Ponad połowa Kanadyjczyków cierpi na różny stopień niedoborów witaminy D. To samo grozi mieszkającym tu Polakom, a winny jest klimat: długa zima z małą ilością słonecznych dni. 

Witaminę D produkujemy sami pod wpływem słonecznego światła. Latem dobry cholesterol zgromadzony w skórze wystawiony na promieniowanie ultrafioletowe zmienia się w cholekalcyferol. Później w wątrobie i nerkach ulega dalszej metamorfozie w niezbędną nam do życia postać. Jesienią organizm, przystosowując się do ciemnej zimy, część półproduktów magazynuje. Niestety, zazwyczaj te zapasy są niewystarczające. Konieczne jest ich stałe uzupełnianie. Sposobów – bardzo przyjemnych – jest wiele. Trzeba łapać każdą chwilę ze słońcem w czasie marszu do pracy, na spacerze, wędkowaniu w przeręblach.

• 
• 
•  

Można również spędzić trochę czasu w kuchni, przygotowując potrawy zasobne w witaminę D. Najbogatszy jest w nią tran, ale z niego nawet najlepszy kucharz świata nie wyczaruje nic smakowitego. Z ryb morskich absolutnym rekordzistą jest śledź, bowiem w 100 g bywa jej aż pięciokrotnie więcej niż wynosi dzienne zapotrzebowanie dorosłego człowieka do 50. roku życia. Mięsa, poza wątróbkami, zawierają skromne ilości. Natomiast owoce i warzywa nie pomogą, poza jednym wyjątkiem – grzybami. Boczniaki, pieczarki, borowiki, kurki w każdej postaci: smażone, gotowane w zupach, marynowane w occie, wspomogą organizm w pochmurne dni.

Dlaczego witamina D jest tak ważna? Bierze udział w wielu procesach, m.in. wchłanianiu wapnia z pokarmów, regulowaniu jego stężenia we krwi. Dbałość o jej codzienne dostawy zwróci się na starość m.in. w postaci mocnych kości, dobrego słuchu, prawidłowej pracy serca, a nawet zmniejszeniu ryzyka zachorowania na raka jelita grubego.

Anna Toott, biolog
Na pytania dotyczące właściwości roślin odpowiem na blogach:
zdrowystragan.blogspot.com,
polskieziola.blogspot.com,
atoott.blogspot.com.