Turysta, starający się o wjazd do Kanady lub kandydat, ubiegający się o pobyt stały może zostać wezwany na tak zwaną rozmowę kwalifikacyjną (interview). Rozmowy mają na celu ustalenie faktów sprawy, niekiedy są zorganizowane po to, by wyjaśnić niektóre kwestie lub by sprawdzić wiarygodność osoby. Niekiedy to zwykła urzędowa formalność, na przykład w momencie nadawania pobytu stałego.
Na kanadyjskiej granicy przesłuchanie kończy się na zadaniu kilku pytań, choć “pechowcy” mogą być przetrzymywani i przesłuchiwani godzinami.
W sprawach pobytowych dla wielu oficerów imigracyjnych wysłana dokumentacja jest wystarczająca, by podjąć finalną decyzję bez wzywania imigranta na rozmowę, jednak dla niektórych spotkanie osobiste z kandydatem i niekiedy z jego sponsorem jest konieczne. Urząd ma obowiązek sprawdzić informacje przed wydaniem decyzji i należy rozumieć, że oficerowie imigracyjni muszą wykonać zakres swoich obowiązków, a zatem są sytuacje, kiedy chcą osobiście spotkać się z wnioskodawcami.
Kandydatów może losowo wybrać komputer i dlatego zdarza się, że nawet bardzo dobrze udokumentowana sprawa kończy się krótkim, formalnym spotkaniem z urzędnikiem. Donosy “życzliwych” także mogą być przyczyną, że osoba zostaje przepytana, dokładnie sprawdzona. I nie należy to do rzadkości.
O co może się pytać oficer imigracyjny, rozpatrujący podania łączenia rodzin? Pytania mogą być najróżniejsze, jednak z mojego doświadczenia, dotyczą one historii poznania się i relacji sponsora oraz osoby sponsorowanej, także historii imigracyjnej osoby ubiegającej się o stałą rezydencję. Przykładowo, osoba, która pozostała w Kanadzie bez ważnej wizy, może być pytana o powody pobytu bez autoryzacji i czy w tym czasie podejmowała się zatrudnienia, i jeśli nie, z czego się utrzymywała.
Statystycznie, więcej rozmów kwalifikacyjnych przeprowadza się poza Kanadą. Ważne jest też, by pamiętać, iż urząd może wymagać dodatkowych dokumentów, które są dowodem prawdziwości związku. Często, osoba ubiegająca się o pobyt proszona jest o dostarczenie oryginałów złożonej wcześniej dokumentacji, np. akt małżeński, akt rozwodowy. Ja osobiście uwierzytelniam dokumenty przed wysyłką, dlatego rzadko moi klienci proszeni są o dosłanie lub dostarczenie osobiste niektórych dokumentów przed wydaniem pobytu stałego.
Poświadczone notarialnie kopie zastępują często oryginał, choć w przypadku zaświadczeń o niekaralności radzę wysłać do urzędu oryginał, zostawiając sobie kopię dokumentu na wszelki wypadek.
Osoby, które nie dostarczyły niekaralności z terenu Kanady, a zamieszkiwały w Kanadzie ponad 6 miesięcy po ukończeniu 18 roku życia powinny uzyskać certyfikat przed wylotem. Kanadyjski certyfikat o niekaralności wydawany jest na podstawie odcisków palców, ale w Polsce trudne jest takowe uzyskać. Czasami dzwonią do mnie osoby właśnie z takim problemem, opuściły Kanadę i nikt im nie doradził, by pomyśleć o niekaralności przed wylotem. Urząd imigracyjny domaga się dostarczenia świadectwa niekaralności z Kanady.
Imigracyjnych przesłuchań nie należy się bać, wiele osób bardzo się stresuje, wiedząc, że urzędnik będzie przeprowadzał dokładniejsze śledztwo w sprawie oraz przesłuchanie. Do takich rozmów urzędowych należy się jedynie dobrze przygotować.
Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
Kanada
tel. 416-5152022
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. www.emigracjakanada.net