Powróciliśmy z Ziemi Świętej zmęczeni podróżą i trudnościami pielgrzymkowych dni. Przewodnikem duchowym był ksiądz Adam Zawacki Proboszcz Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej z Montrealu oraz ksiądz Andrzej Treder z parafii Matki Boskiej w Boston. A przewodnikiem po Ziemi Świętej ksiądz Tadeusz Nosal, kustosz i dyrektor nowego Domu Polskiego w Jerozolimie od ponad 20 lat. Tym razem udało nam się zwiedzić ponad 80. miejsc biblijnych. 

        Spotkanie z Ziemią Świętą ma w sobie wiele pragnienia i tęsknoty, o których tak wiele napisane na kartach Pieśni nad Pieśniami. Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej to także pielgrzymowanie w głąb siebie. To nieustanna konfrontacja tego, co w nas żyje, z tym co oglądamy i czego się dowiadujemy. 

        W Ziemi Świętej nie są potrzebne dowody na istnienie Boga. Ona sama o nim świadczy. Nim żyje i oddycha. Jednak jej historię usłyszą tylko ci, którzy chcą ją słuchać. 

        Zadanie przewodnika polega na tym, by pozwolić Ziemi Świętej opowiedzieć raz jeszcze jej prastarą historię. By nie przeszkodzić w spotkaniu subtelnej dyskrecji. By poruszyć zakamarki człowieczej duszy i wydobyć z niej skarby, które ukrywa. W Ziemi Świętej  doświadczamy realności wcielenia. Stary Testament mówi, że Bóg stworzył człowieka  na swój obraz i podobieństwo, że każdy z nas jest bratem Jego Syna w ciele. Można przeżyć całe życie, nie zastanawiając się nad głębią i prostotą wcielenia. Ale gdy znajdujemy się w Ziemi Świętej nie sposób uciec od refleksji. Jednym  z jej podstawowych elementów jest pochodzenie Jezusa. 

        A tymczasem w Ziemi Świętej żyją ludzie, głównie Arabowie i Żydzi. To nie muzeum czy skansen, w którym jedni i drudzy próbują odtworzyć przeszłość, ale pulsujący życiem kraj. Pełen konfliktów i napięć, a zarazem obiecujących dowodów przyjaźni i pojednania. W Ziemi Świętej żyją wyznawcy judaizmu, chrześcijanie i muzułmanie, „ludzie księgi” zakorzenieni w Biblii i jej bogactwie. Piątek to święto czcicieli proroka Mahometa, sobota to królowa tygodnia dla wyznawców Mojżesza, niedziela to święto Mistrza z Nazaretu. A ponieważ i pozostałe dni tygodnia pielgrzymujący po Ziemi Świętej poświęcają na modlitwę, refleksję, odpoczynek i wytchnienie, pobyt w niej przeobraża się w zapowiedź „eschatycznego szabatu”. Między wyznawcami trzech wielkich monoteistycznych religii istnieje nieukrywana zazdrość i swojego rodzaju rywalizacja. Tak było przez całe wieki, tak bywa i dzisiaj. 

        Roztropność nakazuje, aby ta rywalizacja nie przeradzała się we wrogość i walkę, lecz stanowiła wyzwanie skłaniające do porozumienia i zgody. Wspólne świadectwo Jedynemu Bogu właśnie tam ma szczególną wartość. Fascynacji Ziemi Świętej towarzyszy oczarowanie człowiekiem i ludźmi. Spotykamy ich tysiące tak barwnych i odmiennych, że tworzą wspaniałą mozaikę Dzieci Jedynego Boga. A wzgląd na to, że Ziemia Święta jest Ziemią Izraela skłania, aby ze szczególną uwagą przyglądać się tym, o których Paweł Apostoł w liście do Rzymian pisał, iż do nich należy „przybrane synostwo i chwała Przymierza i nadanie prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus, według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. (Rz.9, 4 – 5) 

        Do wszystkich, którzy do Izraela przybywają jako pielgrzymi, gdzie przez wieki wszechstronnie kwitło życie żydowskie, spotkanie z żywym judaizmem to fascynująca przygoda duchowa i intelektualną Różne są drogi, postawy życiowe poszczególnych uczestników, rozmaite są ich doświadczenia i stosunek do wiary,  odmienne wrażliwości i umiejętności jej wyrażania. Przez poznanie Ziemi Świętej pogłębia się niezwykle przeżycia i skłania do utrwalania swego Ducha. Wytwarzamy cenne świadectwa pokazujące jak kraje i realia biblijne żyją w każdym, kto decyduje się na spotkanie z nimi, jak go mobilizują, przemieniają i kształtują. 

        Nie chodzi o opisy odwiedzanych miejsc, te bowiem można łatwo znaleźć w przewodnikach, lecz o wołanie Ziemi Świętej potężniejące w sercach i umysłach nawiedzających ją pielgrzymów. 

        Organizowane pielgrzymki do Ziemi Świętej zawsze miały charakter religijny, ale jeden dzień jest przeznaczone na kuracyjną kąpiel w Morzu Martwym, zwiedzanie Yad Vashem, pomnika Menory. 

        Tym razem mieliśmy szczęście uczestniczyć w trzech świętach, co było powodem paraliżu komunikacyjnego w Jerozolimie – pierwsze, to wizyta prezydenta USA Trumpa, drugie to Przemienienie Pańskie, trzecie zjednoczenie Jerozolimy

        Z całego serca dziękuję księdzu Tadeuszowi Nosalowi, który przez cały tydzień prowadził po wszystkich miejscach biblijnych razem z księdzem A. Zawackim i księdzem Andrzejem Trederem odprawiali Mszę świętą przy Grobie Pańskim, Nazarecie, górze Tabor, górze Karmel, Kalwarii. W ciągu tak krótkiego czasu usłyszeliśmy historię wieków i Słowo Boże tak głębokie w treści w wygłaszanych homiliach.

        Pielgrzymka organizowana była z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kitchener, pielgrzymi byli z 9 kościołów Ontario, 1 z Quebecu  (parafia Matki Boskiej Częstochowskiej - ksiądz Adam Zawacki), a w Jerozolimie dołączyła się grupa pielgrzymów z Australii.

        Jeżeli jeszcze otrzymamy miejsca w Domu Polskim to zapraszam wszystkich zainteresowanych na następną pielgrzymkę o takim programie 

John Krol polskie biuro podróży 

Travel, Trips and Tours Inc.