Logo
Wydrukuj tę stronę

Kalendarz zawodów PKZW Wiosna–jesień 2016 r.

Oceń ten artykuł
(2 głosów)

     1. 23 kwietnia 2016 r. (sobota). Dunnville, Fishmaster Marina, 776 Main St. E., tel.1-905-701-6874. Godzina zbirórki - 6.30. Zawody brzegowe na wszystkie ryby. Prosimy o zaopaatrzenie się w siatki do przetrzymywania ryb.

     2. 15 maja 2016 r. (niedziela). Barrie, Little Lake, Cedar Camp Grounds, 10 Little Lake Dr., tel. 1-705- 721-4691. Godzina zbiórki - 6.00. Zawody z łódek na szczupaki i sandacze.

     3. 5 czerwca 2016 r. (niedziela). Binbrook, Niapenco Lake. Godzina zbiórki 6.30. Zawody brzegowe z losowaniem stanowisk na karpie i sumy.

     4. 25 czerwca 2016 r. (sobota). Lake Dalrymple (marina), 230 Lake Dalrymple Rd. tel. 1-705-833-2400. Godzina zbiórki - 6.00. Zawody z łódek na bassy, szczupaki i sandacze. Prosimy o wcześniejszą rezerwację łódek.

     5. 16 lipca 2016 r. (sobota). Zawody towarzyskie z okazji 25-lecia PKZW połączone z piknikiem i wspólnymi wspomnieniami z poprzednich lat. Zawody niezaliczane do klasyfikacji. Niagara-on-the-Lake, Queen’s Royal Park. Godzina zbiórki - 9.00. Zawody brzegowe na wszystkie ryby.

     6. 24 września 2016 r. (sobota). Lake Simcoe, Lake Simcoe Marine Limited, 977 Isabella St. (4th Line), tel. 1-705-456-3131. Godzina zbiórki - 6.30. Zawody z łódek na okonie.

     7. 1 października 2016 r. (sobota). Lake Simcoe lub Lake Dalrymple. Godzina zbiórki - 6.30. Zawody Big Pike.

     8. 23 października 2016 r. (niedziela). Waterford, Concession 8. Godzina zbiórki - 7.00. Zawody brzegowe na wszystkie ryby. Prosimy o zaopatrzenie się w siatki do przetrzymywania ryb.

     9. 13 listopada 2016 r. Belwood Lake, Conservation Area. Godzina zbiórki - 7.00. Zawody brzegowe na szczupaki.

     Zawody mogą być odwołane ze względu na pogodę, dlatego prosimy o sprawdzenie komunikatów na stronie internetowej www.pkzw.org w dzień poprzedzający zawody po godz. 20.00.


     Z historii zawodów PKZW

     Podlodowe zawody na okonie, Lake Simcoe, Cook’s Bay – 2 marca 2002 r.

     W sobotę, 2 marca 2002 r., na jeziorze Simcoe na Cook’s Bay odbyły się ostatnie podlodowe zawody Polsko-Kanadyjskiego Związku Wędkarskiego. Tym razem rybą turnieju był okoń. Zawody na Cook’s Bay miały zadecydować, który z wędkarzy zdobędzie tytuł najlepszego wędkarza zimy 2002. W 2001 r. najlepszym wędkarzem zimy został Ireneusz Lazowski.

     Po zawodach na sieję i palie jeziorowe na Kempenfelt Bay przynajmniej kilku wędkarzy z czołówki miało szansę na zdobycie tego tytułu, dlatego też emocji nie zabrakło do końca. Tym bardziej że specjalistów w połowie okonia spod lodu w PKZW nigdy nie brakowało.

     W historii podlodowych zawodów PKZW, które odbywały się na Cook’s Bay na wysokości Gilford, dwukrotnie triumfował Zbigniew Pokorski (1998 i 2000), a w 2001 r. Ireneusz Lazowski. Zawody w łowieniu okoni spod lodu odbywały się również na jeziorze Couchiching. Wygrywali w nich: Gustaw Chmura (1995), Jan Kowalczuk (1998), Roman Runo (1999) i Jan Kaspryk (2001). Podczas zawodów na jeziorze Couchiching w Orilli w 1995 r. Gustaw Chmura złowił 36 funtów ryb tego gatunku. Wtedy nie obowiązywał jednak limit 50 sztuk, który został wprowadzony przez Ministerstwo Zasobów Naturalnych w 1998 r.

     W czasie pamiętnych zawodów na Couchiching w 1998 r. złowiono ponad tysiąc okoni. Później od czasu wprowadzenia limitów na okonie na Simcoe w 1998 r., najlepszy wynik uzyskał Zbigniew Pokorski. 31 stycznia 1998 r. podczas zawodów na Cook’s Bay złowił on 50 okoni o wadze 28 funtów i 10 uncji (12,98 kg).

     Tym razem już od wywiercenia pierwszych przerębli wiadomo było, że powtórki z poprzednich lat nie będzie. Aby trafić na okonie, trzeba było się nieźle nachodzić i „nakręcić” w dziesięciocalowym lodzie. Ryby były jednak mało aktywne i nie przejawiały zainteresowania najbardziej wyszukanymi przynętami. Okonie pojawiały się i znikały. W miarę upływu czasu od rozpoczęcia zawodów, oczekiwanie na brania przeciągały się coraz bardziej. Okoni nie łowili nie tylko wędkarze biorący udział w zawodach. Również napotkani na Cook’s Bay inni wędkarze nie mieli szczęścia i narzekali na wyjątkowo słabe brania. Na domiar złego, mroźny i porywisty wiatr uprzykrzał nie tylko łowienie, ale utrudniał też wychwycenie delikatnych skubnięć okoni. Zamiast okoni trafiała się za to sieja, którą wyholował prezes Ireneusz Lazowski. Jeden z wędkarzy zerwał również sieję i sandacza.

     O godzinie 13.00, po pięciu godzinach zmagań z niesprzyjającą pogodą i z wybrednymi okoniami, zawody zostały zakończone. Wkrótce też nastąpiło ważenie złowionych okoni, do którego przystąpiło 20 wędkarzy. Aby wyeliminować wątpliwości, w przypadku gdy rezultaty były do siebie bardzo zbliżone, zdarzało się, że ryby były ważone dwukrotnie. Każda uncja mogła mieć decydujące znaczenie.

     Najlepszym „okoniarzem” z Cook’s Bay okazał się Roman Runo, który złowił 14 okoni o wadze 8 funtów i 12 uncji. Zaledwie o jedną uncję (0,03 kg) słabszy wynik uzyskał Jerzy Haluszka, który zajął drugie miejsce. Jego wynik to 15 okoni o wadze 8 funtów i 11 uncji. Na podium, na trzecim miejscu, stanął Jan Kaspryk, który złowił 7 okoni o wadze 3 funtów i 12 uncji. Identyczny wynik uzyskał również Jan Kowalczuk. Przy jednakowej wadze i liczbie złowionych ryb dopiero waga największego okonia przesądziła o wyższej pozycji Jana Kaspryka. Podobna zasada została zastosowana w przypadku Waldemara Weselaka i Jacka Pawlikowskiego. Obaj ubiegali się o siódmą lokatę. Ostatecznie siódme miejsce zajął Waldemar Weselak. Największego okonia zawodów złowił Roman Runo. Ryba ważyła 1 funt i 2 uncje (0,51 kg).

     Po wręczeniu nagród dla najlepszych wędkarzy w połowie okoni przystąpiono do podliczania punktacji generalnej z uwzględnieniem wyników ostatnich zawodów. Miało to na celu wyłonienie wędkarza, który zdobył najwięcej punktów w sześciu zimowych turniejach PKZW, w których łowiono: crappie, sandacze, szczupaki, sieje, palie i okonie.

     Bardzo blisko zdobycia tytułu najlepszego wędkarza zimy 2002 był Roman Runo, który po zajęciu pierwszego miejsca na Cook’s Bay otrzymał 17 i w klasyfikacji końcowej uzyskał 46 pkt. Okazało się to jednak za mało, by wyprzedzić Mariana Mulasa, który dzięki 6. pozycji w połowie okonia i 8 punktom zakończył zimowy sezon z dorobkiem 47 punktów i zdobył tytuł najlepszego wędkarza zimy. Na trzeciej pozycji z jednakową liczbą punktów znalazło się dwóch wędkarzy. Fachowiec od crappie i szczupaków Ryszard Dyjasek i słynny “czarodziej lejkerów” Jerzy Haluszka. Ostatecznie tytuł trzeciego wędkarza zimy zdobył Ryszard Dyjasek. Zadecydowała większa liczba wyższych miejsc. Ryszard Dyjasek zajął dwa razy pierwsze miejsce (crappie na South Bay i szczupak na Little Lake). Jerzy Haluszka, pomimo że dwa razy stawał na podium (2. miejsce na Little Lake i 2. m. na Cook’s Bay), nie zdobył w zimowych zawodach w sezonie 2002 pierwszego miejsca.

     Puchary dla trzech najlepszych wędkarzy zimy zostały ufundowane przez kolegów z klubu: Zbigniewa Pokorskiego, Michała Rusinka i Waldemara Weselaka. 

     Sponsorami zawodów byli: Bugajny Meat Products (kiełbaski), JaśwOj Bakery (chleb), Tomek Video (nagroda za największą rybę) oraz sklep wędkarski Fish Ontario.

     Nagrody pocieszenia wylosowali: Andrzej Dańko, Krzysztof Chmura, Janusz Montak, Marian Mulas, Bogumił Brzeziński i Jacek Pawlikowski.

     Po raz pierwszy w zawodach PKZW startowali: Janusz Montak, Marek Żak i Andrzej Wasiak. W zawodach na Cook’s Bay startowało 28 wędkarzy.

     W zimowych zawodach PKZW 2002 sklasyfikowano 65 zawodników (w sezonie 2001 r. - 56).

           

Wyniki zawodów:

             Waga ryb/funty, liczba ryb

1. Roman Runo             

            8 funtów 12 uncj 14

2. Jerzy Haluszka                        

            8 funtów 11 uncji            15

3. Jan Kaspryk*

            3 funty 12 uncji   7         4. Jan Kowalczuk                       

            3 funt 12 uncji    7         5. Michał Rusinek                      

            3 funty 9 uncji    7         6. Marian Mulas

            3 funty 7 uncji    8

7. Waldemar Weselak*

            2 funty 14 uncji   6

8. Jacek Pawlikowski                                           2 funty 14 uncji   6

9. Jan Skalski                                                     2 funty 12 uncji   5

10. Jan Kuryło                                                    2 funty 9 uncji    5

11. Gustaw Chmura                                             2 funty 8 uncji    5

12. Ryszard Dyjasek*                                           2 funty 5 uncji    7

13. Janusz Montak                                               2 funty 5 uncji    4

14. Krzysztof Jaśkielewicz*

            2 funty 4 uncje    5

15. Roman Mikucewicz                                        2 funty 4 uncje    4

16. Bogumił Brzeziński                                        1 funt 10 uncji    4

17. Robert Piękny                      

            1 funt 3 uncje      3

18. Zbigniew Pokorski                                         1 funt                2

19. Wojciech Ździebłowski          

            7 uncji               2

20. Ryszard Rolka

            4 uncje              1

Artykuły powiązane