Sąd w Ontario nałożył karę pieniężną w wysokości 15 612 dol. na Kevina Kirka Smitha, który podawał się za inżyniera i posługiwał się tytułem “P.Eng.”. Ciążyły na nim cztery zarzuty złamania Professional Engineers Act. Smith twierdził, ze jest „zawodowym inżynierem” starając się o pracę starszego konsultanta. Gdy już ją dostał, pokazywał podrobiną licencję oraz używał tytułu inżyniera w dokumentach. W końcu jego pracodawca skontaktował się z ontaryjskim stowarzyszeniem inżynierów. Professional Engineers Ontario (PEO) sprawdziło Smitha i stwierdziło, że taki na jej listach nie figuruje.
Podejrzanych inżynierów można sprawdzić na stronie www.peo.on.ca, a zgłaszać oszustów mailowo (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) lub telefonicznie 416-840-1444 albo 1-800-339-3716, wewn. 1444

Brat zmarłego burmistrza Toronto Roba Forda Doug oznajmił w poniedziałek, że zamierza ubiegać się o stanowisko lidera ontaryjskiej partii postępowo-konserwatywnej po tym, jak w ubiegłym tygodniu ustąpił z niego Patryk Braun, w związku z zarzutami o molestowanie seksualne.
- Kocham partię konserwatywną Ontario; jest to jedyna partia, która może ponownie wprowadzić prowincję na właściwe tory - powiedział Ford ogłaszając swoją kandydaturę w domu swojej matki Etobicoke.
Doug Ford wyjaśnił, że wkracza na ring po to, aby ocalić partię z rąk elit. - Elity tej partii odcięły się od korzeni; te elity nie chcą mnie w tym wyścigu w tej kampanii, jestem tutaj, aby reprezentować ciężko pracujących podatników tej prowincji; ludzi, których zbyt długo ignorowano. To jest naprawdę krytyczny moment dla naszej partii, dla naszej społeczności i dla przyszłości tej prowincji - powiedział Ford.

Patrick Brown, lider ontaryjskiej partii postępowo-konserwatywnej zrezygnował w czwartek rano w związku z oskarżeniami o niestosowne zachowanie seksualne. Brown kategorycznie zaprzecza tym zarzutom, Pierwsze mają się dotyczyć wydarzeń sprzed 10 lat. Mimo to lider postanowił ustąpić ze stanowiska biorąc pod uwagę sytuację polityczną; 7 czerwca w prowincji odbędą się wybory.

Rząd Partii Liberalnej jest bardzo niepopularny, konserwatyści przodują w sondażach, a tego rodzaju zarzuty mogłyby wykoleić kampanię partii konserwatywnej.

Wielu komentatorów wskazuje że paradoksalnie ustąpienie Patricka Browna może pomóc partii. Brown, który wygrał wybory na lidera głosami konserwatystów społecznych przesunął następnie stanowisko partii w stronę politycznego centrum biorąc udział w paradach homoseksualnych i wspierając narzucany szkołom przez ministerstwo kontrowersyjny program edukacji seksualnej dla dzieci. Wielu konserwatystów w partii poczuło się wystawionych do wiatru. Zachodziła obawa że nie poprą partii konserwatywnej  z takim liderem i nie pójdą na wybory.

Obecnie partia może albo ogłosić szybkie wybory wewnętrzne i zorganizować zjazd albo mianować nowego lidera. Jak się uważa, czasu jest zbyt mało na konwencję, w związku z tym nowy lider tymczasowy zostanie wyłoniony przez nominację. Wśród ewentualnych następców wymienia się posłów do legislatury Lisę MacLeod i Vica Fedeli, którzy ubiegali się o to stanowisko w 2015 roku, jak również obecnych wiceliderów Clarka i Jonesa.
Po ogłoszeniu swej decyzji Patrick Brown opuścił legislaturę, odmówił rozmawiania z dziennikarzami.

Przemawiając podczas dorocznej konferencji 2017 Reviving Islamic Spirit premier Ontario stwierdziła, że był to rok pełen wyzwań dla muzułmańskiej społeczności Ontario i na świecie.
Wskazała, że w tym roku doszło do ataków na meczet w Quebecu, jak również ustanowienia przez legislaturę tej prowincji zakazu zasłaniania twarzy przez kobiety, które korzystają z usług publicznych.
-Przemoc to najgorsza konsekwencja narastającej fali islamofobii w Kanadzie i na świecie - stwierdziła Wynne wzbudzając aplauz zgromadzonych - ale to, co stało się w Quebecu to nie było od odizolowany incydent - dodała - Statystyki policyjne mówią nam że antymuzułmańskie przestępstwa motywowane nienawiścią są coraz częstsze.

Premier Ontario przedstawiono podczas tej trzydniowej konferencji która gromadzi około 20 000 osób z całego kraju, jako pierwszą szefową rządu prowincji, która wezwała władze federalne do otwarcia drzwi dla uchodźców z Syrii. Do Ontario w ciągu minionych 2 lat przyjechało 22,5 tys. syryjskich uchodźców i prowincja przekazała na ich wsparcie 10 mln dol. powiedziała Kathleen Wynne, która podczas konferencji występowała w islamskim nakryciu głowy. Pochwaliła temat tegorocznego spotkania - "Szukanie stabilizacji w świecie pozbawionym równowagi", jako bardzo ważny po roku pełnym turbulencji.
Legislatura Ontario przyjęła rezolucję, która potępia "islamofobię we wszystkich jej formach", a premier podkreśliła że jej rząd utworzy specjalną agencję antyrasistowską i niebawem przedstawi plan działania. - Ontario buduje społeczeństwo, które zasadza się na tolerancji i akceptacji, a także uznaniu, że wszyscy poza Indianami i jest Eskimosami tutaj skądeś przybyliśmy.
Premier uznała że zbudowanie "bardziej sprawiedliwego i otwartego społeczeństwa" tutaj w Ontario wymaga jeszcze "mnóstwo pracy"; musimy zapewnić że każdy, niezależnie od tego czy przybył tutaj sześć pokoleń temu czy 6 miesięcy temu, znajdzie tu możliwość rozpoczęcia godziwego życia o jakim marzył - stwierdziła.

W środę ontaryjska legislatura przegłosowała ustawę, która zasadniczo zmienia wiele zapisów prawa pracy. Najbardziej znany z nich to podniesienie płacy minimalnej do $14 na godzinę od 1 stycznia 2018 roku i $15 na godzinę od pierwszego stycznia 2019 roku.

Nowe prawo przynosi również wiele innych zmian które dotyczyć będą nie tylko średnich i wielkich przedsiębiorstw, ale również tych najmniejszych zatrudniających dwie, trzy osoby. Aby zrekompensować właścicielom tych firm dodatkowe koszty, rząd Partii Liberalnej zmniejszy stopę podatku korporacyjnego dla małych biznesów z 4,5% do 3,5%.

Co się więc zmieni?

Buty na wysokim obcasie. Zacznijmy od rzeczy dotyczących prawie wyłącznie pań. Ustawa nr 148 nowelizująca prawo pracy dodaje artykuł do ustawy o BHP, który zabrania pracodawcy zmuszania pracowników do noszenia butów na wysokim obcasie - chyba, że jest to podyktowane charakterem samej pracy czy też związane z jej bezpieczeństwem. Wyjątek dotyczy pracodawców, którzy zatrudniają wykonawców w przemyśle rozrywkowym, a także reklamowym.

Związki zawodowe. Ustawa ułatwi pracownikom zrzeszanie się w związki zawodowe, zezwalając na tak zwaną certyfikację na bazie kart, kiedy to pracownicy mogą przystąpić do związku już wówczas, jeśli wystarczająca ich liczba podpisze karty stwierdzające, iż chcą być tak reprezentowani. Dotychczas musiało być Metoda deklaracji na kartkach stosowana już jest w sektorze budowlanym, a obecnie obejmie również inne, jak usługi opieki nad ludźmi czy też agencje wynajmujące robotników tymczasowych.

Grzywny. Kolejna rzecz to zwiększenie maksymalnej kary za naruszenie prowincyjnego prawa pracy z 2000 dol. do 5000 dol. w przypadku osób fizycznych i z 25 000 dol. do 100 000 dol. w przypadku biznesów.

Czas pracy. Ustawa 148 wprowadza szereg zmian do przepisów regulujących to, w jaki sposób pracownik może być zatrudniany w systemie zmianowym. Pracownik będzie miał więcej do powiedzenia, gdy chodzi o godziny i wybór lokalizacji.
Według nowego prawa, pracownicy, którzy zazwyczaj pracują więcej niż 3 godziny dziennie, ale którzy przyjdą do pracy i dowiedzą się, że nie ma dla nich zajęcia, lub jest na mniej niż 3 godziny, będą musieli mieć zapłacone za minimum 3 godziny, a jeśli ich przełożony odwoła zmianę informując o tym w czasie mniejszym niż 48 godz. pracownik będzie musiał otrzymać wynagrodzenie co najmniej za 3 godz. pracy

Przysługujący urlop i dni wolne. Nowa ustawa wydłuża płatny urlop, w przypadku osób zatrudnionych w jednym miejscu co najmniej przez 5 lat do minimum trzech tygodni. Płatne wolne w przypadku choroby i nagłych zdarzeń osobistych, dotyczyć będzie obecnie wszystkich pracowników, a nie tylko tych zatrudnionych w biznesach zatrudniających ponad 50 osób. Ustawa 148 przyznaje wszystkim pracownikom w Ontario do 10 dni wolnych w ciągu roku, w tym 2 płatne. Pracodawca nie będzie mógł wymagać od pracownika przedstawienia zaświadczenia lekarskiego.

Równa płaca za równą pracę. Ustawa 148 stanowi że pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin, czasowo albo sezonowe muszą być opłacani tak samo, jak pracownicy pracujący na pełny etat, jeśli "zasadniczo" wykonują tę samą pracę dla tego samego pracodawcy.
Jeżeli pracownik nabierze podejrzeń, że nie otrzymuje równej płacy może poprosić pracodawcę o ponowne przeanalizowanie wynagrodzenia, po którym pracodawca dokona albo podniesienia wynagrodzenia albo też będzie musiał na piśmie wytłumaczyć dlaczego nie zgadza się z tym by wyższa płaca była zasadna. Ustawa gwarantuje, że w wyniku takiej prośby wynagrodzenie zatrudnionego pracownika nie może być obniżone.

Kontrola. Aby zapewnić właściwe wprowadzenie w życie nowych zasad, rząd zatrudni dodatkowo 175 kontrolerów przestrzegania warunków pracy, tak aby docelowo kontrolować co najmniej 10 proc. zakładów pracy.

Tegoroczne lato powoli nam wygasa, dlatego na koniec propozycja wypadu – dwie godziny od Toronto – przed Parry Sound, nad Georgian Bay.
W marinie King Bay należącej do indiańskiego rezerwatu możemy zostawić samochód (10 dol. za dzień) i zwodować kajak lub canoe. Stamtąd wprost na zachód, za niecałe 3 km dotrzemy do archipelagu odartych z gleby głazów tworzących sieć kanałów i basenów z ciepłą wodą. Niewielu ludzi się tam zapuszcza bo trudno pływać ze śrubą czy z kilem. Na niektórych wyspach zauważyłem też tabliczki no tresspasing, nature reserve.
Piękne surowe skały i szafirowa woda – zapewniają doskonałą atmosferę do modlitwy i medytacji. Ciepła woda zaprasza do kąpieli.
Jeśli stać nas na nieco dłuższe wiosłowanie, to dalej w kierunku południowo-zachodnim mamy pasmo wysp Pine Islands; cudne, kiedyś stanowiły natchnienie dla sławnych kanadyjskich malarzy. Dopłyniemy tam przez trzykilometrowy odcinek otwartej wody. Pływanie po Georgian Bay niesie ze sobą ryzyko fali, więc dobrze się otrzaskać i przyzwyczaić do wertykalnego ruchu wody. Dobrze jest też zaopatrzyć kajak w kotwicę, aby można było po drodze zatrzymać się na moment, zjeść czy odpocząć, bez przykrego – zwłaszcza gdy płyniemy pod wiatr – dryfu.
Wspaniała wyprawa w dość pustawych okolicach niedaleko od miasta – słowem, ideał. Trafimy łatwo, bo z autostrady wystarczy zjechać na 12 Mile Rd. Tam będziemy mieć radość prowadzenia, bo kręta i wąska asfaltowana droga ma ograniczenie do 80 km na godzinę, a są zakręty, których z taką prędkością nie weźmiemy.
W King Bay Marina jest oczywiście mały sklep, więc można co nieco dokupić, a po wyjściu z zatoki przystani trzeba uważać, bo przecinamy ruchliwy tor wodny. Warto więc mieć przy sobie marine horn, aby w razie czego trąbnąć na co bardziej rozpasane motorówki.
Tym razem zabrałem do mojego dmuchanego kajaka drona, co zaowocowało zdjęciami z góry na piękną turkusową wodę zatoki.
Jeśli wyjedziemy rano, to pod wieczór zaliczymy cały program. Pine Islands, jak i wspomniany archipelag, są pod opieką Georgian Bay Land Trust; This property is open for the public to enjoy and appreciate. Before visiting, please review the GBLT Visitor Guidelines for maintaining the environmental integrity of the property.
Nie wolno palić ognisk, nie można zostać na noc, ale można wyjść na brzeg, robić zdjęcia i położyć się na leżaku.
Podobno jesień ma być ciepła, więc jeśli tylko fala nie jest zbyt wysoka, a wiatr zbyt silny, wypad do King Bay i kajakiem na zachód to idealny sposób spędzenia soboty. Jeśli ktoś lubi ryby na kolację, wystarczy w trakcie wiosłowania wyrzucić błystkę za burtę...
(ak)

    Od dawna mnie korciło, żeby zobaczyć, co teraz słychać w Ontario Place. Bryła pozostaje ta sama, z ulicy widać, że niewiele się zmieniło, no ale od kilku ładnych lat jest to nieczynne. Podobno wszystko zostało sprzedane i niedługo będzie śliczny park i nowe szklane domy.

        Wybrałem się więc kajakiem – żeby było trudniej – co wszystkim Państwu polecam, tak jak polecam sam kajak za niewiele ponad 100 dol., dmuchany, chińskiej produkcji, łatwy w składowaniu, całkiem szybki i niezawodny. W każdym razie, popłynąłem otwartym jeziorem Ontario z mariny przy Lakeshore i już po godzinie wiosłowania byłem na miejscu. Pływanie na wiosłach po otwartej wodzie może być co prawda męczące, ale daje wiele filozoficznych wrażeń i zmusza do zastanawiania się nad mitręgą ludzkiego losu, bo przez cały czas wydaje się, że stoimy w miejscu. Oczywiście, zachęcam do zaopatrzenia się w kamizelkę ratunkową oraz inne wymagane prawem przedmioty, ze swej strony polecam trąbkę na sprężone powietrze, którą można bronić się przed rozjechaniem przez osoby na skuterach wodnych i innych łodziach.

        Skoro już nas mają pogryźć, to niech chociaż to zrobią w ładnym otoczeniu, mówi mój mąż trzy tygodnie po powrocie z Killarney, planując kolejny wyjazd na canoe. Ma na myśli oczywiście meszki (black flies), które chyba jeszcze nigdy tak bardzo nie dały nam się we znaki. Powiem tylko, że jeszcze długo po powrocie miałam nogi w kropki i nigdy dotąd nie miałam tak spuchniętych kostek. Ale jednocześnie muszę przyznać, że żarłoczne muchy były jedynym mankamentem wycieczki.

        Killarney marzył mi się od dawna. Czytałam o białych górach La Cloche, starszych od gór Laurentyńskich czy Skalistych, i krystalicznie czystych jeziorach, ciekawość rosła, ale jakoś do tej pory było nam za daleko. Obawialiśmy się, że w wakacje nie znajdziemy miejsca na kemping, a na jeziorach będzie ruch jak na Marszałkowskiej, więc zdecydowaliśmy się na wyjazd na początku czerwca. Trasa niewyszukana, cztery jeziora – start na George położonym najbliżej wjazdu do parku, potem Freeland, Killarney i OSA. Żeby mieć jakiś wybór miejsca kempingowego (podczas rezerwacji wskazuje się jezioro, a nie konkretne miejsce, więc kto pierwszy, ten lepszy) i płynąć na spokojnie, w czwartek wieczorem dojeżdżamy do motelu w Parry Sound. Dzięki temu w piątek jest bliżej.

Takim hasłem reklamuje Kawartha Highlands parkowa gazetka. I nie ma w tym cienia przesady. Jeśli spojrzy się na mapę, park to maleństwo położone na południe od olbrzymiego pod względem powierzchni Algonquin, ale jednocześnie największy park prowincyjny w południowo-centralnym Ontario – 37 tysięcy hektarów pofałdowanego terenu z dziesiątkami jezior, małych jeziorek otoczonych skałami, bagien i lasów, a wszystko to dostępne w dwie godziny jazdy samochodem z zachodniej Mississaugi, a ze wschodniego Toronto tylko godzinę. Oczywiście zakładając, że nie przebijamy się przez Toronto w weekendowym szczycie. Ta bliskość Kawartha Highlands od torontońskiej metropolii umożliwia nawet jednodniowe wycieczki. Zachodnia część parku to duże jeziora, wschodnia to skaliste wzgórza i osadzone między nimi małe jeziorka. Jest także do spłynięcia 15 kilometrów piękną rzeką Mississagua, z 17 przenoskami, dość trudnej technicznie.

Kanadyjski minister imigracji McCallum zapowiada znacznie zwiększenie napływu imigrantów. Ontario jest główną prowincją, do której imigranci przyjeżdżają. Sytuacja gospodarcza prowincji z powodu socjalistycznego programu rządzących liberałów pogarsza się z kwartału na kwartał - olbrzymie koszty obsługi zadłużenia, zmniejszanie się sektora produkcyjnego, olbrzymie ceny energii elektrycznej odstraszające od lokowania produkcji i uslug, olbrzymia część PKB pochodząca z napompowanego bąbla nieruchomościowego, wzrastające podatki i opłaty za usługi państwowe….
Słowem, nowi imigranci mogą liczyć… na zasiłki. I na to liczą. Nam zaś pozostaje liczyć na to, że ktoś jednak się opamięta. Choć nadzieje nie są wielkie, - u władzy jest pokolenie od którego w szkołach niczego nie wymagano, nie znające życia i niewykształcone.