Istnieje we Lwowie pomnik architektury pod numerem 341/4. Państwowego znaczenia. Nie wszyscy wiedzą, co dokładnie znajduje się pod wskazanym numerem w rejestrze zabytków. W obwodzie lwowskim według stanu na dzisiaj istnieją dwa (!) rejestry zabytków kultury, architektury itd. Dlaczego dwa? Wszystko, co genialne, jest proste. Jeden rejestr zatwierdzony władzą Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej w 1963 roku. Drugi – już dzisiejszy, nie jest zatwierdzony przez Kijów.

        Wg słów przewodniczącej wydziału ochrony środowiska historycznego przy radzie miasta – „Rejestr nie jest obiektem stałym”. Już dawno przekonaliśmy się, że zabytki są niszczone. I to nie przez zjawiska przyrody. Właśnie we Lwowie. A w przypadku kościoła św. Antoniego – znikają jak kamfora całe domy parafialne.

        W niemieckiej gazecie porady dla Niemców, aby wybierając się na urlop do któregoś z krajów Europy, wzięli pod uwagę wartość euro w tym kraju. I wypiszę tutaj te wartości. One się zmieniają trochę, a to dane z czerwca br. 

        Więc Niemcom się radzi, aby wyjeżdżali tam, gdzie dla nich jest taniej. Szwajcaria jest droga, droższa od Niemiec. Podobnie Wielka Brytania, Izrael. Najtaniej jest w Polsce. W Polsce zyskuje się, bo za 1 euro otrzymuje się towary i usługi warte 1,87 euro. Podam tutaj dane z kilku krajów Europy, które spisałam z tej gazety, a także z Internetu, bo mnie ten temat zainteresował.

        Drogi Czytelniku,

        Ostatnio staram się często pisać i pokazywać w tekstach, co we Lwowie i na Ukrainie się dzieje. Ostatnio dosyć dużo rzeczy dziwnych i dla większości ludzi nie do zrozumienia. W tym tygodniu, we wtorek, paliło się torfowisko w wiosce obok Żółkwi, a przez cały dzień duszący dym był w całym mieście Lwowie. Jak czuli się ludzie w Żółkwi, skoro stamtąd do Lwowa jest ok. 40 km?

Marszałek Senatu Stanisław Karczewski powołał w poniedziałek 16 członków Polonijnej Rady Konsultacyjnej. Rada składa się z reprezentantów organizacji polonijnych; będzie doradzać Senatowi w sprawach dot. Polaków za granicą.

"Chcemy, aby nasza współpraca była coraz intensywniejsza, coraz lepsza, głębsza - na różnych płaszczyznach - mówię nie tylko o oświacie, kulturze, nauczaniu języka polskiego ale również nauka i wymiana sukcesów" - powiedział marszałek Senatu podczas uroczystości powołania członków Rady. Zachęcał ich, by byli "ambasadorami Polski w świecie, by mówili po polsku, przekazywali autentyczny obraz naszego kraju".

Karczewski podkreślił, że "często mówi się o Polsce źle, mówi fałszywie". "To trzeba zmienić" - powiedział marszałek Senatu.

Wśród nowych członków Rady znaleźli się m.in. przewodnicząca rady naczelnej Związku Polaków na Białorusi Andżelika Borys, przewodniczący Rady Polonii Świata Jan Cytowski z Kanady oraz wiceprezes Kongresu Polonii Amerykańskiej Maria Szonert-Binienda.

Polonijna Rada Konsultacyjna, która będzie doradzać izbie w sprawach dot. Polonii i Polaków za granicą została powołana na nowo do życia uchwałą Senatu na początku lipca. Jej zadaniem będzie m.in. wyrażanie opinii na temat projektów ustaw i uchwał związanych z Polonią.

Pierwotnie Polonijną Radę Konsultacyjną przy marszałku Senatu utworzył Senat V kadencji w listopadzie 2002 r. Funkcjonowała do 2012 r., kiedy to środki na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą zostały przeniesione do ministerstwa spraw zagranicznych; w 2013 r. uchwała o utworzeniu Rady została formalnie uchylona przez Senat.

Wyniki prac Rady marszałek Senatu ma przedstawiać Prezydium izby i właściwym komisjom senackim. Opinie Rady nie będą mieć charakteru wiążącego dla tych gremiów.

Członków Rady powołuje i odwołuje marszałek Senatu spośród osób reprezentujących organizacje polonijne i polskie z zagranicy; będą oni pełnić swoją funkcję honorowo. Kadencja Rady będzie trwała tyle samo, ile kadencja Senatu.

Marszałek będzie zwoływać posiedzenie Rady przynajmniej raz w roku i sam będzie przewodniczył jej obradom. Będzie też mógł zasięgać opinii członków Rady w trybie obiegowym, bez zwoływania posiedzenia.

Senat sprawował pieczę nad Polonią od 1989 r.; w 2012 r. pieniądze z budżetu na współpracę z Polakami za granicą przekazano Ministerstwu Spraw Zagranicznych. Obecnie środki te wracają do dyspozycji Senatu - w 2016 r. są wydawane zgodnie z wynikami rozpisanego przez MSZ konkursu, od 2017 r. ma nimi zarządzać Senat. 

Oto pełna lista powołanych osób:

1. Stanisław Aloszko - prezes Federacji Polonii Francuskiej
2. Adam Bąk, prezes - Adam M. Bak Foundation (USA)
3. Maria Szonert Binienda - wiceprezes Kongresu Polonii Amerykańskiej do Spraw
Polskich
4. Andżelika Borys - przewodnicząca Rady Naczelnej Związku Polaków na Białorusi
5. Emilia Chmielowa - prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie
6. Halina Csúcs Lászlóné - Rzecznik Narodowości Polskiej, Zgromadzenie Narodowe
Węgier
7. Jan Cytowski - prezes Rady Polonii Świata
8. Adam Gajkowski - wiceprezes Stowarzyszenia Nasza Polonia w Australii
9. Barbara Kukulska - prezes Zjednoczenia Polskiego w Johannesburgu (RPA)
10. Tomasz Machura - powiernik Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii
11. ksiądz Zdzisław Malczewski - rektor Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii
12. Piotr Małoszewski - wiceprzewodniczący Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia
Kultury,Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech
13. Tadeusz Pilat - prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych (Szwecja)
14. Ewa Stasinowska - prezes Klubu Gazety Polskiej w Amsterdamie (Holandia)
15. Aleksandra Ślusarek - przewodnicząca Związku Repatriantów RP - z Kazachstanu)
16. Rita Tamašunienė - poseł do litewskiego Sejmu, przewodnicząca klubu
parlamentarnego AWPL-ZchR

        Czekamy na syna i na męża, który z synem pojechał. Pojechali do dentysty, a właściwie szukać dentysty. Syn przyjechał z Anglii na kilka dni i  był przyzwyczajony do dentysty naszego od lat, który jednak jest zapchany pacjentami i dopiero za dwa tygodnie zgodził się go przyjąć. Gdybyśmy wiedzieli o tym, że tak będzie, tobyśmy go już zameldowali dużo wcześniej. A tak, trzeba szukać innego dentysty. Chodzi o prywatne leczenie zęba, które kosztuje 150 do 200 złotych za  jeden ząb, za jedną wizytę. Zauważyłam, że dentyści lubią teraz kanałowo leczyć zęby, wtedy taki ząb wymaga minimum  trzech wizyt i kosztuje od 450 złotych. Dziwię się temu, bo kiedyś tak nie było.

        Wiem, że zęby mają różną liczbę kanałów. Ja miałam przygodę z tym leczeniem, że w końcu spuchłam i ząb wyrwano, a dentysta nic nie zarobił. Od tego czasu przestrzegam moje dzieci, aby za szybko nie zgadzały się na takie leczenie kanałowe. W dodatku, jeśli ząb nie był jeszcze truty.

        Z okazji święta Niepodległości Ukrainy w Kijowie zostało podpisane polsko-ukraińskie porozumienie dotyczące współpracy między dwoma krajami. Z porozumienia wynika równo tyle, co nic, a Polska ma jak zawsze zobowiązanie wspierać, już dokładnie wiadomo kogo, ale tak jeszcze do końca nie jest zrozumiałe – w czym. W środę przewodniczący parlamentu ukraińskiego Andrij Parubij ogłosił, że decyzje historyczne będą uchwalane na linii porozumienia Ukraina – Litwa – Polska. Ciekawe posunięcie.

        Tonący brzytwy się chwyta? Czy myślą, że za pomocą Litwy będą mogli wywierać większy nacisk na Polskę? Pytanie przede wszystkim brzmi – czy się uda? Rozumiem, częściowo pytanie pozostaje retoryczne. Przez dwadzieścia parę lat się udawało wywierać różne naciski. Ale co teraz się stanie, nie wiadomo. Świat zwariował. W obecnej chwili można przez jedno słowo zostać okrzykniętym agentem Kremla, Putina czy jeszcze kogoś tam, a wszystko, co działa na „niekorzyść” Ukrainy, czyt. jak Ukraina by nie chciała, jest rosyjską propagandą.

        Mamy prawie wszystkie dzieci w domu. Tłoczno i wesoło. Dzisiaj pojechaliśmy nad jezioro, ale nie pokąpaliśmy się, bo naszły chmury.

        Propozycja od sąsiadki, która też jeździ do Niemiec, ale ona już od dawna jeździ i się nad sobą nie rozczula, że trzy córki zostawiała w domu, a były jeszcze małe. I ona chce, żebyśmy się zmieniały, ale te jej babcie nie podobają mi się. Jednej pękł wrzód na żołądku, poszła do szpitala, wraca z tego szpitala i ja mam się nią zająć. Ona natomiast jeszcze do małżeństwa, ale na półtora miesiąca, bo od października jedzie na winobranie, a tego nie przepuści.

        Dopóki na Ukrainie w Kijowie trwa parada z okazji Dnia Niepodległości, już 25., ludzie w Internecie piszą z tego powodu różne komentarze. I prawdę mówiąc, nie ma co im się dziwić. Jaka może być parada z udziałem wojsk i ciężkiej techniki, gdy w kraju panuje wojna? No tylko w dwóch obwodach, ale co tam. Można przeprowadzić uroczystą paradę w stolicy, zaprosić gości z za granicy, w tym prezydenta Polski, można zrobić wesoły koncert dla ludzi itd.

        Zapomnieli tylko o jednym. W kraju toczy się wojna. Przez nią kraje europejskie wprowadzają przeróżne sankcje, nie wspominając już, ile Polska na tych samych sankcjach straciła, lecz w samym kraju ogarniętym wojną, nie uznaje się tejże wojny. Szczyt absurdu, a może wyrachowania. Kraj, co toczy wojnę z państwem, które wszyscy na świecie nazwali agresorem i wprowadzili przeciw niemu sankcje, nie przyznaje się do prowadzonej wojny. Latami w owym kraju trwa operacja antyterrorystyczna.

        Odkąd mamy nowe okna, podziwiam chmury. Zachód słońca też jest częściowo widoczny, chociaż część jego zabierają czteropiętrowe bloki.  W takich mieszkamy i są one  bez windy. Przez to wszyscy jesteśmy wysportowani. Tak, to prawda, proszę się nie śmiać.

        15 sierpnia, święto i dzień wolny od pracy, a jest to poniedziałek. Sklepy pozamykane. W Niemczech są zamknięte w każdą niedzielę. Zawsze mnie to dziwi, ale oni są już chyba nasyceni towarami. W piwnicach swoich dużych domów mają spore zapasy jedzenia.

        Rok 1920, bitwa pod Warszawą, zwyciężyliśmy wtedy Armię Czerwoną, która się wycofała. Dla upamiętnienia tego dnia ustanowiono, że 15 sierpnia będzie Dniem  Żołnierza.

        Wprowadzili odpowiedni system na Ukrainie.

        Wszystko idzie do przodu. I reformy na Ukrainie też. Tak samo jak prawo, wszystko zmienia się bliżej do europejskiego. I całokształt innych norm prawa też jest przerabiany tak, jak tego wymaga Europa. Lecz co kraj – to obyczaj. Tym bardziej w państwie ogarniętym wojną, z poziomem korupcji, którego nie da się zniszczyć, przynajmniej tak mówił były premier, którego zaproszono z Litwy, a oprócz tego z licznymi wadami gospodarki.