Ludziom i posiadanym przez nich dobrom zagrażają różne zdarzenia losowe. Jednym z nich jest śmierć i następstwa z nią związane dla najbliższych członków rodziny jak i dla partnerów w biznesie.
Ubezpieczenie na życie -“life insurance”, chociaż dotyczy stale i niezmiennie podstawowego zabezpieczenia finansowego w postaci wypłaty świadczenia spadkobiercom na wypadek śmierci ubezpieczonego na pokrycie kosztów pogrzebu, wykupienia miejsca wiecznego spoczynku na cmentarzu, postawienia pomnika, pokrycia balansu zaciągniętych pożyczek i nieuregulowanych podatków przed śmiercią, to jednak nie z tych powodów pozostaje nadal żywym tematem zainteresowania osób indywidualnych, rodzin, ludzi biznesu jak i korporacji. “Life insurance”, dzisiaj, staje się jednym ze sposobów lokowania i pomnażania kapitału bez opodatkowania w polisie ubezpieczeniowej z późniejszym przeznaczeniem dodatkowego finansowania naszych planów emerytalnych i źródłem dochodu na emeryturze współmałżonki/ka. Dla osoby majętnej, wkrótce po jej śmierci, często jest również kluczem do ochrony “estate”- majątku, celem pokrycia zobowiązań podatkowych do Revenue Canada Agency z tytułu podatku od “capital gains”. Z uwagi na szybkie otrzymanie przez spadkobiercę od kompanii nieopodatkowanej gotówki do ręki po śmierci ubezpieczonego, “life insurance” nabiera poważnego znaczenia w planie finansowym rodzin i biznesów, a często określany jest fundamentem, bądź opoką tego planu. Krótko mówiąc, ubezpieczając własne życie, zabezpieczacie życie i finansową przyszłość swoich spadkobierców.
W zasadzie na rynku ubezpieczeniowym mamy dwa typy ubezpieczeń na życie: “term insurance” - terminowe i “permanent insurance” - stałe. Pozostałe to ich kombinacje.
“Term life insurance” jest jak rentowanie apartamentu, “permanent life insurance”- jest porównywalny do kupna domu. Jak sama nazwa wskazuje ubezpieczenie terminowe trwa przez pewien okresu czasu i wygasa przeważnie w wieku 75, 80 lat życia. Niektóre kompanie oferują również terminowe polisy ubezpieczeniowe do 90 czy 100 lat (jest to rodzaj stałej polisy). Najbardziej popularne to “termy” na 10(T-10), 20(T-20) i ostatnio 30(T-30) lat (ten ostatni znajduje zastosowanie po wydłużeniu amortyzacji mortgage’u do 30 lat). Im krótszy “term” tym niższa stawka do płacenia, czyli najniższa w 10-letnim planie, ale kiedy kontrakt się kończy wygasa nasze ubezpieczenie. Nie budujemy żadnych oszczędności w tego typu polisie. “Nie umierając w terminie” przewidzianym w kontrakcie, tracimy naszą sumę ubezpieczenia i wpłacone stawki. Przy zakupie np. T-10 (do 80 roku życia) proszę zwrócić uwagę na dwa ważne pojęcia: czy polisa jest “renewable”- kompania gwarantuje automatycznie odnowę polisy i wysokość płaconych stawek na następne przedziały czasu co 10 lat, oraz “convertible”- czyli możliwość konwersji, zamiany polisy terminowej na stałą bez konieczności badań medycznych.
W ramach stałego ubezpieczenia -“permanent insurance” wyróżniamy w zasadzie ich trzy rodzaje: “whole life”, “term-100”, “universal life”.
Polisa “whole life” może być partycypująca -”participating” i niepartycypująca-”non-participating”. Partycypująca oznacza udział właściciela polisy w podziale zysków kompanii ubezpieczeniowej w formie dywidendy. Wypłacanie dywidend w danym roku uzależnione jest od wielkości wypłaconych sum ubezpieczeniowych, uzyskanych dochodów i poniesionych kosztów operacyjnych, stąd też diwidendy nie mogą być gwarantowane. W roku zadeklarowania dywidendy, właściciel ma do wyboru otrzymanie jej w formie gotówki, zakumulowania w polisie, obniżenie stawki, dokupienie dodatkowej sumy ubezpieczenia bez konieczności badań medycznych. Podstawą “whole life” oprócz stałej stawki niezmiennej do końca życia jest budowanie gwarantowanej rezerwy gotówkowej, zwanej -“cash surrender value”, która w okresie trwania kontraktu może być np. użyta jako zabezpieczenie do udzielenia pożyczki, dokupienia terminowego ubezpieczenia jak też po latach w formie -”paid-up insurance”. Ostatnia opcja ma zastosowanie wtedy, gdy właściciel nie życzy sobie lub nie chce dalej płacić stawki ubezp. i zgadza się na redukcję ubezpieczenia do wysokości sumy, która zostanie wykupiona jednorazowo przez “cash surrender value”. Zredukowana suma jest gwarantowana i ujęta w kontrakcie. Właściciele “whole life” nie zawsze są zadowoleni z płacenia niemałej stawki, wysokości przyznawanej dywidendy oraz muszą się liczyć z całkowitą z utratą kontraktu w przypadku zastosowania opcji- “cash surrender value”, czyli wybrania pieniędzy z polisy w formie gotówki.
“Term -100” jest najprostszą i najtańszą formą ubezpieczenia stałego, zarówno stawka jak i suma ubezpieczenia jest niezmienna, gwarantowa do 100 lat. W większości przypadków nie posiada rezerwy - “cash surrender value”, co znaczy, że podczas likwidacji polisy nie otrzymamy żadnych pieniędzy z powrotem.
Znana koncepcja - “kup term i inwestuj pozostałą sumę pieniędzy”- lansowana przez niektóre instytucje finansowe, znalazła zastosowanie w trzecim nietypowym rodzaju stałej polisy, choć najbardziej popularnej w ostatnich latach - “universal life”. Z uwagi na jej atrakcyjność opiszę szerzej jej zalety w następnym artykule.
Tadeusz Niemiec
tel: 416-939-3770
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
