Arcybiskup Ottawy Terrence Prendergast wydał oświadczenie w sprawie ustawy legalizującej wspomagane samobójstwo. Przypomniał, że osoby proszące lekarza o śmierć narażają swoją duszę. Kapłani mają pełne prawo odmówić im ostatniej posługi spowiedzi, wiatyku i namaszczenia chorych.

Pomoc w samobójstwie jest też grzechem dla lekarzy, pielęgniarek, farmeceutów i wszystkich innych osób, które przyczynią się do śmierci pacjenta. Złem moralnym jest również skierowanie pacjenta do innego lekarza. Abp Prendergast wyraził ubolewanie na tym, że sumienia pracowników służby zdrowia nie są w żaden sposób chronione.

Docenił, że proponowane przepisy nie dotyczą nieletnich, chorych psychicznie i osób, które chciałyby wyrazić zgodę na samobójstwo „na wszelki wypadek”. Zauważył jednak, że kraje, które zalegalizowały eutanazję, z czasem zaczęły rozszerzać przepisy. Dochodzi nawet do tego, że zabijani są chorzy, którzy wcale o to nie proszą i nie wyrażają zgody.

Zadaniem katolickich parlamentarzystów, etyków i grup lekarzy jest teraz zapewnienie, że ustawa spowoduje jak najmniej zła. Jako biskup Prendergast przypomniał, że zabicie niewinnego człowieka jest zawsze złem moralnym i nie powinno być dopuszczone w systemie opieki zdrowotnej. Jeśli jednak takie zmiany nastąpią, należy szanować sumienia lekarzy, którzy nie chcą uśmiercać pacjentów, oraz pacjentów, którzy chcą pójść do szpitala lub hospicjum, gdzie nie zostaną zabici. Zaapelował do Kanadyjczyków, by przekazywali swoje zdanie na temat ustawy posłom i senatorom swoich okręgów.

Parlament ma czas na przyjęcie ustawy C-14 do 6 czerwca. W przeciwnym razie wejdzie w życie decyzja sądu najwyższego i powstanie luka prawna, taka jak w przypadku aborcji. Czyli i tak źle, i tak niedobrze.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!