Myśleć konstruktywnie o Indianach
Toronto 1 czerwca na Uniwersytecie Ryersona w ramach dorocznego sympozjum Canadian Political Science Association (CPSA) wygłosi odczyt prof. Frances Widdowson z Mount Royal University w Calgary. Widdowson znana jest z kontrowersyjnych poglądów na sprawy ludności rdzennej i jej wystąpienie raczej nie będzie poprawne politycznie.
Pani profesor od kilku lat ma odwagę otwarcie krytykować sposób patrzenia na ludność rdzenną. W 2008 roku wraz z Albertem Howardem wydała książkę pod wymownym „Disrobing the Aboriginal Industry: The Deception Behind Indigenous Cultural Preserwation”. W tym samym roku podczas sympozjum CPSA ośmieliła się stwierdzić, że system rezerwatów i polityka kolejnych rządów zachęcają Indian do izolowania się od reszty społeczeństwa, co tylko pogłębia ich społeczną dysfunkcję. Zdaniem Widdowson szansą na zamknięcie „przepaści rozwojowej” jest raczej asymilacja. Cześć słuchaczy nazwała jej wykład mową nienawiści, a jeden z „kolegów” powiedział, że takie rzeczy powinna mówić na zewnątrz”.
Następnie CPSA powołało komitet ds. etyki w prowadzonych badaniach, który miał czuwać nad tym, co jest publikowane i prezentowane. Stowarzyszenie próbowało wyrzucić Widdowson, ale udało jej się zostać. CPSA stworzyło jednak nową sekcję Indigenous Peoples and Colonized Peoples. Pani profesor uczestniczy w sesjach tego panelu, ale o swoich badaniach opowiada w sekcji Ekonomii Politycznej. Tak też będzie na Ryersonie, gdzie przedstawi swój ostatni artykuł „The Political Economy of ‘Truth and Reconciliation’ (TRC): Neotribal Rentierism and the creation of the victim/perpetrator dichotomy”. Tłumaczy, że „rentierizm” pochodzi od słowa „rent” i używa go w odniesieniu do transferów pieniężych (funduszy przekazywanych ludności rdzennej przez rząd federalny). Rozróżnia trzy rodzaje transferów: wypłaty royalties związane z wydobyciem surowców, których złoża znajdują się na terytorium Indian; wypłaty za usługi; rekompensaty za zło wyrządzone ludności rdzennej w przeszłości przez kolejne rządy. Zaznacza, że ostatni rodzaj transferów pojawił się w latach 90., kiedy to prawnicy zaczęli wnosić skargi w związku ze szkołami rezydenckimi. Wtedy też, zdaniem Widdowson, dramatycznie zmienił się sposób patrzenia na te instytucje. Pani profesor zaznacza, że niektórzy prawnicy nieźle dorobili się na szkołach rezydenckich – najsłynniejsza Merchant Law Group zainkasowała miliony dolarów w formie kosztów prawnych po wygraniu odszkodowań w wysokości 5 miliardów dol.
Widdowson uważa przede wszystkim, że wysokość ostatnich transferów nie ustalana na podstawie przekonujących dowodów, więc kwoty mogą być znacznie zawyżone. A komisja ds. prawdy i pojednania ma raczej znaczenie terapeutyczne i często jej prace mają niewiele wspólnego z poszukiwaniem obiektywnej prawdy.
Biorą pieniądze... i robią swoje?
Toronto Dwa miesiące po otrzymaniu 205 milionów dol. w formie grantów od rządu Ontario i federalnego Ford Motor Company ogłosił, że będzie likwidował 600 etatów w Kanadzie. Dyrektor Canadian Taxpayers Federation Aaron Wudrick uważa, że to najlepszy powód, by zakończyć wreszcie rozdawanie publicznych pieniędzy dużym korporacjom. Rządy powinny raczej wspierać rozwój nowych gałęzi przemysłu i wspierać przekwalifikowywanie pracowników zatrudnionych dotychczas w tych, które przeżywają kryzys. Niby można finansować duże przedsiębiorstwa, które zatrudniają setki osób, po to by uchronić miejsca pracy przed likwidacją – jednak jest to działanie krótkowzroczne. Gdy tylko publiczne pieniądze się skończą, ludzie i tak zostaną zwolnieni.
Ontaryjski minister ds. rozwoju gospodarczego Brad Duguid broni Forda podkreślają, że redukcja zatrudnienia obejmie pion administracyjny i marketingowy, a nie produkcyjny. Na razie koncern nie przewiduje zwolnień przymusowych, raczej chce oferować odprawy osobom, którym pozostało niewiele czasu do emerytury.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
