Zapewne wielu czytelników „Gońca” wielokrotnie przesyłało paczki do swoich rodzin mieszkających w Polsce, częstokroć  umieszczając w ich zawartości produkty lecznicze.

        Liberalne przepisy obowiązujące zwłaszcza w Kanadzie i USA, dotyczące wytwarzania i obrotu produktami leczniczymi oraz ich rejestracji, przyczyniły się do rozwoju rynku produkcji i dystrybucji zwłaszcza leków generycznych,  co spowodowało, że gama dostępnych medykamentów w tychże krajach jest niezwykle szeroka.

        Niejednokrotnie również  wiele leków,  w tym leków innowacyjnych objętych ochroną patentową, najczęściej stosowanych przy leczeniu onkologicznym, niedostępnych w Polsce, bez trudu osiągalnych jest  w Kanadzie   i  USA.

        Tym samym naturalnym następstwem jest to, że Polacy mieszkający w Polsce za pośrednictwem Polonii zaopatrują się w tym rejonie świata w środki lecznicze, które dotychczas najczęściej  w praktyce otrzymywali poprzez dostawę kurierską bądź pocztową.

        Jednakże takowa praktyka, dotychczas tolerowana przez instytucje państwowe w Polsce, została zablokowana od dnia 1 czerwca 2016 r.

        Wdrożone  obostrzenie nie jest wynikiem zmian legislacyjnych, a jedynie wielce kontrowersyjną zmianą interpretacji przepisu  art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, a precyzyjniej wykładni  zwrotu „przywóz” użytego w brzmieniu niniejszego przepisu. Omawiany przepis  pozwala bowiem bez konieczności uzyskania zgody Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych na „przywóz” z zagranicy do pięciu najmniejszych opakowań leku stosowanego na własny użytek.

        Tym samym przed dniem 1 czerwca 2016 r. zwrot „przywóz” przez organy stosujące wskazane przepisy, a mianowicie Ministerstwo Zdrowia, Ministerstwo Finansów oraz Główny Inspektorat Farmaceutyczny, w świetle dotychczas powszechnie aprobowanej wykładni operatywnej, oznaczał dowolny sposób dostarczenia leku do Polski, w tym również za pośrednictwem przesyłek pocztowych i kurierskich.

        Obecnie, na skutek zasadniczej zmiany interpretacji, możliwy jest tylko osobisty przywóz pięciu opakowań leku przez osobę, która go stosuje, co wyklucza możliwość skorzystania z usługi kurierskiej, czy też wysyłki pocztowej.

        W tejże ustawie nie ma przewidzianej definicji legalnej zwrotu „przywóz”, czyli innymi słowy, definicji ustawowej zawartej w przepisie prawnym, która wiążąco ustala znaczenie zwrotu „przywóz”, na użytek rzeczonego aktu normatywnego.                 Wspomnieć należy, że omawiana aktualna zawężona interpretacja zwrotu „przywóz” stosowana przez wskazane powyżej organy, również znajduje oparcie  w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. Albowiem chociażby Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 13 lipca 2016 r., o sygn. akt I SA/Sz 616/16, potwierdził legalność  i słuszność przyjętej ostatnio interpretacji  zwrotu „przywóz”, konstatując, iż nie może ulegać wątpliwości, że chodzi w tym przepisie o czynne działanie, za które nie można uznać sytuacji korzystania z usługi kurierskiej czy wysyłki pocztowej.

        Podsumowując, obecnie nie można przesyłać leków drogą pocztową, bądź też za pomocą usługi kurierskiej na terytorium Polski.

        Rygorystyczna interpretacja nie pozbawia możliwości zakupu leków niedostępnych w Polsce za granicą, a które są niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia konkretnego pacjenta. Jednakże wspomniana  procedura tzw. importu docelowego, sprowadzającego się do uzyskania pozwolenia ministra zdrowia, jest niezmiernie długotrwała, formalistyczna oraz wymaga spełnienia licznych wymogów.

        Co kluczowe, do sprowadzenia leku z zagranicy potrzebne jest  zainicjowanie procedury przez szpital albo lekarza prowadzącego pacjenta poza szpitalem, poprzez złożenie zapotrzebowania do ministra zdrowia, a procedura przesyłu leku odbywa się poprzez  hurtownie  i apteki w Polsce.

Autor:
Adwokat Tomasz Międlar
Tel.+ 48  691-540-937
e-mail:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Grupa Adwokacka
adw. Tomasz Międlar
& adw. Bartłomiej Tęczar
z siedzibą w Strzyżowie
(woj. podkarpackie),
ul. Przecławczyka 4/6,
38-100 Strzyżów.
Grupa Adwokacko-Radcowska
adw. Tomasz Międlar
& r.pr. Jakub Napora
z siedzibą w Bochni
(woj. małopolskie),
ul. Kazimierza Wielkiego 25,
32-700 Bochnia.