-To miał być cudowny weekend tylko we dwoje. Był – ja w kuchni, mąż w pokoju przed komputerem. W piątek było jeszcze jak w bajce. W sobotę do południa jak do rany przyłóż. 

        Wieczorem – przez dwie godziny czekałam, aż mąż się domyśli, że jest sobota, że trzeba w domu pomóc posprzątać, uprać, naczynia pozmywać, poodkurzać, śmieci wynieść, pozbyć się plastikowych opakowań, pranie wysuszyć, ugotować obiad, ciasto upiec… Ale gdzie tam! 

        Przez ten czas większość z tych rzeczy zdołałam zrobić sama, reszta została na jutro, bo nie zdążyłam przed niedzielą. Potem była awantura. Mąż zdziwiony, że mam do niego pretensje, stwierdził „trzeba było mi powiedzieć, co miałem zrobić”. To prawda, że nic nie powiedziałam, ale przecież w końcu mógł się tego sam domyślić. Ewa 

        Psychika kobiety i mężczyzny bardzo się różnią. W mniejszym lub większym stopniu, ale zawsze. Świadomość tego, że twój mąż postrzega świat inaczej, może wam pomóc lepiej się porozumiewać. W końcu razem idealnie się uzupełniacie, a każde z Was wnosi do związku coś twórczego. 

        On się nie domyśli 

        Wiele pani nieraz całe życie oczekuje, że mąż się wszystkiego domyśli. I to namawiam do pogodzenia się z tym, że on się po prostu nie domyśli. 

        Mężczyzna wie tyle, ile mu powiesz. 

        Stwierdzenia typu: „Domyśl się, skoro nie wiesz o co mi chodzi, to nie mamy o czym rozmawiać” są drogą donikąd! 

        Natomiast w budowaniu więzi miłości bardzo ważne jest mówienie, komunikowanie właśnie o swoich pragnieniach i potrzebach, a przede wszystkim o uczuciach. 

        Myślę, że kluczowym osiągnięciem małżonków otwierający drogę do wielu wspólnych radości, byłoby upowszechnienie pomysłu, że żona ma być dla swojego męża nauczycielką wiedzy o swoich uczuciach. Tę wiedzę o sobie samej ma każda kobieta największą na świecie. Oby nie zabrakło jej umiejętności pedagogicznych, a małżonkowi – uczniowi cierpliwości i ochoty do nauki. 

        Kobieca intuicja 

        Kobiety potrafią czytać między wierszami. Rozumieją nawet to, czego się nie mówi. Wydaje im się oczywiste, że każdy tak ma. Niestety, mężczyźni traktują wysyłane im komunikaty dosłownie. Jest kobieta wewnątrz płacze, a mówi: „wszystko w porządku”, to mężczyzna uważa że faktycznie tak właśnie jest. Kiedy mówi, że „wieczór jest taki romantyczny, ale trochę chłodno”, mężczyzna natychmiast wpada na świetny pomysł i odda jej swoją bluzę, podczas gdy ona dała mu do zrozumienia, aby ją przytulił. 

        Emocje 

        Inteligencja kobiety związana jest z jej emocjonalnością. Na przykład: najlepiej zapamięta wykład profesora, którego lubi. Nastawienie do drugiego człowieka determinuje to, jak dobrze wykona konkretne zadanie. 

        Dla mężczyzny nie ma to żadnego znaczenia. Bez względu na lubienie lub brak sympatii do kogoś, potrafi odsunąć emocje na bok. Myśli: jest zadanie – trzeba je wykonać. 

        Kobietom dużo łatwiej mówić o swoich uczuciach. Częściej mają też taką potrzebę. Czasem dzielą się swoimi kłopotami z wieloma osobami. Mężczyźni odwrotnie, nie potrafią i nie lubią mówić o tej sferze swojego życia. 

        Kiedy mają problem, którego nie potrafią rozwiązać, nie rozmyślają o tym. Idą pograć w piłkę, albo włączają telewizor. Kobieta w takiej stacji przeżywa trudność całą sobą i często nie ma ochoty na zaplanowaną wcześniej aktywność. 

        „Czy ty w ogóle nie słuchasz?” 

        Podobnie jak z mówieniem o uczuciach, mężczyznom trudniej jest słuchać. Często nie rozumieją kobiecych wahań nastroju, chandry, wypytywania o szczegóły. Każdego dnia czuję się podobnie, podczas gdy kobiety są w różnych fazach cyklu miesiączkowego i w zależności od tego czują się lepiej lub gorzej. Kobieta ma potrzeby mówienia o tym, jak się czuje, mężczyzna tego nie rozumie. Patrzy na świat bardzo pragmatycznie. 

        Kiedy mówisz: głowa mnie boli, źle się czuję, chcesz mu zakomunikować: przytul mnie, on odpowiada: to weź tabletkę, dlaczego jeszcze nie wzięłaś? I to jest normalne. 

Ważne czy pilne? 

        Dla mężczyzny praca jest bardzo ważna. Nadmiar wolnego czasu jest często dla niego bardzo trudny do zniesienia. Lubi też zajęcia dużej przydatności. Może nie przykładać się do pielenia twojej grządki czy zmywania naczyń po deserze, ale jeśli w domu zepsuje się coś bardzo ważnego, na pewno większość mężczyzn poświęci całe swoje serce naprawie. 

        Z kolei kobiety mają trudności z odróżnieniem spraw pilnych od ważnych. Często właśnie te pierwsze traktują priorytetowo. 

        „Widzisz mnie? Słyszysz mnie? To teraz mówię...” 

        Mężczyzna ma mniejszą podzielność uwagi. Nie potrafi robić kilku rzeczy na raz. Jak zajmie się jedną czynnością, lubi skoncentrować się tylko na niej i ją dokończyć. Dlatego tak trudno oderwać na obiad męża, który naprawia swój samochód lub komputer. Ta niepodzielność uwagi sprawia, że mężczyzna skoncentrowany na jednej czynności czasem udziela zdawkowych odpowiedzi osobie pytającej go o to, co jest niezwiązane z jego zajęciem. Może udzielić konkretnej odpowiedzi, której po fakcie zaprzeczy, bo nie będzie jej w ogóle pamiętał! Jego głowa jest bowiem zaprzątnięta zupełnie czymś innym. Jeśli więc chcesz zakomunikować mężowi coś ważnego, spraw aby na ciebie patrzył, i upewnij się, czy cię słucha – a nie tylko słyszy. 

        Beata Frączek pedagog, psycholog