W tym roku w Mississaudze i Brampton doszło już do 86 incydentów z użyciem broni palnej. To o 13 proc. więcej niż w całym 2017 roku, a należy wziąć pod uwagę, że do końca tego roku zostały jeszcze ponad 2 miesiące. W 2018 roku 9 osób zginęło od ran postrzałowych, a znacznie więcej odniosło obrażenia. Policja z regionu Peel zabezpieczyła ponad 306 sztuk broni palnej i postawiła ponad 1300 zarzutów w związku z nielegalnym posiadaniem broni.

Szefowa regionalnej policji Jennifer Evans zapewniła, że każdego dnia funkcjonariusze robią wszystko, aby zapewnić bezpieczeństwo mieszkańcom. W tym celu zwiększono liczbę policjantów patrolujących ulice: o 16 w czwartki i o 41 w piątki i soboty. Poza tym na pierwszej linii w piątki i soboty od czerwca do listopada pracuje już 12 dodatkowych oficerów zaangażowanych w ramach programu działań strategicznych i taktycznych (STEP), który jest skierowany do walki z gangami. Evans podkreśla, że policja sama nie poradzi sobie z problemem i potrzebne jest wsparcie lokalnych społeczności.

4 października kandydaci na burmistrza Mississaugi wzięli udział w dyskusji panelowej zorganizowanej przez związek studentów University of Toronto Mississauga. O najwyższe stanowisko w mieście ubiega się osiem osób: Bonnie Crombie, Yasmin Pouragheli, Scott Chapman, Syed Qumber Rizvi, Andrew Lee, Mohsin Khan, Tiger Meng Wu i Kevin Johnston. Khan i Meng Wu nie byli obecni. University of Toronto Mississauga Students’ Union (UTMSU) potwierdził, że Johnston nie był zaproszony.

Na początku dyskusji każdy z kandydatów przedstawił się, po czym nastąpiły serie pytań dotyczących transportu, mieszkań dla studentów, imigracji i opieki nad dziećmi. Widzowie mogli przesyłać swoje pytania, niektóre z nich zostały zadane kandydatom.

Lee, który sam jest seniorem, mówił o wyzwaniach, przed jakimi stoją osoby z jego grupy wiekowej. Jego kampania skupia się na możliwościach pomocy starzejącej się populacji miasta i szukającej pracy młodzieży. Powiedział, że chce pomagać młodym ludziom w znalezieniu pierwszej pracy, jednak nie wdawał się w żadne szczegóły.

Rizvi przede wszystkim kładł nacisk na przystępność, przejrzystość działań i ograniczenie wydatków ratusza. Twierdził, że Hurontario LRT przyczyni się do większych korków wzdłuż trasy kolejki. Podkreślał, że dla Mississaugi najważniejsza jest przystępność i rozsądne koszty utrzymania, ponieważ mieszkańcy, których nie będzie stać na życie w naszym mieście, zaczną się wyprowadzać.

Pouragheli, która niedawno ukończyła studia prawnicze, twierdziła, że do zwiększenia dochodów miasta potrzebne są zmiany legislacyjne na poziomie prowincyjnym. Zależy jej na rozwiązaniu problemów z pracą młodych ludzi. Pouragheli ma 26 lat i jest najmłodszą w gronie kandydatów.

Chapman z kolei zwrócił uwagę na sprawy transportu miejskiego i podtopień. Zaproponował podniesienie niskich terenów przybrzeżnych wzdłuż Credit River. Do tego stwierdził, że ratusz zaniedbuje rozwój sieci transportowej w zachodniej części miasta.

Crombie chwaliła się swoimi osiągnięciami z ostatnich czterech lat i dodała, że wciąż wiele jest do zrobienia. Powiedziała, że najważniejsze to są dla niej kwestie przystępności, bezpieczeństwa, transportu publicznego i zachęcanie przedsiębiorców do inwestowania w Mississaudze.

Podczas dyskusji na pierwszy plan szybko wysunął się transport. Kandydaci zastanawiali się, czy obecny rząd prowincji w dalszym ciągu będzie chciał finansować przedsięwzięcia z tej dziedziny, do czego zobowiązała się wcześniej ekipa Kathleen Wynne. Crombie, Chapnam i Pouragheli wierzą, że Ford się nie wycofa, Rizvi ma nieco odmienne zdanie, jako że jest przeciwnikiem Hurontario LRT.

Jeśli chodzi o przystępne mieszkania, Lee odniósł się spraw seniorów. Powiedział, że tanie mieszkania powinny być planowane w momencie wydawania zgody na budowę i tworzenia planu zagospodarowania przestrzennego. Rizvi dodał, że developerom nie opłaca się budowanie przystępnych mieszkań. Pouragheli zaproponowała wniesienie poprawek do przepisów ograniczających stawianie budynków o mieszanym przeznaczeniu, Chapman z kolei chce ułatwić wynajmowanie pokojów. Crombie mówiła o strategii Making Room for the Middle.

Dyskusja zorganizowana przez UTMSU jest jedyną tego typu planowaną przed wyborami. Mississauga Real Estate Board i Mississauga Board of Trade zapowiedziały, że nie są zainteresowane organizowaniem debat przedwyborczych.

Gregorio De Santis robił porządki w garderobie i przygotowywał stare ubrania do oddania, gdy przypadkiem znalazł w starej kurtce zapomniany kupon Loto 6/49. Pomyślał, że może jest wart kilka dolarów, więc postanowił go sprawdzić. Nie robił sobie szczególnych nadziei. Kupon był kupiony na losowanie, które odbyło się 6 grudnia 2017 roku. W pierwszej chwili, gdy usłyszał o wysokości wygranej, myślał, że chodzi o 1750 dolarów. Chwilę potem dotarło do niego, że wygrana jest 1000 razy większa - wygrał 1,75 miliona dolarów.

Mężczyzna odebrał nagrodę w zeszły piątek. Mówi, że przede wszystkim zorganizuje sobie plan emerytalny, a poza tym się zastanowi. Gdyby poczekał ze sprawdzeniem kuponu jeszcze dwa miesiące, ten straciłby ważność. 6 grudnia 2017 wygrana w łącznej kwocie 7 milionów dolarów była podzielona na cztery części.

Kanadyjskie Święto Dziękczynienia zawsze związane było z zakończeniem okresu żniw, który w Kanadzie zaczyna się wcześniej niż w Stanach Zjednoczonych. Jedna z teorii mówi, że Dziękczynienie pochodzi od francuskich osadników, którzy przybyli do Kanady na początku XVII wieku i pragnęli podziękować za swe żniwa w kolonii, którą wtedy nazywano Nową Francję. W 1879 r. święto zostało formalnie uznane za święto państwowe i jednocześnie religijne. Jak wynika z publikacji tygodnika Time w 1859 roku grupa pastorów protestanckich zaczęła monitować władze kolonii, aby wyznaczyć oficjalny dzień świąt dla podziękowania Panu za obfitość plonów, "co jest dowodem że Bóg istnieje". Kanadyjczycy byli również wdzięcznie i za ocalenie od rozlewu krwi jaki dotknął Stany Zjednoczone w wojnie secesyjnej.
Mniej więcej w tym czasie Kanada miała stać się oddzielnym krajem tak więc protestanckie obchody ogólnokrajowe stanowiły część tworzenia nowej tożsamości kanadyjskiej.
Święto Dziękczynienia obchodzono oficjalnie w Kanadzie po raz pierwszy 6 listopada 1879 r. Wielu uważa że prawdziwą przyczyną Thanksgiving jest europejski obyczaj dożynek, jaki przynieśli ze sobą europejscy osadnicy w wieku XIX.