Ponad 402 000 Kanadyjczyków w wieku powyżej 65 lat cierpi na demencję, 61 proc. z nich mieszka w swoich domach, podaje Canadian Institute for Health Information. Raport opublikowany we wtorek obejmuje lata 2015-16. 270 000 pozostaje pod opieką bliskich, przy czym opieki najczęściej podejmują się dzieci (58 proc. przypadków) lub partner (32 proc.). Z badań przeprowadzonych przez CIHI wynika, że 45 proc. opiekunów z rodziny skarży się na uczucia smutku, rozpaczy i wypalenia. W przypadku osób opiekujących się bliskimi, którzy nie cierpią na choroby otępienne, jest to 26 proc. Opiekunowie bliskich z demencją poświęcają na opiekę średnio 26 godzin tygodniowo, inni - 17 godzin. Tracy Johnson z CIHI mówi, że opieka na seniorami chorymi na demencję jest trudna i wiąże się z dużym stresem. W miarę postępowania choroby do utraty pamięci i innych funkcjo poznawczych dochodzą zmiany osobowości i zachowania.

Catherine Kelly i jej partner od pięciu lat opiekują się jej matką Isabel, u której objawy otępienia naczyniowego pojawiły się po udarze mózgu w 2008 roku. 81-letnia kobieta nie mówi i nie porusza kończynami. Przez pierwsze cztery lata Kelly i jej brat opiekowali się mamą na zmianę. Wymieniali się co kilka miesięcy. Wtedy jeszcze mama była w stanie podróżować między Ottawą i Halifaksem. W 2012 roku zdali sobie sprawę, że wkrótce Isabel będzie potrzebowała stałej opieki w jednym miejscu, dlatego Kelly i jej partner zdecydowali się na przeprowadzkę do Harbour Main, N.L. Z Nowej Fundlandii pochodzi matka Kelly. Kelly - która ma jeszcze dwoje dzieci - przyznaje, że opieka wymaga dużo miłości, jest bardzo męcząca, mimo że do pomocy przychodzą wykwalifikowani opiekunowie, i w jakimś stopniu skazuje ją na odosobnienie.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!