Możliwości sponsorowania rodzinnego w Kanadzie są znacznie ograniczone, ponieważ prawo kanadyjskie pozwala na łączenie się tylko małej grupie krewnych.
Niestety, wielu bliskich krewnych nie jest włączonych w tak zwaną klasę rodzinną. Nie można na przykład zasponsorować dorosłego samodzielnego dziecka (tylko dziecko do 19. roku życia), nawet jeśli jest to jedynak, podobnie brata, siostry, wujka, cioci, kuzynów.
Generalnie prawo pozwala zasponsorować;
– współmałżonków lub partnerów,
– dzieci do 19 lat,
– rodziców i dziadków,
– osierocone dzieci poniżej 18 roku życia rodziców, rodzeństwa, wnuków sponsora – dzieci adoptowane. Dokładny opis klasy rodzinnej znajduje się w regulacjach kanadyjskiego kodeksu prawa imigracyjnego IRPA.
W dodatku, co jest ciekawym przypadkiem, w sytuacji nieposiadania przez sponsora bliskich w Kanadzie i w Polsce bliskich krewnych – rodziców, dzieci, współmałżonka, prawo zezwala na zasponsorowanie innego bliskiego krewnego. Osoby samotne mogą rozważyć taką opcję, niekiedy jest szansa, by połączyć się z dalszymi krewnymi.
Dlaczego ograniczono możliwości sponsorskie? Wiąże się to zapewne z licznymi podaniami ws. łączenia rodzin w przeszłości. W niektórych kulturach, wielodzietnych, z pomocą jednego imigranta w Kanadzie osiedlało się liczne rodzeństwo, a w następstwie ich współmałżonkowie i ich krewni. Klasa rodzinna została, moim zdaniem, zredukowana, by zachować łączenie rodzinne praktycznie w sposób minimalny – humanitarny. Nie ma też planów, by program sponsorowania rodzinnego rozszerzyć w najbliższym czasie, jest za to szansa na zmianę prawa sponsorowania dzieci do 22. roku. Ale na razie nie jest to jeszcze aktualne.
Prawo imigracyjne i związane procedury DOKŁADNIE określają, kto może otrzymać pobyt stały i na jakich zasadach.
Małżeństwo nie jest gwarancją otrzymania pobytu stałego, nie każdy obywatel, obywatelka czy rezydent spełnia wymogi sponsorowania i nie każdy kandydat może zostać przyjęty do kanadyjskiej społeczności. Nie wspominam już o bardzo istotnej i decydującej kwestii udowodnienia prawdziwości małżeństwa, i to nie urząd ma udowodnić sprawę, tylko starający się o pozostanie (SPONSOR I KANDYDAT) mają obowiązek udowodnienia, że ich ZWIĄZEK JEST PRAWDZIWY I ZOSTAŁ ZAWARTY JEDYNIE W CELU ZAŁOŻENIA RODZINY W KANADZIE.
Postawa, kiedy klienci, a najczęściej sponsorzy wychodzą z założenia, że urząd imigracyjny jest niemalże zawsze zobowiązany przyznać wizę sponsorską-imigracyjną bliskiemu, jest bardzo błędne i może być tragiczne w rezultatach. Wystarczy sprawdzić listę odwołań od negatywnych decyzji podań o łączenie rodzin, w tym sponsorstwa małżeńskiego w kanadyjskich trybunałach odwoławczych (Immigration Appeal Division). Kolejki są tak długie, że wnoszący apelację sponsorzy muszą czekać rok i dłużej na przesłuchanie.
Rzeczywiście sponsorzy posiadają prawa, jako osoby zamieszkałe w Kanadzie, to znaczy mogą złożyć podanie o sponsorowanie lub ewentualnie apelować od decyzji negatywnej. Jednak zanim zaczną Państwo jakąkolwiek procedurę sponsorowania, należy dowiedzieć się, jakie są zasady prawa imigracyjnego, w szczególności sponsorowania, wtedy unikniecie rozczarowania lub wspomnianej decyzji odmownej i ponownej „walki” o pozostanie osoby Wam bliskiej, w kanadyjskich urzędach i trybunałach.
Wiele osób jest przekonanych, że wysoki dochód i posiadanie legalnego stałego statusu w Kandzie daje pełne prawo do kanadyjskiego łączenia rodzin (sponsorowania). Myślenie logiczne, ale nie zawsze zgodne z określonymi prawnie zasadami. Na przykład wydawać by się mogło, że dobry, stały dochód jest obowiązkowym wymogiem sponsorskim, a w praktyce okazuje się, że nie zawsze. W przypadku sponsorowania dzieci w określonym wieku lub współmałżonków nie ma bowiem określonego wymogu co do wysokości zarobków sponsora. W dodatku jeśli sponsor przebywa obecnie za granicą i nie ma dochodów w Kanadzie, nadal ma szanse na sponsorstwo partnera/partnerki, choć musi przekonać władze imigracyjne, że będzie w stanie utrzymać osobę sponsorowaną po powrocie.
Warto także wiedzieć, że jeśli sponsor zasponsorował poprzednio kogoś bliskiego w ramach łączenia rodzin i osoby sponsorowane pobierały zasiłek socjalny w czasie trwania sponsorstwa, wówczas w takich wypadkach ponowne sponsorowanie najprawdopodobniej nie zostanie zatwierdzone. Dotyczy to także sponsorstw trwających po rozwodzie czy osiągnięciu dojrzałości-samodzielności sponsorowanych dzieci. Na przykład, jeśli mężczyzna sponsorował żonę, podpisał sponsorstwo na kilka lat w przeszłości (10 lub obecnie 3) i po roku się rozwiódł, a jego żona ponownie w Kanadzie wstąpiła w związek małżeński, nie następny partner jest za nią odpowiedzialny w świetle przepisów imigracyjnych, jedynie osoba, która pierwotnie podpisała sponsorstwo na pobyt stały.
Na szczęście przepisy dotyczące sponsorowania współmałżonków zmieniły się korzystnie i obecnie wymagane są jedynie trzy lata sponsorstwa. Nie zmienił się, niestety, wymagany okres sponsorowania rodziców, o co często Państwo pytają. Obecnie wymagane jest 20 lat zobowiązania sponsorskiego i nie ma możliwości, aby ten okres skrócić.
