o samochodach i ich wpływie środowiskowym, ograniczamy się do emisji spalin, podczas gdy jednym z głównych powodów samochodowego trucia jest produkcja części zamiennych i samych samochodów; produkcja stali, produkcja baterii, transport części. Ludzie, którzy mkną teslą po autostradzie, rzadko myślą o tym, skąd bierze się prąd, którym ładują jej baterie, a ten może być generowany w węglowych czy mazutowych elektrowniach i z wielkimi stratami przesyłowymi dostarczony do tego gniazdka, w którym go odbieramy. No ale nasza cywilizacja lubi pozory.
Tak więc system „stop i start” to taki właśnie pozór oszczędności, który jak się tak dobrze człowiek zastanowi, po prostu skraca życie samochodu, co oznacza, że auto szybciej pójdzie na złom i szybciej wyprodukuje się nowe, emitując do atmosfery kolejne tony brudów.
Podobnie rzecz się ma z dzisiejszymi silnikami, gdzie niewielkie oszczędności na zużyciu paliwa uzyskuje się przez turbodoładowanie, czasem dwustopniowe. Ale to wyżyłowanie powoduje że silnik pracuje w o wiele wyższych temperaturach, części się zużywają i wymagane jest więcej napraw, a samochody nie dożywają już tych przebiegów, jakie miały nasze staruszki.
Stary samochód na drodze to nie musi być środowiskowy szkodnik. To właśnie kupując od dealera nowe auto, powinniśmy mieć napisane na szybie, ile szkodliwych emisji poszło do atmosfery za sprawą wyprodukowanych plastików, blach i akumulatorów. Wtedy mielibyśmy pełniejszy obraz tego, co truje bardziej, a co mniej. No, ale czy to leżałoby w interesie tych, którzy chcą nam wepchnąć nowe auto? Czy leżałoby w interesie korporacji, które chcą maksymalizować zysk i zwiększać produkcję? Dlatego mami się nas nowinkami, które rzekomo usprawniają życie, a tak naprawdę są tylko denerwującym dodatkiem. A na koniec małe pocieszenie. Nawet w samochodach, gdzie nie można go wyłączyć na amen – niestety, są takie, że start i stop pojawia się za każdym razem, gdy włączymy kluczyk – można zainstalować mały bajpasik oprogramowania, do czego oczywiście nie namawiam, ale proszę pogooglować w tym temacie...
zapewnia Wasz Sobiesław
